Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zaburzenia seksualne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Przedwczesny wytrysk objawem z odstawienia fluoksetyny? Opis przypadku
The premature ejaculation as a symptom of coming off fluoxetine? A case report
Autorzy:
Strzelecki, Dominik
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944912.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
fluoxetine
premature ejaculation
selective serotonin reuptake inhibitors (SSRI)
sexual disorders
the SSRI therapy completion syndrome
fluoksetyna
zespół zakończenia terapii ssri
przedwczesny wytrysk
zaburzenia seksualne
Opis:
In recent years more attention has been paid to the symptoms occurring after coming off antidepressants. Obviously, also the patients become more and more interested in this phenomenon. It is estimated that on average such symptoms occur in approx. 30% of the patients and reach a significant clinical level. We have a more and more systematized knowledge about the SSRI therapy completion syndrome and hypotheses which are to account for the occurrence of the symptoms concerned are proposed. Although among typical symptoms after the completion of antidepressive therapy most prevalent are pseudoinfluenzal symptoms, vertigo, dysaesthesia or sleep disorders, also several descriptions of sexual disorders occurring after the completion or maintained after the completion of antidepressant therapy were published. Obviously, not all the above mentioned and similar symptoms should be qualified as the SSRI therapy completion syndrome; a considerable group of patients experience the recurrence of symptoms of the basic, e.g. anxiety disorder. In the described patient the symptoms (including the premature ejaculation) appeared after discontinuation of fluoxetine, which provoked considerations of the basis of the observed changes, willingness of their diagnostic qualification and thereby implementation of treatment (if anxiety disorders relapse) or waiting for or return to the medicinal drug and its slower discontinuation (appropriate for the SSRI therapy completion syndrome). As opposed to the initial suspicions, in the patient presented in the article the anxiety disorders relapsed, as evidenced mainly by the time and sequence of the occurrence of symptoms and their general characteristics.
W ostatnich latach zwrócono baczniejszą uwagę na występowanie objawów towarzyszących po odstawianiu leków przeciwdepresyjnych. Zainteresowanie tym zjawiskiem z oczywistych względów wzrasta również wśród pacjentów. Szacuje się, że średnio u około 30% pacjentów po odstawieniu leku pojawiają się objawy towarzyszące, osiągając istotne nasilenie kliniczne. Dysponujemy coraz bardziej usystematyzowaną wiedzą na temat tzw. zespołu zakończenia terapii SSRI, proponowane są hipotezy mające tłumaczyć występowanie omawianych symptomów. Choć wśród typowych objawów po zakończeniu leczenia przeciwdepresyjnego najczęściej spotykane są objawy rzekomogrypowe, zawroty głowy, zaburzenia czucia lub snu, opublikowano również kilka opisów występowania zaburzeń seksualnych pojawiających bądź utrzymujących się po zakończeniu terapii lekami przeciwdepresyjnymi. Oczywiście nie wszystkie powyższe lub podobne symptomy należy kwalifikować jako zespół zakończenia terapii SSRI, u dużej grupy pacjentów mamy do czynienia z nawrotem objawów zaburzenia podstawowego, np. lękowego. U opisywanego w pracy pacjenta objawy (m.in. wytrysk przedwczesny) pojawiły się po odstawieniu fluoksetyny. Wywołały one rozważania na temat etiologii obserwowanych zmian, chęć ich kwalifikacji diagnostycznej i co za tym idzie wdrożenie leczenia (w przypadku nawrotu zaburzeń lękowych) lub wyczekiwanie bądź powrót do leku i jego wolniejsze odstawianie (właściwe dla zespołu zakończenia terapii SSRI). U prezentowanego w artykule pacjenta wbrew początkowym podejrzeniom mamy do czynienia z wystąpieniem nawrotu zaburzeń lękowych, świadczą o tym głównie czas i sekwencja pojawienia się objawów oraz ich ogólna charakterystyka.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 2; 120-123
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trauma okresu rozwojowego jako czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń psychotycznych. Część II. Wyniki badań, mechanizmy przyczynowo-skutkowe, implikacje kliniczne
Early trauma as a risk factor for future psychotic disorder. Part II. Research data, cause-effect mechanisms and clinical implications
Autorzy:
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945500.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
clinical implications
early trauma
implikacje kliniczne
mechanisms of development of psychosis
mechanizmy rozwoju psychozy
nadużycie fizyczne/seksualne
physical/sexual abuse
psychotic disorder
wczesna trauma
zaburzenia psychotyczne
Opis:
Several studies provide ample evidence supporting association of early trauma (ET) with various non-psychotic mental disorders. Authors of this paper review recently published papers on correlations between ET and subsequent development of psychotic disorders. Pertinent data are largely inconsistent. Most investigators agree that an ET experience may lead to the development of the positive symptoms of a psychosis in the future, mainly hallucinations and delusions. No association was demonstrated between ET and negative symptoms, nor with disturbances of cognitive functions or thought disorganization, considered typical for schizophrenic psychosis. This suggests that association of ET and psychosis is diagnostically non-specific and rather indicates the possibility of development of psychotic symptoms, present in other mental disorders. The mechanism of development of ET-associated psychotic disorders is explained both in biological and psychological aspects. Biological mechanisms include the impact of stress on brain development, derangement of the hypothalamus-pituitary-adrenals axis and of the dopaminergic system. According to the cognitive model of psychosis, traumatic experience results in development of negative cognitive patterns, promoting external attributions and construction of delusions and hallucinations. The issue has several clinical implicadooewiadtions, thereof the most important is the need to include ET in medical history and accounting for a possible traumatic experience when planning the therapeutic process. Cognitive-behavioural therapy is recommended as primary or adjuvant form of therapy in persons with a history of ET.
Wiele badań przynosi dowody na istnienie związku pomiędzy przeżyciem wczesnej traumy (WT) a różnorodnymi niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi. Autorki pracy dokonują przeglądu współczesnego piśmiennictwa dotyczącego relacji WT z późniejszym rozwojem zaburzeń psychotycznych. Dane na ten temat pozostają w dużym stopniu niespójne. Większość badaczy jest zgodna, że doznanie WT może skutkować wystąpieniem w przyszłości tzw. objawów pozytywnych psychozy, zwłaszcza halucynacji i urojeń. Nie wykazano związku WT z występowaniem uznanych za charakterystyczne dla psychoz schizofrenicznych objawów negatywnych, zaburzeń funkcji poznawczych czy cech dezorganizacji myślenia. Sugeruje to, że związek pomiędzy WT a psychozą jest niespecyficzny diagnostycznie i dotyczy raczej możliwości wystąpienia objawów psychotycznych obecnych w różnych zaburzeniach psychicznych. Mechanizm rozwoju objawów psychotycznych związanych z WT znajduje swoje wyjaśnienie zarówno w paradygmacie biologicznym, jak i psychologicznym. Mechanizmy biologiczne obejmują między innymi wpływ stresu na rozwój mózgu, dysregulację osi podwzgórze - przysadka - nadnercza lub układu dopaminergicznego. Zgodnie z modelem poznawczym psychozy przeżycie traumy prowadzi do powstawania negatywnych schematów poznawczych, co sprzyja zewnętrznym atrybucjom i formowaniu urojeń i halucynacji. Omawiany problem przynosi wiele implikacji klinicznych, z których podstawowymi są konieczność przeprowadzania wywiadu w kierunku WT i uwzględnianie faktu jej doznania w procesie terapeutycznym. Najbardziej polecaną jako podstawowa lub dodatkowa forma leczenia osób z WT w wywiadzie jest terapia poznawczo-behawioralna.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 76-92
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie jako czynniki ryzyka zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego i dorosłości
Childhood traumatic events as a risk factor on psychiatric disorders in the age of child’s development and adulthood
Autorzy:
Dąbkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945612.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
early life stress
hypothalamic-pituitary-adrenocortical axis
oś podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowa
pacjenci psychiatryczni
przemoc
psychiatric disorders
psychiatric patients
sexual abuse
traumatic events
traumatyczne wydarzenia
uraz w dzieciństwie
violence
wczesnodziecięcy stres
wykorzystywanie seksualne
zaburzenia psychiczne
childhood
childhood trauma
dzieciństwo
Opis:
Traumatic childhood-related experiences are a risk factor for several mental disorders during developmental age. Effects of traumatic events last until adulthood, promoting manifestation of symptoms of mental diseases. Among psychiatric patients, the incidence of such childhood-related events as sexual abuse, emotional abuse and physical violence is significantly higher than in general population. Traumatic experiences play a particular role in the pathogenesis of schizophrenia, expressed in the traumagenic theory of this disease. Unfavourable events associated with important losses play an important role in the development of depression. One of the most basic childhood-related losses is the loss of mother. In children, the source of traumatic experiences is often family dysfunction and parental mental disease. Threatening events in the family contribute to incorrect formation of personality, usually in the direction of borderline or dissocial personality. Catastrophic events during childhood are a risk factor for anxiety disorders. They may precede for many years or may be the direct triggering mechanism for anxiety symptoms in children. Stress associated with negative experiences inhibits normal intellectual development in children, contributing to worse verbal function and academic problems. Traumatic experiences may cause emotional disorders in children, e.g. nocturnal enuresis, neurorozwounderwear soiling or selective mutism. Childhood traumata may result in structural brain lesions. Children who experienced violence may present lesions in the limbic system – hippocampus, amygdala and septal area. Structural lesions resulting from traumatic experiences make these children more vulnerable to stress later in life, thus increasing the risk of mental disorders in adulthood.
Traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie są czynnikiem ryzyka wielu zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego. Skutki traumatycznych zdarzeń trwają do wieku dorosłego, sprzyjając ujawnieniu się objawów chorób psychicznych. U pacjentów psychiatrycznych znacząco częściej notuje się w wywiadzie takie wydarzenia w dzieciństwie, jak wykorzystywanie seksualne, nadużycia emocjonalne i przemoc fizyczna. Traumatyczne doświadczenia odgrywają szczególną rolę w patogenezie schizofrenii, co podkreśla się w traumagenicznej teorii tej choroby. W depresji bardzo istotne są niekorzystne wydarzenia związane z ważnymi utratami. Jedną z najważniejszych utrat w dzieciństwie stanowi strata matki. U dzieci źródłem traumatycznych przeżyć są często dysfunkcyjna rodzina i zaburzenia psychiczne rodziców. Zagrażające wydarzenia w rodzinie sprzyjają nieprawidłowemu kształtowaniu się osobowości, najczęściej w kierunku typu osobowości granicznej lub dyssocjalnej. Katastroficzne wydarzania w dzieciństwie stanowią czynnik ryzyka zaburzeń lękowych. Mogą one wystąpić wiele lat przed lub być bezpośrednim mechanizmem spustowym objawów lękowych u dzieci. Stres związany z negatywnymi przeżyciami hamująco wpływa na rozwój intelektualny dzieci, przyczyniając się do obniżenia funkcji werbalnych i trudności w nauce. Traumatyczne przeżycia są przyczyną zaburzeń emocjonalnych u dzieci, takich jak moczenie nocne, zanieczyszczanie się czy mutyzm selektywny. W wyniku doznanych urazów w dzieciństwie obserwuje się zmiany strukturalne mózgu. U dzieci doświadczających przemocy stwierdzono zmiany w układzie limbicznym – w hipokampie, jądrach migdałowatych, w okolicach przegrody. Zmiany strukturalne mózgu powstałe pod wpływem traumatycznych przeżyć uwrażliwiają na stres w późniejszym okresie życia, narażając na ujawnienie się zaburzeń psychicznych w wieku dorosłym.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2006, 6, 4; 203-210
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies