Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "W.D." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 62
Tytuł:
L'objet iconique dans La vie mode d'emploi de Georges Perec
Przedmiot ikoniczny w La vie mode d'emploi Georges'a Pereca
Autorzy:
Sobczyński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121396.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Opublikowana w roku 1976 powieść Pereca La vie mode d'emploi zdaje się w jego twórczości zajmować miejsce szczególne, miejsce opus magnum, w którym autor zawarł sumę swoich przemyśleń o literaturze i w którym spotykają się wszystkie tendencje obecne w jego różnorodnym dziele. Najpełniej realizuje ona postulat „czterech horyzontów”, o których wspominał Perec w wielu wywiadach i autokomentarzach. Powieść ta jest także znakomitą okazją do prześledzenia, jaką rolę odgrywa w tym pisarstwie przedmiot ikoniczny. Termin ten określa wszelkiego rodzaju przedmioty przedstawiające, od obrazu znanego malarza po kartkę pocztową i fotografię. Przedmiot ikoniczny stanowi w pisarstwie Pereca punkt wyjścia do „produkowania” tekstu (poprzez bardzo skomplikowany system contraintes), ale jest też bezpośrednio obecny w tekście, zastępując niejako klasyczny opis. Można go również traktować jako jeden z zasadniczych topoi Pereca, poprzez które pisarz wypowiada się najpełniej i najbardziej bezpośrednio. W niniejszym artykule (będącym jednym z rozdziałów rozprawy doktorskiej zatytułowanej L'objet iconique dans l'œuvre de Georges Perec) starałem się ukazać tę właśnie złożoną funkcję przedmiotu ikonicznego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1999, 46-47, 5; 5-50
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entre vice et vertu : la discrète présence d’Ernest d’Hervilly dans Le Nouveau Décaméron
Between Vice and Virtue: The Discreet Presence of Ernest d’Hervilly in Le Nouveau Décaméron
Między występkiem a cnotą: dyskretna obecność Ernesta d’Hervilly w Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
de Palacio, Marie-France
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056529.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ernest d’Hervilly
Le Nouveau Décaméron
opowiadanie
fantazyjność
Parnas
Anglia
żart
tale
fancy
Parnasse
Britain
farce
Opis:
Dans Le Nouveau Décaméron, Ernest d’Hervilly n’est désigné que deux fois pour raconter une histoire. Cette présence discrète, pour un conteur renommé et proche de Catulle Mendès, ne laisse pas de surprendre. En outre, pourquoi être allé chercher « Désirs d’ange » et « Night Bell » dans le corpus déjà considérable de ses recueils publiés ? À y regarder de plus près, les deux nouvelles sont pourtant très représentatives de la manière et de la personnalité de d’Hervilly. Ce diptyque, dont les deux volets contrastent violemment, reflète son talent de conteur, sa capacité à passer d’un genre littéraire à l’autre, son intérêt pour d’autres univers culturels et géographiques. En considérant aussi bien ces deux textes en soi que leurs paratextes lors des intermèdes entre devisants, le présent article souhaite esquisser le portrait d’un écrivain réservé et complexe, oscillant entre mélancolie et farce, sous l’étiquette un peu réductrice de « fantaisiste ».
Ernest d’Hervilly opowiada w Le Nouveau Décaméron tylko dwie historie. Musi dziwić tak skromny udział cieszącego się przecież renomą twórcy opowiadań i bliskiego znajomego Catulle’a Mendèsa. Zaskakuje też fakt, że ze swojego pokaźnego dorobku rzeczy już wydanych autor wybrał właśnie „Désirs d’ange” i „Night Bell”. Bardziej szczegółowa analiza tych utworów pozwala jednak stwierdzić, iż są one reprezentatywne dla jego stylu i osobowości. Dyptyk ten, którego oba skrzydła wyraźnie z sobą kontrastują, odzwierciedla jego talent jako autora opowiadań, ukazuje zdolność przechodzenia z jednego gatunku literackiego do drugiego oraz zainteresowanie pisarza innymi przestrzeniami kulturowymi i geograficznymi. Poddając analizie zarówno same opowiadania, jak i paratekst zawarty w przerwach pomiędzy opowieściami, artykuł stara się przedstawić portret pisarza zarazem powściągliwego i niejednoznacznego, oscylującego pod uproszczoną etykietą twórcy fantazyjnego pomiędzy melancholią a żartem.
In Le Nouveau Décaméron, Ernest d’Hervilly is requested only twice to tell a tale. Such a scanty presence for such a well-known author, and friend of Catulle Mendès, is somewhat surprising. And why select “Désirs d’ange” and “Night Bell” from amongst the plentiful works he had already published? Both stories, however, aptly show d’Hervilly’s style and spirit. They stand in deep contrast to, and mirror, his talent as a story-teller, his ability to vary the tales, and his interest in various geographical areas. Whilst considering these two tales, as well as the paratexts in between, this article aims to describe the portrait of a writer who is both complicated and modest, and who is constantly oscillating between jest and melancholy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 107-123
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pour une lecture plurielle de l'Heptamèron: polyphonie et concordia discors au parlement d'amour
Polifonia i concordia discors w Heptameronie
Autorzy:
Rosenstein, Roy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034602.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Zauważono dawno, że - w zestawieniu z Dekameronem, innowacją, którą Małgorzata z Nawarry wprowadziła w Heptameronie, są dyskusje - uproszczeniem było dopatrywanie się w postaci Parlamenty wyrazicielki jej poglądów. Jeśli nawet Parlamenta stara się czasem godzić sprzeczne stanowiska dyskutantów, nigdy nie rozstrzyga spornej problematyki. Jednak głosu autorki nie można ograniczać do wypowiedzi jednej tylko postaci. Autorka przekazuje różne punkty widzenia, nie uzewnętrznia jednak własnych poglądów, toteż istotę konstrukcji Heptameronu określa najlepiej wzięte od Bachtina pojęcie polifonii. Tę samą technikę widać również w Comédie à dix personnages i w Comédie jouée au Mont-de-Marsan. Nie będąc żadnym z dyskutantów, jest autorka jedenastym rozmówcą, tym, który konstruuje fabułę nowel i przebieg dyskusji, ale też nic nie wskazuje na to, że przewidywała jednoznaczne rozstrzygnięcie podejmowanych problemów. Ileptameron nie jest traktatem o miłości (trattato d ’amore), ale raczej swego rodzaju contraslo (débat) z elementami tensony bądź łacińskiej altercatio. Ten właśnie charakter rodzajowy wprowadza w atmosferę cours (parlements) d'amour. Miłość jako temat centralny Heptameronu łączy w sobie sprzeczne jakości egzystencji ludzkiej, cielesnej i duchowej (concordia discors), żaden z punktów widzenia nie stanowi jedynej prawdy, ale razem wzięte tworzą ramy złożoności istnienia. Toteż autorka Heptameronu nie jest ani cynicznym pesymistą, ani idealistą naiwnym, wierzącym w możliwość jednoznacznego ujęcia złożoności ludzkiej egzystencji.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1997, 38
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Appréciation du domaine d'existence de l'intégrale d'un système involutif d'équations aux dérivées partielles du premier ordre
Autorzy:
Pawelski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338280.pdf
Data publikacji:
1955
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Źródło:
Annales Polonici Mathematici; 1955, 2, 1; 29-36
0066-2216
Pojawia się w:
Annales Polonici Mathematici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estimation du domaine d'existence de l'intégrale d'un système en involution d'équations aux dérivées partielles du premier ordre dans le cas de variables complexes
Autorzy:
Pawelski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337221.pdf
Data publikacji:
1958
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Źródło:
Annales Polonici Mathematici; 1958-1959, 5, 1; 25-32
0066-2216
Pojawia się w:
Annales Polonici Mathematici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Solution d'un problème concernant les images continues d'ensembles de points
Autorzy:
Kuratowski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1385893.pdf
Data publikacji:
1921
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Tematy:
zbiór w sobie gęsty
homeomorrfizm
topologia
continuum
zbiór zwarty
Opis:
Le but de cette note est de démontrer la solution de problèmes suivants, posés par Sierpiński: Lorsque un ensemble de points P est une image biunivoque et continue (mais pas nécessairment bicontinue) de l'ensemble Q et lorsque Q est une image biunivoque et continue de l'ensemble P, peut-on affirmer que les ensembles P et Q sont homéomorphes?
Źródło:
Fundamenta Mathematicae; 1921, 2, 1; 158-160
0016-2736
Pojawia się w:
Fundamenta Mathematicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Appréciation du domaine d'existence de l'intégrale d'une équation aux dérivées partielles du premier ordre, dans le cas de variables complexes
Autorzy:
Pawelski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338282.pdf
Data publikacji:
1955
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Źródło:
Annales Polonici Mathematici; 1955, 2, 1; 37-55
0066-2216
Pojawia się w:
Annales Polonici Mathematici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La formation touristique à lAcademie d ’Education Physique de Cracovie
Kształcenie w zakresie turyzmu w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie
Autorzy:
Jarowiecka, Teofila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954116.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
W artykule wykazano jak turystyka i rekreacja powoli, ale systematycznie wyodrębniały się z dydaktyki kultury fizycznej, najpierw jako oddzielny przedmiot nauczania, później jako samodzielny kierunek studiów, aż po wyodrębnienie się oddzielnego Wydziału Turystyki i Rekreacji.
The article shows how tourism and recreation were slowly but systematically emerging from the didactics of physical culture first as an independent teaching subject, next as an independent faculty of studies, to end with the setting up of the independent Faculty ot Tourism and Recreation.
Źródło:
Turyzm; 1990, 7
0867-5856
2080-6922
Pojawia się w:
Turyzm
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entre illusion et réalité : le corps dans « Le Jeûne » et « La Mort d’un paysan » d’Émile Zola
Pomiędzy iluzją a rzeczywistością: ciało w opowiadaniach „Le Jeûne” i „La Mort d’un Paysan” Emila Zoli
Between Illusion and Reality: The Body in “Le Jeûne” and “La Mort d’un paysan” by Émile Zola
Autorzy:
Johnson, Warren
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056533.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zola
Le Nouveau Décaméron
ciało
iluzja
realność
idealizm
body
illusion
reality
idealism
Opis:
Cet article étudie les deux contes donnés par Émile Zola au Nouveau Décaméron, entreprise collective de Catulle Mendès. Ces contributions, « Le Jeûne » et « La Mort d’un paysan », forment deux volets d’une même interrogation sur le rapport entre le matériel et le spirituel, et entre la réalité physique du corps et l’esprit. Pour la baronne égoïste et frivole dans « Le Jeûne », l’éloquence du vicaire combinée avec la chaleur dans l’église lui donnent un plaisir sensuel qui va à l’encontre des semonces du prêtre. Par contraste, « La Mort d’un paysan » présente une perspective positive sur la vie rurale réglée par des rythmes naturels et la solidarité familiale, où la mort est acceptée comme faisant partie de la vie mais où l’illusion est bannie. Ces deux textes permettent à Zola de s’attaquer, depuis deux directions opposées, à un idéalisme mensonger et improductif.
Niniejszy artykuł analizuje dwa opowiadania Emila Zoli, stanowiące jego wkład w Le Nouveau Décaméron, wieloautorskie przedsięwzięcie pod redakcją Catulle’a Mendèsa. Opowiadania „Le Jeûne” i „La Mort d’un paysan” można traktować jako dwie propozycje refleksji na wspólny temat – związku między sferą materialną i duchową, między wymiarem fizycznym ciała a jego wnętrzem. W „Le Jeûne” elokwencja wikariusza w połączeniu z ciepłą atmosferą we wnętrzu kościoła doprowadza frywolną i egoistyczną baronową do zmysłowej przyjemności, będącej zaprzeczeniem kazań duchownego. Na zasadzie kontrastu „La Mort d’un paysan” ukazuje pozytywny obraz życia wiejskiego, cechującego się naturalnym rytmem życia i ludzką solidarnością, w którym śmierć jest akceptowana jako naturalna kolej rzeczy, a wszelka iluzja odrzucana. Oba teksty pozwalają Zoli poddać ostrej krytyce z dwóch przeciwstawnych perspektyw zakłamany i bezproduktywny idealizm.
This article studies the two tales conributed by Émile Zola to Le Nouveau Décaméron, the collective enterprise of Catulle Mendès. These contributions, “Le Jeûne” and “La Mort d’un paysan”, form two parts of the same questioning of the relationship between the material and the spiritual, and between the physical reality of the body and the mind. For the selfish and frivolous Baroness in “Le Jeûne,” the eloquence of the vicar combined with the warmth in the church give her a sensual pleasure that goes against the warnings of the priest. In contrast, “La Mort d’un paysan” presents a positive perspective on rural life regulated by natural rhythms and family solidarity, where death is accepted as a part of life, but illusion is banished. These two texts allow Zola to attack, from opposite directions, a false and unproductive idealism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 51-61
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sur l'ensemble de puissances d'une loi de probabilité
Про сукупність степенів одного закону імовірностей
Autorzy:
Doeblin, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1388299.pdf
Data publikacji:
1940
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Źródło:
Studia Mathematica; 1940, 9, 1; 71-96
0039-3223
Pojawia się w:
Studia Mathematica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Un cas d'intertextualité médiévale dans l'Heptaméron: la nouvelle 70
Przypadek intertekstualności w Heptameronie - nowela 70
Autorzy:
Sasu, Voichita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034600.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Związki z literaturą średniowieczną w twórczości Małgorzaty z Nawarry spotyka się często (np. wizja nocna i tercyna w La Navire, ramy moralitetu bądź misterium w teatrze, reminiscencje z romansów Okrągłego Stołu, echa literatury mistycznej XIV i XV w. w liryce religijnej, wątki średniowieczne w Heptameronie), ale fakt ten w niczym nie umniejsza jej oryginalności. Choć tradycja miłości dwornej jest nadal żywą w XVI w., jej konfrontacja z brutalną nieraz rzeczywistością kształtuje w Heptameronie temat dekadencji rycerskich ideałów, co służy bądź przestrodze przed zasadzkami miłości od nich odległej, bądź prowadzi do egzaltacji miłości platonizującej. Opowiedziana przez Oisille nowela 70 jest wykorzystaniem tematu La Châtelaine de Vergy, choć narratorka waha się, czy może przedstawić historię już poprzednio opisaną. Autorka zestawia obydwa teksty, koncentrując się w ostatecznych wnioskach na wykazaniu modyfikacji idei moralnej w noweli Małgorzaty z Nawarry.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1997, 38
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le personnage en quête d’identité dans les romans de Patrick Modiano: à la recherche du passé, du temps, du Paris d’antan
Postać na tropie tożsamości w powieściach Patricka Modiano: w poszukiwaniu czasu, przeszłości, dawnego Paryża
Autorzy:
Uliasz, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954779.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Modiano
poszukiwanie
tożsamość
searching
identity
Opis:
Tematem dominującym w twórczości Patricka Modiano jest niewątpliwie poszukiwanie straconego czasu. Jego powieści są swego rodzaju zaproszeniem do niebezpiecznej gry z przeszłością – gry, w której stawką jest odnalezienie tożsamości. Jego bohaterowie skazani są na jej poszukiwanie, pragną uwolnić się od obsesji bycia znikąd. Aby dowiedzie się, kim są naprawdę, próbują odnaleźć swą przeszłość (Guy Roland z Rue des Boutiques Obscures), młodość (Jean Dekker z Quartier perdu), dawny Paryż (detektyw z Fleurs de ruine). Dzięki nieustannym wędrówkom między teraźniejszością a przeszłością, światem realnym a światem wyobraźni, ich egzystencja zawieszona jest w międzyczasie. Magiczna moc pamięci, to zdradziecka, to wierna, odkrywa lub niszczy fragmenty łamigłówki, jaką jest ich życie. Detektywi rozpoczynają prywatne śledztwo, które prowadzi na trop tajemniczych wydarzeń: porwań, ucieczek, morderstw, w które byli niegdyś uwikłani. Każdy nowy ślad wiedzie w ciemne uliczki labiryntu przeszłości, pełne bolesnych wspomnień, od których nie sposób się uwolnić, lub magicznych chwil, do których warto powrócić. Dla bohaterów Modiano zagubiona tożsamość okazuje się jedynie pretekstem, by wyruszyć na poszukiwanie utraconego raju.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 5; 47-75
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 62

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies