Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zapalenia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The role of selected chemokines and their receptors in the pathogenesis and destabilisation of atheromatous plaques in the carotid arteries
Rola wybranych chemokin i ich receptorów w patogenezie rozwoju i destabilizacji blaszki miażdżycowej w tętnicy szyjnej
Autorzy:
Konarska-Król, Maria
Kacperska, Magdalena Justyna
Walenczak, Jakub
Tomasik, Bartłomiej
Szpakowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030415.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
atheromatous plaque
blaszka miażdżycowa
chemokine receptors
chemokines
chemokiny
mediators of inflammation
mediatory zapalenia
receptory chemokinowe
Opis:
Chemokines are cytokines that act selectively on cells and are capable of inducing selective migration of cells in vitro and in vivo. The term was first coined at the 3rd International Symposium on Chemotactic Cytokines in 1992. The name “chemokine” is a contraction of “chemotactic cytokine,” meaning that these molecules combine features of both cytokines and chemotactic factors. They are a family of low-molecular-mass proteins acting on specific membrane receptors. A cell’s overall sensitivity to chemotaxis depends on the expression profile of chemokine receptors. Atherosclerosis is essentially an excessive inflammatory and proliferative response to the damage of arterial walls. It takes place within the wall and leads to the formation of unstable atherosclerotic plaques. Many chemokines have been studied in terms of their role in the pathogenesis of an atheromatous plaque in the carotid arteries, both in animal models and with the use of human tissue. It seems that molecules that are the most involved in the formation of atheromas in the carotid arteries include: CCL2, CCL3, CCL4 and CCL5. However, reports are sometimes contradictory, and more research is needed. Finding a marker that could help predict the destabilisation of an atheromatous plaque would be a valuable addition to the standard diagnostic panel of tests used in both the diagnosis and monitoring of vascular pathologies.
Chemokiny są cytokinami, które działają na wybrane komórki i mają zdolność stymulowania migracji komórek in vitro i in vivo. Nazwa „chemokina” została utworzona na Trzecim Międzynarodowym Sympozjum Cytokin Chemotaktycznych w 1992 roku. Chemokiny są chemotaktycznymi cytokinami, czyli łączą w sobie cechy charakterystyczne dla czynników chemotaktycznych oraz cytokin. Są rodziną małocząsteczkowych białek, które działają poprzez pobudzanie swoistych dla nich receptorów błonowych. Profil ekspresji tych receptorów decyduje o wrażliwości komórek na bodziec chemotaktyczny. Miażdżyca zaliczana jest do procesu chorobowego, w którym mamy do czynienia z nadmierną, zapalno-proliferacyjną odpowiedzią na uszkodzenie ściany tętnicy. Proces zapalny toczący się w obrębie ściany naczynia wiąże się z rozwojem niestabilnych zmian miażdżycowych. Dotychczas przebadano wiele chemokin pod kątem ich udziału w rozwoju blaszki miażdżycowej w tętnicach szyjnych, zarówno na modelach zwierzęcych, jak i w badaniach na materiale ludzkim. Wydaje się, że największą rolę w rozwoju miażdżycy w tętnicach szyjnych odgrywają chemokiny CCL2, CCL3, CCL4 oraz CCL5. Jednakże doniesienia na ten temat są często niejednoznaczne i wymagają prowadzenia dalszych badań. Znalezienie markerów zapalnego podłoża destabilizacji blaszek miażdżycowych może stanowić istotne uzupełnienie badań diagnostycznych stosowanych w rozpoznawaniu i monitorowaniu leczenia niektórych chorób. Co ważne, szczegółowe poznanie roli wybranych chemokin i ich receptorów w rozwoju miażdżycy może przyczynić się do dokładniejszego zrozumienia mechanizmu powstawania niestabilnej blaszki miażdżycowej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 1; 41-46
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scrotal imaging
Diagnostyka obrazowa jąder
Autorzy:
Studniarek, Michał
Skrobisz-Balandowska, Katarzyna
Modzelewska, Elza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053073.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
imaging
male infertility
orchitis
scrotal US
testicular cancer
testicular injury
usg moszny
diagnostyka obrazowa
niepłodność męska
rak jądra
urazy jąder
zapalenia jąder
Opis:
Pathological lesions within the scrotum are relatively rare in imaging except for ultrasonography. The diseases presented in the paper are usually found in men at the age of 15–45, i.e. men of reproductive age, and therefore they are worth attention. Scrotal ultrasound in infertile individuals should be conducted on a routine basis owing to the fact that pathological scrotal lesions are frequently detected in this population. Malignant testicular cancers are the most common neoplasms in men at the age of 20–40. Ultrasound imaging is the method of choice characterized by the sensitivity of nearly 100% in the differentiation between intratesticular and extratesticular lesions. In the case of doubtful lesions that are not classified for intra-operative verifi cation, nuclear magnetic resonance is applied. Computed tomography, however, is performed to monitor the progression of a neoplastic disease, in pelvic trauma with scrotal injury as well as in rare cases of scrotal hernias involving the ureters or a fragment of the urinary bladder.
Patologiczne zmiany w obrębie worka mosznowego są stosunkowo rzadko spotykane w badaniach obrazowych, z wyjątkiem ultrasonografii. Prezentowane choroby dotyczą najczęściej grupy mężczyzn w przedziale wiekowym 15–45 lat, czyli w wieku rozrodczym, dlatego zasługują na szczególną uwagę. U niepłodnych mężczyzn badanie ultrasonograficzne moszny powinno być wykonywane rutynowo, ponieważ w tej populacji częstość wykrywania zmian patologicznych w mosznie jest bardzo wysoka. Nowotwory złośliwe jąder należą do najczęstszych nowotworów występujących u mężczyzn w wieku 20–40 lat. Metodą diagnostyczną z wyboru jest badanie ultrasonograficzne, którego czułość w różnicowaniu zmian wewnątrzjądrowych i zewnątrzjądrowych wynosi prawie 100%. W diagnostyce niejednoznacznych zmian, niekwalifikujących się do weryfikacji operacyjnej, stosowany jest magnetyczny rezonans jądrowy. Tomografię komputerową natomiast wykorzystuje się w monitorowaniu zaawansowania choroby nowotworowej, w stanach pourazowych miednicy z udziałem urazu moszny oraz w rzadkich przypadkach przepuklin mosznowych zawierających moczowody lub fragment pęcherza moczowego.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 62; 245-258
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The importance of herbal medications in the treatment of rhinosinusitis in adults and children: an example of a five-ingredient herbal medicine
Znaczenie leków roślinnych w leczeniu zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych u dorosłych i dzieci na przykładzie 5-składnikowego leku roślinnego
Autorzy:
Markowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27320988.pdf
Data publikacji:
2023-03-10
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
acute post-viral rhinosinusitis
acute rhinosinusitis
acute viral rhinosinusitis
bacterial rhinosinusitis
BNO 1016
chronic rhinosinusitis
Sinupret® extract
Sinupret® treatment of rhinosinusitis
bakteryjne zapalenie zatok przynosowych
leczenie zapalenia zatok
ostre powirusowe zapalenie zatok przynosowych
ostre zapalenie zatok przynosowych
przewlekłe zapalnie zatok przynosowych
Sinupret®
Opis:
This review paper presents current recommendations for the treatment of acute and chronic rhinosinusitis according to the European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps 2020, EPOS 2020. A particularly important and new element of these recommendations is to emphasize the role of phytotherapy as a rational treatment method, documented by a randomized, double-blind placebo-controlled trial (DBPC). An example of rational phytotherapy of rhinosinusitis is the BNO 1016 formulation recommended in EPOS 2020, known under the trade name of Sinupret®. Each of the pharmaceutical forms of BNO 1016 – coated tablets (powdered drug; dry extract) and oral drops (ethanol extract), is produced on the basis of the same combination of 5 herbal substances such as: gentian root (Gentianae radix), primrose flower (Primulae flos), sorrel herb (Rumicis herba), elderflower (Sambuci flos) and verbena herb (Verbenae herba). BNO 1016 has the status of a drug with well-established therapeutic use, with efficacy and safety confirmed in numerous clinical and preclinical studies. Used in the treatment of acute uncomplicated rhinosinusitis BNO 1016 has antiviral, secretolytic, anti-inflammatory and antibacterial effects confirmed in pharmacological studies. Importantly, the drug Sinupret® can be used in different age groups and therapeutic regimens (mono- and polytherapy), at any stage of sinusitis – from cold disease to bacterial rhinosinusitis (in combination with other drugs).
Niniejsza praca przeglądowa przedstawia aktualne zalecenia leczenia ostrego i przewlekłego zapalenia zatok przynosowych wg Europejskich Wytycznych na temat Zapalenia Zatok Przynosowych i Polipów Nosa, które zostały opublikowane na początku 2020 roku (ang. European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps 2020; EPOS 2020). Szczególnie istotnym i nowym elementem tych wytycznych jest podkreślenie roli fitoterapii jako racjonalnej metody leczenia, udokumentowanej randomizowanymi badaniami klinicznymi z podwójnie ślepą próbą z kontrolą placebo (ang. double-blind placebo-controlled trial; DBPC). Przykładem racjonalnej fitoterapii zapalenia zatok przynosowych jest rekomendowana w EPOS 2020 formulacja BNO 1016, znana pod nazwą handlową Sinupret®. Każda z postaci farmaceutycznych BNO 1016 – tabletki drażowane (sproszkowany lek; suchy wyciąg) oraz krople doustne (wyciąg etanolowy) – wyprodukowana jest na bazie tego samego złożenia 5 substancji roślinnych, takich jak: korzeń goryczki (Gentianae radix), kwiat pierwiosnka (Primulae flos), ziele szczawiu (Rumicis herba), kwiat bzu czarnego (Sambuci flos) i ziele werbeny (Verbenae herba). BNO 1016 ma status leku o ugruntowanym zastosowaniu leczniczym, skuteczności i bezpieczeństwie stosowania potwierdzonych w licznych badaniach klinicznych i przedklinicznych. Stosowany w leczeniu ostrego niepowikłanego zapalenia zatok przynosowych BNO 1016 wykazuje potwierdzone w badaniach farmakologicznych działanie: przeciwwirusowe, sekretolityczne, przeciwzapalne oraz przeciwbakteryjne. Co ważne, lek Sinupret® może być podawany w różnych grupach wiekowych i schematach terapeutycznych (mono- i politerapia), na każdym etapie zapalenia zatok, począwszy od choroby przeziębieniowej, skończywszy na bakteryjnym zapaleniu zatok przynosowych (w skojarzeniu z innymi lekami).
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2023, 77, 1; 1-8
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies