Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wyznawca" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Holy Scripture in the monothelite controversy. The Standpoint of Maximus the Confessor
    Pismo Święte w kontrowersji monoteleckiej. Stanowisko Maksyma Wyznawcy
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613084.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pismo Święte
    monoteletyzm
    Maksym Wyznawca
    argumentacja skrypturystyczna
    Holy Scripture
    monotheletism
    Maximus Confessor
    scriptural argumentation
    Opis:
    Stanowisko Maksyma Wyznawcy wobec Pisma Świętego w sporze z monoteletyzmem polega na tym, że chociaż Maksym zachęca do wydobycia z Pisma treści duchowych i w kwestiach duchowych stosuje głęboką interpretację alegoryczną, to jednak w polemice z monoteletyzmem stosuje w przeważającej mierze literalną interpretację Nowego Testamentu. Ponieważ chodziło o kwestie chrystologiczne, to bardzo ważną rolę odgrywały teksty Nowego Testamentu. Zdarzają się jednak nieliczne przypadki alegorycznej i typologicznej interpretacji poszczególnych fragmentów. Oparcie się na dosłownej interpretacji może świadczyć o tym, że Maksym trzymając się litery tekstu unikał manipulowania tekstem natchnionym, gdyż alegoria proponuje różne wersje interpretacji. Argumentacja biblijna nie jest jednak wystarczająca w refleksji teologicznej, ponieważ wymaga dodatkowej refleksji i weryfikacji. Dlatego Pismo jest interpretowane w duchu nauczania Ojców i soborów z uwzględnieniem także spuścizny filozoficznej i nie może zostać izolowane jako jedyny autorytet wiary. Jeśli zaś Ojcowie i sobory nie mogą udzielić odpowiedzi w zaistniałej sytuacji, to interpretacja Pisma powinna być skonfrontowana z nauczaniem Stolicy Piotrowej.
    The position of Maximus the Confessor concerning the biblical argumentation in the dispute with Monotheletism consists in applying predominantly the literal approach to the interpretation of the New Testament. Since it was a Christological question, the New Testament played a substantial role. However, there are several instances of where Maximus applies allegorical and typological mode of interpreting the particular passages. Preferring the literal mode of interpretation may signify that Maximus sticking to the letter of the text avoided manipulating the inspired text with many variations in interpretation. Biblical argument is not sufficient on its own to be persuasive in theological discussion, therefore it requires additional support and explanation. That is why Scripture is not thought of as the sole authority for Christian faith. It is interpreted by Maximus with taking into account not only the teaching of the Fathers and the Councils but also the philosophical heritage. If the Fathers and Councils can not answer to the current theological question, the interpretation of Scripture should be collated with the teaching of the Holy See.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 465-477
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Could a Caliph Be Virtuous? Selected Aspects of the Image of Muslim Rulers in the "Chronography" of Theophanes the Confessor
    Czy kalif mógł być cnotliwy? Wybrane aspekty wizerunku władców muzułmańskich w "Chronografii" Teofanesa Wyznawcy
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158122.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bizancjum
    kalifat
    historiografia
    bizantyńska historiografia
    Teofanes Wyznawca
    Mu'awija
    Mu'awija ibn Abi Sufjan
    Byzantium
    Caliphate
    historiography
    byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Mu'awiya
    Mu'awiya ibn Abi Sufyan
    Opis:
    The Chronicle of Theophanes the Confessor is one of the few Byzantine historiographical works in which so much space is devoted to the Islamic world and the first ruling caliphate. Of course, most references to Muslims concern mostly military issues – numerous Muslim invasions on Byzantine lands that were happening almost since the beginning of Islam. Also important was the way Theophanes treated Islam itself as a religion – as heresy. Therefore, it is hard to expect that the descriptions of the caliphs can be considered positive. In most of them, we find rather “evidence” of the greed, stupidity, or propensity to violence, which were to characterize the caliphs. Nevertheless, in the context of the answer to the question posed in the title – whether the caliph could be virtuous – it is worth taking a closer look at the image of the two rulers in the Chronography – Mu‘awiya and ‘Abd al-Malik. This text is dedicated to the first of these rulers.
    Chronografia Teofanesa Wyznawcy to jedno z niewielu bizantyńskich dzieł historiograficznych, w którym tak wiele miejsca poświęcono światu islamskiemu i pierwszym władcom kalifatu. Oczywiście większość wzmianek na temat muzułmanów dotyczy raczej zagadnień militarnych – licznych najazdów na ziemie bizantyńskie, jakie miały miejsce praktycznie od początku powstania islamu. Istotny był też sposób w jaki Teofanes traktował sam islam – jako herezję. Trudno więc spodziewać się, aby opisy dotyczące kalifów można było uznać za pozytywne. W większości z nich znajdziemy raczej „dowody” na chciwość, głupotę czy skłonność do przemocy, jakie charakteryzować miały kalifów. Niemniej jednak w kontekście odpowiedzi na zadane w tytule pytanie – czy kalif mógł być cnotliwy – warto przyjrzeć się bliżej wizerunkowi dwóch władców w Chronografii – Mu‘awiji oraz ‘Abd al-Malika. Niniejszy tekst poświęcony został pierwszemu z wymienionych kalifów.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 84; 79-92
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preserving the whole theological system: Maximus the Confessor’s dyothelitism as a bulwark for trinitarian theology, christology, and soteriology
    Obrona systemu teologicznego. Dioteletyzm Maksyma Wyznawcy jako bastion teologii trynitarnej, chrystologii i soteriologii
    Autorzy:
    Clarke, Kevin M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613064.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Sobór Chalcedoński
    Sobór Konstantynopolitański III
    Cyryl z Aleksandrii
    Dionizy Pseudo-Areopagita
    Grzegorz z Nazjanzu
    Maksym Wyznawca
    Pyrrus z Konstantynopola
    monoenergizm
    monoteletyzm
    Council of Chalcedon
    Council of Constantinople III
    Cyril of Alexandria
    Dionysius the Areopagite
    Gregory Nazianzen
    Maximus the Confessor
    Pyrrhus of Constantinople
    monenergism
    monothelitism
    Opis:
    Niniejszy artykuł analizuje myśl Maksyma Wyznawcy dotyczącą palącego problemu jego czasów, a mianowicie zagrożenia stwarzanego przez monoteletyzm i monenergizm. Jakie było teologiczne ryzyko dla ortodoksji, i jak on je postrzegał, skoro stawił tak mocny opór wobec cesarskich prób doktrynalnego kompromisu? Autor w pierwszej części artykułu omawia zagadnienie sposobu zjednoczenia we wcieleniu i przybrania natury ludzkiej, w tym ludzkiej woli i ludzkiego działania. Maksym Wyznawca potrafi bronić prawowierności Ojców, zwłaszcza Grzegorza z Nazjanzu, Cyryla Aleksandryjskiego i Dionizego, także w kontekście interpretacji różnych ¢por…ai przez swoich przeciwników. W drugiej części artykułu przeanalizowano ujęcie heterodoksji w ogólności przez Maksyma i jego końcowy wniosek, a mianowicie, że postrzeganie zjednoczenia natur w Jezusie Chrystusie – pozbawiając Go natury Boskiej z jednej strony oraz prawdziwej natury ludzkiej z drugiej – ostatecznie zniszczy wszystko w teologii. Chrystus nie może zbawiać lub przebóstwiać człowieka, skoro sam nie jest już jak człowiek. Zamiast tego, Chrystus stał się swego rodzaju tertium quid, ani samym Bogiem, ani samym człowiekiem, jednym ruchem rozwikłując teologię trynitarną, chrystologię i soteriologię. W sekcji końcowej autor pokrótce rozważa bezpośrednie skutki wynikłe z męczeństwa Maksyma, w tym kwestię dziwnego braku wzmianek o nim w tekstach Soboru Konstantynopoliatńskiego III. Wreszcie, autor odnosi się do Maksyma w kontekście naszych czasów, podejmując zwłaszcza następujące zagadnienie: jak jego teologia, powstała w VII wieku, może być swego rodzaju odpowiedzią na niektóre trudności post-oświeceniowej nowoczesności.
    This paper examines Maximus the Confessor’s thought concerning the pressing urgency of his day, namely, the threat posed by monothelitism and monenergism. What were the theological stakes, as he saw them, for orthodoxy that prompted such stark resistance to imperial attempts at a doctrinal compromise? The paper focuses first on the mode of union in the Incarnation and the manner of the assumption of the human nature, including a human will and a human operation. Maximus also manages to rescue orthodoxy’s fathers, especially Gregory Nazianzen, Cyril of Alexandria, and Dionysius and from his opponents’ interpretations of various ¢por…ai. The second section considers Maximus’s presentation of the synthetic heterodoxy and its inevitable result, namely that one composite will in Jesus Christ – in isolating Christ from the Godhead on the one hand and from true humanity on the other – ultimately destroys all of theology. How can Christ save or divinize man if he is no longer like man? He cannot, says Maximus. Instead, Christ would become a sort of tertium quid, neither God nor man, in one movement unraveling Trinitarian theology, Christology, and soteriology. The concluding section briefly considers the immediate impact of Maximus from his martyrdom, including the matter of Constantinople III’s strange failure to mention Maximus in the conciliar text. Finally, this section explores Maximus in our own time, especially how the theology that developed in the seventh century through Maximus is a sort of answer to some of the difficulties of post-Enlightenment modernity.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 479-500
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies