Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wiosna arabska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Arab Spring Countries Two Years After the Revolution: Economic Aspects, Background, Consequences, Forecasts
Państwa Arabskiej Wiosny dwa lata po rewolucji. Kondycja ekonomiczna, szanse i zagrozenia
Autorzy:
Łukaszewicz, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506113.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Arabska Wiosna
przejście
Afryka Północna
rozwój gospodarczy
Opis:
Artykuł analizuje transformację ustrojową państw po Arabskiej Wiośnie: Egiptu, Tunezji, Libii i Syrii. Opisuje obecną sytuację gospodarczą i proces transformacji oraz perspektywy na najbliższą przyszłość. Kraje te są bowiem na etapie anarchii lub zmiany paradygmatu systemowego, stare zasady zostały obalone, pojawili się nowi gracze polityczni, ale ich pozycja nie jest jeszcze ustalona, społeczeństwa wciąż tkwią w fazie przejściowej.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2013, 3; 53-72
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ongoing Challenge of Pressure Groups in the 2011 Events of the Middle East
Społeczne grupy nacisku a wydarzenia na Bliskim Wschodzie w 2011 r.
Autorzy:
Abudayeh, Saad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505873.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
społeczne grupy nacisku
partie polityczne
Arabska Wiosna
Opis:
Wydarzenia na Bliskim Wschodzie w 2011 r. nie miały precedensu w historii świata arabskiego. Zmiany polityczne, które nastąpiły w następstwie tych wydarzeń w takich krajach, jak Egipt, Tunezja, Jemen, Syria czy Algieria, zostały bowiem wymuszone oddolnie przez niezorganizowane masy społeczne, a nie – jak do tej pory – przez partie polityczne. Społeczeństwa odegrały rolę bezpośrednich grup nacisku na elity władzy. W odróżnieniu od partii politycznych społeczne grupy nacisku nie zamierzały przejąć władzy; nie miały kadry przywódczej ani etatowych pracowników. Nie otrzymywały też żadnego wsparcia finansowego z zagranicy. Presja na władze ze strony społeczeństwa okazała się bardziej skuteczna w przeprowadzeniu reform niż działalność partii politycznych. Społeczne grupy nacisku są ciągle aktywne w państwach arabskich, a problemy społeczne, będące źródłem ich aktywności, są nadal nierozwiązane.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2014, 3; 123-130
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Foreign Policy of Turkey – between Transatlanticism and Orientalism
Turecka polityka zagraniczna. Między atlantycyzmem a orientalizmem
Autorzy:
Wódka, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2021219.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
foreign policy
Arab Spring
Turcja
polityka zagraniczna
arabska wiosna
Opis:
The article explores the transformation which the Turkish foreign policy has been undergoing in the last decade since the post-Islamist Justice and Development Party had come to power. Whereas in the cold-war era Turkey concentrated its foreign policy on bolstering the alliance with the United States and on efforts to join the European Communities, last couple of years have seen the country diversify its international engagement. Turkey has been using ‘new’ instruments, such as softpower, to build up its regional status. Yet, the ambitious foreign policy is constrained by the regional developments, the Arab Spring turmoil being the prime example.
Artykuł analizuje przemiany zachodzące w tureckiej polityce zagranicznej w ostatniej dekadzie pod rządami postislamistycznej Partii Sprawiedliwości i Rozwoju. Turcja, która w czasach zimnowojennych w swojej w polityce zagranicznej koncentrowała się na budowie sojuszu z USA i aspiracjach członkowskich we Wspólnotach Europejskich, w ostatnich latach dywersyfikuje kierunki zaangażowania międzynarodowego. Otwiera się na nowe regiony, przede wszystkim Bliski Wschód, ale również intensyfikuje relacje z innymi wzrastającymi potęgami. Budując swoją pozycję w regionie, wykorzystuje „nowe” instrumenty dyplomatyczne, takie jak softpower. Ambicje Ankary w polityce zagranicznej ograniczane są jednak przez wydarzenia w regionie, przede wszystkim związane z arabską wiosną.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2014, 44; 89-100
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europe, the Middle East, and the ‘Arab Spring’ – The Shattering of the Dream
Europa, Bliski Wschód i „arabska wiosna” – zawiedzione nadzieje
Autorzy:
Nagar, Nir Barkan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616320.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Europe
Middle East
Arab Spring
Europa
Bliski Wschód
arabska wiosna
Opis:
Artykuł omawia stosunki między Europą i krajami Bliskiego Wschodu oraz konsekwencje tych relacji w ciągu ostatnich dwóch dekad, poprzez analizę „arabskiej wiosny”. Określenie „arabska wiosna” odnosi się do serii wydarzeń obejmujących demonstracje, przemoc i wojnę domową, które przetoczyły się przez kraje arabskie od końca 2010 r. Wywołane przez siły oporu wobec autorytarnych reżimów doprowadziły do upadku przywódców Egiptu, Tunezji i Libii. Protesty zwolenników demokracji, zrównoważonej gospodarki i likwidacji korupcji rządowej udało się jednak wykorzystać do swoich celów islamistom. Wprawdzie nie było wówczas jasne, jakie nowe reżimy przejmą władzę, ale powszechnie oczekiwano, że będą to siły islamistyczne. W kategoriach deklaracji, polityki i zaangażowania fizycznego Europa zareagowała na wydarzenia arabskiej wiosny pozytywnie w obawie, że wyniki protestów mogą zostać wykorzystane przez siły islamistyczne, mimo że przez dziesięciolecia państwa Zachodu łączyła z wieloma obalonymi tyranami współpraca i przyjazne stosunki. Polityka przymykania oka na brak demokracji i łamanie praw człowieka w tych krajach była jednak często postrzegana jako sprzeczna z wartościami europejskimi. W dniu 25 maja 2011 r. Unia Europejska opublikowała dokument przyznający, że nie udało jej się przeprowadzić reform politycznych w sąsiednich krajach arabskich. Po wydarzeniach arabskiej wiosny konieczne było wypracowanie nowego podejścia do wzmocnienia partnerstwa między Europą a światem arabskim. Cele europejskiej polityki wobec świata muzułmańskiego obejmują powstrzymanie masowej migracji muzułmańskiej, zmniejszenie wpływu fundamentalistycznego i radykalnego islamu na Bliskim Wschodzie, a także wśród muzułmanów w Europie, oraz zapewnienie dostaw surowców energetycznych z tych krajów. Sprostanie tym wyzwaniom będzie znaczącym krokiem we właściwym kierunku.
This article addresses relations between Europe and the countries of the Middle East and the implications of these relationships over the past two decades, through an examination of the events of the ‘Arab Spring.’ The Arab Spring refers to a chain of events that swept through the Arab countries from late 2010, characterized by demonstrations, violence, and civil war. This was sparked by resistance to tyrannical regimes and led to the fall of the rulers of Egypt, Tunisia, and Libya. However, Islamists were able to utilize the protesters, who sought democracy, an equal economy, and the elimination of governmental corruption, to further their ambitions. At that time, it was not clear what the new regimes would look like, but it was widely expected that Islamist elements would gain power. Europe responded positively to these events, in terms of declarations, policy, and physical involvement, from the fear that Islamist forces would take advantage of the outcomes of the protests, despite the fact that, for decades, there had been collaboration and friendly relations between Western nations and many of the overthrown tyrants. This policy of turning a blind eye to the lack of democracy and human rights violations in these countries, however, had been perceived by many as contrary to European values. On May 25, 2011, the European Union published a document admitting their failure to achieve political reforms in the neighboring Arab countries. Following the events of the Arab Spring, a new approach to strengthening the partnership between Europe and the Arab world was needed. The objectives of European policy towards the Muslim world include halting massive Muslim migration, reducing the influence of fundamentalist and radical Islam in the Middle East and among Muslims in Europe, and ensuring a supply of energy resources obtained from these countries. Meeting these challenges will be a significant step in the right direction.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2019, 2; 55-66
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Al-Saadi Gaddafi, the son of a dictator who wanted to be a football star
Al-Saadi Kaddafi – piłkarz, który chciał zawojować piłkarski świat
Autorzy:
Kosak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529216.pdf
Data publikacji:
2020-05-08
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Gaddafi
Serie A
Libya
Arab Spring
Al-Saadi Kaddafi
Libia
Arabska Wiosna
Opis:
The purpose of this article is to present the person of Al-Saadi Gaddafi, the third son of a dictator who ruled Libya during the years 1969–2011 – Mu’ammar Al-Gaddafi. In the first part of the article, the author writes about the first stage of the life of the dictator’s son, when Al-Saadi Gaddafi, thanks to his father’s acquaintances, enters the world of football, among others through demonstration training sessions at the Italian club Lazio Roma, where it was hoped that over time he would acquire skills to be able to play football in this club. In this part of the article, the author explains why this plan failed. In the next part of the article, the author presents the backstage of Al-Saadi Kaddafi’s tempestuous career first in Libyan football and then in the highest class of the Italian Serie A connected with such clubs as AC Perugia, Udinese Calcio and UC Sampdoria as a footballer and with Juventus Turin as one of the club’s officials and shareholders. In the final part of the article, the author focuses on the fate of Al-Saadi Gaddafi after completion of his football career and presents what happened to him after the outbreak of the so-called Arab Spring as a result of which the Gaddafi family lost their power in Libya.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie osoby Al-Saadi Kaddafiego, trzeciego syna dyktatora władającego Libią w latach 1969–2011 Mu’ammara al-Kaddafiego. W pierwszej części artykułu autor przybliża pierwszy etap życia syna dyktatora, kiedy to Al-Saadi Kaddafi, dzięki znajomościom ojca, poznaje świat piłki nożnej, m.in. poprzez treningi pokazowe we włoskim klubie Lazio Rzym, gdzie liczono, że z czasem nabierze odpowiednich umiejętności, aby stać się piłkarzem tego klubu. W tej części artykułu autor wyjaśnia, dlaczego ten plan się nie udał. Następnie autor prezentuje w artykule kulisy barwnej kariery sportowej Al-Saadi Kaddafiego – najpierw w libijskiej piłce nożnej, a następnie w najwyższej klasie we Włoszech – Serie A, związanej z klubami AC Perugia, Udinese Calcio i UC Sampdoria (jako piłkarz) oraz z Juventusem Turyn (jako działacz i jeden z udziałowców klubu). W końcowej części artykułu autor skupia się na dalszych losach Al-Saadi Kaddafiego po zakończeniu przez niego dalszej kariery piłkarskiej oraz przedstawia losy jego osoby po wybuchu tzw. Arabskiej Wiosny, w wyniku której ród Kaddafich utracił władzę w Libii.
Źródło:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe; 2020, 3, 2; 41-56
2545-3211
Pojawia się w:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fallout of the Arab Uprisings for Hamas as a Non-State Armed Actor in the Middle East
Hamas a rewolty w krajach arabskich 2011–2013
Autorzy:
Qandil, Magda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505463.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Hamas
Arabska Wiosna
Egipt
Syria
Strefa Gazy
Półwysep Synaj
Organizacja Wyzwolenia Palestyny
Bracia Muzułmanie
Opis:
Rewolty, które wybuchły w 2011 r. i wstrząsnęły regionalnym status quo, obecnie są w fazie odwrotu z powodu naporu tych samych sił, które próbowały obalić. Wydarzenia na Bliskim Wschodzie z ostatnich trzech lat mają znaczący wpływ na położenie wszystkich państwowych i pozapaństwowych aktorów w regionie. W artykule uwaga została poświęcona zmiennym losom reżimów – tak upadłych, jak i tych wciąż rządzących, znacznie mniej pozapaństwowym aktorom politycznym, takim jak Hamas. Tekst jest próbą uzupełniania tego braku poprzez ukazanie Hamasu przed wybuchem rewolt w krajach arabskich oraz analizę ich wpływu na jego położenie. Dwie rewolty, które w najbardziej bezpośredni i znaczący sposób wpłynęły na sytuację ugrupowania, to powstania w Egipcie i Syrii. Przeobrażający się polityczny układ sił na Bliskim Wschodzie nie tylko wprawił Hamas w ruch, ale też uwydatnił jego wewnętrzne podziały. Organizacja znajduje się obecnie w skomplikowanej sytuacji – pełnej zarówno możliwości, jak i wyzwań – dlatego nawet jej najbliższa przyszłość pozostaje niejasna.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2013, 3; 167-178
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania republiki Turcji wobec „arabskiej wiosny” w Syrii
Autorzy:
Smoleń, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624589.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Turkey, the Arab Spring, Middle East region, Syria
Turcja, „arabska wiosna”, Bliski Wschód, Syria
Opis:
The analysis provided in this article encompass the activities of the Republic of Turkey in light of the events of the Arab Spring in Syria. For this purpose, firstly, there is an outline of the assumptions of Turkey’s geopolitical strategy in relation to the Middle East region. Secondly, the implementation of this strategy during the lengthy conflict in Syria is analysed thoroughly. Thirdly, a relationship between the outbreak of the Arab Spring in Syria and re-evaluation of Turkey’s political activities in the Middle East will be shown.
Przedmiotem analizy w artykule jest polityka Turcji w warunkach wydarzeń określanych „arabską wiosną”. Stąd też, po pierwsze, skoncentrowano się na rekonstrukcji geopolitycznej strategii Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu. Po drugie, przedmiotem analizy stała się realizacja tej strategii wobec konfliktu w Syrii. Po trzecie, skoncentrowano się na pokazaniu relacji między początkiem „arabskiej wiosny” w Syrii i zmianą politycznej strategii Turcji wobec Bliskiego Wschodu.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 3
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scarcity of Food: a Factor Destabilising Security in the MENA Regio
N iedobór żywności: czynnik destabilizujący bezpieczeństwo w regionie MENA
Autorzy:
Diawoł-Sitko, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557104.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
food security
climate change
MENA region
Arab Spring
bezpieczeństwo żywnościowe
zmiany klimatu
region MENA
arabska wiosna
Opis:
This paper looks at the impact of food security on political stability in the MENA region, at the state, regional and individual levels. It also discusses the assessment of the effectiveness of governments in the region in terms of food security risk management strategies and interregional cooperation. The author puts forward the thesis that food shortage is one of the main driving factors of political instability in the MENA region, and ensuring food security is a major task for current governments in the entire region. Given the development problems of the region and the history of strained bilateral and multilateral relations, as well as the constant political distrust between the MENA countries, the shortage of food and water resources may exacerbate tensions and stir further conflict in the region.
Niniejszy artykuł analizuje wpływ bezpieczeństwa żywnościowego na stabilność polityczną w regionie MENA na szczeblu państwowym, regionalnym i indywidualnym. Omówiono także ocenę skuteczności rządów w regionie pod względem strategii zarządzania ryzykiem bezpieczeństwa żywności i współpracy międzyregionalnej. Autor wysuwa tezę, że niedobór żywności jest jednym z głównych czynników niestabilności politycznej w regionie MENA, a zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego jest ważnym zadaniem dla obecnych rządów w całym regionie. Biorąc pod uwagę problemy rozwojowe regionu oraz historię napiętych stosunków dwustronnych i wielostronnych, a także ciągłą nieufność polityczną między krajami regionu MENA, brak zasobów żywności i wody może zaostrzyć napięcia i wywołać dalsze konflikty w regionie.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2020, 1; 111-130
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ARABSKA WIOSNA W SYRII. KONSEKWENCJE W POLITYCE REGIONALNEJ TURCJI
Autorzy:
Smoleń, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624568.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Turkey
The Arab Spring
Syria
Strategic Depth
Middle East
Turcja
arabska wiosna
Syria, strategiczna głębia, Bliski Wschód
Opis:
The  events  of  the Arab  Spring in  Syria  have  led  to  the  re-evaluation of Turkey’s regional  policy  and  forced  it  to  make  a choice: whether to, acting in compliance with the expect a-tions  of  its  Western  allies,  e.g.  the  United  States,  promote  the  rules  of  democracy  in  the  Middle East  and firmly react against any cases of human rights’ violation, simultaneously showing the direction of  neces sary  changes  in  the  region,  or  to  act  in  compliance  with  the  definition  of  the international policy Strategic Depth: „no problems with neighbours”, which excludes any interference in the internal politics of ther countries, to continue pragmatic cooperation with all political centres, including the authoritarian regimes. The  policy of the protection of democracy and human rights has been chosen. This decision, on the one hand, strengthens Turkey’s relations with West ern countries. On the other hand, it may lead to an open conflict with a direct neighbour, Syria, which constitutes a serious threat to Turkey’s  security and may result in negative consequences  for  its  economic  development,  energy security, and economic relations with the Middle East partners.
Wydarzenia arabskiej wiosny w Syrii przyczyniły się do przewartościowania polityki regionalnej Republiki Turcji. Państwo to zmuszone zostało do dokonania wyboru. Czy zgodnie z oczekiwaniami  zachodnich  sojuszników, w  tym  m.in.  Stanów  Zjednoczonych,  promować  na obszarze  Bliskiego  Wschodu  zasady demokracji i zdecydowanie reagować na przypadki łamania praw człowieka, wskazując tym samym kierunek niezbędnych przemian w regionie. Czy nawiązując do zawartej w koncepcji polityki zagranicznej strategiczna głębia zasady: „zero problemów z sąsiadami”, która wyklucza ingerencję w politykę wewnętrzną innych państw, kontynuować pragmatyczną współpracę ze wszystkimi ośrodkami politycznymi, w tym z reżimami autorytarnymi. Zwyciężyła polityka ochrony demokracji i praw człowieka. Decyzja ta z jednej strony zacieśnia relacji Turcji ze strukturami zachodnimi, z drugiej, naraża na otwarty konflikt z bezpośrednim sąsiadem –Syrią. Konflikt  ten poważnie zagraża jej bezpieczeństwu oraz ma negatywne konsekwencje dla jej rozwoju ekonomicznego, bezpieczeństwa energetycznego, a także powiązań gospodarczych z partnerami z Bliskiego Wschodu.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2013, 8
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sphinx and the Awakenings of Egypt
Sfinks i przebudzenie Egiptu
Autorzy:
Zinkow, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057294.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Egipt
sfinks
Nahdat Misr
styl neofaraoński
Maḥmūd Muḫtār
Banksy
arabska wiosna
Egypt
Sphinx
Neo-Pharaonic Style
Arab Spring
Opis:
The article discusses some interesting themes of using the image of the Egyptian sphinx in contemporary contexts: the Egypt Awakened (Nahdat Misr) monument in Cairo, symbolizing modern Egypt, and the use of the sphinx motif as an aspect of social protests; the so-called Arab Spring and the political upheaval in Egypt of 2010–2012.
W artykule omówiono kilka interesujących wątków wykorzystania wizerunku egipskiego sfinksa we współczesnych kontekstach: pomnik Egypt Awakened (Nahdat Misr) w Kairze, symbolizujący współczesny Egipt, oraz wykorzystanie motywu sfinksa jako aspektu protestów społecznych; tzw. arabska wiosna i przewrót polityczny w Egipcie w latach 2010–2012.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 37, 2; 49-56
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka B. Obamy wobec Bliskiego Wschodu
Autorzy:
Jervis, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624585.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Barack Obama, Middle East, Arab Spring, Middle East peace
Barack Obama, Bliski Wschód, Arabska Wiosna, pokój na Bliskim Wschodzie
Opis:
This article provides an overview of the Obama administration’s policies in the Middle East. At the outset, its priorities were to reduce the American role in the region and promote peace between Israelis and Palestinians. The Arab Spring introduced a number of new and novel issues that the administration had to confront. For the most part, Obama failed to reach his goals, so the final section seeks to contextualize and explain those failures.
W artykule dokonano analizy polityk administracji prezydenta B. Obamy wobec Bliskiego Wschodu. Od samego początku ich priorytetem była redukcja roli USA w regionie oraz promowanie pokoju między Izraelczykami a Palestyńczykami. Arabska Wiosna przyczyniła się do powstania wielu nowych, wcześniej nie występujących wyzwań, z którymi musiała się zmierzyć administracja. Prezydent Obama nie osiągnął większości swoich celów, a wyjaśnienie kontekstu i przyczyn tych niepowodzeń zawarto w podsumowaniu artykułu.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2017, 12, 2
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syria’s ordeal: A modern state’s disintegration in an age of fake news and superpower regional rivalry
Przypadek Syrii: rozpad nowoczesnego państwa w dobie fałszywych wiadomości i regionalnej rywalizacji supermocarstw
Autorzy:
Stanley, William R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041602.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Syria
Iran
Turcja
Izrael
arabska wiosna
terroryzm
geopolityka regionalna
problem kurdyjski
uchodźcy
konfrontacja supermocarstw
Turkey
Israel
Arab Spring
terrorism
regional geopolitics
Kurdish problem
refugees
superpower confrontation
Opis:
The negative impact of globalization is readily observed in today’s Syria. Ravished by seven years of internal conflict stimulated initially by Tunisia’s Arab awakening, this once proud state has become a magnet for religious fanatics and their wealthy sponsors in conservative Saudi Arabia and other countries far and near seeking geopolitical advantage. Not least Syria has experienced the seemingly futile endeavors by those in the United Nations and elsewhere seeking a solution to this country’s enduring turmoil. Military intervention by Iran and Russia has changed the configuration of the conflict at the critical point in time when Israeli and American intervention provides a dangerous environment for superpower conflict. All the while, Syrians remaining in the country suffer, and those seeking safety elsewhere are threatening to destabilize Lebanon, Turkey and Jordan and, farther afield, the cohesion of the European Community.
Negatywny wpływ globalizacji łatwo zauważyć w dzisiejszej Syrii. Artykuł poświęcony jest siedmioletniemu konfliktowi wewnętrznemu, którego początek był reakcją na wydarzenia w Tunezji zwane arabskim przebudzeniem. Syria, niegdyś dobrze funkcjonujące państwo, stała się magnesem dla fanatyków religijnych i ich bogatych sponsorów z konserwatywnej Arabii Saudyjskiej i innych odległych państw szukających korzyści geopolitycznych. Syria doświadczyła daremnych starań podejmowanych przez ONZ w celu trwałego rozwiązania konfliktu w tym kraju. Interwencja wojskowa Iranu i Rosji zmieniła konfigurację konfliktu w krytycznym momencie, podczas gdy interwencja Izraela i Stanów Zjednoczonych stanowi zagrożenie konfliktem supermocarstw. Przez cały czas Syryjczycy pozostający w tym kraju cierpią, a ci, którzy szukają bezpieczeństwa gdzie indziej, stanowią zagrożenie dla stabilizacji politycznej Libanu, Turcji i Jordanii, a w dalszej perspektywie także dla spójności polityki Unii Europejskiej.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2019, 8; 77-94
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies