Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "logic" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Est-il possible de se mettre d’accord sur le sens à donner au terme de pragmatème ?
Is it possible to agree on the meaning of the term ‘pragmateme’?
Autorzy:
Bogacki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789271.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Defining the terme ‘pragmateme'
autonomous linguistic unit
act of enunciation
classical logic criterion
many-valued fuzzy logic criterion
creating a database of pragmatemes
Opis:
The term ‘pragmateme’ has been coined relatively recently and therefore its usage is still hesitant and its definitions lack precision. This makes it difficult to delimit the scope of all that relates to the intuition of the term. We believe that two criteria are crucial for the identification of the concept. First, it would signify an autonomous linguistic unit implying an act of enunciation, characterised by the adequacy between selecting an appropriate linguistic segment and its application, with all that it entails as constraints. This criterion derives from classical logic, based on the binary opposition of truth and falsehood. The other element of the definition of the pragmateme is difficult to apply due to its subjectivity. It can be described in terms of many-valued fuzzy logic. It requires that a privileged link be created in the consciousness of langage users between a particular formulation, conveying a given semantic content and other, competing formulations. Neither of the two criteria is correlated with formal exponents, which prevents them from being used in a database compiled for the purpose of creating a dictionary of pragmatemes
Źródło:
Neophilologica; 2020, 32; 77-88
0208-5550
2353-088X
Pojawia się w:
Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Création de Quinet et la logique du vivant: une épistémologie imaginaire
La Création of Quinet and the logic of life: an imaginary epistemology
Autorzy:
Séginger, Gisèle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048485.pdf
Data publikacji:
2018-05-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Quinet
natural history
history
evolutionism
imagination
Opis:
Quinet studies the logic of life in natural history, history and the arts from an epistemological viewpoint. He shows interesting similarities between different fields of study, and he explains the specificity of the épistémè of the 19th century. This paper will show the impact of the concept of the unity of knowledge on the writing of Quinet’s book, and the ideological and religious implications.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2017, 44, 4; 141-157
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retrouver le temple du sacré : la logique des extrêmes dans le roman de Durtal
Finding the Temple of the Sacred: the Logic of Extremes in the Durtal Tetralogy
Autorzy:
Sibourg, Eléonore
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483560.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Joris-Karl Huysmans
Durtal Tetralogy
conversion
supernatural
quest for identity
Opis:
In the late 19th century a reversal of the values linked to the sacred and the profane can be observed. As Religion retreats, Positivism and faith in Progress fill the gap left by the abandoned spiritual belief. A nostalgia for transcendence arises amongst writers. Naturalism turns out to be sterile, but, sill, a belief in God seems to have become impossible. It is in this context that Huysmans writes his novels. The Durtal tetralogy in particular focuses on this theme: desperate, the main character wanders around Catholicism, seeking a sense of the Sacred. He first explores the world of Satanism before the conversion. But even when faith is regained, problems are not solved. In the religious domain itself, Durtal condemns the sacralization of the profane. Henceforth, the Durtal tetralogy manifests itself as a novel of the in-between: from brothel to church, between up-above and down-below, between almighty materialism and bourgeois Catholicism, this misanthropic writer prays for a renewed and primitive form of religious practice in which the individual can access the Sacred again. The quest for the supernatural, through a questioning of contemporary society, becomes a quest for Identity.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2013, 3; 108-115
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Introduction aux rapports entre photographie et peinture chez Francis Bacon selon Deleuze (dans Logique de la Sensation)
The relation between photography and painting for Francis Bacon according to Deleuze (in The Logic of Sensation)
Autorzy:
Heusghem, Corentin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18105181.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
art
painting/photography
Deleuze
sensation
representation
Opis:
The aim of this article is to present a concise summary and review about the theses of Deleuze on the relations between painting and photography but also about his account of Bacon through the prism of this question in his book Francis Bacon : Logique de la sensation. This article could only be seen as an introduction and perhaps an invitation to read deeper studies about the important and numerous links between Deleuze's philosophy and art. 
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2021, 53, 2; 56-78
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La linguistique peut-elle sortir de son état pré-galiléen ?
How can linguistics get out of its pre-Galilean state?
Autorzy:
Desclés, Jean-Pierre
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341185.pdf
Data publikacji:
2021-11-10
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Operators
Categorical grammars
Tenses, aspects and modalities
Mathematization of linguistic concepts
Types of Church
Combinatorial logic
Opis:
The future of linguistics implies a better definition of concepts, especially in the semantic analysis. The notion of operator plays an important role in several areas of linguistics, for instance categorical grammars and representations of the meanings of grammatical categories. The general topology makes it possible to mathematize the grammatical concepts (time, aspects, modalities, enunciative operations) by means of operators. Curry’s Combinatorial Logic is an adequate formalism for composing and transforming operators at different levels of analysis that connect the semiotic expressions of languages (the observables) with their semantico-cognitive interpretations. The article refers to many studies that develop the points discussed.
Źródło:
Neophilologica; 2021, 33; 1-23
0208-5550
2353-088X
Pojawia się w:
Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’émergence et le développement de la grammaire dans l’Antiquité grecque
Powstanie i rozwój gramatyki w starożytności greckiej
Autorzy:
Swiggers, Pierre
Wouters, Alfons
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953986.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
analiza syntaktyczna w starożytności
Arystoteles
części mowy
Dionizy z Halikarnasu
filozofia języka w starożytności
gramatyka aleksandryjska
gramatyka antyczna
gramatyka i filozofia w starożytności
gramatyka
logika
poetyka i retoryka
historia terminów gramatycznych
historia (zachodniego) językoznawstwa
kategorie gramatyczne
klasy słów
nauczanie gramatyki
Platon
stoicy
Alexandrian grammar
ancient grammar
Aristotle
Dionysius of Halicarnassus
grammar and philosophy in Antiquity
grammar
logic
poetics and rhetorics
grammatical categories
(history of) grammatical terminology
history of (Western) linguistics
parts-of-speech model
philosophy of language in Antiquity
Plato
sentence analysis in Antiquity
Stoics
teaching of grammar
word classes
Opis:
Artykuł prezentuje genezę gramatyki w Grecji starożytnej i koncentruje się na procesie autonomizacji, poprzez który gramatyka (gr. γραμματική) stała się oddzielnym polem badań i dyscypliną „techniczną”, tj. działem wiedzy (praktycznej i teoretycznej) opartej na empirii (por. semantykę gr. τέχνη). Wiedza ta była przekazywana jako dyscyplina naukowa w zorganizowanym systemie dydaktycznym i ukierunkowana na badanie faktów i struktur językowych, takich, jakie się ujawniają w tekstach (literackich). Proces autonomizacji, poprzez który gramatyka uzyskała swój własny status, jest tu analizowany z dwóch punktów widzenia. (I) Jeżeli chodzi o sam przedmiot badań, to gramatyka stała się autonomiczna w relacji do poetyki i retoryki. Wspólnym pierwotnie przedmiotem gramatyki, poetyki i retoryki, było λέξις, tj. wyrażenie słowne (literackie). Wszechstronne badanie λέξις obejmowało gramatykę, jak to widać w tekstach źródłowych, takich jak dzieła na temat poetyki i retoryki Arystotelesa i Dionizjusza z Halikarnasu, szczegółowo tutaj przeanalizowane. Początki takich całościowych badań λέξις można znaleźć w poglądach gramatyków aleksandryjskich, dotyczących przedmiotu i zadań gramatyki, oraz w definicji „gramatyki” podanej w Τέχνη γραμματική Dionizjusza Traka (według niej „gramatyka” obejmuje czytanie, analizę, wyjaśnianie i ocenianie dzieł literackich). (II) Jeżeli chodzi o określenie funkcji, metody i metajęzyka gramatyki, to zasadniczą wagę ma zbadanie powiązań między filozofią i gramatyką. Badanie takie stanowi drugą część niniejszego artykułu. W analizie związków między filozofią i gramatyką wyróżnione są następujące etapy: (i) W pierwszym etapie refleksja lingwistyczna polegała na opartych na filozofii rozważaniach dotyczących semantycznych właściwości powiązanych ze sobą słów: od sofistów po Arystotelesa znajdujemy wypowiedzi dość jasno mówiące o takich własnościach jak synonimia, antonimia i paronimia. (ii) Etap drugi wyznacza formułowanie podstawowych zasad analizy zdań. Głównym w tym względzie osiągnięciem był platoński dwupodział zdania na ὄνομα i ῥῆμα (zob. dialog Sofista). (iii) Trzeci etap charakteryzuje się ustaleniem relacji między klasami form językowych i kategorii ich zawartości noetycznej; tutaj fundamentu dla analizy form wyrazów i ich podziału na klasy intelektualno-semantyczne dostarczyły arystotelesowskie Kategorie (por. Kategorie 1b: „Każda nie połączona wypowiedź oznacza albo substancję, albo ilość, albo jakość, albo stosunek, albo miejsce, albo czas, albo położenie, albo stan, albo działanie, albo doznawanie” [przekład K. Leśniaka]). Takie właśnie podejście „kategorialne” leży u podstaw podziału na części mowy, jaki został wytworzony, rozwinięty i zdefiniowany w starożytnej Grecji. Wpływ metodologiczny filozofii (a dokładniej: dialektyki i logiki) na gramatykę widać w ewolucji wyodrębniania poszczególnych części mowy (μέρη τοῦ λόγου). Punkty zwrotne tego długiego procesu są omówione w ostatniej części pracy. Wyróżnić można trzy podstawowe kroki: (α) Pierwszym krokiem jest stosowanie przez Arystotelesa teorii μέρη τῆς λέξεως („części mowy”; zob. jego Poetykę i Peri Hermeneias, które zawierają pewne zasady analizy morfosyntaktycznej); (β) Wkład filozofów stoickich polegał na bardziej szczegółowej analizie niektórych części mowy (takich jak rzeczownik, czasownik, zaimek, przysłówek i spójnik), na skonstruowaniu opartej na filozofii teorii semantycznej (obejmującej pojęcie λεκτόν – „dająca się wypowiedzieć [treść]”), a zwłaszcza na opracowaniu teorii παρεπόμενα (łac. accidentia), tj. morfosyntaktycznych i semantycznych cech klas wyrazów. (γ) Krokiem trzecim było rozszerzenie i kodyfikacja modelu części mowy dokonane przez gramatyków aleksandryjskich (Arystarch z Samotraki i jego uczniowie). Ich model obejmował osiem części mowy: rzeczownik, czasownik, imiesłów, rodzajnik, zaimek, przyimek, przysłówek i spójnik. Pierwszym podręcznikiem dającym syntezę wiedzy i umiejętności gramatycznych była Τέχνη γραμματική, przypisywana Dionizjuszowi Trakowi. Pamiętać też należy, że na stopniowy proces autonomizacji gramatyki trzeba patrzeć w świetle dydaktyki – w dydaktyce uczono gramatyki, a równocześnie pogłębiano ją i poszerzano.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 169-195
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies