Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "(S. R.)." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Éléonore Reverzy, "Portrait de l’artiste en fille de joie. La littérature publique", Paris, C.N.R.S. Éditions, novembre 2016, 344 pages
Autorzy:
Michel, Pierre
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683465.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 179-180
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les pérégrinations de Gide et de Krleža : les Russies ou les lignes de fuite du référentn (Retour de l’U.R.S.S., Retouches à mon « Retour de l’U.R.S.S. » et L’Excursion en Russie)
The wanderings of Gide and Krleža: the Russias or the creeping of the referent
Autorzy:
Zorica, Maja Vukusic
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627821.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
The perspective of the distortion of reality in writing introduce the issue of a genre apparently “condemned” to the reproduction of reality “as it is”, to the blind enslavement to the referential illusion – literary travelogues. Both authors, one French, André Gide (1869-1951), and the other Croatian, Miroslav Krleža (1893-1981), wrote about their USSR, retelling the story of a Barthesian fascination that doesn’t necessarily lead to disappointment. The infatuation creates a reality that isn’t one, but that doesn’t confine it to a mere exoticism. The differences between the two texts are both structural and ideological, cultural and historical. Hence both U.R.S.S. constructed by the text are necessarily individual and other, somewhere in between a utopian and a heterotopian (Foucault) discourse, both figures of the “mobled queen” of Hamlet. Reality, constructed and deconstructed, remains eminently unreal.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2013, 3; 143-157
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Un nouveau Céphalaspide (Osteostraci) du Dévonien inférieur de Podolie (R.S.S. d Ukraine)
Nowy przedstawiciel Cephalaspidae (osteostraci) z dewonu dolnego Podola (Ukrainska SRR)
Autorzy:
Janvier, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20157.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Un nouvel Ostéostracé attribué au groupe des Céphalaspidiens, “Cephalaspis” dniestrensis sp. n., des Grés de Babin (Old Red) de Podolie, est décrit et compare à certaines espèces du Dévonien inférieur du Spitsberg et de Grande Bretagne. Quelques remarques sont faites sur un Ostéostracé, Zychaspis bucovinensis (Văscăutanu, 1931), décrit dans 1’Old Red de la rive bucovinienne du Dniestr.
Opisano przedstawiciela Osteostraci z grupy cefalaspidów, „Cephalaspis” dniestrensis sp. n. Pochodzi on ze żwirów babińskich (Old Red) z Podola. Przeprowadzono porównania z niektórymi dolnodewońskimi gatunkami ze Spitsbergenu i Wielkiej Brytanii. Osteostraki z old redu bukowińskiego brzegu Dniestru, C. bucoviniensis Vascautanu, 1931 zaliczono do rodzaju Zychaspis. Osteostraki te przypominają rodzaj Zychaspis płatem rostralnym pancerza przedłużającym się w jego boczne krawędzie i podobnym położeniem oczu.
A new cephalaspidian osteostracan, “Cephalaspis” dniestrensis sp. n., from the Babin Sandstone (Old Red) of Podolia, is described and compared to some species from the Lower Devonian of Spitsbergen and Great Britain. Some remarks are made on Zychaspis bucovinensis (Văscăutanu, 1931), an osteostracan from the Old Red of the Bucovinian bank of the Dniestr.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1988, 33, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les connecteurs discursifs comme moyen de produire un effet humoristique dans « La vie devant soi » de Romain Gary et sa traduction en polonais – étude traductologique
Translation of humor conjunctions in R. Gary’s « La vie devant soi » into Polish language
Autorzy:
Szeflińska-Baran, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051030.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
linguistic humour
translation
crosscultural context
Opis:
The subject of the paper is linguistic humour examined from the point of view of its functioning in intralinguistic literary communication (monolingual) as well as from a much broader point of view which comprises the problem of crosslinguistic and crosscultural transfer of facetious elements. The analysis has as its subject different forms of verbal humour which can be observed in linguistic communication that is understood as any manifestation of linguistic activity. Having assumed such a broad perspective of communication allowed to analyse humour from the point of view of its functioning, not only within one cultural-linguistic community, but also to analyse this phenomenon in the crosslinguistic and crosscultural context.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2013, 40, 3; 117-126
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les hydroides Ordoviciens a squelette chitineux
Hydroidy ordowickie o szkielecie chitynowym
Ordovikskie gidroidy s khitinovym skeletom
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20091.pdf
Data publikacji:
1959
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
L'auteur expose les résultats de ses études consacrées aux Hydroides a squelette chitineux. On a extrait ces fossiles des galets erratiques calcaires de l'Ordovicien, en les dissolvant dans l'acide chlorhydrique. Les formes décrites sont assignées a 15 genres et 22 especes, dont 11 genres et 19 espèces considérés comme nouveaux pour la science.
W pracy tej opisano szkielety chitynowe hydroidów wypreparowane kwasami z wapiennych głazów narzutowych wieku ordowickiego. Szczątki hydroidów są w głazach ordowickich o wiele rzadsze niż szczątki graptolitów, na ogól znacznie drobniejsze i delikatniejsze . Opisane tu materiały, chociaż skromne, gromadzone były przez dziesięć lat. Hydroldy o szkielecie chitynowym, mniej lub bardziej zbliżone do współczesnych Athecata i Thecaphora, były dotychczas w stanie kopalnym prawie nie znane. Różne szczątki chitynowe, jakie opisano z osadów paleozoicznych zaliczając je do Hydroida , w większej swej części należały, zdaniem autora, do graptolitów. Tylko pewne nieliczne szczątki opisane przez A. Eisenacka mogą być zaliczone do tej grupy jamochłonów. W pracy niniejszej opisano 22 gatunki, które zaliczono do 15 rodzajów. Z tego 11 rodzajów i 19 gatunków wprowadzone są jako nowe dla nauki. Badane okazy są zwykle fragmentaryczne, reprezentowane przez kawałki hydrozomów. Hydroteki, utworzone przez bardzo cienką błonkę chitynowa, są z reguły źle zachowane , silnie pomarszczone i pogniecione. Pomimo tego u niektórych form udało się zbadać najdrobniejsze szczegóły, a zwłaszcza budowę nader swoistych diafragm, jakie nie są znane u hydroidów współczesnych. Udało się również stwierdzić istnienie u pewnych form dymorfizmu lub nawet trymorfizmu tekalnego. W przypadkach dymorfizmu jeden typ teki odpowiada najprawdopodobniej hydrotece, a drugi - gonotece. Rozstrzygnięcie jednak, która teka do jakiej kategorii należy, jest raczej kłopotliwe ze względu na duże różnice istniejące miedzy hydroidami ordowickimi a współczesnymi. W przypadku trymorfizmu, prócz hydrotek ma się najprawdopodobniej do czynienia z dwiema kategoriami gonotek: żeńskimi i męskimi. Na podstawie zbadanych materiałów nie da się na ogół przeprowadzić ściślejszych porównań między hydroidami: ordowickimi a współczesnymi. Chociaż większa cześć opisanych form zbliża się raczej do Thecaphora, niektóre mogłyby reprezentować Athecata. W wielu przypadkach ma się do czynienia prawdopodobnie z przedstawicielami grup wygasłych, dzisiaj nieznanych. Należy żywić nadzieję, że poszukiwania systematyczne hydroidów w utworach różnego wieku geologicznego dostarcza w przyszłości licznych i ciekawych danych. dotyczących historii tej grupy jamochłonów, dotychczas prawie nie zbadanej. Poniżej podajemy krótkie diagnozy nowych rodzajów, opisy zaś nowych gatunków znajdzie czytelnik w tekście francuskim. Rodzaj Trimerohydra n. gen. Na każdym węźle hydrozomu osadzone są dwie gałązki, a miedzy nimi jedna hydroteka na długiej nóżce. U podstawy hydroteki oraz na końcu każdej gałązki znajduje się beczułkowaty człon z dwiema diafragmami. 2 gatunki. Genotyp : Trimerohydra glabra n. sp. Rodzaj Calyxhydra n. gen. Hydrozom rozgałęziający się dychotomicznie. Hydroteki stożkowate opatrzone nóżką , bez diafragmy. 3 gatunki, Genotyp: Calyxhydra gemellithecata n. sp. Rodzaj Flexihydra n. gen. Hydrozom o tekach powyginanych , ugrupowanych po dwie lub po trzy, rzadziej pojedynczo. Hydroteki połączone z gałązką za pośrednictwem bardzo krótkich i cienkich nóżek . Gałązki połączone miedzy sobą podobnymi nóżkami. Genotyp i jedyny gatunek : Flexihydra undulata n . sp. Rodzaj Desmohydra n. gen . Hydrozom złożony z gałązek mniej lub bardziej powyginanych. Hydroteki rurkowate, długie, połączone z gałązką za pośrednictwem bardzo krótkiej nóżki, lub bezpośrednio zwężonym końcem proksymalnym. Każda hydroteka złożona z części proksymalnej , przyrośniętej swą ścianą do gałązki, i z części dystalnej, swobodnej. 2 gatunki. Genotyp : Desmohydra flexuosa n. sp. Rodzaj Epallohydra n . gen. Hydrozom płożący się. Hydroteki rurkowate, powyginane, tej samej średnicy co gałązki, złożone z części proksymalnej przyrośniętej do gałązki i z części dystalnej swobodnej. Połączenie hydroteki z kanałem gałązki bez nóżki ani przewężenia. Genotyp i jedyny gatunek : Epallohydra adhaerens n. sp. Rodzaj Rhabdohydra n. gen. Gałązki proste, sztywne. Hydroteki rurkowate, cienkie, na ogól przyczepione do łopatkowato rozszerzonych węzłów, grupami po trzy. Genotyp i jedyny gatunek : Rhabdohydra tridens n. sp. Rodzaj Phragmohydra n. gen. Hydroteki rurkowate, długie, opatrzone u podstawy członem w formie banieczki z gruba szyjką, która przenika do podstawy hydroteki. Genotyp i jedyny gatunek : Phragmohydra articulata n. sp. Rodzaj Diplohydra n. gen. Teki dwu kategorii ugrupowane parami na każdym węźle rozmaicie z sobą połączone. 4 gatunki. Genotyp: Diplohydra longithecata n. sp. Rodzaj Lagenohydra n. gen. Dymorfizm tekalny bardzo zaakcentowany: na każdym węźle po dwie teki, jedna przyczepiona bezpośrednio do węzła, kształtu banieczki z długa rurkowata szyjka, druga przyczepiona do banieczkowatej części pierwszej. Obie opatrzone u podstawy okrągłym członem z szyjka. Genotyp i jedyny gatunek : Lagenohydra phragmata n. sp , Rodzaj Xenohydra n. gen. Gałązki grube, proste, o ścianach przebitych okrągłymi otworkami. Pod każdym otworkiem znajduje się dwupłatowy krótki wyrostek. Genotyp i jedyny gatunek: Xenohydra labiata n. sp. Rodzaj Kystodendron n. gen. Cienkie rozgałęzione stolony, na których przyczepione są , za pośrednictwem cienkich nóżek, cylindryczne, często nieregularne teki. Teki na końcu dystalnym zamknięte lub opatrzone krótkim stolonem, na którym osadzona jest druga podobna teka. Genotyp i jedyny gatunek : Kystodendron longicarpus (Eisenack). Poza tymi rodzajami wyróżniono i opisano 6 różnych form przypuszczalnych gonotek oraz fragmenty hydroryz.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1959, 04, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sur certains fossiles Ordoviciens a test organique
Niektóre skamieniałóści ordowickie o szkielecie organicznym
Nekotorye ordovikskie okamenelosti s organicheskim skeletom
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22162.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1967, 12, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La honte dans les Lettres de la Marquise de M*** au Comte
Shame in Crébillon’s Lettres de la Marquise de M*** au Comte de R*** and the galanterie mondaine
Autorzy:
Pawłowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627967.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
In the Lettres de la Marquise de M*** Crébillon shows, through the Marquise’s reflections of shame, the opposition between the galant and the tender conceptions of love. Galant love is represented as a game and false feeling, but it has a primary importance in mondain’s way of life. Failure to fulfil a galant love rules is accompanied by true or false feelings of shame. The Marquise de M*** wants conform to the galant tone demanded by society, but she is also seeking for true, tender love, which is opposed to behavior of a milieu. Accordingly, her sensitivity and a system of values brings her to elaborate her personal, secret conception of shame.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2017, 11; 29-45
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies