Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Świat"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    « Le monde sécroulant peu à peu par morceaux ». Claude Simon et la littérature
    "A świat rozpadał się z wolna na kawałki". Claude Simon i literatura
    Autorzy:
    Debreuille, Jean-Yves
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19233464.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    Tak jak Celine, Claude Simon należy do tych pisarzy, którzy w przygodzie wojskowej dostrzegają przyśpieszone pogrążanie się jednostki VI niebycie, do którego zresztą ona należy. Historia zaczyna się istotnie od swoistego "skroplenia", które przywodzi na myśl operację francuskiej kawalerii zwyciężonej w strugach deszczu podczas kampanii roku 1940. Niszczenie form przez dezintegrację lub "obdzieranie ze skóry" godzi zarówno w rzeczywistość jak i w jej literackie przetworzenie. Z tej próby nie wychodzi cało nawet bohater i podmiot wypowiedzenia w jednej osobie: mundur wojskowy sprowadza go do roli anonimowej jednostki pozbawionej tożsamości swojego ciała, rozczłonkowanej w tłumie. Literatura powstaje jednak właśnie z form niszczonych po to, aby je przekształcić i wytworzyć korelat rzeczywistości pozornie odporny na upływ czasu. Jest ona ułudą magicznie połyskujacego i krzepiącego języka; ułudą bibliotek, którym nie udało się powstrzymać burzącej je bomby; ułudą historii i filozofii, którym się wydaje, że ustanawiają odwieczne wartości. Z niechęci do literackiej iluzji Claude Simon podejmuje pracę nad formą wypowiedzi, konsekwentnie eliminuje z niej to wszystko, co niesie ze sobą tradycja narracji i poetyzacji, wydobywa na światło to, co niepewne i, nie łudząc się nadzieją na zmianę porządku świata, skromnie cyzeluje szyk słów w zdaniu.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2004, 003; 179-188
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Świat rzymski w V wieku" ["Le monde romain au ve siècle"], red. Rafał Kosiński i Kamilla Twardowska, Towarzystwo Wydawnicze „Historia Jagellonica”, Kraków 2010, pp. 464
    Autorzy:
    Filipczak, Paweł
    Sobczak-Zajda, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032087.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2013, 3; 221-224
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’univers grotesque dans le Voyage au bout de la nuit de Louis-Ferdinand Céline
    Świat groteski w Podróży do kresu nocy Louis-Ferdinanda Céline’a
    Autorzy:
    Pomian, Ilona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933925.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    groteska
    brzydota
    karykatura
    absurd
    grotesque
    ugliness
    caricature
    absurdity
    Opis:
    Niniejszy artykuł prezentuje, w jaki sposób, za pomocą groteski, Louis-Ferdinand Céline tworzy w powieści niepowtarzalny świat brzydoty zarówno na poziomie treści, jak i formy. Posiłkując się definicją groteski Michała Głowińskiego, autorka stara się odszukać i zanalizować jej poszczególne elementy, takie jak: odwoływanie się do osobliwych form, absurd, zderzenie tragizmu i komizmu, jak również stylu wysokiego z niskim oraz łamanie konwencji literackich i społecznych.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 181-191
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Qu’est-ce que la réalité?
    Czym jest rzeczywistość?
    What is reality?
    Autorzy:
    Gogacz, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/452555.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Réalité
    monde
    nature
    être autonome
    être non-autonome
    réalité
    existence
    essence
    accident
    produit
    rzeczywistość
    świat
    przyroda
    byt
    byt samodzielny
    byt niesamodzielny
    istnienie
    istota
    przypadłość
    wytwór
    reality
    world
    being
    independent being
    dependent being
    product
    Opis:
    Rzeczywistość nie jest całością wszystkich rzeczy, nie jest kosmosem, ani światem, gdyż te określenia są tylko ogólnymi, abstrakcyjnymi pojęciami. Nie wskazują one na żaden realny, konkretny byt. Rzeczywistość ujęta filozoficznie w realistycznej filozofii tomizmu konsekwentnego to tyle, co „zespół realnie istniejących bytów samodzielnych i wiążących je relacji realnych”. Byt samodzielny, czyli to, co realnie istnieje, jest wtedy realny, gdy istnieje nie w czymś, lecz sam w sobie, jest niezależny, gdyż w sobie posiada samowystarczalne treści do istnienia i swego rozwoju. Relacje istniejące realnie są swoistymi bytami, gdyż nie są bytami samodzielnymi, a więc są wtedy realne, gdy zachodzą między realnymi bytami. Za Arystotelesem, realne, lecz niesamodzielne byty takie jak relacje, cechy i własności, nazywamy przypadłościami. Natomiast byty samodzielne określamy jako substancje. Tak rozumiana rzeczywistość uwalnia nas od popełnienia błędu uznania jakiejś cechy czy własności za pryncypium całej rzeczywistości, np. czas (miarę zmiany) i przestrzeń (rozciągłość) u Kanta, lub np. myślenie w koncepcji Heideggera. Byty samodzielne ze względu na to, że posiadają w sobie pryncypium samoorganizacji nazywamy także bytami naturalnymi. Natomiast te byty, które nie posiadają takiego pryncypium, określamy jako byty sztuczne lub wytwory, gdyż są wyprodukowane czy wymyślone ze względu na określoną funkcję. Te wytwory, w ścisłym sensie, nie powinniśmy nazywać bytami, gdyż są produktami kultury, a nie natury. Ich struktura bytowa jest skonstruowana zgodnie z wymyśloną przez nas funkcją, a nie z powodu jedności substancjalnej. Należą więc do „świata” kultury, a nie do „świata” rzeczywistości. Gdy utożsamimy ich funkcjonalną strukturę bytową ze strukturą bytów realnych, tak jak uczynili to Platon, Plotyn, Awicenna, Kant, Heidegger, Foucault, dla których pojęcia, czas, historia, rzeczywistość społeczna, walka klas nie różniły się strukturalnie od realnych bytów, wtedy zaniknie różnica między tym, co pomyślane, a tym, co istnieje realnie. Prawidłowe uwyraźnienie struktury wytworów i struktury bytów samodzielnych uwalnia nas od błędu utożsamienia tego, co pomyślane z tym, co istnieje realnie.
    Reality is not the whole of all things, is not the cosmos or the world, as those terms are only general, abstract concepts. They do not indicate any real, concreto being. Philosophically speaking, the reality in realistic philosophy of consequent Thomism is „a bundle of really existing independent beings and real relations which bind them”. Independent being, which is that, what really exists, is real, when it is not in something, but in itself, as a independent, because it possesses self-sufficient content to existence and its development. Really existing relations are a kind of beings, because they are not independent entities, so they are real when they occur between real beings. Following Aristotle, the real, but reliant beings such as relations, features and properties, are called accidents. In contrast, independent beings are defined as substances. Thus understood reality frees us from making a mistake of recognizing a feature or property as a principle of all reality, eg. time (a measure of change) and space (extension) in Kant’s account, or thinking in the account of Heidegger. As they have a principle of self-organization in themselves, real beings because are also called natural beings. While those beings which do not have such a principle, are defined as artificial products, because they are made or invented because of their specific function. These products, in the strict sense, we should not call beings, because they are products of culture, not nature. Their ontological structure is constructed in accordance with the function invented by us, not because of the substantial unity. So, they belong to the „world of culture”, and not to the „world of reality”. When we identify the functional structure with the ontological structure of real beings, as did Plato, Plotinus, Avicenna, Kant, Heidegger, Foucault, for whom the concept of time, history, social reality or the class struggle did not differ structurally from the real beings, then the difference between what is intended, and what really exists, disappears. Proper identification of the functional structure of products and substantial structure of independent beings frees us from the incorrect identifying what is conceived of with what really exists.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2016, 5; 33-44
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fictions biographiques contemporaines en France: entre le narratif et le visuel
    Autorzy:
    Thiel-Jańczuk, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083160.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    biographical fictions
    writer’s portrait
    biographical portrait
    imaginary lives
    narrative identity
    images
    imaginary
    reality
    visual
    cultural memory
    fikcje biograficzne
    portrety pisarzy
    portret biograficzny
    żywoty wyobrażone
    tożsamość narracyjna
    obraz
    świat wyobrażony
    rzeczywistość
    widzialne
    pamięć kulturowa
    Opis:
    Contemporary biographical fictions in France: between narrative and visual – This paper discusses an evolution of point of view on biographical fictions from 90’ to the present, due to the important increase of literary practices exploring images and their role in the constitution of the biographical discourse. The relation between fiction and reality presented from the point of view of Paul Ricoeur’s ‘narrative identity’ in first approaches of biographical fictions is now substituted by the reflection about the relation between narrative and visual which discloses, particularly in the case of biographical portraits of writers, the commemorative aspects of a literary text.
    Współczesne fikcje biograficzne we Francji: między narracyjnością a wizualnością. Artykuł omawia zmianę podejścia w badaniach nad fikcjami biograficznymi, jaka dokonała się od lat 90. do współczesności. Związana jest ona z wzrastającym znaczeniem literackich praktyk odwołujących się do obrazu, głównie fotograficznego, i jego roli w konstytuowaniu biograficznego dyskursu. Relacja pomiędzy fikcją a rzeczywistością, we wcześniejszych badaniach fikcji biograficznych rozważana w perspektywie „narracyjnej tożsamości” Paula Ricœura, zastąpiona została refleksją nad relacją pomiędzy narracyjnością a wizualnością, która obejmuje również, w szczególności w przypadku biograficznych portretów pisarzy, upamiętniający aspekt tekstu literackiego.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 3; 372-381
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’Univers féminin de Catulle Mendès dans les nouvelles du Nouveau Décaméron
    The Feminine Universe of Catulle Mendès in the Short Stories of Le Nouveau Décaméron
    Kobiecy świat Catulle’a Mendèsa w nowelach Le Nouveau Décaméron
    Autorzy:
    Alonso García, Ana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056534.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Catulle Mendès
    Le Nouveau Décaméron
    nowele
    kobiety
    pożądanie
    short stories
    women
    desire
    Opis:
    Ce travail se propose de contribuer à l’élargissement des analyses critiques sur les neuf nouvelles de Mendès publiées dans le Nouveau Décaméron, des textes qui restent ouverts à l’exégèse. On aborde tout d’abord les aspects polémiques de Mendès dans le contexte littéraire de la fin du siècle, ainsi que l’importance de l’écrivain au carrefour des tendances littéraires de cette période. On analyse les différentes sources de l’inspiration mendésienne dans l’écriture de ses nouvelles et on précise le poids de sa contribution au projet du Nouveau Décaméron. On aborde ensuite l’univers de Mendès dans ces neuf récits oubliés de la critique, dont l’analyse confirme l’exploration récurrente du féminin. L’écrivain offre au lecteur un éventail de personnages féminins définis à partir d’un élément essentiel : la puissance du désir sensuel ou sexuel, une composante fréquemment incontournable dans leurs vies. L’étude du féminin dans ces textes permet de découvrir un Mendès audacieux, ouvert au dynamisme de la libération des mœurs et aux nouveaux paradigmes moraux de la société parisienne.
    Artykuł ma na celu poszerzenie dotychczasowej analizy krytycznej dziewięciu nowel Mendèsa opublikowanych w Le Nouveau Décaméron, tekstów całkowicie otwartych na egzegezę. W pierwszej części poruszone zostają polemiczne aspekty dzieł Mendèsa w odniesieniu do twórczości literackiej końca XIX wieku, jak również znaczenie pisarza na styku nurtów literackich tego okresu. Przeanalizowano zarówno źródła, które były dla Mendèsa inspiracją do pisania noweli, jak i jego wkład oraz rolę w projekcie Le Nouveau Décaméron. Następnie poddano analizie wspomniane dziewięć opowiadań, zapomnianych przez krytykę, omawiając powracające w nich motywy związane ze światem kobiecym. Mendès przedstawia czytelnikowi całą gamę postaci kobiecych, w których opisie dominuje podstawowy temat: potęga zmysłowości i pożądania, częsty, wręcz nieuchronny element ich życia. Studium kobiety we wspomnianych tekstach pozwala odkryć Mendèsa jako pisarza odważnego, otwartego na dynamikę wyzwolenia obyczajowego i nowe paradygmaty moralne paryskiego społeczeństwa.
    This work aims to contribute to the broadening of the critical analyses of the nine short stories by Mendès published in Le Nouveau Décaméron, texts that still remain open to interpretation. First, we discuss the polemical aspects of Mendès in the literary context of the end of the century, as well as the importance of the writer at the crossroads of the literary trends of this period. We analyse the different sources of Mendèsian inspiration in the writing of his short stories, and we specify the importance of his contribution to the project of Le Nouveau Décaméron. We then explore the universe of Mendès in these nine narratives which have been forgotten by the critics, and whose analysis confirms the recurrent exploration of the feminine. The writer offers the reader a range of female characters defined by one essential element: the power of sensual or sexual desire, a component frequently unavoidable in their lives. The study of the feminine in these texts makes it possible to discover a bold Mendès, open to the dynamism of the liberation of morals and to the new moral paradigms of Parisian society.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 35-50
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Une rhétorique pour faire revivre un monde oublié : de lʼekphrasis à lʼhypotypose dans La Sagouine dʼAntonine Maillet
    The Rhetoric which Recreates a Forgotten World: From Ekphrasis to Hypotyposis in La Sagouine by Antonine Maillet
    Retoryka, która odtwarza zapomniany świat: od ekfrazy do hypotypozy w La Sagouine Antonine Maillet
    Autorzy:
    Zacharow, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683258.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    retoryka
    teatr kanadyjski
    Akadianie
    Antonine Maillet
    rhetoric
    canadian theatre
    Acadians
    Opis:
    Sztuka teatralna Antonine Maillet La Sagouine napisana została ponad 200 lat po brutalnym wygnaniu Akadian z Kanady. Bohaterką tego monodramu jest Akadianka nazywana Sagouine, praczka, żona rybaka. Nigdy nie nauczyła się pisać ani czytać. Potrafi natomiast opowiadać, i robi to z dużym wdziękiem. Sztuka pełna jest opisów osób i sytuacji, które silnie działają na wyobraźnię odbiorców przyczyniając się do retorycznego placere. Zabiegi stylistyczne używane przez bohaterkę w celu ożywienia opisów wynikają z kontekstu kulturowego (bohaterka często podkreśla swój brak jakiegokolwiek wykształcenia) oraz określonego widza, a same opisy są przykładem stosowania dwóch figur, ekfrazy i hypotypozy, za pomocą skromnych środków. Tym samym artykuł podkreśla, że hypotypoza nie jest figurą zarezerwowaną dla „wielkich” dzieł klasycznych, ale znaj- duje zastosowanie we współczesnej literaturze, teatrze, czy, jak w przypadku La Sagouine, w audy- cjach radiowych.
    The play of Antonine Maillet La Sagouine was written over 200 years after the brutal expulsion of the Akadians from Canada. The heroine of the monodrama is an Akadian called Sagouine, a laundress and a wife of a fisherman. She never learnt to read or write. She can however narrate and does so with a lot of charm. The play is full of descriptions of people and situations, which strongly act on the imagination of the receiver contributing to the rhetorical function of placere. Stylistic treatments used by the heroine to revive descriptions arise from the cultural context (the heroine often emphasizes her lack of any education) and the particular viewer, and the descriptions themselves are an example of the creation of hypotyposis by modest means. Thus the article stresses that hypotyposis is not a figure reserved only for “great” classical works, but is also used in contemporary literature, the theater, or, as in the case of La Sagouine, in radio broadcasting.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 275-286
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Culture spots, conflict spots in La Conquérante (1943) by Roberta Brasillach
    Autorzy:
    Tame, Peter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606093.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kollaboration
    Kolonialismus
    Konflikt
    Kultur
    Imperium
    Welt der Fantasie
    literarische Isotopie
    Ort/Orte
    Besetzung
    Eigentum
    Roman
    Collaboration
    colonialism
    conflict
    culture
    empire
    imagination world
    literary isotopism
    place/places
    occupation
    property
    novel
    Kolaboracja
    kolonializm
    konflikt
    kultura
    imperium
    świat wyobraźni
    izotopia literacka
    miejsce/miejsca
    okupacja
    własność
    powieść
    Коллаборация
    колониализм
    конфликт
    культура
    империя
    мир воображения
    литературная изотопия
    место/места
    оккупация
    собственность
    повесть
    Opis:
    Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
    In 1943, Robert Brasillach wrote a novel entitled La Conquérante. It was intended to be a fictional eulogy of French colonial pioneers in Morocco in 1912. Given his commitment to Vichy’s wartime policy of collaboration, the novel turned out to be an epitaph for the loss of asignificant part of the French Empire. This article proposes a taxonomy of places and spaces in the novel, together with an analysis of their function and how they interact with the characters. It introduces a new concept of isotopias, or fictional transformations of places in literature. It concludes that, although written in the ‘mode’ of possession, the novel proved paradoxically to be the swansong of a new and dispossessed mother-country.
    Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
    Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.
    Том не содержит аннотаций на английской языке.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 1
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies