Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "relacje panstwo - kościół" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Secularisation and Church-State Relations: Towards a Typology
    Sekularyzacja i relacje państwo-kościół: w kierunku typologii
    Autorzy:
    Liwak, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009369.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-17
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    sekularyzm
    semi-sekularyzm
    sekularyzacja
    relacje państwo-Kościół
    secularism
    semi-secularism
    secularisation
    Church-State relations
    Opis:
    The article titled Secularization and Church-State Relations: Towards a Typology is an attempt to address the lack of clear definition of the term “secu-larisation”. The paper is divided into four parts. In the beginning, the author, tak-ing into account previous research, compiles various concepts of origin and the meaning of the term „secularisation”, including authors such as Berger, Casanova, Taylor and Mazurkiewicz.The second part presents different attitudes towards secularisation and secularism. It also explains differences between the two concepts.Moving on to the third section of the paper, the author here includes se-lected historical aspects of secularisation and the influence of this process on the state-church relationship. A historical analysis is followed by a new typology of secularisation, consisting of five different categories which are possible to apply in Political Science.In the last part of the article a preliminary attempt to analyze the term „semi-secularization” is carried out. In his research, the author outlines the ele-ments that make up that process.The absence of a single, commonly accepted definition of ‘secularisation’ suggests that the term attempts to embody not one, but a variety of distinctive patterns of the phenomenon; thus, the analytical and descriptive power of the term is weakened or lost altogether. By si$ing through and classifying the range of definitions and theories of secularisation, while also examining aspects of the his-torical phenomenon development within the Latin West, it is possible to propose a typology comprising five different patterns of this phenomenon.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 3-4; 176-201
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Culture of State-Church and Church-State Relations: The Ukrainian Case
    Kultura relacji państwo–Kościół i Kościół–państwo: przypadek Ukrainy
    Autorzy:
    Fylypovych, Liudmyla
    Kolodnyi, Anatolii
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1728925.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    państwo
    Kościół
    relacje państwo–Kościół
    relacje Kościół–państwo
    partnerstwo
    wolność sumienia
    ustawa o wolności sumienia
    state
    Church
    state–Church relations
    Church–state relations
    partnership
    freedom of conscience
    law on freedom of conscience
    Opis:
    The article is devoted to relations between Church and the Ukrainian State and analysis of their current state and prospects of development. The authors analyze some state–church approaches to the relationship between State and Church based on Ukrainian legislation and social concepts of churches. The main task of a modern state is to guarantee freedom of conscience to citizens and provide conditions for free functioning of religious organizations. Church also assumes certain responsibilities to the state and society. The article provides an overview of the attitude of the Catholic, Greek Catholic and Orthodox Churches to power. Referring to the practice of state-church relations and church-state relations in Ukraine, the authors deduce that the subjects of these relations do not yet demonstrate the appropriate level of culture of this relationship, and do not follow the rules of partnership between Church and State. The authors admit a possibility to constructively criticize each other’s positions and make mutual demands, contextualizing their interests and needs while forming this culture. At the same time, State should get rid of the remnants of Soviet totalitarian control over the activities of Church, and Church should renounce patronage and servility. For both State and Church, in the sphere of mutual relations, taking into consideration world models of civilized relations between them and referring to their own history of these relations and existing experience of communication with each other, there should be established a high culture of dialogue between State and Church, between secular and spiritual authorities.
    Artykuł poświęcony jest stosunkom między Kościołem a państwem ukraińskim oraz analizie obecnego stanu i perspektyw rozwoju dla tych stosunków. Autorzy analizują niektóre sposoby interpretacji relacji państwo–Kościół w oparciu o ukraińskie ustawodawstwo i społeczne koncepcje kościołów. Głównym zadaniem współczesnego państwa jest zagwarantowanie obywatelom wolności sumienia i zapewnienie warunków do swobodnego funkcjonowania organizacji religijnych. Kościół również przyjmuje na siebie pewne obowiązki wobec państwa i społeczeństwa. W artykule dokonano przeglądu stosunku Kościołów katolickiego, greckokatolickiego i prawosławnego do władzy. Odnosząc się do praktyki stosunków państwo–Kościół i Kościół–państwo na Ukrainie, autorzy wnioskują, że podmioty tych stosunków nie wykazują jeszcze odpowiedniego poziomu kultury w takich relacjach i nie przestrzegają zasad partnerstwa między Kościołem a państwem. Autorzy dopuszczają możliwość konstruktywnej krytyki wzajemnych stanowisk i wysuwania żądań wobec siebie, kontekstualizując swoje interesy i potrzeby przy kształtowaniu tej kultury. Jednocześnie państwo powinno wyzbyć się resztek systemu kontroli działalności Kościoła, który wywodzi się z sowieckiego totalitaryzmu, a Kościół powinien zrezygnować z postawy protekcjonalności i służalczości. W sferze wzajemnych stosunków należy stworzyć wysoką kulturę dialogu między państwem a Kościołem, między władzami świeckimi i duchowymi, uwzględniając światowe wzorce cywilizowanych stosunków pomiędzy tymi sferami, oraz odwołując się do własnej historii tych stosunków i dotychczasowych doświadczeń we wzajemnej komunikacji.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 2; 9-30
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    State Funding of Religious Organizations in Georgia
    Finansowanie związków wyznaniowych w Gruzji z budżetu państwa
    Autorzy:
    Gegenava, Dimitry
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044023.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Georgian Orthodox Church
    Georgia
    Democratic Republic of Georgia
    Church-State relations
    funding of religious organizations
    Gruzja
    Gruziński Kościół Prawosławny
    relacje państwo-kościół
    Demokratyczna Republika Gruzji
    finansowanie związków wyznaniowych
    Opis:
    This article aims to analyze the existing model of state funding of religious organizations in Georgia, taking into account its assumptions and nature and focusing on the problem of the preferential treatment of some religious organizations (especially the Georgian Orthodox Church). First, the key assumptions of funding religious organizations from public sources in Georgia are presented. Then, the article discusses the relevant case law of the Constitutional Court of Georgia. Finally, the challenges of the current model are identified, and some suggestions for the desirable changes in the system are made accordingly. It is argued that the future solutions in this area should respect the principle of secular state. The article concludes by indicating some possible European models that could be followed by the Georgian legislator.
    Niniejszy artykuł analizuje obecny model państwowego finansowania związków wyznaniowych w Gruzji, biorąc pod uwagę jego założenia oraz naturę i koncentrując się na problemie uprzywilejowanego traktowania niektórych związków wyznaniowych (w szczególności Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego). Jako pierwsze zaprezentowano kluczowe założenia finansowania związków wyznaniowych ze środków publicznych w Gruzji. Następnie artykuł przybliża orzecznictwo gruzińskiego Trybunału Konstytucyjnego odnoszące się do omawianych kwestii. Na koniec wskazano wady obecnego modelu oraz zaproponowano kierunki pożądanych zmian w systemie finansowania związków wyznaniowych. Autor argumentuje, że przyszłe rozwiązania w tym zakresie powinny w większym stopniu uwzględniać zasadę świeckości państwa. Artykuł wieńczy wskazanie możliwych wzorców europejskich, do których powinien odnieść się gruziński ustawodawca.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 119-134
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Contribution of Bishops from the Communist States to the Doctrine of the Second Vatican Council in Respect of Church–State Relations
    Wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat relacji Kościół–Państwo
    Autorzy:
    Słowikowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754330.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Communism
    Church-State Relations
    the Second Vatican Council
    komunizm
    relacje Kościół-państwo
    Sobór Watykański II
    Opis:
    Problematyka relacji Kościół–Państwo zawsze należała do delikatnych i skomplikowanych grup zagadnień. Na ich rangę i złożoność wskazuje chociażby fakt, że podczas pogłębiania i rozwijania współczesnej doktryny o społeczności kościelnej i wspólnocie politycznej przez Sobór Watykański II, pierwotnie nie przewidywano oddzielnego dokumentu regulującego to zagadnienie. Jednakże w efekcie umiejscowiono je w dwóch: deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae i w konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. W artykule przedstawiony został wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Vaticanum II na temat relacji Kościół–Państwo. Ograniczenie wypracowywania zasad tych relacji przez Sobór Watykański II do wystąpień i pisemnych uwag (animadversiones) jedynie biskupów-przedstawicieli z bloku Państw komunistycznych jest dla badanego zagadnienia celowe i istotne. W Państwach, w których panował ustrój oparty na reżimie totalitarnym, eliminowano jakiekolwiek pierwiastki religijne z życia społecznego, a walka z Kościołem stanowiła program władz państwowych. Dlatego biskupi na co dzień pełniący posługę kościelną w Państwach komunistycznych, dzięki własnemu doświadczeniu, mieli obowiązek unaocznić pozostałym biskupom świata rzeczywiste problemy, z jakimi Kościół powinien się zmierzyć. Swoim zaangażowaniem i głosem wpisali się w założenia Soboru realizowane pod hasłem aggiornamento, wskazując na uwspółcześnienie, odnowienie i dostosowanie działalności Kościoła do zmian, jakie dokonały się we współczesnym świecie. Efektem pracy biskupów z bloku Państw komunistycznych stało się m.in.: wyakcentowanie godności osoby ludzkiej, jako źródła wolności religijnej i przysługiwania wolności religijnej każdemu człowiekowi; określenie, że wolność ta oznacza również wolność człowieka od przymusu do działań sprzecznych z jego sumieniem; podkreślenie prawa rodziców do wychowywania dzieci w wierze; dostrzeżenie pluralizmu światopoglądowego i społeczności pluralistycznej, dla której należy stworzyć model relacji z Kościołem; uwzględnienie wzajemnej niezależności Kościoła i wspólnoty politycznej oraz konieczności ich współdziałania; wskazanie, że chrześcijanie mają swoje obowiązki jako członkowie Kościoła i obywatele Państwa.
    The relations between the Church and the State have always been a delicate and complex issue. Its importance and complexity is reflected by the fact that while the Vatican II was improving and developing its modern doctrine on the ecclesiastical and the political community, no separate document to address this issue was being projected. However, ultimately two such documents were created: the Declaration on Religious Freedom Dignitatis Humanae and the Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et spes. The article presents the contribution of bishops from the Communist Bloc states to the teaching of Vatican II regarding Church–State relations. When addressing these relations, the Council limited itself to having speeches and written remarks (animadversiones) delivered only by the bishopsrepresentatives of the Communist Bloc, and this perspective has relevance for the presented study. In those states where a system based on a totalitarian regime was in use, any traces of religious life would be eliminated from social life, and combating the Church was a priory for the state authorities. For this reason, the bishops who exercised their daily ministry in communist countries, were supposed to show to make other bishops aware of the real problems facing the Church, using their own experience. Their involvement and voice were consistent with the assumptions of the Council, which were realised as part of aggiornamento, highlighting the modernisation, revival and adjustment of the Church’s activity to changes taking place in the modern world. The outcomes of these bishops’ efforts were, among others: the affirmation of human dignity as the source of religious freedom, which was reserved to every human being, the observation that this freedom is our freedom from coercion to do things contrary with our conscience, the highlighting of parents’ right to educate their children in the faith, the recognition of the pluralism of world views as well as pluralistic society, which requires a model of its relations with the Church, the consideration of mutual independence of the Church and the political community and the need for cooperation, and the observation that Christians have duties both as Church members and citizens of the State.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 4; 173-199
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Left and the Church in Greece: The ambiguity of political and religious domain relationships
    Lewica i Kościół w Grecji: ambiwalentny kształt relacji pomiędzy sferą polityki i sferą religii
    Autorzy:
    Papageorgiou, Niki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044000.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Church
    the Left
    Greece
    politics
    religion
    religious freedom
    freedom of conscience and religion
    religious organization
    Law on Religion
    churches
    State-Church relations
    Lewica
    Kościół
    Grecja
    polityka
    religia
    wolność religijna
    wolność sumienia i religii
    kościoły i związki wyznaniowe
    prawo wyznaniowe
    związek wyznaniowy
    państwo wyznaniowe
    relacje państwo-kościół
    Opis:
    The occupation of government power by a leftist party in Greece (in January 2015) has formed a new political landscape and given rise to new political expectations after a long period of administration by the so-called system parties. The left-wing party, SYRIZA, was voted by Greek citizens as a new political force that could bring new policies, as it had the ambition to solve the country’s economic problems, bring social justice and tackle the severe humanitarian crisis caused by the recent long economic crisis. Regarding the religious field, the fixed aim of leftist parties was the separation between the State and the Church, which would lead to the full independence of the State from any religious or ecclesiastical influence, as well as the seizure of church assets by the State, the obligation for the clergy’s payroll to be covered by the Church, and similar demands regarding many other issues that shape the relationship between the State and the Church in Greece. This paper investigates especially the relationship between SYRIZA and the Church of Greece during the one-year period of the left-wing government, through the official discourse and political practices of the governing leftist party. For this purpose, the left-wing government’s political practices and stance towards the “religious issue,” as they are expressed by the party’s official press medium, the Avgi newspaper, are analyzed.
    Dojście do władzy w Grecji przez lewicową partię w styczniu 2015 r. odmieniło scenę polityczną i po długim okresie rządów tzw. partii systemowych stworzyło podstawy dla nowych oczekiwań politycznych. Lewicowa partia SYRIZA została wybrana przez greckich obywateli jako nowa siła polityczna, która zapoczątkuje nową politykę, jako że do jej ambicji należało rozwiązanie problemów ekonomicznych kraju, przywrócenie sprawiedliwości społecznej i przeciwstawienie się głębokiemu kryzysowi humanitarnemu spowodowanemu długotrwałym kryzysem ekonomicznym. Jeśli chodzi o kwestie religijne, stałym celem partii lewicowych była seperacja między Państwem i Kościołem, co miało prowadzić do pełnej niezależności Państwa od wpływów religijnych i kościelnych, jak również upaństwowienie majątku kościelnego, przeniesienie ciężaru wynagrodzenia duchownych na Kościół oraz wiele podobnych postulatów w kwestiach, które wpływają na kształt relacji między Państwem i Kościołem w Grecji. Niniejszy artykuł odnosi się w szczególności do relacji między SYRIZĄ i Prawosławnym Kościołem Grecji w czasie pierwszego roku rządów lewicowych, przedstawiając omówienie oficjalnego dyskursu i politycznej praktyki rządzącej partii. Dla przedstawienia tych kwestii analizie poddano publikacje ukazujące się na łamach gazety Avgi będącej oficjalnym medium SYRIZY.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 103-134
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Church Jurisdictional Fragmentation, Religious Discourse and Public Policy: The Greek Case
    Jurysdykcyjna fragmentacja Kościoła, dyskurs religijny i polityka publiczna: sprawa grecka
    Autorzy:
    Papastathis, Konstantinos
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043918.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    polityka i religia w Grecji
    relacje Państwo-Kościół
    wolność sumienia i wyznania
    dowody osobiste
    Kościół prawosławny w Grecji
    Patriarchat Konstantynopolitański
    politics and religion in Greece
    State-Church relations
    freedom of conscience and religion
    Indentity card
    Orthodox Church of Greece
    Ecumenical Patriarchate of Constantinopol
    Opis:
    The paper aims at exploring the question whether the Greek State has exploited the jurisdictional fragmentation of the Orthodox Church in order to promote its secular agenda. The paper argues that the so-called ‘identity card crisis’ (2000) might be a case highlighting this point. To this end, the paper critically examines the discourse of senior church officials with respect to this public policy issue. Special emphasis is also put on the relations between Church and State, as well as the causes and effects of their systemic alliance within a growing secular and multi-cultural society.
    Celem opracowania jest zbadanie czy państwo greckie wykorzystuje podział jurysdykcyjny Kościoła Prawosławnego w celu promowania swego świeckiego programu. Dla wyjaśnienia tej kwestii autor odwołuje się do kryzysu związanego z dyskusją na temat dowodów osobistych. W tym celu krytycznie analizuje stanowisko zajmowane w tej kwestii przez wyższych urzędników kościelnych. W opracowaniu szczególny nacisk położono także na stosunki między Kościołem a państwem, jak również na przyczyny i skutki ich systemowego sojuszu w coraz bardziej świeckim i wielokulturowym społeczeństwie.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 65-84
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Church-State Relations in the Democratic Republic of Georgia (1918-1921)
    Relacje Państwo – Kościół w Demokratycznej Republice Gruzji (1918-1921)
    Autorzy:
    Gegenava, Dimitry
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043522.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Georgian Orthodox Church
    separation
    Democratic Republic of Georgia
    freedom of religion
    secularism
    religious freedom
    freedom of conscience and religion
    Church-State relations
    Law on Religion
    Gruziński Kościół Prawosławny
    separacja
    Demokratyczna Republika Gruzji
    wolność religijna
    wolność sumienia i religii
    sekularyzm
    relacje państwo-kościół
    prawo wyznaniowe
    Gruzja
    Opis:
    Democratic Republic of Georgia (1918-1921) was one of the unique states in the first quarter of XX century. Despite the historical relations between the Church and the State in Georgia, the social-democratic government changed its official policy and chose French secularism, which was very unusual for the country. This was incorporated in the Constitution of 1921. This article is about the Georgian church-state relations during 1918-1921, the positive and negative aspects of the chosen form of secularism and the challenges that the newly independent State faced in the sphere of religious freedom until the Soviet occupation.
    Na tle współczesnych jej państw, Demokratyczna Republika Gruzji (1918-1921) jawi się jako byt unikatowy. Pomimo historycznie utrwalonych związków pomiędzy Kościołem i Państwem, socjaldemokratyczny rząd zmienił oficjalną politykę i obrał model francuskiego sekularyzmu, co stało się sytuacją wyjątkową z uwagi na gruzińskie tradycje. Model ten został przyjęty w Konstytucji z 1921 r. Niniejszy artykuł poświęcony jest relacjom Państwo-Kościół w latach 1918-1921, w tym pozytywnym i negatywnym aspektom przyjętej formy sekularyzmu, a także wyzwaniom, przed jakimi stanęło niepodległe państwo w zakresie wolności religijnej do czasu sowieckiej okupacji.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 255-269
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cities of Refuge: Harassing Nation-States’ Legal Systems for a More Inclusive Religious Stance
    „Miasta Schronienia”: nękanie systemów prawnych państw narodowych o bardziej inkluzywną postawę religijną
    Autorzy:
    du Toit, Calvyn Clarence
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043914.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    religion
    freedom of conscience and religion
    religious
    pluralism
    religion in public space
    philosophies of life
    secularism
    secularization
    State-Church relations
    Cities
    miasta
    religia wolność sumienia i wyznania
    pluralizm religijny
    religia w przestrzeni publicznej
    przekonania światopoglądowe
    laickość
    sekularyzacja
    relacje Pańśtwo-Kościół
    Opis:
    On 2 September 2004, at the start of the new school year in France, a law was enacted banning all religious symbols and garb in public schools. The media interpreted this law as focused on the khimar (headscarves) that Muslim girls wear as part of hijab (modesty). On 14 September 2010, a ban on covering one's face in public followed. Such legal action, limiting religious freedom, is gaining traction among European nation-states partly due to their inability to deal with religious diversity in a constructive way, partly fuelled by a fear of religious extremism. According to the developing study of complexity theory in philosophy, however, dealing with religious diversity in such a way will only lead to a larger rift between nation-states and religious extremists; decreasing the meaningfulness and limiting the resilience of societies. This paper, attempts to track ways around such limiting legal moves by revisiting Derrida’s 1996 speech at the International Parliament of Writers published as On Cosmopolitanism. Employing an idea from Derrida’s address and supplementing it with one from Žižek, I will show how cities might become spaces that challenge austere and protective legal measures, enacted against religions, by European nation-states.
    W dniu 2 września 2004 roku, na początku nowego roku szkolnego, została we Francji uchwalona ustawa zakazująca noszenia ostentacyjnych symboli i strojów religijnych w szkołach publicznych. Media przyjęły, że zakaz ten koncentruje się na chustach (khimar), które muzułmańskie dziewczynki noszą jako część hidżabu. W dniu 14 września 2010 roku, wszedł w życie kolejny zakaz obejmujący zakrywanie twarzy w miejscach publicznych. Tego rodzaju działania, ograniczające wolność religijną, zyskują zwolenników w państwach europejskich. Dzieje się tak częściowo ze względu na trudności w radzeniu sobie z różnorodnością religijną w sposób konstruktywny, a częściowo napędzane jest przez strach wobec religijnego ekstremizmu. Jednakże według rozwijających się badań teorii złożoności w filozofii, radzenie sobie z różnorodnością religijną w taki sposób, doprowadzi jedynie do radykalizacji podziałów społecznych.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 85-97
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Is the Swedish state secular when religious service functions are integrated in state institutions?
    Czy państwo szwedzkie jest świeckie jeśli posługi religijne są zintegrowane z instytucjami państwowymi?
    Autorzy:
    Pettersson, Per
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043923.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    State-Church relations
    constitution
    religion in public space
    philosophies of life
    secularism
    secularization
    public space
    religious pluralism
    freedom of conscience and religion
    relacje Państwo – Kościół
    konstytucja
    religia w przestrzeni publicznej
    przekonania światopoglądowe
    laickość
    sekularyzacja
    przestrzeń publiczna
    pluralizm religijny
    wolność sumienia i wyznania
    Opis:
    This chapter analyses the ambiguous presence of religious agents as service providers in Swedish state institutions, which are supposed to be secular; hospitals, prisons, the military and public schools.
    Artykuł stanowi analizę rozwiązań dotyczących obecności posług religijnych w szwedzkich instytucjach państwowych, takich jak szpitale, więzienia, wojsko i szkoły publiczne. Stawia przy tym pytania o zgodność tego rodzaju praktyk z zasadą świeckości państwa.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 23-42
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religious Belonging Today: Strategy and Values of Old-Believers and Neo-Pagans (Ural Case)
    Przynależność religijna dzisiaj: Strategia i wartości staroobrzędowców i neopogan (casus uralski)
    Autorzy:
    Golovneva, Elena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043913.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    old-believers
    neo-pagans
    religious identity
    religious discourse
    state-church relations
    freedom of conscience and religion
    religious pluralism
    religion in public space
    philosophies of life
    secularism
    secularization
    Ural
    staroobrzędowcy
    neopoganie
    ural
    tożsamość religijna
    wolność sumienia i wyznania
    pluralizm religijny
    religia w przestrzeni publicznej
    przekonania światopoglądowe
    laickość
    sekularyzacja
    relacje Państwo-Kościół
    Opis:
    In contemporary Russia, on the one hand, there is a marked tendency towards re-strengthening of Orthodox Church. On the other hand, new patterns of religion and religious behaviour are manifest. This paper examines the alternative moral discourse in framework of “right-wing” religious practices in Ural region. Taking a comparative approach to religiosity, this investigation deals with different trajectories taken by Old-believers and Neopagans in Ural region to create new moral and social order for contemporary Russia. How do the people of different religious denominations within limits of region want to arrange their place, what do they aspire to, what do they want to express, and by what means? How do they create and maintain social cohesion? How do they express mutual acceptance and recognition, and how do they withhold it? These problems can obviously be described in terms of continuity and change, since religious models are either to be borrowed from some close or distant sources or to be elaborated anew according to particular social and ideological contexts.
    We współczesnej Rosji, z jednej strony istnieje wyraźna tendencja do ponownego umocnienia Kościoła Prawosławnego, z drugiej strony, ujawniają się nowe wzorce religii i zachowań religijnych. Artykuł analizuje alternatywny nurt zauważalny w odniesieniu do kwestii moralnych w ramach wybranych wspólnot religijnych w regionie Uralu. Przyjmując porównawcze podejście do religijności, w artykule Autorka rozpatruje różne ujęcia przyjmowane przez staroobrzędowców i neopogan w celu stworzenia nowego porządku moralnego i społecznego dla współczesnej Rosji. Autorka próbuje odpowiedzieć przede wszystkim na następujące pytania: w jaki sposób ludzie różnych wyznań chcą zorganizować zamieszkiwaną przestrzeń? Co pragną osiągnąć, co i w jaki sposób chcą wyrazić? W jaki sposób tworzą i utrzymują spójność społeczną? Jak wyrażają wzajemną akceptację i uznanie, i jak je utrzymują? Problemy te mogą być opisane za pomocą odwołania się do reguł ciągłości i zmiany, gdyż modele religijne są albo zapożyczone z bliskich lub odległych źródeł albo opracowane na nowo w zgodzie z konkretnymi ideologicznymi i społecznymi kontekstami.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 99-112
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Formula ‘Freedom of Religion or Belief’ in the Laboratory of the European Union
    Formuła „wolność religii lub przekonań” w laboratorium Unii Europejskiej
    Autorzy:
    Ventura, Marco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043201.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    freedom of religion or belief
    Church and State
    law and religion
    European Union Law
    international human rights law
    wolność religii lub przekonań
    relacje Kościół–Państwo
    prawo i religia
    prawo Unii Europejskiej
    międzynarodowe prawo praw człowieka
    Opis:
    This article argues that more and better knowledge about the past and present of the formula ‘freedom of religion or belief’ is likely to result in a stronger consistency between the terminology and the concept, while being conducive to a richer national and international conversation on the protection and promotion of ‘religion or belief’ related rights and freedoms. In the first section (The emergence) the author maps the chronology and context of the emergence of the formula: while confirming the importance of the United Nations, it is emphasized that UN documents were not alone, and were not in isolation. In particular, the importance of the Conference, then Organisation for Security and Cooperation in Europe, and of a general international conversation, accelerated by the adoption in 1998 of the US International Religious Freedom Act, is underlined. In the second section (The features) the most significant features of the formula are identified, and it is suggested that those features should be taken as the reasons why in the last two decades the formula has proved successful at the UN and OSCE level, as well as in the context of the European Union, mainly in its external action. In the third section (The EU laboratory) the formula is mapped in the EU context and the EU framework is interpreted as a laboratory where the formula is received, challenged and reinvented in a variety of ways. In the fourth and final session (The translation) ten sets of questions are offered with respect to the linguistic and legal translation of the formula in EU Member States. If addressed, it is held, those questions might considerably improve knowledge on the formula in both its top-down and bottom-up dynamic unfolding, thus empowering scholars and actors engaged with combining the global power of the formula in English and its variations in different languages and cultures.
    W artykule argumentuje się, że głębsza i lepsza wiedza na temat stosowanych w przeszłości i obecnie użyć formuły „wolność religii lub przekonań” może zaowocować większą spójnością pomiędzy stosowaną terminologią a odpowiadającymi jej ideami, przyczyniając się również do ubogacenia debaty prowadzonej na poziomie krajowym i międzynarodowym na temat ochrony i promocji praw i wolności odnoszących się do „religii lub przekonań”. W pierwszej części (The emergence – Geneza) Autor zarysowuje genezę i kontekst pierwszych zastosowań omawianej formuły. Potwierdzając znaczenie Narodów Zjednoczonych podkreśla, że związane z tym dokumenty powstałe w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych nie były ani jedynymi ani nie funkcjonowały w oderwaniu od innych. Akcentuje w szczególności rolę Konferencji (obecnie: Organizacji) Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz znaczenie szerszej dyskusji na poziomie międzynarodowym, która nabrała przyspieszenia po roku 1988, kiedy to przyjęto amerykańską ustawę o wolności religijnej w stosunkach międzynarodowych (International Religious Freedom Act). W części drugiej (The features – Cechy) omówione są najważniejsze cechy tytułowej formuły. Zwraca się uwagę, że cechy te wyjaśniają sukces, który formuła ta odniosła na poziomie ONZ i OBWE oraz Unii Europejskiej (przede wszystkim w jej działaniach zewnętrznych). W części trzeciej (The EU laboratory – Laboratorium Unii Europejskiej) omawia się stosowanie określenia „wolność religii lub przekonań” w kontekście unijnym. Unia Europejska jest przy tym postrzegana jako laboratorium, w którym formułę tę przyjęto, poddano weryfikacji jej użyteczność i na różne sposoby przedefiniowano. W części czwartej i ostatniej (The Translation – Tłumaczenie) formułuje się dziesięć zestawów pytań dotyczących językowych i prawnych aspektów tłumaczenia omawianej formuły w państwach członkowskich UE. Autor twierdzi, że odpowiedź na nie może się znacząco przyczynić do lepszego zrozumienia omawianej formuły w dwojakim – oddolnym i odgórnym – ujęciu dynamicznym, dostarczając w ten sposób potrzebnych narzędzi naukowcom i innym osobom, których zadaniem jest połączenie globalnego potencjału tej formuły w języku angielskim z jej wariantami w różnych językach i kulturach.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2020, 23; 7-53
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Main Vectors of International Activity of the Ukrainian Greek Catholic Church
    Główne obszary aktywności międzynarodowej Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
    Autorzy:
    Verbytskyi, Volodymyr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1728753.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ukraiński Kościół Greckokatolicki
    państwo
    Kościół
    relacje
    dialog
    wielowyznaniowość
    diaspora
    kultura
    wartości
    Ukrainian Greek Catholic Church
    state
    church
    relationship
    dialogue
    multi-confessional
    culture
    values
    Opis:
    During the 1950s and 1980s, the Eastern Catholic Church (sharing the Byzantine tradition) was maintained in countries with a Ukrainian migrant diaspora. In the 1960s, this branched and organized church was formed in the Ukrainian diaspora. It was named the Ukrainian Catholic Church (UCC). The Galician Metropolitan Department was headed by Andriy Sheptytskyi until 1944, and after that Sheptytskyi was preceded by Yosyp Slipiy, who headed it until 1984. In addition to the Major Archbishop and Metropolitan Yosyp, this church included two dioceses (in the United States and Canada), a total of 18 bishops. It had about 1 million believers and 900 priests. The largest groups of followers of the union lived in France, Yugoslavia, Great Britain, Brazil, Argentina, and Australia. Today, the number of Greek Catholics in the world is more than 7 million. The international cooperation of denominations in the field of resolving historical traumas of the past seems to be quite productive. An illustrative example was shared on June 28, 2013. Preliminary commemorations of the victims of the 70th anniversary of the Volyn massacres, representatives of the UGCC and the Roman Catholic Church of Poland signed a joint declaration. The documents condemned the violence and called on Poles and Ukrainians to apologize and spread information about the violence. This is certainly a significant step towards reconciliation between the nations. The most obvious fact is that the churches of the Kyiv tradition—ОCU and UGCC, as well as Protestant churches (All-Ukrainian Union of Evangelical Churches—Pentecostals, Ukrainian Lutheran Church, German People’s Church)—are in favor of deepening the relations between Ukraine and the European Union. A transformation of Ukrainian community to a united Europe, namely in the European Union, which, in their view, is a guarantee of strengthening state sovereignty and ensuring the democratic development of countries and Ukrainian society.
    Od lat 50. do lat 80. XX wieku w krajach, w których istniała ukraińska diaspora migracyjna, utrzymywał się Kościół katolicki wschodni (kultywujący tradycję bizantyjską). W latach 60. XX wieku tak zorganizowany kościół powstał w diasporze ukraińskiej. Nazwano go Ukraińskim Kościołem Katolickim. Na czele metropolii halickiej stanął Andrzej Szeptycki, sprawując urząd do roku 1944. Jego następcą został Josyf Slipyj, który był pasterzem metropolii do 1984 roku. Ukraiński Kościół Katolicki ten obejmował także dwie diecezje w USA i Kanadzie, pod przewodnictwem łącznie 18 biskupów (poza wymienionymi metropolitami). Kościół liczył około 1 mln wyznawców i 900 księży. Najliczniejsze grupy wiernych mieszkały we Francji, Jugosławii, Wielkiej Brytanii, Brazylii, Argentynie i Australii. Dziś liczba grekokatolików na świecie wynosi ponad 7 milionów. Współpraca międzywyznaniowa na szczeblu międzynarodowym w kontekście rozwiązywania zaszłości historycznych wydaje się być całkiem owocna. Dobrym przykładem są uroczystości, które odbyły się 28 czerwca 2013 r. dla upamiętnienia ofiar 70. rocznicy rzezi wołyńskiej. Na wstępie przedstawiciele Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego i Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce podpisali wspólną deklarację, potępiającą ówczesne akty przemocy. Polacy i Ukraińcy zostali wezwani do przeproszenia i rozpowszechniania prawdziwych informacji o zbrodni. Jest to z pewnością znaczący krok w kierunku pojednania między obydwoma narodami. Najbardziej oczywistym faktem jest to, że Kościoły tradycji kijowskiej, Kościół Prawosławny Ukrainy i Ukraiński Kościół Greckokatolicki, a także Kościoły protestanckie (Wszechukraiński Związek Kościołów Ewangelickich – Zielonoświątkowcy, Ukraiński Kościół Luterański, Niemiecki Kościół Ludowy) – opowiadają się za zacieśnieniem stosunków Ukrainy z Unią Europejską. Transformacja społeczeństwa ukraińskiego pod kątem członkostwa w zjednoczonej Europie (Unii Europejskiej) jest ich zdaniem gwarancją wzmocnienia suwerenności państwowej oraz zapewnienia demokratycznego rozwoju państw i społeczeństwa ukraińskiego.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 2; 71-83
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies