Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Second World War" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Résistance de la poésie : les revues littéraires durant la Seconde Guerre mondiale
Poetry and Resistance : literary journals during the Second World War
Autorzy:
Jehl, Florian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627942.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
This article deals with the debate about the poet’s engagement in and between the literary journals that flourished in France during the Second World War. Despite many disagreements, they all tend to emphasize the poet’s role in history. The famous definition of the writer’s engagement by Sartre doesn’t account for the conception of poetry they generally advocate. The sheer fact of writing and publishing poetry is an act of résistance in occupied France. The political dimension of poetry derives from the ontological questioning it expresses. This conception of poetry still influences major French poets such as Guillevic or André Frénaud after the war, thus challenging the dominant view on modern poetry, which is supposedly characterized by hermetism.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2016, 10; 75-86
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raconter pour témoigner: la guerre et l’Occupation dans le champ littéraire belge au sortir du second conflit mondial
To narrate in order to give evidence: the war and the occupation in the Belgian literature of a direct Post-War period
Autorzy:
Teklik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051522.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Belgium
World War Two
Concentration camp
Literary testimonies
Arthur Haulot
Opis:
Over the period directly following the Second World War, continuity and discontinuity were closely interwoven in the Walloon literature. From one hand, esthetic models from Interwar period were still present and no novel concepts appeared in the writings of Walloon authors. From the other, however, a large number of new State-run institutions were inaugurated. The hardships suffered during the war, seen mainly as an instance of disruption, are abundantly described in literary works, especially in testimonies. It is in this context that Arthur Haulot, Belgian poet and novelist, made prisoner and taken to Dachau, created his literary poignant output. His writings are marked by harsh experiences undergone in camps.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2012, 39, 1; 60-67
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ni signifiant ni absurde : à la recherche du sens du monde dans La Route des Flandres de Claude Simon
Neither Meaningful nor Absurd: in Search of the Meaning of the World in Claude Simon’s La Route des Flandres
Autorzy:
Kotowska-Miziniak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2020974.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
meaning of life
absurd
identity
Second World War
Claude Simon
La Route des Flandres
Opis:
At the crossroads of philosophy, religion and literature arises the question of meaning. The feeling of absurdity of the world and the loss of the meaning of life, accompanied by a desperate attempt to (re)create it, are typical for people stigmatized by borderline experiences of collective traumas, such as war. As a combatant of the Second World War and a great admirer of Marcel Proust, Claude Simon undertakes a tireless search for lost meaning, which emerges discreetly behind the pessimism with which he describes the absurdity of the world. A close reading of his most famous novel, La Route des Flandres (1960), reveals to us some subtle indications about this quest for meaning, which becomes also a quest for identity.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 303-310
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Condamnées à s’allier. La Pologne et la France à la fin de la Grande Guerre et dans l’immédiat après-guerre (1917–1921)
Condemned to be allies. Poland and France at the end of the Great War and in the immediate post-war period (1917–1921)
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216281.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Polish foreign policy (1918–1939)
World War I
Treaty of Versailles
France
Polish political thought
Polish National Committee (1917–1919)
Polish-French Alliance 1921
diplomacy of the Second Polish Republic
polska polityka zagraniczna (1918–1939)
I wojna światowa
traktat wersalski
Francja
polska myśl polityczna
Komitet Narodowy Polski (1917–1919)
sojusz polsko-francuski 1921
dyplomacja II Rzeczypospolitej
Politique étrangère polonaise (1918–1939)
Première Guerre mondiale
Traité de Versailles
pensée politique polonaise
Comité national polonais (1917–1919)
alliance franco-polonaise 1921
diplomatie de la Deuxième République (Pologne)
Opis:
Roman Dmowski et son camp, dont Erazm Piltz, ont utilisé l’évolution de la politique étrangère française et présence du Comité national polonais à Paris pour faire pression sur le gouvernement français afin qu’il inclue l’indépendance de la Pologne dans les objectifs de guerre des Alliés. L’intérêt accru de la France pour les affaires polonaises à la fin de 1917 résulte d’une part de la perte de son allié russe et d’autre part d’un fort désir d’affaiblir l’Allemagne autant que possible. La France s’est alors mise à modifier sa politique dans l’Est européen prévoyant dans ses plans futurs la possibilité de compter les nouveaux États d’Europe centrale dans son système d’alliance. Finalement, en 1921, la France et la Pologne conclurent une alliance en deux volets : un accord politique et une convention militaire secrète. Pour la France, la Pologne n’est dans les domaines politique et militaire qu’un «allié de revers», un allié contre l’Allemagne, mais aussi un allié qui soulève de nombreuses objections au Quai d’Orsay. Elle joue également un rôle très important pour les investisseurs français. Pour la Pologne, en revanche, l’alliance avec la France en tant que puissance victorieuse était facteur essentiel dans sa politique étrangère, le pays ayant absolument besoin d’un partenaire parmi les puissances européennes.
Roman Dmowski and his camp, including Erazm Piltz, used the evolution of French foreign policy and the existence of the Polish National Committee in Paris to pressure the French government to include Polish independence in the Allies’ war aims. France’s increased interest in Polish affairs in late 1917 resulted partly from the loss of its Russian ally and partly from a strong desire to weaken Germany as much as possible. France then began to modify its policy in Eastern Europe and included in its future plans the possibility of including the new Central European states in its alliance system. Finally, in 1921, France and Poland concluded a two-part alliance: a political agreement and a secret military convention. For France, in the political and military spheres, Poland was nothing more than a “rear ally”, an ally against Germany, as well as an ally that raised many objections in the Quai d’Orsay. It also played a very important role for French investors. For Poland, on the other hand, the alliance with France as a victorious power was a very important factor in its foreign policy, because Poland absolutely needed a partner among the European powers.
Roman Dmowski i jego obóz, w tym Erazm Piltz, wykorzystywali ewolucję francuskiej polityki zagranicznej i istnienie w Paryżu Komitetu Narodowego Polskiego w celu wywierania presji na rząd francuski, aby włączył on sprawę niepodległości Polski do celów wojennych aliantów. Wzrost zainteresowania Francji sprawami polskimi pod koniec 1917 roku po części wynikał z utraty rosyjskiego sojusznika, a po części z dążenia do maksymalnego osłabienia Niemiec. Francja zaczęła wówczas modyfikować swoją politykę w Europie Wschodniej i w swoich planach na przyszłość uwzględniała możliwość włączenia nowych państw Europy Środkowej do swojego systemu sojuszniczego. Ostatecznie w 1921 roku Francja i Polska zawarły dwuczęściowy sojusz: umowę polityczną i tajną konwencję wojskową. Dla Francji, w sferze politycznej i militarnej, Polska była jedynie allié de revers, sojusznikiem przeciwko Niemcom, przy tym sojusznikiem budzącym wiele zastrzeżeń w Quai d’Orsay. Sojusz odegrał także bardzo ważną rolę z perspektywy francuskich inwestorów. Dla Polski natomiast sojusz z Francją jako mocarstwem zwycięskim był kluczowym czynnikiem w jej polityce zagranicznej, ponieważ Polska bezwzględnie potrzebowała partnera wśród mocarstw europejskich.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 21-38
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies