Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wypowiedź" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Learner’s utterance as a foundation of personal-experience-oriented classroom diagnostics
Autorzy:
Daszkiewicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789910.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
wypowiedź ucznia
diagnostyka edukacyjna
językowe zdarzenie edukacyjne
osobiste zdarzenie edukacyjne
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób (ustne i pisemne) wypowiedzi uczniów mogą być wykorzystane do rozpoznania tego, jak uczniowie rozumieją treści przedmiotowe i jak osobiście doświadczają edukacji. Tekst wychodzi od przedstawienia uczenia się oraz egzaminu – tj. dwóch składników konstytutywnych diagnostyki edukacyjnej – jako dwóch uzupełniających się składników osobistego doświadczenia edukacyjnego, silnie uzależnionego do zawartego w nich (rozumianego i wykorzystywanego przez ucznia) języka. W celu wyjaśnienia znaczenia kwestii językowych w tworzeniu solidnej diagnostyki szkolnej, tekst omawia zbiór „prawd” leżących u podstaw analizy wypowiedzi uczniowskich i tym samym determinujących komunikację między nauczycielem i uczniem. Następnie przedstawione są argumenty przemawiające za tym, iż przyszłość diagnostyki edukacyjnej zależy w znaczącym stopniu od tego, jak pomyślnie uda się wypełnić lukę między diagnostyką a lingwistyką. Pokazane jest to za pomocą pytań, które „stoją” na skrzyżowaniu tychże dwóch dyscyplin i które wymagają znalezienia odpowiedzi. Tekst zamykają: (a) wnioski wyciągnięte z przykładowych wypowiedzi uczniów na temat egzaminów i procesu uczenia się oraz (b) wskazania dotyczące pozyskiwania danych z tego, co autor nazywa tu językowymi zdarzeniami edukacyjnymi (stanowiącymi jednostkę analizy komunikacji szkolnej).
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2015, 60(4 (238)); 130-140
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Building from the ground up: Frank Lloyd Wright as an architect of language
Budowanie od dołu do góry. Frank Lloyd Wright jako architekt języka
Autorzy:
Frelik, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232103.pdf
Data publikacji:
2022-04-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
Frank Lloyd Wright
architektura
wypowiedź językowa
strategie komunikacyjne
performance
architecture
verbal expression
communication strategies
Opis:
F.L. Wright’s written and oral statements are discussed with a view to showing the connection between his principles of “organic” architecture and the rhetorical efficacy of his verbal expression. His calculated, eloquent and dexterous enactment, or performance, of various communication strategies is presented as fully contiguous and consonant with his architectural thinking and substantiation of ideas through action. This makes him an important precursor of postmodern consciousness and praxis.
Ustne i pisemne wypowiedzi F.L. Wrighta są omówione tak, by podkreślić związek między zasadami jego „organicznej” koncepcji architektury a retoryczną skutecznością języka, jakiego używa. Jego elokwencja i sprawne wykonanie („performance”) przygotowanego zamysłu, wykorzystujące różne strategie komunikacyjne, przedstawione jest jako w pełni spójne i zgodne z jego architektonicznym myśleniem i realizacją jego idei w działaniu. To właśnie sprawia, że jest on prekursorem postmodernistycznej świadomości i praktyki.
Źródło:
Res Rhetorica; 2022, 9, 1; 52-68
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In Search of a Unit of Speech. Methodological Reflections Sparked by a New Understanding of Language
W poszukiwaniu jednostki mowy. Metodologiczne refleksje w obliczu nowego rozumienia
Autorzy:
Antas, Jolanta
Majewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193000.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
utterance
sentence
unit of speech
communication event
speech event
speech act
wypowiedź
zdanie
jednostka mowy
zdarzenie komunikacyjne
akt mowy
zdarzenie mowne
Opis:
The article aims at a revision of such terms as sentence, utterance, speech act, or communication event in view of new research needs and a broader understanding of language as involved in a complex communication process and, thus, considered a tool for not only generating meanings but also conveying them in interpersonal collaboration. From such a perspective, language appears to be not only a system but also one of the tools of symbolising meanings and intentional acts which serve the purpose of generating and regulating social bonds. The purpose of the authors is, thus, to define traditional linguistic concepts in order to make them good tools to describe the types of communication events and the ensuing individual interactions. We also intend to resolve the existing terminological confusion, i.e. to eliminate the employment of the same terms to describe different speech events and different levels of speech, and, as a result, to place the concepts in a hierarchy and assign them clear definitions. All this is undertaken in order to fit in the perspective of the observer as an active participant and contributor to the communication event, utterance or even a sentence
Celem tego artykułu jest rewizja takich pojęć jak zdanie, wypowiedź, akt mowy, zdarzenie komunikacyjne w obliczu nowych potrzeb badawczych i szerszego rozumienia języka – języka uwikłanego w złożony proces komunikowania, a zatem jako narzędzia służącego nie tyle do produkcji znaczeń, ile do ich przekazywania i interpersonalnego współtworzenia. Z takiej perspektywy język jawi się nie jako system, ale jako jedno z narzędzi symbolizowania znaczeń i intencjonalnych przesłań, które służą do wytwarzania i regulowania więzi społecznych. Zamiarem autorek jest zatem taka redefinicja tradycyjnych dla językoznawstwa i pragmatyki mowy pojęć, aby stały się one dobrym narzędziem dla opisu typu zdarzenia komunikacyjnego i wytworzonej jednostkowej interakcji. Chcemy też usunąć istniejące zamieszanie terminologiczne, tzn. wyeliminować używanie tych samych pojęć dla określenia innych zjawisk mownych lub innych poziomów mowy, a w rezultacie zhierarchizować te pojęcia oraz wytyczyć im przejrzyste ramy definicyjne. A wszystko to po to, by w tych ramach dała się zawrzeć także perspektywa odbiorcy jako czynnego uczestnika i współtwórcy komunikacyjnego zdarzenia, wypowiedzi, a nawet zdania.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2020, 5, 2; 1-19
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How the Brain Works when We Speak
Co dzieje się w mózgu, gdy mówimy
Autorzy:
Droste, Flip G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933841.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mózg
poznanie
komunikacja
konceptualizacja
wiadomości
struktura wiadomości
modalność
orientacja
działanie mózgu
realizacja fonetyczna
prelingwistyczny
zdanie
ustawienia ((temat) predykat)
myślenie (zwierząt i ludzi)
wypowiedź
werbalizacja
wizualizacja
brain
cognition
communication
conceptualization
message
message structure
modality
orientation
operation of the brain
phonetic realization
pre-linguistic
sentence
setting
((subject)predicate)
thinking (animal and human)
utterance; verbalization
visualization
Opis:
Istnieje błędny pogląd, że mózg może pokonać przepaść między mówcą a słuchaczem poprzez rozwój konceptualnej struktury, którą można odtworzyć jako łańcuch fonetyczny. Okazuje się, że należy pokonać co najmniej osiem warstw opracowania informacji, aby móc zdefiniować zdanie czy wyrażenie. Niektóre z tych warstw postrzega się niesłusznie jako usytuowane poza procesem mowy. Podczas opracowania i strukturyzacji wypowiedzi językowych, takich jak „Janie, czy możesz mi, proszę, podać masło”, mózg funkcjonuje na następujących płaszczyznach: 1) struktura ramowa, 2) orientacja, 3) kontakt osobisty, 4) wizualizacja, 5) konceptualizacja, 6) przesłanie, 7) werbalizacja, 8) realizacja. Zwroty językowe jak zdania czy teksty rozwijają się więc w mózgu na podstawie ścisłej współpracy między sferą kognitywną a komunikatywną.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 21-38
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies