Wszystkie pola: Ciało - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Sur un corps non dénombrable de nombres réels
Autorzy:: Souslin, Michel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1385833.pdf
Data publikacji:: 1923
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Tematy:: zbiór doskonały
liczby rzeczywiste
algebra
miara Lebesgue'a
ciało liczbowe
Opis:: Le but de cette note est de définir un corps non dénombrable de nombres réels n'en contenant pas la totalité.
Źródło:: Fundamenta Mathematicae; 1923, 4, 1; 311-315
0016-2736
Pojawia się w:: Fundamenta Mathematicae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Entre illusion et réalité : le corps dans « Le Jeûne » et « La Mort d’un paysan » d’Émile Zola
Pomiędzy iluzją a rzeczywistością: ciało w opowiadaniach „Le Jeûne” i „La Mort d’un Paysan” Emila Zoli
Between Illusion and Reality: The Body in “Le Jeûne” and “La Mort d’un paysan” by Émile Zola
Autorzy:: Johnson, Warren
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2056533.pdf
Data publikacji:: 2022-05-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Zola
Le Nouveau Décaméron
ciało
iluzja
realność
idealizm
body
illusion
reality
idealism
Opis:: Cet article étudie les deux contes donnés par Émile Zola au Nouveau Décaméron, entreprise collective de Catulle Mendès. Ces contributions, « Le Jeûne » et « La Mort d’un paysan », forment deux volets d’une même interrogation sur le rapport entre le matériel et le spirituel, et entre la réalité physique du corps et l’esprit. Pour la baronne égoïste et frivole dans « Le Jeûne », l’éloquence du vicaire combinée avec la chaleur dans l’église lui donnent un plaisir sensuel qui va à l’encontre des semonces du prêtre. Par contraste, « La Mort d’un paysan » présente une perspective positive sur la vie rurale réglée par des rythmes naturels et la solidarité familiale, où la mort est acceptée comme faisant partie de la vie mais où l’illusion est bannie. Ces deux textes permettent à Zola de s’attaquer, depuis deux directions opposées, à un idéalisme mensonger et improductif.
Niniejszy artykuł analizuje dwa opowiadania Emila Zoli, stanowiące jego wkład w Le Nouveau Décaméron, wieloautorskie przedsięwzięcie pod redakcją Catulle’a Mendèsa. Opowiadania „Le Jeûne” i „La Mort d’un paysan” można traktować jako dwie propozycje refleksji na wspólny temat – związku między sferą materialną i duchową, między wymiarem fizycznym ciała a jego wnętrzem. W „Le Jeûne” elokwencja wikariusza w połączeniu z ciepłą atmosferą we wnętrzu kościoła doprowadza frywolną i egoistyczną baronową do zmysłowej przyjemności, będącej zaprzeczeniem kazań duchownego. Na zasadzie kontrastu „La Mort d’un paysan” ukazuje pozytywny obraz życia wiejskiego, cechującego się naturalnym rytmem życia i ludzką solidarnością, w którym śmierć jest akceptowana jako naturalna kolej rzeczy, a wszelka iluzja odrzucana. Oba teksty pozwalają Zoli poddać ostrej krytyce z dwóch przeciwstawnych perspektyw zakłamany i bezproduktywny idealizm.
This article studies the two tales conributed by Émile Zola to Le Nouveau Décaméron, the collective enterprise of Catulle Mendès. These contributions, “Le Jeûne” and “La Mort d’un paysan”, form two parts of the same questioning of the relationship between the material and the spiritual, and between the physical reality of the body and the mind. For the selfish and frivolous Baroness in “Le Jeûne,” the eloquence of the vicar combined with the warmth in the church give her a sensual pleasure that goes against the warnings of the priest. In contrast, “La Mort d’un paysan” presents a positive perspective on rural life regulated by natural rhythms and family solidarity, where death is accepted as a part of life, but illusion is banished. These two texts allow Zola to attack, from opposite directions, a false and unproductive idealism.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 51-61
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Accomplissement et dépassement comme traits caractéristiques du corps ressuscité.
Spełnienie i transgresja jako charakterystyczne cechy zmartwychwstałego ciała
Autorzy:: Nawracała, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/559477.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: matière
corps
résurrection
christophanie
Christ
transformation
eschatologie
materia
ciało
zmartwychwstanie
chrystofanie
Chrystus
przemiana
eschatologia
Opis:: La résurrection du Christ appartient au kérygme fondamental de l'Église. Dès le début, les apôtres lui consacrent toute leur attention, soulignant son importance pour l'accomplissement de la volonté salvifiques de Dieu. D'une part, la résurrection est l’achèvement de la passion et de la mort du Christ, et d'autre part, elle souligne la bonté de la matière et sa participation à l'accomplissement eschatologique. Le Nouveau Testament attire constamment l'attention sur la dimension matérielle et corporelle de la résurrection, bien qu'il le fasse selon ses propres méthodes et hypothèses. Les auteurs inspirés essaient de refléter la nouvelle réalité comme ils le peuvent et le plus possible. N'ayant aucune analogie dans l'histoire du salut, ils s'attachent à souligner le fait de la résurrection et moins sa compréhension. Celle-ci reste le domaine de la foi. L’article que voici propose deux hypothèses liées à l'interprétation des messages bibliques concerant la résurrection. Ils visent à montrer les conséquences théologiquement possibles de la compréhension de la corporéité et de la matérialité de la résurrection, non seulement de Christ, mais également de tout être humain.
Zmartwychwstanie Chrystusa należy do podstawowego kerygmatu Kościoła. Od samego początku Apostołowie poświęcają mu uwagę, podkreślając jego znaczenia dla wypełnienia zbawczych planów Boga. Z jednej strony zmartwychwstawanie jest dopełnieniem męki i śmierci Chrystusa, a z drugiej – podkreśleniem dobroci materii i jej udziału w eschatologicznym spełnieniu. Nowy Testament nieustannie zwraca uwagę na materialno-cielesny wymiar zmartwychwstania, choć czyni to według właściwych sobie metod i założeń. Autorzy natchnieni starają się oddać nową rzeczywistość tak, jak potrafią i na tyle, na ile mogą. Nie mając żadnych analogii w dziejach zbawienia, skupiają się oni na uwypukleniu faktu zmartwychwstania, a mniej nad jego zrozumieniem. Pozostaje ono domeną wiary. W niniejszym artykule zaproponowane zostały dwie hipotezy związane z interpretacją biblijnych przekazów o zmartwychwstaniu. Chodzi w nich o podkreślenie możliwych teologicznie konsekwencji w rozumieniu cielesności i materialności zmartwychwstania nie tylko Chrystusa, ale i każdego człowieka.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2019, 45; 57-75
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: L’hypotypose dans les Métamorphoses d’Ovide
Hypotyposis in Ovid’s Metamorphoses
Hypotypoza w Metamorfozach Owidiusza
Autorzy:: Koźluk, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/683309.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: przemiana
ludzkie ciało
anatomia
hypotypoza
krew
retoryka
Owidiusz
transformation
human body
anatomy
hypotyposis
blood
rhetoric
Ovid
Opis:: Metamorfozy Owidiusza stanowią doskonały materiał do badań nad figurami retorycznymi, a w szczególności nad hipotypozą (euidentia). Występująca bowiem często w towarzystwie innych figur (enumeratio, accumulare res, comparatio, gradatio) hipotypoza, odgrywa wyjątkową rolę w owidiańskiej narracji, a zwłaszcza w momencie kluczowym dla każdej przemiany, jakim jest płynne przejście jednego bytu w drugi. W niniejszej pracy zostały prześledzone głównie fragmenty, które zarówno w sposób dokładny (perspicuitas), jak i przekonujący (persuasio) ukazują zmieniające się ludzkie ciało z punktu widzenia fizjonomii i anatomii. Historie Dafne, Myrry, Ocyrhoé, Aglauros czy Niobe, to tylko niektóre przykłady, które posłużyły do analiz w celu zbadania, na czym polegała istota hypotypozy w momencie przemiany. Celem artykułu było również ukazanie, w jaki sposób łaciński poeta korzystał z tej silnej pod względem natury figury retorycznej (figura ad delectandum), aby wzbudzić u czytelnika jak najgłębsze przeżycia (mouere).
Ovid’s Metamorphoses are an excellent text for the study of figures of speech, and in particular over hypotyposis (euidentia). Often hypotyposis, occurring in the company of other figures (enumeratio, accumulare res, comparatio, gradatio), plays a unique role in ovidian narrative form, especially at the key time of change – metamorphosis, which is the passage of one being to another. This article has traced mainly fragments that accurately (perspicuitas) and convincingly (persuasio) show the change of the human body, from the point of view of physiognomy and anatomy. Stories of Daphne, Myrrh, Ocyrhoé, Aglaulus or Niobe, are just some examples that were used for analysis to investigate what is the essence of hypotyposis at the time of change. The main aim of this article was to show the way, which was used by Ovid, the Latin poet, to stir in the reader the strongest of feelings (mouere).
-
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 9-24
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Les arpenteurs des possibles: la kinésique du corps désirant dans "La Curée" et "L’Argent" d’Émile Zola
Autorzy:: Rachwalska von Rejchwald, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2083855.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Zola
"La Curée"
"L`Argent"
literary body of movement
desire
La Curée
L`Argent
ciało w ruchu
pragnienie
Opis:: Zola's novel world can be seen as a play of forces that takes place in a strictly defined spatial configuration between aspirational characters striving to realize their desires; the body in motion becomes their expressive medium. Always semantically marked, movement is not only understood as the hero's movement between points in space. In this analytical perspective, based on the body of La Curée et L`Argent, the movement becomes the embodiment of the will / desire, the transformation of thought into action, what is potential into real.
Świat powieściowy Zoli można postrzegać jako grę sił, która toczy się w ściśle zdefiniowanej konfiguracji przestrzennej, pomiędzy bohaterami aspiracyjnymi dążącymi do realizacji pragnień; ich ekspresyjnym medium staje się ciało w ruchu. Nacechowany semantycznie, ruch nie jest jedynie rozumiany jako przemieszczanie się bohatera między punktami w przestrzeni. Ta perspektywa analityczna, zastosowana do analizy La Curée i L`Argent Zoli, przedstawia ruch bohatera jako ucieleśnienie woli/pragnienia, przetworzenie myśli w czyn, tego co potencjalne w rzeczywiste.
Źródło:: Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 2; 195-203
0023-5911
Pojawia się w:: Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Mise en corps des «gueules» de «Ferdydurke»: le ballet grotesque d’Anna Hop à la lumière de l’œuvre de Gombrowicz
The Grotesque Ballet of Anna Hop in Light of Gombrowicz’s Works
Autorzy:: Bocianowski, Cécile
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/690244.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: dance
ballet
grotesque;
Witold Gombrowicz
Ferdydurke
body
pantomime
taniec
balet
groteska
ciało
pantomima
Opis:: This article examines Anna Hop’s 2015 ballet, based upon Witold Gombrowicz’s novel Ferdydurke, created at the National Polish Ballet, analysing the interaction between the choreography and literary language to demonstrate the choreographic specificity of Hop’s treatment of Gombrowicz’s text.
Źródło:: Prace Polonistyczne; 2017, LXXII; 183-195
0079-4791
Pojawia się w:: Prace Polonistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki