Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "state language" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Language, Religion, and Ethnicity-Making at Polish-language Schools in Lithuania
    Autorzy:
    Šliavaitė, Kristina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22858797.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-20
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    Lithuania
    social integration
    State language
    minority language
    schools with Polish language of
    instruction
    Catholic religion
    Opis:
    The focus of this paper is the perceived relation of language (Polish) and religion (Catholicism) to the Polish identity and whether and how these dimensions of identity are employed in interpreting processes of social integration and mobility in Lithuanian society by research participants at schools where Polish is the language of instruction. This paper argues that the native language (Polish) is seen as an important dimension of ethnic (Polish) identity while both majority (Lithuanian) and minority languages are seen as helpful instruments in the process of social inclusion and social mobility since they are perceived as dependent on the social context. Polish-language schools reaffirm the interrelation of the Catholic religion and the Polish identity in discursive and practical ways (via various cultural means). Nevertheless, religion, an essential dimension of Polish identity, does not come to the forefront when discussing social integration or mobility.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2023, 221, 1; 127-144
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Migration policy and national minorities in the Republic of Lithuania: lessons for Ukraine
    Polityka migracyjna i mniejszości narodowe w Republice Litewskiej: lekcje dla Ukrainy
    Autorzy:
    Shulga, Taisiya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912341.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Republic of Lithuania
    migration policy
    the EU migration crisis
    national minorities
    immigration
    state language development
    Republika Litewska
    polityka migracyjna
    kryzys migracyjny UE
    mniejszości narodowe
    imigracja
    rozwój języka państwowego
    Opis:
    The purpose of the article is to determine the factors that influenced the process of the development and implementation of Lithuania’s foreign and domestic policies in the field of migration within the framework of the EU rules (dispositive and imperative) and identify those factors that may have a similar effect on the stability of migration processes in Ukraine with regard to its accession to the EU. The task is to determine the problems (negative preconditions and consequences) of the migration sector based on the analysis of more than a decade of experience of Lithuania as an EU member and the influence of the latest European crisis. Lithuania’s strategies with regard to the following issues are relevant to Ukraine’s European integration aspirations: the migration crisis in the EU, in terms of overcoming it through a “relocation plan;” and the integration of the national minorities of Lithuania, including the Roma minority, into the country’s civil society. Furthermore, some of Lithuania’s efforts actively support Ukraine’s European integration aspirations, such as the attempt to model how current problems can be predicted and resolved by Ukraine if it acquires EU membership, on the basis of Lithuania’s experience, which has relevance for Ukraine due to the fact that Lithuania and Ukraine – along Poland and other countries – inherited the Soviet system of government, and because of their similar mentality and current bilateral relations. After the Ukrainian crisis in 2014, and the subsequent EU migration crisis in 2015, Lithuania reviewed its national policy priorities taking into account that its state boundary is the part of the EU boundary, without any “buffer zone.”
    Celem artykułu jest określenie czynników, które wpłynęły na proces opracowywania i realizacji litewskiej polityki zagranicznej i krajowej w zakresie migracji w ramach przepisów UE (dyspozycyjnych i imperatywnych) oraz wskazanie tych czynników, które mogą mieć podobny wpływ na stabilność procesów migracyjnych na Ukrainie w związku z jej przystąpieniem do UE. Zadanie polega na określeniu problemów (negatywnych uwarunkowań i konsekwencji) sektora migracji w oparciu o analizę ponad dekady doświadczeń Litwy jako członka UE oraz wpływu ostatniego kryzysu europejskiego. Strategie Litwy w odniesieniu do następujących zagadnień są istotne dla aspiracji Ukrainy w zakresie integracji europejskiej: kryzys migracyjny w UE, w zakresie przezwyciężenia go poprzez „plan relokacji”; oraz integracja mniejszości narodowych Litwy, w tym mniejszości romskiej, ze społeczeństwem obywatelskim kraju. Ponadto, niektóre wysiłki Litwy aktywnie wspierają aspiracje Ukrainy w zakresie integracji europejskiej, takie jak próba modelowania, w jaki sposób Ukraina może przewidywać i rozwiązywać bieżące problemy w przypadku uzyskania członkostwa w UE, na podstawie doświadczeń Litwy, co ma znaczenie dla Ukrainy ze względu na fakt, że Litwa i Ukraina – wraz z Polską i innymi krajami – odziedziczyły sowiecki system rządów, a także ze względu na ich podobną mentalność i obecne stosunki dwustronne. Po kryzysie ukraińskim w 2014 roku, a następnie kryzysie migracyjnym UE w 2015 roku, Litwa zrewidowała swoje priorytety polityki krajowej, biorąc pod uwagę, że jej granica państwowa jest częścią granicy UE, bez żadnej „strefy buforowej”.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2020, 2; 45-57
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Treaty of Trianon as a Source of Instability in the Central-Eastern Europe (Part 3)
    Тріанонський мирний договір – джерело нестабільності у Центрально-Східній Європі (Частина 3)
    Autorzy:
    Держалюк, M.C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676582.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-10
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    Тріанонський мирний договір
    титульна нація і меншина
    міжетнічні проблеми
    закордонні угорці
    подвійне громадянство
    автономія
    мова освіти меншин
    роль державної мови
    Trianon Peace Treaty
    titular nation and minority
    interethnic problems
    foreign Hungarians
    dual citizenship
    autonomy
    language of education of minorities
    the role of the state language
    Opis:
    У статті мовиться про те, що Тріанонський мирний договір від 4 червня 1920 р. між країнами Антанти та Угорщиною за наслідками Першої світової війни виявився, як і усі інші шість договорів Версальської системи, переважно несправедливим. У насильницький спосіб територія Угорщини зменшилася на 2/3-х, чисельність населення скоротилася у 2,7 рази, третина угорського етносу перейшла до складу сусідніх держав. Наголошується, що упродовж 1920-2020 рр. в Угорщині не було владних політичних сил різних спрямувань і течій, які визнавали б Тріанонський мирний договір справедливим. Водночас, правлячі політичні еліти сусідніх з Угорщиною держав вважали і вважають умови Тріанона справедливими. Такі протилежні оцінки наслідків Версалю породжували антагонізм, унеможливлювали досягнення компромісу між країнами Центрально-Східної Європи. Звертається увага на те, що у часи домінування у Європі коаліції країн на чолі з Німеччиною Версальські мирні договори, зокрема й Тріанонський, були демонтовані, запроваджувався новий порядок, у якому активну роль відіграли опоненти Версаля – Німеччина, Італія, Японія, СРСР, Угорщина, Болгарія. Зазначається, що переможці Другої світової війни відновили кордони країн-союзниць Німеччини у Європі, згідно з власними геополітичними інтересами, що на 70% відповідали кордонам, встановленим Антантою після Першої світової війни. Паризьким мирним договором від 10 лютого 1947 р. над Угорщиною було поновлено тріанонські кордони. СРСР, Велика Британія, Франція і США діяли з гегемоністських позицій, керувалися правом переможця і багато в чому нав’язали переможеним країнам дискредитовані умови Версальської системи, не зробили належних висновків і не вибудували міжнародні відносини на наближених до справедливості принципах, а зберегли відповідними договорами ускладнені територіальні суперечності минулого. Вказується, що загроза асиміляції і зникнення закордонних угорців – одна з головних причин активізації сучасної Угорщини. Заходи для подолання синдрому розчленованості угорської нації у Центрально-Східній Європі, що триває уже століття, дають незначні результати; темпи скорочення чисельності угорців у сусідніх державах упродовж останнього століття є найбільшими, тому Будапешт вважає, що немає часу для зволікання із запровадженням автономії для закордонних угорців, бо через наступні 25 років сама потреба в ній відпаде через їх зникнення. Підкреслюється, що рівень забезпечення прав угорської меншини Закарпаття особливо позначається на взаєминах Угорщини з Україною. Оздоровлення відносин між Угорщиною та Україною має мінімальні шанси, оскільки позиції сторін щодо порядку застосування освітнього та мовного законів в Закарпатті не співпадають. Враховуючи рішучу активність Угорщини та угорських закордонних спільнот у 2020 р. (століття підписання Тріанонського мирного договору 4 червня 1920 р.), зроблено висновки, що дана проблема не тільки не втратить актуальності, а й значно посилиться.
    The article notes that the Trianon Peace Treaty of June 4, 1920 between the Entente countries and Hungary, as a result of the First World War, turned out to be, like all the other six treaties of the Versailles system, mostly unfair. Forcibly the territory of Hungary decreased by 2/3, the population decreased 2,7 times, a third of the Hungarian ethnic group became part of neighboring states. It is noted that during 1920-2020. In Hungary, there were no powerful political forces of various trends and trends that would recognize the Trianon Peace Treaty as just. At the same time, the ruling political elites of the neighboring states of Hungary considered and still consider the conditions of the Trianon fair. Such opposite assessments of the consequences of Versailles engendered antagonism, making it impossible to reach a compromise between the countries of Central-Eastern Europe. Attention is drawn to the fact that during the domination in Europe of the coalition of countries led by Germany of the Versailles Peace Treaty, including the Trianon, were dismantled, a new order was introduced, in which opponents of Versailles – Germany, Italy, Japan, the USSR, Hungary, Bulgaria. played an active role. It is noted that the winners of the World War ІІ restored the borders of the countries of Germany’s allies in Europe, in accordance with their own geopolitical interests, which corresponded by 70% to the borders established by the Entente after the World War І. The Trianon borders were restored over Hungary by the Paris Peace Treaty of February 10, 1947. The USSR, Great Britain, France and the United States acted from a hegemonic position, were guided by the right of the winner and in many respects imposed on the defeated countries the conditions of the Versailles system were discredited, did not draw proper conclusions and did not build international relations on principles close to justice, but preserved the complicated territorial contradictions of the past with the corresponding treaties. It is indicated that the threat of assimilation and disappearance of foreign Hungarians is one of the main reasons for the revitalization of modern Hungary. Measures to overcome the syndrome of the dismemberment of the Hungarian nation in Central-Eastern Europe have been going on for centuries with little results; The rate of decline in the number of Hungarians in neighboring states over the past century is the highest, so Budapest believes that there is no time to delay the introduction of autonomy for foreign Hungarians, because in the next 25 years the very need for it will disappear through their disappearance. It is emphasized that the level of ensuring the rights of the Hungarian minority in Transcarpathia especially affects the relationship of Hungary with Ukraine. The improvement of relations between Hungary and Ukraine has minimal chances, since the positions of the parties on the procedure for the application of educational and language laws in Transcarpathia do not coincide. Taking into account the decisive activity of Hungary and the Hungarian foreign communities in 2020 (the century of the signing of the Trianon Peace Treaty on June 4, 1920), it is concluded that this problem will not lose its relevance, but will significantly increase.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2021, 14; 26-106
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Language change and morphological processes
    Autorzy:
    Hamans, Camiel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1121468.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    language change
    opacity
    reinterpretation
    bidirectionality
    affixoid
    libfix
    state of transition
    Opis:
    Morphological change is not a result of mechanical, predictable processes, but of the behavior of language users. Speakers reinterpret opaque data in order to assign a more transparent structure to them. Subsequently successful reinterpretation may form the basis of new derivations. The moment such a derivative word formation process becomes productive a language change has taken place. In addition, this paper shows how language change obscures the distinction between separate morphological processes such as compounding and derivation and thus between morphological categories. Moreover, the data under discussion show that there is not a preferred natural direction of language change. Most of the examples are taken from English and Dutch, but also a few French, Frisian, German and Afrikaans data are discussed.
    Źródło:
    Yearbook of the Poznań Linguistic Meeting; 2017, 3, 1; 1-23
    2449-7525
    Pojawia się w:
    Yearbook of the Poznań Linguistic Meeting
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Language Teacher Identity Outside the State-School Context
    Autorzy:
    Hempkin, Kirsten
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22446741.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Language teacher identity
    identity struggle
    established teachers
    state-school context
    private context
    Opis:
    The importance of understanding language teacher identity is well-established in the existent literature. It has been shown to impact upon many aspects of teachers’ lives both inside and outside the classroom, such as wellbeing (Day & Kington, 2008) and self-efficacy (Canrinus, Helms-Lorenz, Beijaard, Buitink, & Hofman, 2012). The nature of language teacher identity is broadly categorised from a socio-cultural perspective, as dynamic rather than static, as negotiated in social interaction and (potentially) a source of struggle (Barkhuizen, 2017) or friction (Beijaard, Meijer, & Verloop, 2004). As this struggle with identity comes to the fore during periods of transition, when identity is seen to be challenged, the focus of research has largely been trained on pre-service or early-service teachers (Mercer & Kostoulas, 2018). The research in this paper addresses a teaching population who have thus far escaped the research gaze, but aspects of whose identity could be problematic and possible sites of struggle. Drawing upon a narrative approach, in case-study form, I examine how two established teachers (with four years or more service) who have been trained to work in the state-school context and who, for a variety of reasons are now working outside it, construct their language teacher identities. The findings point to the importance of the teachers’ own experiences as learners in their identity formation, and how emotion accompanies and acts as a driver of identity change as they seek stability and status on an uncertain professional path.
    Źródło:
    Theory and Practice of Second Language Acquisition; 2023, 9, 2; 1-22
    2450-5455
    2451-2125
    Pojawia się w:
    Theory and Practice of Second Language Acquisition
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scripting language in serious games for psychology
    Autorzy:
    Grudziński, T.
    Mikuszewski, R.
    Szczęsna, A.
    Szynalik, M.
    Urbanek, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/332929.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
    Tematy:
    gry interaktywne
    system zdarzeń
    język skryptowy
    serious game
    state machines
    event system
    scripting language
    Opis:
    Computer and video games are more and more used for serous purposes not only for entertainment. In few last years we can observe very fast market development of serious games. They are used to education, simulation, research, health and therapy purposes. This paper describes main features of serious games used for psychology. Specialists prepare scenarios of games with therapeutic points. To fast, easy and efficient implementing such scenario of game the scripting language can be used. In this paper the main features of the scripting language the Sciptarin to support implementing serious games for psychology were described.
    Źródło:
    Journal of Medical Informatics & Technologies; 2010, 16; 61-68
    1642-6037
    Pojawia się w:
    Journal of Medical Informatics & Technologies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?
    Autorzy:
    Kamusella, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508744.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    de-ethnicization
    hybrid war
    language politics
    monocentric languages
    non-Russian Russophones
    pluricentric languages, Russian language
    Russophone states
    Russo-Ukrainian war
    state varieties of Russian
    Opis:
    Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?All the world’s ‘big’ languages of international communication (for instance, English, French or Spanish) are pluricentric in their character, meaning, that official varieties of these languages are standardized differently in these states where the aforesaid languages are in official use. The only exception to this tendency is Russian. Despite the fact that Russian is employed in official capacity in numerous post-Soviet states and in Israel, it is still construed as a monocentric language whose single and unified standard is (and must be) solely controlled by Russia. From the perspective of sovereignty, this arrangement affords Moscow a degree of influence and even control over culture and language use in these countries where Russian is official. This fact was consciously noticed and evoked some heated discussions in Ukraine after the Russian annexation of the Ukrainian region of Crimea in 2014. However, thus far, the discussions have not been translated into any official recognition of (let alone encouragement for) state-specific varieties of the Russian language. Rosyjski: język monocentryczny czy pluricentryczny?Wszystkie „duże” języki komunikacji międzynarodowej na świecie (na przykład angielski, francuski lub hiszpański) są pluricentryczne, czyli oficjalne odmiany tych języków są inaczej standaryzowane w tych państwach, w których te języki są używane jako oficjalne. Jedynym wyjątkiem w tym zakresie jest język rosyjski. Pomimo faktu, że rosyjski funkcjonuje jako język oficjalny w wielu państwach postsowieckich oraz w Izraelu i Mongolii, to nadal uważa się go za język monocentryczny, którego normatywnie jednolity standard jest (i musi być) kontrolowany wyłącznie przez Rosję. Układ ten sprzeczny jest z zasadą suwerenności, bowiem zapewnia on Moskwie wpływ, a nawet kontrolę nad kulturą i używaniem języka w tych krajach, w których rosyjski to język urzędowy. Fakt ten został świadomie zauważony i wywołał gorące dyskusje w Ukrainie po rosyjskiej aneksji ukraińskiego regionu Krymu w roku 2014. Jak dotąd dyskusje te jednak nie przełożyły się na żadne oficjalne uznanie przez ukraińskie władze (nie mówiąc już o konkretnymwsparciu) ukraińskiej odmiany języka rosyjskiego.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2018, 7
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bilingual Schools as a Model of National Education of the Ukrainians Abroad in a Foreign Language Environment
    Szkoły dwujęzyczne jako model edukacji narodowej Ukraińców za granicą, w obcym środowisku językowym
    Autorzy:
    Romaniuk, Svitlana Zakharivna
    Shaposhnikova, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927923.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-02
    Wydawca:
    Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
    Tematy:
    state bilingual schools
    the Ukrainians abroad
    Ukrainian language teaching
    bilingual education
    educational programs
    ethnocultural identity
    language immersion
    educational resources
    conversational-visual method
    students of bilingual schools
    państwowe szkoły dwujęzyczne
    Ukraińcy za granicą
    nauczanie języka ukraińskiego
    edukacja dwujęzyczna
    programy edukacyjane
    tożsamość etnokulturowa
    imersja językowa
    zasoby edukacyjne
    metoda konwersacyjno-wizualna
    uczniowie szkół dwujęzycznych
    Opis:
    The article provides a retrospective analysis of the evolutionary proc-esses of formation and development of native language education of Ukrainians in the polyethnic environment of Canada and the important role of the state bilingual (Ukrainian-English) school, their importance in preserving the national culture of diaspora Ukrainians. The organizational and pedagogical principles of the educational process in bilingual schools as the main means of learning the native language by Canadian Ukrainians are highlighted. In Canada, there are four types of language immersion programs. They differ from each other in the number of academic hours dedicated to learning in the second language. The full immersion program in the second language takes 80 to 100 percent of the study time. In the programs of partial immersion during the first half of the day training is conducted in the second lan-guage, and during the other – in English. It is established that the system of bilingual education gave students the opportunity to master the Ukrainian language as a subject and at the same time to study certain school subjects in this language, which is extremely important from a psychological point of view. According to the educational program for grades 1–12 in the first three grades, the main focus is on listening, speaking and cultivating respect for culture, but already in the second grade, children begin learning reading and writing; in the 4–6 grades the culture of language is formed – its comprehension, speaking, reading and writing; in grades 7–12 students improve language and speech knowledge, skills and abili-ties, use them in their everyday life. It is found out that the main method of forming language and speech competence is conversational-visual. To implement it, teachers widely use methodological resources of teaching: printed educational publica-tions, audio and video resources, educational and methodical materials on different types of media, information and communication Internet resources, periodicals, primarily pedagogical. It has been detected that public bilingual schools in Canada contrib-ute to the mastery of the Ukrainian language as a major factor in pre-serving the ethnocultural identity of Canadian Ukrainians, an important means of their ties to the world Ukrainians.
    Artykuł zawiera retrospektywną analizę ewolucyjnych procesów kształtowania się i rozwoju edukacji językowej Ukraińców w środowisku wieloetnicznym Kanady oraz istotnej roli państwowej szkoły dwujęzycznej (ukraińsko-angielskiej), jej znaczenia w zachowaniu kultury narodowej diaspory ukraińskiej. W artykule podkreślono organizacyjno-pedagogiczne zasady procesu edukacyjnego w szkołach dwujęzycznych jako głównego sposobu uczenia się języka ojczystego przez kanadyjskich Ukraińców. W Kanadzie istnieją cztery rodzaje programów immersyjnych. Różnią się od siebie liczbą godzin szkolnych poświęconych na naukę w drugim (ukraińskim) języku. Realizacja programu pełnego „zanurzenia” w drugim języku zajmuje 80–100% ogólnego czasu nauki. W programach częściowego „zanurzenia” szkolenie w pierwszej połowie dnia prowadzone jest w języku ukraińskim , a w drugiej – w języku angielskim. Ustalono, że system edukacji dwujęzycznej dawał uczniom możliwość opanowania języka ukraińskiego jako przedmiotu, a jednocześnie nauki niektórych przedmiotów szkolnych w tym języku, co jest niezwykle waż-ne z psychologicznego punktu widzenia. Zgodnie z programem edukacyjnym dla klas I–XII, w pierwszych trzech klasach główny nacisk kładzie się na słuchanie, mówienie i kultywowanie szacunku dla kultury, ale już w II klasie dzieci rozpoczynają naukę czytania i pisania. W klasach IV–VI kształtuje się kulturę języka – jego rozumienie, mówienie czytanie i pisanie, a w klasach VII–XII uczniowie doskonalą znajomość języka i mowy, umiejętności i zdolności, które wykorzystują w życiu codziennym. Stwierdzono, że główną metodą kształtowania kompetencji językowych i mowy jest metoda konwersacyjno-wizualna. W tym celu nauczy-ciele szeroko wykorzystują metodyczne zasoby dydaktyczne: drukowane publikacje edukacyjne, materiały audiowizualne, materiały dydaktyczno-metodyczne o różnych typach mediów, zasoby informacyjne i komunikacyjne, internetowe, a także periodyki, przede wszystkim pedagogiczne. Publiczne szkoły dwujęzyczne w Kanadzie przyczyniają się do opanowania języka ukraińskiego jako głównego czynnika w zachowaniu tożsamości etnokulturowej kanadyjskich Ukraińców, ważnego środka ich więzi z innymi Ukraińcami na świecie.
    Źródło:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2020, XVII; 229-251
    1731-8440
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies