Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "współczesna muzyka ludowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zmiany w kulturze litewskiej XX i XXI wieku. Muzyka ludowa w Wilnie
Autorzy:
Nakienė, Austė
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687321.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
urbanization
shifts in culture
folklore movement
contemporary folk music
postmodernism
urbanizacja
zmiany w kulturze
ruch folklorystyczny
współczesna muzyka ludowa
postmodernizm
Opis:
A modern metropolis is an artificially created landscape brimming with a vast variety of significant places, public spaces that mark the historical past, streets with flows of transport, and internet networks that transmit information at lightning speed; it is a landscape with numerous cultural institutions and even with locations where these institutions are concentrated (cultural industries). Traditional culture lives on in such a complex urban structure yet in modest conditions, small premises, or abandoned spaces. Hardly will a resident of Vilnius, who is not interested in it, detect any signs of its existence, but more curious burghers know that they can visit various events associated with traditional culture. Traditional culture has adapted itself: it has found a shelter and has taken root like moss on a stone.This research was carried out by participating in the folklore movement of Vilnius, by taking part in various events and carefully observing them. Having scrutinized the musical scene, the author found some connections between the changes that traditional music underwent in earlier times and the historical shifts she has witnessed in her own lifetime.
Nowoczesna metropolia to sztucznie stworzony krajobraz pełen różnorodnych miejsc znaczących, przestrzeni publicznych, które odnoszą się do historycznej przeszłości, ulic ze sunącymi po nich środkami transportu i sieci internetowych, które przesyłają informacje z prędkością błyskawicy. Jest to krajobraz z wieloma instytucjami kulturalnymi, a nawet z lokalizacjami, w których instytucje te się skupiają (przemysł kulturalny). Tradycyjna kultura funkcjonuje w tak złożonej strukturze miejskiej, ale w skromnych warunkach, w małych lub opuszczonych przestrzeniach. Mieszkańcy Wilna, którzy nie są zainteresowani tym rodzajem kultury, ledwo dostrzegająjakiekolwiek oznaki jej funkcjonowania. Ci bardziej zainteresowani wiedzą jednak, że istnieje w mieście możliwość uczestniczenia w wydarzeniach związanych z kulturą tradycyjną. Kultura ta dostosowała się: znalazła schronienie i zakorzeniła się jak mech na kamieniu.Badania polegały na zaangażowaniu w działalność ruchu folklorystycznego w Wilnie, na uważnej obserwacji i uczestniczeniu w różnych wydarzeniach. Po przeanalizowaniu sceny muzycznej autorka znalazła pewne powiązania między zmianami, które zaszły w tradycyjnej muzyce w przeszłości, a zmianami we współczesności, których jest świadkiem.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2018, 57
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art Attractive for the Masses or Fetters of the Artistic Freedom? Elements of Folklore in the Music of Polish Socialist Realism
Sztuka dla mas czy pragnienie artystycznej wolności? Elementy folkloru w muzyce polskiego socrealizmu
Autorzy:
Krzymowska-Szacoń, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040362.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
folklor
muzyka ludowa
muzyka polska
polska muzyka współczesna
kompozytorzy polscy
socrealizm
socrealizm w muzyce
muzyka i polityka
folklore
folk music
Polish music
Polish contemporary music
Polish composers
socialist realism
socialist realism in music
music and politics
Opis:
Estetyka socrealizmu, narzucona polskim kompozytorom po konferencji w Łagowie Lubuskim (1949 r.), nigdy nie została precyzyjnie zdefiniowana. Jednym z promowanych elementów twórczości artystycznej, obok prostoty wypowiedzi, była inspiracja ludowa. Paradoksalnie, sposób ujęcia folkloru mógł oznaczać zarówno kompromis wobec presji ideologicznej, jak i potwierdzenie suwerenności artysty, który odwołując się do narodowej tradycji, twórczo ją kontynuował. Polscy kompozytorzy, wśród których przeważała postawa unikowa, chętnie z owego neutralnego źródła inspiracji korzystali, ze względów politycznych przełom lat 40. i 50. był więc w polskiej muzyce czasem licznych stylizacji folklorystycznych. W artykule podjęto próbę podsumowania stosunku wybranych kompozytorów do muzyki ludowej jako źródła inspiracji oraz do ogólnej sytuacji społeczno-politycznej czasów polskiego socrealizmu. Wyróżniono cztery podstawowe kategorie obecności nurtu folklorystycznego: jako etapu twórczości (u W. Lutosławskiego, A. Panufnika i G. Bacewicz), jako kontynuacji międzywojennej idei upowszechnienia muzyki narodowej (jak to miało miejsce w twórczości S. Wiechowicza czy B. Woytowicza), jako rodzaju kompromisu, czynnika odsuwającego groźbę oskarżenia o formalizm, jak w przypadku P. Perkowskiego, K. Serockiego i całej „Grupy 49” oraz – w najbardziej ogołoconej formie – jako narzędzia propagandy, szybko i chętnie zapomnianego wraz z nadejściem nowych prądów artystycznych.
The aesthetic of socialist realism, which was imposed on Polish composers after the conference in Łagów Lubuski (1949), has never been precisely defined. One of the recommended elements of creative activity—apart from intelligibility of musical language—was folk inspiration. Paradoxically, the way the folklore was seized could mean both the compromise with the ideological pressure and confirmation of the artist’s sovereignty (when the artist creatively continued national tradition). Polish composers chose this neutral source of inspiration willingly. Therefore, the turn of the 40s and 50s was the time of multitudinous folkloristic stylizations in Polish music. The purpose of this paper is to recapitulate the attitude of chosen Polish composers to folk music as the source of inspiration, as well as to a general socio-political situation during the Polish socialist realism. Resuming briefly the subject matter of folklore in the Polish socialist realism four categories might be distinguished: it could be a phase of evolution of musical language (in the works of W. Lutosławski, A. Panufnik and G. Bacewicz), a continuation of pre-war idea of popularization of national music (S. Wiechowicz or B. Woytowicz) or a sort of compromise and a factor which was able to withdraw the accusations of formalism, as in the case of Perkowski, Serocki and all the 49’Group. Finally, in its most barest form, folklore was just an instrument of propaganda, quickly and willingly forgotten after the arrival of new artistic trends in 1956.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 69-87
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies