Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cardinal" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Visite des évêques français en Pologne en 1924 à la lumière de dossier déposé par le Cardinal Dubois dans les archives historiques du diocèse de Paris
    A visit of French Bishops to Poland in 1924 in the light of materials deposited by Cardinal Dubois (1856–1929) in the Historical Archives of the Diocese of Paris
    Wizyta biskupów francuskich w Polsce w 1924 roku w świetle materiałów zdeponowanych przez kard. Dubois (1856-1929) w archiwum historycznym diecezji paryskiej
    Autorzy:
    Kłakus, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784047.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Dubois
    Dalbor
    Chaptal
    Baudrillart
    France
    émigration
    Francja
    wychodźstwo
    exile
    Opis:
    Na początku lat. 20. XX wieku wychodźstwo polskie we Francji liczyło ponad sto tysięcy ludności. W jego skład wchodzili głównie Polacy z Galicji oraz polscy górnicy z Westfalii. Pobyt we Francji traktowali oni jako tymczasowy, dlatego też domagali się zapewnienia opieki duszpasterskiej przez polskich księży. Jej organizacja była możliwa jedynie w porozumieniu z francuskimi władzami kościelnymi. Celem podpisania stosownej umowy Episkopat Polski zaprosił w 1923 roku francuskich biskupów do złożenia wizyty w Polsce. Miała ona miejsce w czerwcu 1924 roku pod przewodnictwem abp. Paryża. W archiwum diecezji paryskiej znajdują się materiały opisujące jej przebieg, a złożone przez kard. Dubois. Zapoznanie się z ich treścią pozwala lepiej poznać reakcje strony francuskiej w czasie i po zakończeniu podróży do II Rzeczypospolitej.
    In the early 1920s, the Polish exile in France had a population of over one hundred thousand. It consisted mainly of Poles from Galicia and Polish miners from Westphalia. They treated their stay in France as temporary, and therefore demanded that Polish priests provided pastoral care. Its installation was only possible in consultation with the French church authorities. In order to sign the relevant agreement, the Polish bishops invited French bishops to visit Poland in 1923. The visit took place in June 1924 under the leadership of Archbishop of Paris. The archives of the Diocese of Paris contain materials describing this event, which were submitted by Cardinal Dubois. By reading their contents, one can learn more about the reactions of the French party during and after the visit to the Second Polish Republic.
    À la fin 1923, plus de 100 000 Polonais étaient arrivés en France . Ce sont les aux agriculteurs de Galiceet les mineurs polonais de Westphalie et de la Rhénanie. Les Polonais considéraient leur séjour en France comme temporaire. Il est naturel que, attachés à la religion catholique enrichie de rites indigènes, ils demandent la pastorale des prêtres polonais. Le plus grand problème pour mener une pastorale polonaise en France c’était l’attitude du clergé français, qui s’est méfié des coutumes religieuses polonaises. Pour le primat de Pologne, la meilleure façon de familiariser les évêques français avec les spécificités de la pastorale polonaise était de les inviter à visiter la Pologne. Cette visite a eu lieu du 14 au 28 juin 1924. À Paris (archives historiques du diocèse de Paris) est conservé le dossier concernant la visite des évêques français en Pologne en 1924. La lecture des documents permet de connaitre les réactions des invités français pendant et après le voyage en Pologne.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 221-236
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comment garder la foi et l’unité avec l’Église en Pologne en dehors du pays d’origine ? – à la lumière de la correspondance du Cardinal Wyszyński avec le Recteur de la Mission catholique polonaise en France
    Keeping the faith outside the home country in the light of the correspondence of Cardinal Wyszyński with the Rector of the Polish Catholic Mission in France
    Jak zachować wiarę poza granicami kraju ojczystego ? – w świetle korespondencji kard. Stefana Wyszyńskiego z Rektorem Polskiej Misji Katolickiej we Francji
    Autorzy:
    Klakus, Michał Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022926.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Wyszyński
    émigration
    Gawlina
    tradition
    Eglise en Pologne
    emigracja
    tradycja
    Polska Misja Katolicka
    Polacy we Francji
    Stefan Wyszyński
    emigration
    Bishop Gawlina
    Polish Catholic Mission
    Poles in France
    Opis:
    Après la Seconde Guerre mondiale, plus de 400 000 personnes d’origine polonaise vivaient en France. La plupart d’entre eux y est venue dans l’entre-deux-guerres à la recherche de travail. Ils considéraient leur séjour sur cette terre comme temporaire, par conséquent, en vue de retourner dans leur pays d’origine, ils cultivaient également les coutumes et les rituels polonais dans le domaine religieux. Leur présence était favorisée par l’existence de prêtres polonais dans les colonies ouvrières. Avec le temps, le lien de l’émigration polonaise en France avec le pays d’origine s’est affaibli. Les travailleurs polonais venant en France étaient en voie de disparition, le nombre d’associations polonaises a donc diminué. Dans les années 60 et 70 du XXe siècle, les troisième et quatrième générations d’émigrants polonais ne connaissaient leur pays d’origine que grâce aux histoires racontées par leurs parents et grands-parents. Comment préserver dans cette situation la tradition nationale et religieuse polonaise? Le Cardinal Wyszyński a tenté de répondre à cette question. Il voit un moyen de préserver l’identité religieuse des Polonais en France en maintenant la langue maternelle, l’adhésion au culte marial et la promotion du mouvement de pèlerinage. Afin de maintenir l’unité avec l’Eglise en Pologne, il a encouragé ses compatriotes à l’étranger à connaitre l’enseignement des évêques polonais et à participer à l’aide matérielle pour la Pologne.
    Po II wojnie światowej we Francji mieszkało ponad 400 tys. osób polskiego pochodzenia. W większości przybyli oni do Francji w okresie międzywojennym w poszukiwaniu pracy. Pobyt na tej ziemi traktowali jako tymczasowy, dlatego z myślą o powrocie do kraju ojczystego kultywowali polskie zwyczaje i obrzędy również w sferze religijnej. Ich utrzymaniu sprzyjała obecność polskich księży w koloniach robotniczych. Wraz z upływem czasu słabła więź polskiej emigracji we Francji z krajem pochodzenia. Liczba polskich robotników przybyłych do Francji wymierała, tym samym zmniejszyła się liczebność stowarzyszeń polskich. W latach 60. i 70. XX w. trzecie i czwarte pokolenie polskich wychodźców znało kraj ojczysty jedynie z opowieści rodziców i dziadków. Jak zachować w takiej sytuacji polską tradycję narodową i religijną? Na to pytanie próbował odpowiedzieć kard. Stefan Wyszyński. W zachowaniu języka ojczystego, przywiązaniu do kultu maryjnego i propagowaniu ruchu pielgrzymkowego widział sposób na zachowanie tożsamości religijnej Polaków we Francji. Celem zachowania jedności z Kościołem w Polsce zachęcał rodaków na obczyźnie do zapoznawania się z nauczaniem polskich biskupów oraz włączeniem się w dzieło pomocy materialnej na rzecz Polski.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 165-180
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trois figures feminines face à la passion amoureuse et la passion du pouvoir. La Reine morte et le Cardinal dEspagne de Henry de Montherlant
    Trzy postaci kobiece wobec miłości i władzy. Martwa Królowa i Kardynał Hiszpanii Henry Montherlanta
    Autorzy:
    Stachniak, Judyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954382.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Henry de Montherlant
    kobieta (kobieta w teatrze)
    miłość
    władza
    woman (woman in theater)
    love
    power
    Opis:
    Inès de Castro, Infantka Nawarry i Joanna Szalona są postaciami kobiecymi nakreślonymi przez Henry'ego Montherlanta w dwóch jego sztukach teatralnych, zatytułowanych Martwa królowa i Kardynał Hiszpanii. Wszystkie trzy charakteryzują się na kartach książki poprzez swój stosunek do miłości i władzy. Postępowanie i charakter Inès de Castro i Joanny Szalonej ilustrują miłość małżeńską: pierwszeństwo „kochać” nad „być kochaną”, pożądanie cielesne, idealizowanie ukochanej osoby, pragnienie czułości i chęć niepodzielnego posiadania ukochanego na własność łączy te dwie bohaterki. Jednakże Inès potrafi się dzielić swoim uczuciem, podczas gdy królowa Joanna stara się zagarnąć je wyłącznie dla siebie samej. Innym rodzajem miłości opisanej przez autora jest miłość macierzyńska, którą uosabia Inès de Castro. Czytelnik poznaje marzenia, obawy i radości przyszłej matki: nosić w sobie nowe życie to pielęgnować nadzieję i dobro oraz mieć wewnętrzną siłę, aby bronić swojego szczęścia. Infantka Nawarry, najmłodsza z bohaterek, odrzuca wszelkie uczucie, jakie może łączyć mężczyznę i kobietę, pogardza taką miłością, daje się natomiast uwieść kobiecemu wdziękowi Inès de Castro. Postaci Joanny Szalonej i Inès de Castro służą też autorowi do podjęcia rozważań na temat władzy królewskiej; zarówno Ferrante, jak i kardynał Cisneros mają w tych kobiecych postaciach swoich doradców, którzy podpowiadają im rozwiązanie ich wątpliwości – podczas gdy Joanna Szalona proponuje nicość i śmierć, Inès głosi nadzieję imiłość. Wychowana, aby rządzić i dawać rozkazy, oswojona z intrygami dworskimi i podstępami monarchów, Infantka Nawarry wierzy głęboko w swoją misję wodza i monarchini. Henry de Montherlant, poprzez postaci trzech kobiet, proponuje czytelnikowi subtelną analizę miłości i władzy, ukazując różnorodność i złożoność tych dwóch aspektów życia ludzkiego, tym bardziej że są one przedstawione nie jako zwykłe uczucie i zadanie, ale jako wszechwładne namiętności i pasje.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 5; 43-77
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies