Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "właściwość sądu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Procedural consequences of the violation of common courts competence in criminal proceedings
SKUTKI PROCESOWE NARUSZENIA WŁAŚCIWOŚCI SĄDÓW POWSZECHNYCH W POSTĘPOWANIU KARNYM
Autorzy:
Kwiatkowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391009.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
court’s ratione materiae competence
court’s functional competence
absolute reason
for appeal
relative reason for appeal
właściwość sądu
właściwość rzeczowa sądu
właściwość funkcjonalna sądu
bezwzględna przyczyna odwoławcza
względna przyczyna odwoławcza
Opis:
The infringement of common courts’ jurisdiction causes two types of effects. Firstly, it constitutes absolute non-competence, which takes place when a lower instance court adjudicates in a case that is in a higher instance court’s jurisdiction or when a common court adjudicates in a case that is in a specialised court’s jurisdiction, or a specialised court adjudicates in a case that is in a common court’s jurisdiction. Absolute non-competence constitutes an absolute reason for appeal, i.e. an absolute reason for quashing a judgement in accordance with Article 439 § 1 (3) and (4) CPC, and takes place when material jurisdiction as well as functional competence have been infringed. Secondly, it causes an effect in the form of relative non-competence, which takes place when a higher instance court adjudicates in a case that is in a lower instance court’s jurisdiction. It concerns every type of jurisdiction infringement, i.e. general jurisdiction (ratione materiae jurisdiction, ratione loci jurisdiction, functional competence) as well as special jurisdiction (related to conjunction of cases and remand of a case), and may constitute a relative reason for appeal in accordance with Article 438 (2) CPC, which causes an effect in the form of quashing or changing a judgement appealed against if it might have influence on the content of the judgement
Naruszenie właściwości sądów powszechnych powoduje dwojakiego rodzaju skutki. Po pierwsze, stanowi niewłaściwość bezwzględną, która występuje wtedy, gdy sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu, bądź sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego, albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego. Niewłaściwość bezwzględna stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą – bezwzględną przyczynę uchylenia orzeczenia, w rozumieniu art. 439 par. 1 pkt 3 i 4 k.p.k. i zachodzi wtedy, gdy naruszono przepisy dotyczące zarówno właściwości rzeczowej, jak i funkcjonalnej sądu. Po wtóre, powoduje skutek w postaci niewłaściwości względnej, która zachodzi wtedy, gdy sąd wyższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu niższego rzędu. Dotyczy to także naruszenia każdego rodzaju właściwości, a więc zarówno właściwości ogólnej (rzeczowej, miejscowej i funkcjonalnej), jak i właściwości szczególnej (z łączności spraw i z przekazania) oraz może stanowić względną przyczynę odwoławczą, w rozumieniu art. 438 pkt 2 k.p.k., która powoduje uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 112-125
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal nature of an official act of the President of the Republic of Poland pronouncing retirement of the Supreme Court judge
Charakter prawny aktu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej stwierdzającego przejście sędziego Sądu Najwyższego w stan spoczynku
Autorzy:
Czarnik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338796.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
akty Prezydenta RP
stwierdzenie stanu spoczynku
organ administracji publicznej
właściwość sądu
acts of the President of the Republic of Poland
declaration of retirement
public administration body
jurisdiction of the court
Opis:
The analysis of the legal nature of an official act of the President of the Republic of Poland pronouncing the Supreme Court judge’s retirement results in a conclusion that the act of the President issued in accordance with Article 29 of the Act on the Supreme Court is authoritative and declaratory. Its content stipulates a solution concerning legal premises that result in a judge’s retirement. In this scope, the President of the Republic of Poland acts as a public administration body in the functional meaning because the solution pronounces the change of the judge’s service relationship. The President’s action in this respect is not a presidential prerogative under Article 144 para. 3(17) of the Constitution of the Republic of Poland. This means that this type of an official act issued as part of public administration activities, stipulated under Article 184 of the Constitution, is subject to control by administrative courts.
Przedstawiona analiza charakteru prawnego aktu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej stwierdzającego przejście sędziego Sądu Najwyższego w stan spoczynku prowadzi do wniosku, że akt Prezydenta RP wydawany na podstawie art. 39 ustawy o Sądzie Najwyższym jest aktem władczym i deklaratoryjnym. W jego treści znajduje się rozstrzygnięcie o zaistnieniu przewidzianych prawem przesłanek, które skutkują przejściem sędziego w stan spoczynku. W tym zakresie Prezydent RP działa jak organ administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym, gdyż rozstrzygnięcie stwierdza przekształcenie stosunku służbowego sędziego. Działanie Prezydenta RP w tym zakresie nie jest prerogatywą prezydencką z art. 144 ust. 3 pkt. 17 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem w zakresie stwierdzenia przejścia w stan spoczynku działanie Prezydenta RP wyczerpuje znamiona działania administracji w rozumieniu art. 184 Konstytucji RP, a to oznacza, że akty tego typu jako wydane w zakresie działań administracji publicznej podlegają kontroli sądów administracyjnych.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 120-139
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber for 2017 concerning criminal procedure law
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2017 r.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359711.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
abolicja
postanowienie
postępowanie dyscyplinarne
radca prawny
Sąd Najwyższy
skarga na wyrok sądu odwoławczego
uchwała
ułaskawienie
właściwość sądu
zagadnienie prawne
zażalenie
abolition
ruling
disciplinary proceedings
attorney-at-law
Supreme Court
complaint about an appeal court’s judgment
resolution
pardon
court competence
prejudicial issue
complaint
Opis:
The article presents resolutions and rulings of the Supreme Court Criminal Chamber adopted as a result of deciding prejudicial issues requiring fundamental interpretation of statutes, raising doubts concerning the interpretation of the provisions which are grounds for a judgment issued or which raised discrepancies in their interpretation. These concern: admissibility of a complaint about a court’s ruling on lack of competence (Article 35 § 3 CPC); the requirements for appeal courts for asking the Supreme Court prejudicial questions concerning issues that need fundamental interpretation of a statute (Article 441 § 1 CPC); the scope of the power of pardon (Article 139 Constitution of the Republic of Poland and Article 560 CPC) and the scope of application of the Criminal Procedure Code in disciplinary proceedings against attorneys-at-law (Article 741 para. 1 Act on attorneys-at-law). Assessing the opinions expressed in those judgments, the author reviews statements made on those issues in the legal doctrine and judicature and adds his own thoughts to the quoted arguments.
Przedmiotem artykułu są uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjęte w wyniku przedstawienia do rozstrzygnięcia zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy, budzących wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia lub które wywołały rozbieżności w ich wykładni. Dotyczyły one: dopuszczalności zażalenia na postanowienie sądu stwierdzające niewłaściwość (art. 35 § 3 k.p.k.); przesłanek występowania do Sądu Najwyższego przez sądy odwoławcze o rozstrzygnięcie zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.); zakresu prawa łaski (art. 139 Konstytucji RP i 560 k.p.k.) i zakresu stosowania kodeksu postępowania karnego w postępowaniu dyscyplinarnym radców prawnych (art. 741 pkt 1 ustawy o radcach prawnych). Autor, oceniając wyrażone w tych orzeczeniach poglądy, dokonał przeglądu wypowiedzi na te tematy w doktrynie i judykaturze, a przytoczoną argumentację wzbogacił własnymi przemyśleniami.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 3; 78-96
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Court Competent to Consider Adverse Claims under the Execution Procedure
Autorzy:
Misztal-Konecka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806777.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powództwo przeciwegzekucyjne
właściwość sądu
miejsce prowadzenia egzekucji
czynności egzekucyjne
egzekucja z ruchomości
egzekucja z nieruchomości
adverse claim
competence of a court
venue of execution procedure
execution action
execution procedure targeted at moveable property
execution pro-cedure targeted at immovable property
Opis:
Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest określenie, czy nowelizacja art. 843 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego dokonana ustawą z 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw doprowadziła do zmiany stanu prawnego w zakresie właściwości sądu rozpoznającego powództwo przeciwegzekucyjne. W ocenie Autorki, przepis ten w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1965 r., jak również jego odpowiedniki w poprzednio obowiązującym Kodeksie postępowania cywilnego z 1930 r., nie pozostawiały uzasadnionych wątpliwości co do tego, że miejsce prowadzenia egzekucji – istotne dla określenia sądu właściwego do rozpoznania powództwa przeciwegzekucyjnego – należało ustalać zgodnie z przepisami szczególnymi wskazującymi właściwość miejscową organu prowadzącego egzekucję, przy uwzględnieniu sposobu i rodzaju egzekucji, nie zaś z uwagi na siedzibę komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne. Stąd też znacznie bardziej, niż wprowadzenia w art. 843 k.p.c. definicji miejsca prowadzenia egzekucji, należałoby oczekiwać zmiany właściwości sądu rozpoznającego powództwo opozycyjne w postaci ustanowienia wyłącznej kompetencji sądu wydającego wyrok, którego wykonalność jest zwalczana.
The objective of the article is to specify whether the amendment of the Article 843 of the Code of Civil Procedure enforced under the Act of 10 July 2015 amending the Civil Code, the Code of Civil Procedure and Some Other Acts of Law resulted in the change in the legal status to the extent of the competence of the court hearing and considering adverse claims under the execution procedure. In the opinion of the Author of this paper, the aforementioned provision in the version prevailing since 1965, as well as its equivalents in the previous version of the Code of Civil Procedure of 1930, did not leave any well-founded doubts that the venue of the execution procedure (essential in order to specify the court competent to hear and consider adverse claims lodged under the execution procedure) should be established pursuant to the regulations determining the entity competent to administer the execution procedure, taking into account the manner and type of the execution procedure, rather than the address of the principal seat of the bailiff instituting the execution procedure. Therefore, the Article 843 of the Code of Civil Procedure should introduce changes not in terms of the venue of execution procedure, but rather to the extent of the court competent to hear and consider the adverse claim in a form of establishing the sole competence/jurisdiction of the adjudicating court, the enforceability of which is examined to be rendered null and void.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 29-45
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies