Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "(k.j.)." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Analyse du phenomene de predation en experience de terrain avec les araignees et les moustiques silvestres
Eksperymentalne badania nad redukcją komarów leśnych przez pająki
Experimental investigations on the reduction of forest mosquitoes by spiders
Ehksperimentalnye issledovanija redukcii lesnykh komarov pri pomoshhi paukov
Autorzy:
Dabrowska-Prot, E.
Luszczak, J.
Tarwid, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840339.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Opis:
Przeprowadzono eksperymentalne badania terenowe nad zjawiskiem drapieżnictwa 4 gatunków pająków (Tetragnatha montana Simon, Linyphia triangularis Clerck, Dolomedes fimbriatus Clerck, Theridion ovatum Clerck) na komarach leśnych najliczniej występujących w badanym terenie [Aedes maculatus (Meig), Aedes punctor Kirby, A. communis (Meig.) i A. cinereus Meig.]. Badania prowadzono w drzewostanie olchowym Puszczy Kampinoskiej, dogodnym środowisku życia tak dla ofiar, jak drapieżców. Przeprowadzono ogółem kilkadziesiąt eksperymentów w izolatorach o wymiarach 1 X 1,5 X 3 m, skonstruowanych z prętów metalowych obciągniętych tiulem. Dno izolatorów stanowiła ściółka leśna i rośliny runa. Badano ogólny przebieg redukcji komarów przez gatunki pająków różniące się szeregiem ważnych właściwości ekologicznych, np. aktywnością w stosunku do ofiar i sposobem połowu zdobyczy. Stwierdzono różną intensywność redukcji komarów przez badane gatunki pająków oraz redukcji komarów przez jeden gatunek pająka w zależności od sytuacji ekologicznej. Różnice w intensywności drapieżnictwa różnych gatunków pająków określono ilościowo za pomocą wskaźnika presji pająków. Stwierdzono, że najsilniejszą presję na komary wywierał w warunkach eksperymentalnych gatunek T. montana, dość silną D. fimbriatus, a znacznie słabszą T. ovatum i L. trianqularis. Stwierdzono występowanie kilku typów przebiegu redukcji komarów. Badano korelacje między typami redukcji a zagęszczeniem ofiar i ich drapieżców. Nie stwierdzono realizowania się prostej zależności między tymi elementami. Próbowano związać przebieg redukcji z różnymi sytuacjami ekologicznymi w eksperymentach, np. ze zmianami wskaźnika aktywności komarów i pająków w różnych fazach przebiegu eksperymentu.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1967, 13, 4-5
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analyse du phenomene de predation en experience de terrain avec les araignees et les moustiques silvestres
Eksperymentalne badania nad redukcją komarów leśnych przez pająki
Experimental investigations on the reduction of forest mosquitoes by spiders
Ehksperimentalnye issledovanija redukcii lesnykh komarov pri pomoshhi paukov
Autorzy:
Dąbrowska-Prot, E.
Łuszczak, J.
Tarwid, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177872.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Opis:
Przeprowadzono eksperymentalne badania terenowe nad zjawiskiem drapieżnictwa 4 gatunków pająków (Tetragnatha montana Simon, Linyphia triangularis Clerck, Dolomedes fimbriatus Clerck, Theridion ovatum Clerck) na komarach leśnych najliczniej występujących w badanym terenie [Aedes maculatus (Meig), Aedes punctor Kirby, A. communis (Meig.) i A. cinereus Meig.]. Badania prowadzono w drzewostanie olchowym Puszczy Kampinoskiej, dogodnym środowisku życia tak dla ofiar, jak drapieżców. Przeprowadzono ogółem kilkadziesiąt eksperymentów w izolatorach o wymiarach 1 X 1,5 X 3 m, skonstruowanych z prętów metalowych obciągniętych tiulem. Dno izolatorów stanowiła ściółka leśna i rośliny runa. Badano ogólny przebieg redukcji komarów przez gatunki pająków różniące się szeregiem ważnych właściwości ekologicznych, np. aktywnością w stosunku do ofiar i sposobem połowu zdobyczy. Stwierdzono różną intensywność redukcji komarów przez badane gatunki pająków oraz redukcji komarów przez jeden gatunek pająka w zależności od sytuacji ekologicznej. Różnice w intensywności drapieżnictwa różnych gatunków pająków określono ilościowo za pomocą wskaźnika presji pająków. Stwierdzono, że najsilniejszą presję na komary wywierał w warunkach eksperymentalnych gatunek T. montana, dość silną D. fimbriatus, a znacznie słabszą T. ovatum i L. trianqularis. Stwierdzono występowanie kilku typów przebiegu redukcji komarów. Badano korelacje między typami redukcji a zagęszczeniem ofiar i ich drapieżców. Nie stwierdzono realizowania się prostej zależności między tymi elementami. Próbowano związać przebieg redukcji z różnymi sytuacjami ekologicznymi w eksperymentach, np. ze zmianami wskaźnika aktywności komarów i pająków w różnych fazach przebiegu eksperymentu.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1967, 13, 4-5; 449-453
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies