Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zmiany populacji" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zagadnienie zmiany w populacji wiejskiej. Demografia nie jest (jedynym) przeznaczeniem
Rural population change matters, but demography is not destiny
Autorzy:
B r o w n, David L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413157.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Europa
demografia
społeczeństwo wiejskie
zmiany populacji
społecznościl okalne.
Europe
demography
rural society
population changes
local communities.
Opis:
Nie stabilizacja, lecz zmiany są sytuacją sprzyjającą populacjom wiejskim w Polsce, poprzez Europę, a także w innych, lepiej rozwiniętych częściach świata. Społeczności wiejskie doświadczają wzrostu populacyjnego, spadku, a także nasilenia społeczno-demograficznego różnicowania , rzucając tym samym wyzwanie instytucjom lokalnym, takim jak rynki pracy, szkoły, ośrodki służby zdrowia i samorządy lokalne. Mimo, że zmiany demograficzne pociągają za sobą zmiany innej natury, również w obszarze gospodarczym, demografia nie jest jedynym przeznaczeniem. Zmiany natężenia i składu populacji nie pociągają za sobą ani automatycznych, ani mechanistycznych wahań gospodarczych, zmian natężenia ubóstwa, użytkowania ziemi rolnej, zanieczyszczenia wody i powietrza, ani też wykorzystania służb rządowych. Zmiany populacyjne są raczej wspomagane przez strukturę społeczną, a także przez znaczące, narodowe i międzynarodowe tła, w których społeczności wiejskie są zakorzenione. Niniejszy artykuł opisuje główne trendy demograficzne i zmiany, których doświadcza Europa „wiejska” dzisiaj; bada także ich potencjalny wpływ na ludność i społeczności wiejskie. Przyglądam się z bliska trzem takim trendom, które rzucają wyzwanie i dają szanse społecznościom wiejskim: (a) wzrost populacji i emigracja (b) starzenie się oraz (c) rozwój miast. Następnie, stosując studium przypadku, badam wszystkie te rezultaty, które mogą wynikać ze zmian wielkości i składu populacji wiejskiej na szczeblu wspólnotowym.
Change, not stability is the normal situation for rural population in Poland, throughout Europe and in other more developed parts of the world. Rural communities experience population growth, decline, and/or increasing socio-demographic diversity in ways that challenge local institutions such as labor markets, schools, health care and local government. However, even though demographic changes can induce changes in other social and economic domains, demography is not destiny. Changes in population size and composition do not automatically and mechanistically result in changes in economic activity, poverty rates, farm land conversion, air and water pollution, and/or the utilization of government services. Rather, the impacts of population change are mediated by social structure, and by the larger national and international contexts in which rural localities are embedded. This article describes the main demographic trends and changes being experienced by rural Europe at the present time, and examines their potential impact on rural people and communities. I closely examine three of these trends that pose challenges and opportunities for rural communities: (a) population growth and international migration, (b) population ageing, and (c) urbanization and counter-urbanization. Then, using the case study of education, I explore the multiple outcomes that may result from changes in the size and composition of rural population at the community level.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2013, 62, 2; 135- 149
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ecology of extinction
Autorzy:
Simberloff, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20398.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
zmiany klimatyczne
wymieranie gatunkow
populacje centralne
populacje zrodlowe
skamienialosci
wymieranie populacji
paleontologia
populacje zanikowe
Opis:
Studies of species-area curves and of the spatial correlation of biogeographic ranges with climatic variables may allow some crude prediction of amount of extinction over large regions in the face of major environmental change. However, these approaches tell little about the proximate causes of species loss. The contention that failure of metapopulation dynamics is at the root of many species extinctions is so far not borne out by observed rates of inter-population movement. Rather, most species that have a metapopulation structure seem to have central source populations and peripheral sink populations. Much of the extinction recorded in the ecological literature is probably of such peripheral populations and their loss has little to do with species extinctions. The disappearance of central, source populations is more important but its causes are not well documented. Habitat loss is the single greatest ultimate cause of current extinction. However, disappearance of the very last individuals of the last population of a species may not be obviously related to habitat loss. Rather, it may seem mysterious, because the last individuals will look healthy, or it may seem attributable to one of the stochastic forces widely assumed to set minimum viable population sizes.
Powiązanie wiedzy o areałach zajmowanych przez poszczególne gatunki ze zmiennością klimatu może pozwolić na przybliżone przewidywanie intensywności wymierania na dużych obszarach w wyniku wielkich przemian środowiska. Podejście takie niewiele jednak pomaga w ustaleniu ostatecznej przyczyny wymierania. Większość gatunków ma swoje centralne populacje źródłowe i peryferyczne populacje zanikowe. Większość zapisanych w materiale paleontologicznym przykładów wymierania odnosi się do populacji peryferycznych. Ich koniec niewiele ma wspólnego z rzeczywistym wymieraniem gatunku. O wiele istotniejszy jest zanik populacji centralnych, ale przyczyny tego zjawiska nie są dostatecznie udokumentowane. W czasach nam współczesnych zanik środowiska właściwego dla gatunku jest najpoważniejszym czynnikiem wymierania. Śmierć ostatnich osobników ostatniej populacji nie musi być jednak w oczywisty spoób związana ze zmianami w środowisku. Najczęściej jest skutkiem działania nieidentyfikowalnych, zapewne przypadkowych czynników.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 3-4; 159-174
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies