Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zaimki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Polish Personal Pronouns: [PersPPers [NumPNum [n]]] and [NumP Num [n]]
    Autorzy:
    Ruda, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52907166.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    pronouns
    structure
    interpretation
    property anaphora
    zaimki
    struktura
    interpretacja
    anafora własności
    Opis:
    In this short contribution I suggest that Polish personal pronouns have two available representations: first and second person pronouns are PersPs, whereas third person pronouns are either PersPs or NumPs. This structural difference is responsible for the availability of not only definite, but also indefinite (including unspecific) readings of personal pronouns in Polish, regardless of their morphological complexity (i.e., both full and reduced forms can have different types of interpretations). This follows on the assumption that NumPs can be interpreted as property anaphora.
    W niniejszym krótkim artykule argumentuję za przyjęciem założenia, że zaimki osobowe w języku polskim mają do dyspozycji dwa warianty strukturalne: zaimki w pierwszej i drugiej osobie to PersP, a zaimki w trzeciej osobie to PersP lub NumP. Ta różnica strukturalna jest odpowiedzialna za dostępność nie tylko określonej, ale także nieokreślonej (w tym nieszczegółowej) interpretacji zaimków osobowych w języku polskim, bez względu na ich złożoność morfologiczną (tzn. zarówno formy pełne, jak i zredukowane mogą mieć różne interpretacje). Wyjaśnia to założenie, że fraza NumP może być interpretowana jako anafora własności.
    Źródło:
    Studies in Polish Linguistics; 2021, 16, 1; 23-40
    1732-8160
    2300-5920
    Pojawia się w:
    Studies in Polish Linguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Distribution of Reciprocal Pronouns in a Prescriptive Perspective
    Dystrybucja zaimków recyprokalnych w języku angielskim w perspektywie preskryptywnej
    Autorzy:
    Niezabitowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1900934.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zaimek
    zaimki recyprokalne
    each other
    one another
    preskryptywizm
    pronoun
    reciprocal pronouns
    prescriptivism
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest poświęcony dystrybucji zaimków recyprokalnych w języku angielskim. Autorka skupia się w szczególności na dystrybucji tych zaimków w świetle zasady preskryptywnej, mówiącej o tym, że zaimek each other powinien być używany w odniesieniu do dwóch osób lub rzeczy, natomiast zaimek one another w odniesieniu do podmiotów składających się z więcej niż dwóch osób lub przedmiotów. Analiza 400 zdań z Korpusu Współczesnego Języka Angielskiego (Amerykańskiego) pozwala wyciągnąć następujące wnioski: po pierwsze, zasada preskryptywna jest coraz częściej naruszana, co może doprowadzić do jej całkowitego zaniku w przyszłości. Po drugie, analiza wskazuje, że istnieje tendencja do używania obydwu zaimków wymiennie, co świadczy o tym, że tradycja preskryptywna traci na znaczeniu.
    In this article, the distribution of reciprocal pronouns in the English language is investigated. This distribution is regulated by the prescriptive rule stating that we use each other when we refer to two persons or things, and we use one another in situations when we have more than two referents. The main task of this work is to check if the rule is obeyed in practice. In order to do so, we have chosen 400 unambiguous sentences from the Corpus of Contemporary American English, including each other and one another. The results show that the prescriptive rule is violated in many instances, and that the two reciprocals are often used interchangeably. This lets us suppose that the prescriptive tradition is no longer as strong as it used to be in the past.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 87-99
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strict and Sloppy Readings of Pronominal Objects in Polish
    Autorzy:
    Ruda, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52891074.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    strict and sloppy reading
    pronouns
    clitics
    argument drop
    dokładna i niedokładna interpretacja
    zaimki
    klityki
    opuszczanie argumentu
    Opis:
    Pronominal clitics in South Slavic languages have been shown to manifest the strict/sloppy reading ambiguity effect. In this paper I examine Polish object pronouns from this perspective, observing that even though they are not clitics, they can still be compatible with the sloppy interpretation if the right type of context is provided. The data speak against an ellipsis-based approach, aligning with the view that the sloppy reading is not a viable test for ellipsis. I thus pursue an alternative analysis on which the strict and sloppy readings are associated with a structural difference in the composition of the pronoun (PersP vs. NumP respectively), offering along the way additional evidence pointing to the importance of pragmatic distinctions in investigations of the interpretive properties of different types of nominal elements. From a more general point of view, the discussion suggests that the empirical picture related to the sloppy interpretation is highly complex, making an investigation of a broader spectrum of languages and contexts indispensable for disentangling all the relevant factors and developing an optimal theoretical approach.
    W literaturze dotyczącej języków południowosłowiańskich pokazano, że klityki zaimkowe w tych językach przejawiają dwuznaczność pod względem dokładnej i niedokładnej interpretacji. W artykule poddaję badaniu z tej perspektywy polskie zaimki w funkcji dopełnienia, pokazując, że ‒ pomimo iż nie są klitykami ‒ mogą też mieć interpretację niedokładną, jeżeli są osadzone w odpowiednim kontekście. Dane przemawiają przeciwko podejściu wykorzystującemu mechanizm elipsy, w zgodzie z poglądem, że interpretacja niedokładna nie jest wiarygodnym testem dla struktur eliptycznych. Proponuję zatem alternatywną analizę, według której interpretacje dokładna i niedokładna wynikają z różnicy strukturalnej zaimka (odpowiednio PersP vs. NumP), dostarczając przy tym dodatkowych danych wskazujących na wagę rozróżnień pragmatycznych dla badań nad własnościami interpretacyjnymi różnych typów jednostek nominalnych. Z bardziej ogólnego punktu widzenia dyskusja sugeruje, że dane empiryczne związane z zagadnieniem interpretacji niedokładnej są niezwykle skomplikowane, przez co konieczne jest zbadanie szerszego spektrum języków i kontekstów w celu rozwikłania wszystkich istotnych zmiennych oraz zaproponowania optymalnego podejścia teoretycznego.
    Źródło:
    Studies in Polish Linguistics; 2021, 16, 2; 121-144
    1732-8160
    2300-5920
    Pojawia się w:
    Studies in Polish Linguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eurolinguistic notes on Polish, German, Czech, Hungarian, Dutch, English, French, Italian, Spanish and Latin in Warmer’s late-17th-c. colloquy. Part 1: Representativeness and address pronouns
    Eurolingwistyczny kontekst języków polskiego, niemieckiego, czeskiego, węgierskiego, niderlandzkiego, angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego i łacińskiego w „Rozmowie” Christopherusa Warmera z końca XVII w. Część 1. Reprezentatywność i zaimki adresatywne
    Autorzy:
    Grzega, Joachim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34670878.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Christopherus Warmer
    cross-linguistic
    spoken language
    17th century
    address pronouns
    representativeness
    badanie porównawcze
    język mówiony
    XVII wiek
    zaimki adresatywne
    reprezentatywność
    Opis:
    W artykule poddano jakościowej i opisowej analizie opublikowaną w 1691 roku „Rozmowę” Christopherusa Warmera. Używa się w niej dziesięciu języków: śląskiej odmiany polskiego, śląskiej odmiany niemieckiego, wschodniej odmiany czeskiego, północnej odmiany węgierskiego, flamandzkiej odmiany niderlandzkiego, północnej odmiany francuskiego, włoskiego, hiszpańskiego, angielskiego i łaciny. Analiza dotyczy reprezentatywności i typowości form adresatywnych i utartych formuł zwracania się do kogoś w ekspresywnych aktach mowy. Biorąc pod uwagę biografię Warmera, zawartość książki, jej różne wersje, konwencje typograficzne oraz użycie zaimków adresatywnych (również w świetle wcześniejszych badań), można założyć, iż analizowany tekst jest reprezentatywny dla okresu między rokiem 1650 a 1680. Analiza zaimków adresatywnych prowadzi do następujących spostrzeżeń. We wszystkich językach poza niderlandzkim występuje rozróżnienie na zaimki formalne i nieformalne. W językach tych (z wyjątkiem węgierskiego) obserwujemy wzajemne, dwukierunkowe użycie zaimka formalnego między osobami dorosłymi, w gronie studentów oraz między matką i córką, a także jednokierunkowe użycie tego zaimka przez osoby niepełnoletnie płci żeńskiej w stosunku do dorosłych. Spostrzeżenia te posłużą zbadaniu innych pragmalingwistycznych aspektów tekstu Warmera, które zostaną omówione w odrębnej publikacji – drugiej części niniejszego artykułu.
    Warmer’s 1691 colloquy including ten languages – (Silesian) Polish, (Silesian) German, (eastern) Czech, (northern) Hungarian, (Flemish) Dutch, (northern) French, Italian, Spanish, English and Latin – is studied qualitatively and descriptively for representativeness and typical European character of address forms and routine formulae in expressive speech acts. Due to Warmer’s biography, the content of the book, the comparison to other versions, typographical habits, the uses of address pronouns and their comparison with prior research, the text is considered probably representative of the period from 1650 to 1680. The analysis of address pronouns reveals the following. In all vernacular languages save Dutch, there is a formal/informal address pronoun distinction. Among these languages (except Hungarian), we see the reciprocal use of the formal pronoun between all adults, between students, and between mother and daughter, and non-reciprocal use of the formal pronoun by male non-adults to adults. Based on this, the other pragmalinguistic aspects will be dealt with in the next installment, Part 2 of this study.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2023, 35; 111-129
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Demonstrative or article? The case of ten in Polish
    Zaimek wskazujący czy przedimek? Przypadek polskiego ten
    Autorzy:
    Bartnik, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1886415.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    gramatykalizacja
    zaimki wskazujące
    przedimki
    mówiony polski
    kryteria semantyczne
    kryteria formalne
    grammaticalization
    demonstrative pronouns
    definite article
    spoken Polish
    semantic criteria
    formal criteria
    Opis:
    Niniejszy artykuł omawia składniowy status polskiego zaimka wskazującego ten w ramach teorii gramatykalizacji. W pierwszej części artykułu zostały ustalone kryteria formalne (morfoskładniowe) i semantyczne pomocne w odróżnianiu zaimków wskazujących od przedimków. Następnie przedstawione zostały argumenty potwierdzające status zaimka wskazującego omawianego elementu. Ostatnia część artykułu jest poświęcona przedimkowym właściwościom zaimka ten. Pomimo że podstawową funkcją tej części mowy jest funkcja zaimka wskazującego, artykuł pokazuje, że ten zdradza również cechy przedimkowe szczególnie w potocznym języku polskim.
    The paper discusses the syntactic status of the Polish demonstrative pronoun ten ‘this’ in the light of grammaticalization theory. The discussion begins with establishing formal (morphosyntactic) as well as semantic criteria for discriminating between articles and demonstratives. Then it reviews arguments for the demonstrative status of ten put forward in the literature. The paper ends with providing evidence for the definite article status of ten. Although the primary function of ten is still that of a demonstrative pronoun, it reveals some traces of categorial change on the grammaticalization cline in spoken Polish.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 7-20
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies