Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Kolonializm"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Écrire nègre en français : Affaire „Batouala”
Writing in Black French – "Batouala" Affair
„Opisać ‘murzyńskość’ po francusku – sprawa „Batouali”
Autorzy:
Kalinowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966676.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
René Maran’s "Batouala"
Black’s point of view
colonialism
Africa
afryka
kolonializm
punkt widzenia czarnych
„batouala” renégo marana
Opis:
"Batouala: A True Black Novel", written in 1921 by René Maran, was the first black narrative in French to win the Prix Goncourt. Written nearly twenty years before Senghor’s and Cesaire’s works appeared, "Batouala" stands out as a notable novel which foretells the Negritude phenomenon expressing the validation of Africa as the matrix of a proud Black race. The Blacks’ world and attitudes are portrayed through their beliefs and habits. The contact of African and European cultures is a traumatic one – Africans present a candid portrayal of colonialist presence in their country – critical and raw. Despite the discomfiture of the encounter between two cultures, "Batouala" paved the way for the successors – Negritude’s representatives, writers of the independence period and engaged witnesses of the modernity.
„Batouala: prawdziwa powieść murzyńska”, napisana w 1921 roku przez René Marana, była pierwszą „czarną” narracją w języku francuskim, która zdobyła nagrodę Goncourtów. Napisana niemal dwadzieścia lat przed pojawieniem się prac Senghora i Césaire’a, „Batouala” jest godną uwagi powieścią, która zapowiada zjawisko „murzyńskości”, uznające Afrykę za kolebkę dumnej, Czarnej rasy. Świat i postawa „Czarnych” przedstawione są poprzez ich przekonania i zwyczaje. Kontakt afrykańskiej i europejskiej kultury należy do traumatycznych – Afrykanie szczerze opisują obecność kolonizatorów w ich kraju – groźnych i brutalnych. Pomimo konsternacji wywołanej spotkaniem dwóch kultur, „Batouala” utorowała drogę następcom – przedstawicielom „murzyńskości”, pisarzom epoki suwerenności oraz świadkom zaangażowanym we współczesne wydarzenia.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contexte historique, culturel, doctrinal et pastoral de Maximum illud
Historical, cultural, doctrinal and pastoral context of Maximum illud
Kontekst historyczny, kulturowy, doktrynalny oraz pastoralny Maximum illud
Autorzy:
Faye, Anne-Béatrice
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480790.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Maximum illud
Benoît XV
mission
missionnaire
Églises locales
clergé autochtone
colonialisme
Benedict XV
missions
missionary
local Church
local clergy
colonialism
Benedykt XV
misje
misjonarz
Kościół lokalny
kler miejscowy
kolonializm
Opis:
Tenter de voir le contexte historique, culturel, doctrinal et pastoral de Maximum illud cent ans après sa publication est l’objet de cette contribution. Elle s’articule autour de quatre axes. Le premier axe ouvre une fenêtre sur la situation socio-politique du monde qui a poussé le Pape Benoît XV à vouloir requalifier de manière évangélique la mission. Le second axe est lié au premier où l’on constate que l’illusion de suprématie que la civilisation européenne nourrissait sur ellemême s’est effondrée dans la grande boucherie de la Première Guerre mondiale. Maximum illud marque sa volonté de relancer l’entreprise missionnaire désignée comme la « belle et sainte mission entre toutes ». Le troisième axe pose la question de la « crise moderniste ». Maximum illud tente de maintenir le cap de la doctrine de l’Église et ne s’ouvre pas vraiment à la nouveauté. Le quatrième axe présente quelques ruptures opérées par Maximum illud dans sa perception de la mission. En plus de la redéfinition du rôle du missionnaire, des orientations pastorales précises sont données. Ainsi, par, l’intervention des laïcs, la fondation accélérée des Églises locales au sein d’une Église universelle et la formation du clergé autochtone, Rome tente d’apaiser et d’éradiquer les tensions nationalistes dans les terres d’apostolat missionnaire.
The article aims to analyze the multidimensional context of the encyclical Maximum illud, a hundred years after its promulgation. The author’s study revolves around four issues. The first problem concerns sociopolitical situation which induced Pope Benedict XV to undertake the subject of mission/evangelization both in doctrinal and pastoral terms. The second theme of the article concerns the fall of Western civilization discredited as a result of World War I. Maximum illud desires to rebuild the brotherhood among people lost through the war. One, common mission of the Church will lead the divided society to reconciliation. The third explicit motive in the text is the attitude of the Church towards the modernist crisis. The encyclical defends the traditional doctrine of faith and refrains from the novelties of relativizing modernism. The fourth issue of the article is the most revealing: Maximum illud suggests a new perception of mission. The new conception of mission / evangelization takes into consideration: missionary formation, pastoral work program, role of the laity in the Church, appreciation of the local church, formation of the local clergy and eradication of nationalist tendencies in countries covered by the missionary apostolate.
Celem artykułu jest analiza wielowymiarowego kontekstu powstania encykliki Maximum illud sto lat po jej promulgacji. Studium autora oscyluje wokół czterech kwestii. Pierwsza kwestia dotyczy sytuacji społeczno-politycznej, która skłoniła papieża Benedykta XV do podjęcia tematu misji/ewangelizacji zarówno pod względem doktrynalnym, jak i duszpasterskim. Drugi motyw przewodni artykułu dotyczy upadku cywilizacji zachodniej skompromitowanej wskutek I wojny światowej. Maximum illud pragnie odbudować utracone w wyniku wojny braterstwo między ludźmi; jedna, wspólna misja Kościoła doprowadzi do pojednania poróżnionego społeczeństwa. Trzecim, wyróżniającym się motywem w tekście jest postawa Kościoła wobec kryzysu modernistycznego. Encyklika bierze w obronę tradycyjną doktrynę wiary i wzbrania się przed nowościami relatywizującego modernizmu. Czwarta kwestia artykułu jest najbardziej odkrywcza: Maximum illud proponuje nowy sposób postrzegania misji. Nowa wizja misji/ewangelizacji ma na względzie: formację misjonarza, program pracy duszpasterskiej, rolę laikatu w Kościele, dowartościowanie Kościoła lokalnego, formację kleru miejscowego, wyrugowanie tendencji nacjonalistycznych w krajach objętych apostolatem misyjnym.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 2; 232-248
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culture spots, conflict spots in La Conquérante (1943) by Roberta Brasillach
Autorzy:
Tame, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606093.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kollaboration
Kolonialismus
Konflikt
Kultur
Imperium
Welt der Fantasie
literarische Isotopie
Ort/Orte
Besetzung
Eigentum
Roman
Collaboration
colonialism
conflict
culture
empire
imagination world
literary isotopism
place/places
occupation
property
novel
Kolaboracja
kolonializm
konflikt
kultura
imperium
świat wyobraźni
izotopia literacka
miejsce/miejsca
okupacja
własność
powieść
Коллаборация
колониализм
конфликт
культура
империя
мир воображения
литературная изотопия
место/места
оккупация
собственность
повесть
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
In 1943, Robert Brasillach wrote a novel entitled La Conquérante. It was intended to be a fictional eulogy of French colonial pioneers in Morocco in 1912. Given his commitment to Vichy’s wartime policy of collaboration, the novel turned out to be an epitaph for the loss of asignificant part of the French Empire. This article proposes a taxonomy of places and spaces in the novel, together with an analysis of their function and how they interact with the characters. It introduces a new concept of isotopias, or fictional transformations of places in literature. It concludes that, although written in the ‘mode’ of possession, the novel proved paradoxically to be the swansong of a new and dispossessed mother-country.
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.
Том не содержит аннотаций на английской языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 1
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies