Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "social teaching of the Church" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
The Timeliness of the Message of the Encyclical Centesimus Annus: An Analysis from the Perspective of the 30th Anniversary of Its Publication
Aktualność przesłania encykliki Centesimus annus. Analiza z perspektywy trzydziestej rocznicy jej opublikowania
Autorzy:
Gocko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034989.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
encyklika Centesimus annus
Jan Paweł II
nauczanie społeczne Kościoła
Encyclical Letter Centesimus Annus
John Paul II
the social teaching of the Church
Opis:
The article points to the topicality of the encyclical Centesimus Annus, the third social encyclical of John Paul II, from the perspective of the 30th anniversary of its publication. The author brought to the fore the prophetic character of the encyclical as an important message for the countries of Central and Eastern Europe during the transformation period after the fall of communism, emphasizing its timelessness and topicality. Centesimus Annus became the voice of the Church, which, through the very nature of its social teaching and its prophetic and critical specificity, has the right to make judgments in social matters.
Przedmiotem artykułu jest zagadnienie aktualności trzeciej encykliki społecznej Jana Pawła II Centesimus annus z perspektywy 30. rocznicy jej powstania. Autor skoncentrował się na ukazaniu profetyzmu encykliki jako istotnego przesłania na czas transformacji dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej po upadku komunizmu, podkreślając jego ponadczasowość i aktualność. Centesimus annus była głosem Kościoła, który zgodnie z naturą własnej nauki społecznej i jej profetyczno-krytyczną specyfiką ma prawo do wydawania osądu w sprawach społecznych.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 3; 7-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religion versus Sustainable Development. The Problem of Human Eco-development in the Teachings of John Paul II and Benedict XVI
Religia a rozwój zrównoważony. Problematyka ekorozwoju człowieka w nauczaniu papieży Jana Pawła II i Benedykta XVI
Autorzy:
Niechwiej, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371789.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
social teaching of the Church
John Paul II
Benedict XVI
sustainable development
społeczna nauka Kościoła
Jan Paweł II
Benedykt XVI
rozwój zrównoważony
Opis:
The problem of sustainable human development, in terms both of individual people and societies, represents an integral part of the Christian anthropology and Catholic doctrine. The Magisterium of the Catholic Church has expressed its view on this issue on many occasions. This topic was also commented on by two popes – John Paul II and Benedict XVI. Eight encyclicals have been analysed by the analytical-critical method. Those written by John Paul II are Redemptor Hominis, Laborem Exercens, Sollicitudo Rei Socialis, Centesimus Annus and Evangelium Vitae, whereas those created by Benedict XVI are Deus Caritas Est, Spe Salvi and Caritas in Veritate. The popes’ manifestos were to a large extent universal messages addressed to the whole mankind. Their main theses, which were formulated in the context of sustainable development, are: – Man is not only the master, but also a part of the creation. That is why he is responsible for and has to take care of animate and inanimate world. – One should rather be than possess. – The human progress is something desirable. The lack of equal division of natural resources and their wasteful exploitation are among the main reasons behind disproportions in the steady development of societies. – Ecology of man, understood as a set of actions undertaken to improve the natural and moral structure of societies, should be prioritized as one of the activities aimed at facilitating sustainable development. – In the era of quickly progressing globalisation ethics should have primacy over technology. – It is necessary to respect each person’s dignity and life from their conception until their natural death as a way of building the civilisation of love. – In the globalised world people should follow the logic of love for another human being and the whole creation and they should work for the common good. – Globalisation as such morally neutral. It is as man who gives it an ethical (bad or good) meaning by his actions.
Zagadnienie zrównoważonego rozwoju człowieka, w kategoriach jednostek i społeczeństw, stanowi integralną cześć antropologii chrześcijańskiej i doktryny katolickiej. Magisterium Kościoła Katolickiego wypowiadało się wielokrotnie na ten temat. Problematykę tę podejmowali także papieże Jan Paweł II i Benedykt XVI. Metodą analityczno-krytyczną zbadano pięć encyklik papieża-Polaka: Redemptor Hominis, Laborem Exercens, Sollicitudo Rei Socialis, Centesimus Annus, Evangelium Vitae oraz trzy encykliki Benedykta XVI: Deus Caritas Est, Spe Salvi, Caritas in Veritate. Orędzia papieskie były w dużej mierze przekazami uniwersalnymi, skierowanymi do całej ludzkości. Oto ich główne tezy, sformułowane w kontekście zrównoważonego rozwoju: – człowiek jest panem, ale i częścią stworzenia, zatem spoczywa na nim odpowiedzialność i troska o przyrodę ożywioną i nieożywioną; – należy bardziej być niż mieć; – postęp ludzkości jest czymś pożądanym, brak sprawiedliwego podziału dóbr naturalnych i rabunkowa gospodarka nimi są jednymi z głównych przyczyn dysproporcji w zrównoważonym rozwoju społeczeństw; – ekologia człowieka jako działań podejmowanych na rzecz poprawy naturalnej i moralnej struktury społeczeństw, winna być priorytetem w działaniach na rzecz zrównoważonego rozwoju; – w dobie postępującej szybko globalizacji etyka powinna mieć prymat nad techniką; – konieczne jest poszanowanie godności i życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci, w duchu budowania cywilizacji miłości; – ludzie w zglobalizowanym świecie muszą posługiwać się logiką miłości bliźniego i stworzenia oraz pracować dla dobra wspólnego; – globalizacja jako taka jest moralnie neutralna, to człowiek swymi działaniami nadaje jej zabarwienie etyczne: dobre lub złe.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2015, 10, 1; 31-40
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Issue Of Migrants And Refugees In The Light Of The Social Teaching Of The Church In The Context Of The Events Of 2015
Problematyka migrantów i uchodźców w świetle społecznego nauczania Kościoła w kontekście wydarzeń roku 2015
Autorzy:
Borutka, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495950.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Kościół;
społeczne nauczanie Kościoła; uchodźcy;
migranci;
ordo caritatis;
godność osoby;
prawa człowieka;
obowiązki;
zagrożenia życia;
solidarność;
the Church;
social teaching of the Church;
refugees;
migrants;
dignity;
human rights;
duties;
threat to life;
solidarity;
Opis:
W minionym wieku migracje stały się szeroko rozpowszechnionym zjawiskiem, które ma wpływ zarówno na kraj pochodzenia, jak również na kraje tranzytowe i docelowe migracji. Staje się to ogromnym problemem i szczególnym wyzwaniem dla polityków, ekonomistów, socjologów i demografów. Problem migracji dotyka milionów ludzi. Jest ona też problemem dla Kościoła, który służy całej ludzkości, i który musi sobie z nią radzić i wychodzić naprzeciw jej wymaganiom w duchu ewangelicznej miłości. Bezprecedensowa zeszłoroczna migracja osiągnęła niewyobrażalne wcześniej rozmiary. Obecnie mamy do czynienia z napływem setek tysięcy ludzi pochodzących z zupełnie odmiennych kontekstów kulturowych i religijnych. Migracja jest problemem etycznym i społecznym, a także wyzwaniem duszpasterskim dla Kościoła. Ten fakt powinien zachęcić wspólnotę chrześcijańską do refleksji i przedsięwzięcia dobrze przemyślanych i celowych działań. Nie możemy odkładać tych spraw na jutro. Kościół zachęca wiernych to solidarności z uchodźcami. W pierwszym rzędzie należy podjąć długofalowe działania eliminujące przyczyny migracji. Wymaga to pewnego wysiłku. W tym celu konieczna jest większa współpraca międzynarodowa, aby rozwiązać konflikty powodujące rozlew krwi i zmniejszyć inne przyczyny skłaniające ludzi do porzucenia swojej ojczyzny. Konieczne są wysiłki ukierunkowane na promocję takich warunków, które pozwolą im na pozostanie w ojczyźnie albo – w przypadku gdy już ją opuścili – zachęcą do powrotu.
In the past century, migration has become a widespread phenomenon that has an impact on the countries of origin, as well as on the countries of transit and destination. It is becoming a huge social problem and a particular challenge for politicians, economists, sociologists and demographers. Migration affects millions of people. It is also a problem for the Church, which serves all humanity, and which must cope with and meet all its demands in an evangelical spirit of love. The unprecedented migration of the past year has reached dimensions previously unimaginable. Currently, we are dealing with an influx of hundreds of thousands of people from very different cultural and religious backgrounds. The migration represents an ethical and social issue as well as a pastoral challenge for the Church. This fact should encourage the Christian community to reflect on and undertake well-conceived and targeted actions. We cannot put off these issues until tomorrow. The Church urges the faithful to stand in solidarity with the refugees. First of all, we need long-range actions aimed at eliminating the reasons of that phenomenon. It is necessary to make an effort to remove the causes of this situation. What is needed is greater international cooperation to resolve the conflicts that caused bloodshed and diminish other causes that motivated people to leave their homes. Efforts are needed to promote conditions that would allow them to remain in their homeland or, if they have already left it, to encourage them to return to it.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 129-137
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Security in the Context of the Analysis of the Religiosity of Belarusian Students
Культурная безопасность в контексте анализа религиозности белорусской студенческой молодежи
Autorzy:
Baretskaya, Viktoryia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988505.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
religiosity of student youth
model of Church–State relations
cultural security
social teaching of the Russian Orthodox Church
религиозность студенческой молодежи
модель церковно-государственных отношений
социальное учение Русской Православной Церкви
культурная безопасность
Opis:
Religion can become an instrument of manipulation and destabilization in society, everything depends on people who have access to the levers of power, the position of Church hierarchs and the level of religious literacy of the population. The article is devoted to the study of the concept of the correlation of national identity and Christian universalism, as well as the model of Church–State relations in the modern social teaching of the Russian Orthodox Church, in the context of the analysis of some aspects of the religiosity of the Belarusian student youth, namely quantitative indicators of trust in the Church, attendance of divine services, and confessional affiliation.
Религия может стать инструментом манипуляции и дестабилизации в обществе, все зависит от людей, имеющих доступ к рычагам власти, позиции церковных иерархов и уровня религиозной грамотности населения. Статья посвящена исследованию концепции соотношения национальной идентичности и христианского универсализма, а также модели церковно-государственных отношений в современном социальном учении Русской Православной Церкви, в контексте анализа некоторых аспектов религиозности белорусской студенческой молодежи, а именно количественных показателей доверия к церкви, посещение богослужений и конфессиональной принадлежности.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 146-164
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biopolitics and Integral Human Development. Contribution of the social teaching of the Church
Autorzy:
Ďačok, Ján
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040960.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
“Kultur der Fürsorge”
“Kultur des Wegwerfens”
Biomacht
positive und negative Biopolitik
Laudato si’
Soziallehre der Kirche
christliche Hoffnung
Liebe und Kreativität
„Culture of Care”
„Culture of Waste”
biopower
positive and negative biopolitics
Social teaching of the Church
Christian hope
love and creativity
„kultura troski”
„kultura wyrzucania”
bio-władza
pozytywna i negatywna biopolityka
nauka społeczna Kościoła
chrześcijańska nadzieja
miłość
kreatywność
Opis:
This Paper takes in consideration the Social teaching of the Church, particularly expressed in the Encyclical Letter of Pope Francis Laudato si’ and in other documents of the Magisterium. The article presents the basic characteristics of „Culture of Care” and „Culture of Waste”, of biopower, of positive biopolitics and of negative biopolitics (thanatobiopolitics) with some alarming examples (legalization of abortion, selective abortions of females, destruction of supernumerary frozen embryos, lobbying for the legalization of euthanasia). Subsequently, it introduces the contribution of the Christian faith to these debates, from the biblical, theological and moral point of view, and invites the reader to respond to the urgent challenges in biopolitics by the responsible creativity in the social, moral and political fields. The „Culture of Care” is a culture of acceptance of the other, shaped by Christian hope and love, a culture of presence and of interest in the other, following the example of Jesus Christ.
W artykule zostaje poddana analiza katolickiej nauki społecznej, szczególnie jej sformułowanie w encyklice papieża Franciszka Laudato si’ i innych dokumentach Magisterium. Zostają przedstawione główne cechy charakterystyczne „kultury troski” oraz „kultury wyrzucania”, a także pytanie związane z bio-władzą, pozytywną i negatywną biopolityką (tanatopolityka) wraz z niektórymi alarmującymi przykładami (legalizacja aborcji, selektywna aborcja dziewczynek, niszczenie nadliczbowych zamrożonych embrionów, lobbowanie na rzecz legalizacji eutanazji). W dalszej części zostaje podkreślony wkład Kościoła w tych debatach w aspektach biblijnym, teologicznym i etycznym, jak też znaczenie aktywności w tych obszarach. Największe wyzwania w ramach bioetyki muszą zostać przezwyciężone przez kreatywność w społecznym, moralnym i politycznym obszarze. „Kultura troski” jest kulturą akceptacji innych, uformowaną przez chrześcijańską nadzieję i miłość. Jest kulturą obecności i zainteresowania innymi według przykładu Jezusa Chrystusa.
Im Artikel wird die Soziallehre der Kirche analysiert, vor allem wie sie in der Enzyklika vom Papst Franciscus Laudato si’ und anderen Dokumenten des Lehramtes formuliert wird. Es werden die grundlegenden Charakteristika der „Kultur der Fürsorge“ sowie der „Kultur des Wegwerfens“ vorgestellt, aber auch die Fragen der Biomacht, der positiver und negativer Biopolitik (Thanatopolitik) mit manchen alarmierenden Beispielen (Legalisierung der Abtreibung, selektive Abtreibung der Mädchen, Zerstörung der überzähligeneingefrorenen Embryos, Lobbying für die Legalisierung der Euthanasie). Des Weiteren wird der Beitrag der Kirche in diesen Debatten unter biblischen, theologischen und ethischen Aspekten vorgestellt sowie die Bedeutung der Aktivität in diesem Bereich unterstrichen. Die wichtigsten Herausforderungen in der Biopolitik müssen durch die verantwortungsvolle Kreativität in sozialen, moralischen und politischen Bereichen bewältigt werden. „Kultur der Fürsorge“ ist eine Kultur der Akzeptanz der anderen, gestaltet durch christliche Hoffnung und Liebe. Es ist eine Kultur der Anwesenheit und des Interesses für andere nachdem Beispiel Jesu Christi.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 151-171
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies