Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rak endometrium" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Histeroskopia w leczeniu oszczędzającym płodność w przypadkach rozrostów atypowych i wczesnego raka endometrium – korzyści i zagrożenia
Hysteroscopy in fertility-sparing treatment in cases of atypical hyperplasia and early endometrial cancer – benefits and risks
Autorzy:
Sajdak, Stefan
Markowska, Anna
Rehlis, Sandra
Ludwin, Inga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029872.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
histeroskopia
rak endometrium
leczenie oszczędzające płodność
Opis:
Hysteroscopy represents a method of uterine cavity visualization, used as both a diagnostic and also a therapeutic procedure. Hysteroscopy enables diagnosis of infertility causes (uterine defects, adhesions, changes in the uterine ostium of the oviducts), precise removal of abnormal endometrium, uterine polyps, submucosal myomas and ablation or resection of pathological endometrium. Hysteroscopy or curettage of the uterine cavity are used in diagnosis and fertility-sparing therapy in women of 40 years of age or younger with atypical hyperplasia or early endometrial cancer (FIGO grade I G1) who wish to preserve their fertility. These women undergo gestagen treatment: medroxyprogesterone acetate, megestrol acetate or levonorgestrel released from an intrauterine device. Exclusion criteria for fertility-sparing treatment are as follows: clear cell carcinoma, papillary serous carcinoma, myometrial invasion or malignant changes in the adnexa and lymph nodes identified by magnetic resonance imaging. Pregnancy and delivery of a child are possible when the above criteria are adhered to, which may then be followed by appropriate oncological procedures. Clinical studies on hysteroscopy for endometrial cancer have noted cancer cell dissemination within the peritoneum. Some studies indicate, however, that the problem is controversial: a decrease in intrauterine pressure below 80, and optimally 50 mm Hg, significantly reduces this risk.
Histeroskopia jest metodą wizualizacji jamy macicy, stosowaną jako procedura diagnostyczna, ale również terapeutyczna. Pozwala na diagnostykę przyczyn niepłodności (wady macicy, zrosty, nieprawidłowości ujść macicznych jajowodów), precyzyjne usunięcie nieprawidłowego endometrium, polipów macicy i mięśniaków podśluzówkowych, a także na ablację lub resekcję patologicznie zmienionego endometrium. Histeroskopię i wyłyżeczkowanie macicy stosuje się w diagnostyce i leczeniu oszczędzającym płodność u kobiet przed 40. rokiem życia chcących zachować płodność, u których stwierdzono rozrost atypowy lub wczesnego raka endometrium w stopniu I G1. Następowo pacjentki leczone są gestagenami – octanem medroksyprogesteronu, octanem megestrolu albo uwalnianym z wkładki wewnątrzmacicznej lewonorgestrelem. Kryteria wyłączenia w leczeniu oszczędzającym płodność stanowią: raki jasnokomórkowe lub surowicze w ocenie histologicznej, inwazja raka w mięśniówkę macicy oraz zmiany nowotworowe w przydatkach lub węzłach chłonnych w obrazowaniu rezonansem magnetycznym. Takie kryteria kwalifikacji pozwalają chorym na zajście w ciążę i urodzenie dziecka oraz następnie odpowiednie postępowanie onkologiczne po zakończonym leczeniu zachowawczym patologii endometrium. W badaniach klinicznych dotyczących histeroskopii przeprowadzanej w raku endometrium odnotowano rozsiew komórek raka do otrzewnej. Z niektórych badań wynika jednak, że jest to problem kontrowersyjny, gdyż zmniejszenie ciśnień wewnątrzmacicznych poniżej 80, a najkorzystniej 50 mm Hg znacząco zmniejsza to prawdopodobieństwo.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 231-236
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angiogeneza w złośliwych nowotworach ginekologicznych
Angiogenesis in gynecologic malignancies
Autorzy:
Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Markowska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030307.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bevacizumab
cervical cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
bewacyzumab
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
Opis:
Angiogenesis is crucial for the development and progression of malignant neoplasms. In terms of molecular mechanisms leading to the development of genital malignancies, the development has contributed to improved survival of patients as a result of antiangiogenic therapy, which is targeted against the vascular endothelial growth factor. Vascular endothelial growth factor is a key promoter of angiogenesis and disease progression. Bevacizumab, a humanized anti-vascular endothelial growth factor monoclonal antibody, has shown single-agent activity in women with recurrent tumors. This article reviews the results of studies using bevacizumab in ovarian cancer, which gave rise to its registration by the European Medicines Agency in 2011 in Poland. In addition, the effects of bevacizumab in recurrent, platinum-resistant ovarian cancer (AURELIA), the drug’s safety profile (ROSIA), other routes of administration (intraperitoneal) as well as an assessment of the efficacy and safety of neoadjuvant bevacizumab (ANTHALYA) were presented. Attention was paid to the location of recurrence after treatment with bevacizumab and escape from antiangiogenic therapy and therapeutic resistance. Bevacizumab combined with chemotherapy in persistent or recurrent cervical cancer improved both – overall survival and time to progression. That has become the baseline for an open-label global safety study (CECILIA) evaluating the efficacy and complications of bevacizumab. The presented study on the use of bevacizumab in the treatment of endometrial cancer shows promising results.
Angiogeneza ma kluczowe znaczenie dla powstawania i progresji nowotworów złośliwych. Postęp w rozumieniu mechanizmów molekularnych prowadzących do rozwoju nowotworów narządu rodnego przyczynił się do poprawy przeżycia chorych dzięki wdrażaniu leczenia antyangiogennego – skierowanego przeciwko naczyniowośródbłonkowemu czynnikowi wzrostu. W artykule dokonano przeglądu wyników badań nad stosowaniem bewacyzumabu w raku jajnika, które dały podstawę do zarejestrowania leku przez European Medicines Agency w 2011 roku. Ponadto przedstawiono efekty przyjmowania bewacyzumabu w nawrotowym platynoopornym raku jajnika (badanie AURELIA), profil bezpieczeństwa leku (ROSIA) oraz inną, dootrzewnową drogę jego podania. Omówiono także badanie ANTHALYA – próbę zastosowania bewacyzumabu w terapii neoadiuwantowej. Zwrócono uwagę zarówno na lokalizację nawrotów po leczeniu bewacyzumabem, jak i na oporność terapeutyczną oraz ucieczkę przed terapią antyangiogenną. Bewacyzumab stosowany w przetrwałym lub nawrotowym raku szyjki macicy wraz z chemioterapią wydłużał nie tylko całkowite przeżycie, lecz także czas do progresji. Dało to podstawę do rozpoczęcia międzynarodowego badania CECILIA, oceniającego efektywność leczenia i powikłania mu towarzyszące. Prezentowane badania nad zastosowaniem bewacyzumabu w leczeniu raka endometrium przynoszą obiecujące wyniki.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 4; 256-262
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak endometrium typu I i II – nowe spojrzenie na etiologię i przebieg kliniczny
Type I and II endometrial cancer – a new look at the etiology and clinical course
Autorzy:
Markowska, Anna
Pawałowska, Monika
Korcyl, Małgorzata
Markowska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030431.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometrial cancer
molecular background
signaling pathways
podłoże molekularne
rak endometrium
ścieżki sygnałowe
Opis:
Endometrial cancer is the most frequent malignancy of female genital organs in more developed countries. It is a heterogeneous tumor with variable risk factors, precancerous conditions, clinical course and prognosis. The majority of cases are sporadic, however endometrial cancer develops in around 8–12% of women with Lynch syndrome, who are at increased risk of this disease. MLH1, MSH2 and MSH6 mutations are observed with equal frequency. Recent molecular studies on endometrial cancer indicate that the classic division into two types according to Bokhman is insufficient, particularly with respect to type II which is less common, and which includes both serous carcinomas and clear-cell carcinomas. Endometrial intraepithelial carcinoma is considered a precursor lesion for uterine serous carcinoma. In immunohistochemical tests (p53, Ki67, ER and PR) it resembles a precursor lesion for ovarian serous carcinoma, possibly indicating the clonal origin of both carcinomas. It is possible that cells from the foci of endometrial intraepithelial carcinoma migrate to the fallopian tube and lead to the peritoneal spread of the disease. Differential diagnosis of uterine serous carcinoma and ovarian serous carcinoma is difficult; testing ER and PR profiles and evaluation of WT1 expression can prove helpful. In recent years, it has been found that uterine serous carcinoma can be associated with the carrier state of mutated BRCA1. These studies are significant since in carriers of mutated BRCA1, apart from prophylactic adnexectomy, hysterectomy should be considered as well. Another important aspect in such cases is therapy with PARP inhibitors.
Rak endometrium jest najczęstszym nowotworem złośliwym żeńskich narządów płciowych w krajach wysoko rozwiniętych. To heterogenny nowotwór o zróżnicowanych czynnikach ryzyka, stanach przedrakowych, przebiegu klinicznym i rokowaniu. Większość przypadków ma charakter sporadyczny, jednak kobiety z zespołem Lyncha mają rodzinne predyspozycje do powstania tego nowotworu, rozwijającego się u 8–12% z nich. Mutacje w MLH1, MSH2 i MSH6 występują z równą częstością. Najnowsze badania molekularne raka endometrium wskazują, że klasyczny podział według Bokhmana – na dwa typy – jest niewystarczający, zwłaszcza w obrębie rzadszego typu II, w którym stwierdzane są zarówno raki surowicze, jak i jasnokomórkowe. Za zmianę prekursorową raka surowiczego endometrium (uterine serous carcinoma) uznaje się śródnabłonkowego raka surowiczego (endometrial intraepithelial carcinoma). W badaniach immunohistochemicznych (p53, Ki67, ER i PR) wykazuje on podobieństwo do zmiany prekursorowej surowiczego raka jajnika (serous ovarian carcinoma), co może świadczyć o klonalnym pochodzeniu obu raków. Istnieje możliwość, że komórki z ognisk śródnabłonkowego raka surowiczego migrują do jajowodu i prowadzą do śródotrzewnowego rozsiewu choroby. Rozróżnienie raka surowiczego endometrium i surowiczego raka jajnika jest trudne; pomocne są badania profilu ER, PR i ocena ekspresji WT1. W ostatnich latach stwierdzono, iż rak surowiczy endometrium może mieć związek z nosicielstwem zmutowanego BRCA1. Badania te są istotne, gdyż u nosicieli zmutowanego BRCA1 oprócz profilaktycznej adneksektomii powinno się rozważyć również histerektomię. Innym ważnym aspektem byłaby w tych przypadkach terapia przy pomocy inhibitorów PARP.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 1; 5-10
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespoły paranowotworowe w nowotworach ginekologicznych
Paraneoplastic syndromes in gynecologic cancers
Autorzy:
Markowska, Anna
Rożnowski, Krzysztof
Grześkowiak-Fischbach, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031536.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zespół paranowotworowy
rak jajnika
rak endometrium
rak piersi
rak szyjki macicy
paraneoplastic syndromes
ovarian cancer
endometrial cancer
breast cancer
cervical cancer
Opis:
Paraneoplastic syndromes (PS) involve signs and symptoms from various organs, which accompany tumors at various stages of their development: they may precede the development of cancer by a few months or even years, may be detected during the diagnosis or treatment of a malignant tumor, or they may precede its relapse following treatment. The most frequent mechanism of their development is thought to involve disturbances in the endocrine or autoimmune system, due to the hormones secreted by the tumors, their precursors or cytokines (secretion of ADH, PTHrP, PTH, ACTH, IL-1, IL-6, TNF). Immune mechanisms result in the development of antibodies specific for antigens of own healthy tissues, e.g. in neurologic PS antibodies are detected which are specific for Yo, CV2 and Ri. Among many types of PS in tumors of female genital organs, the most frequent ones involve endocrine syndromes leading to hormonal dysregulation, neurologic ones which result in occasionally severe disturbances of the central nervous system, hematologic PS, the most common one being thromboembolic lesions, and dermatological PS. The other PS found in early and, more frequently, in more advanced cancer include the syndrome of neoplastic cachexia, sometimes encountered in ovarian and cervical cancer.
Zespoły paranowotworowe (ZP) są to objawy ze strony różnych tkanek i narządów, towarzyszące nowotworom na różnych etapach ich rozwoju. Mogą wyprzedzać o kilka miesięcy lub nawet lat rozwój raka, mogą być stwierdzane w czasie diagnostyki lub leczenia nowotworu złośliwego, a także wyprzedzać jego nawrót po leczeniu. Za najczęstszy mechanizm ich powstawania uważa się zaburzenia w układzie endokrynnym lub autoimmunologicznym. Mechanizm endokrynny polega na wydzielaniu przez guz hormonów, ich prekursorów lub cytokin (ADH, PTHrP, PTH, ACTH, IL-1, IL-6, TNF). W wyniku mechanizmów immunologicznych dochodzi do powstania przeciwciał przeciwko antygenom własnych zdrowych tkanek, na przykład w ZP neurologicznych stwierdza się przeciwciała anty-Yo, anty-CV2 i anty-Ri. Wśród wielu zespołów paranowotworowych występujących w przebiegu nowotworów narządów płciowych kobiet najczęściej obserwuje się zespoły endokrynologiczne, prowadzące do dysregulacji hormonalnej, neurologiczne, w wyniku których stwierdza się niekiedy ciężkie zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego, hematologiczne, spośród których najczęstsze są zaburzenia zatorowo-zakrzepowe, oraz ZP dermatologiczne. Do innych ZP związanych między innymi z odżywianiem i metabolizmem zalicza się zespół wyniszczenia nowotworowego, stwierdzany w przebiegu zaawansowanego raka jajnika i szyjki macicy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 295-301
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ używek na rozwój nowotworów ginekologicznych
Influence of recreational psychoactive substances on the development of gynecologic cancers
Autorzy:
Markowska, Anna
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Staszewski, Rafał
Markowska, Janina
Pawłowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030138.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
alcohol
breast cancer
cervical cancer
coffee
endometrial cancer
ovarian cancer
tea
alkohol
herbata
kawa
rak endometrium
rak jajnika
rak piersi
rak szyjki macicy
Opis:
Tea and coffee, beverages most commonly consumed by people, contain flavonoids, which have an antioxidant effect. It has been proven that green tea consumption protects against both precancerous lesions and cervical cancer. Black tea consumption is associated with a reduced risk of ovarian and breast cancer development in postmenopausal women. Drinking coffee lowers the risk of type I endometrial cancer. The majority of studies on postmenopausal women with breast cancer show a protective role of coffee, which seems to be related to the state of hormonal receptors. Alcoholic beverages, on the other hand, are classified as class 1 carcinogens and their metabolism generates harmful free radicals. Alcohol is also associated with an increased risk of HPV infection, which is in turn causally responsible for the development of precancerous cervical lesions. In addition, alcohol increases the risk of recurrence of cervical cancer. In the case of endometrial cancer the views are rather divergent. Some studies suggest that beer and wine may reduce the risk of cancer, while other studies show that other alcoholic beverages consumed in greater quantities increase that risk. While the consumption of wine is believed to reduce the risk of development of endometrioid ovarian cancer, there is no proof of the same effect on other histopathological types of this disease. This phenomenon may be associated with the protective effect of resveratrol. Various types of alcohol, on the other hand, have been proven to be conducive to the development of breast cancer.
Herbata i kawa – napoje bardzo często spożywane przez ludzi – zawierają flawonoidy, mające działanie antyoksydacyjne. Wykazano protekcyjny wpływ konsumpcji zielonej herbaty na rozwój zarówno stanów przedrakowych, jak i raka szyjki macicy. Picie czarnej herbaty wiąże się zaś ze spadkiem ryzyka wystąpienia raka jajnika i raka piersi u kobiet po menopauzie. Spożycie kawy obniża ryzyko rozwoju raka endometrium typu I. Większość badań wskazuje również na ochronne działanie kawy w odniesieniu do raka piersi u kobiet po menopauzie; jak się wydaje, zależy ono od stanu receptorów hormonalnych. Z kolei napoje alkoholowe, zaklasyfikowane jako karcynogeny klasy I, zawierają substancje o działaniu rakotwórczym, a w wyniku ich metabolizmu powstają szkodliwe wolne rodniki. Wykazano, że alkohol zwiększa ryzyko infekcji HPV, przyczynowo związanej z rozwojem stanów przedrakowych szyjki macicy, a także ryzyko nawrotu raka szyjki macicy. W przypadku raka endometrium uzyskiwano rozbieżne wyniki – wydaje się, że piwo i wino mogą obniżyć ryzyko, jednak inne napoje alkoholowe spożywane w większej ilości je zwiększają. Picie wina wiąże się ze spadkiem ryzyka rozwoju endometrioidalnego raka jajnika, ale nie innych typów histologicznych tego nowotworu; może to być związane z protekcyjnym działaniem resweratrolu. Wykazano, że różne rodzaje alkoholu są niekorzystne w kontekście rozwoju raka piersi.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 109-116
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kluczowe problemy procesu leczenia raka błony śluzowej trzonu macicy w świetle wspólnych ustaleń ESMO, ESGO i ESTRO z grudnia 2015 roku
Key problems in the treatment of endometrial cancer in the light of ESMO-ESGO-ESTRO Consensus of December 2015
Autorzy:
Kryniewska, Katarzyna
Sznurkowski, Jacek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029913.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adjuvant treatment
endometrial cancer
radiation therapy
recommendations
surgical treatment
leczenie adiuwantowe
leczenie chirurgiczne
radioterapia
rak endometrium
rak trzonu macicy
rekomendacje
Opis:
In December 2015, representatives of the European Society for Medical Oncology (ESMO), the European Society of Gynaecological Oncology (ESGO) and the European Society for Radiotherapy and Oncology (ESTRO) gathered to achieve a consensus on the current diagnostic methods as well as surgical and adjuvant treatment in endometrial cancer. During the conference, a multipage document identifying the key diagnostic and therapeutic problems, containing current findings together with the level of their scientific credibility was developed, followed by presenting expert consensus achieved by voting as well as a summary of evidence supporting each recommendation. The aim of the paper was to summarize the current ESMO, ESGO and ESTRO expert guidelines for a Polish reader in the absence of national recommendations on the diagnosis and treatment of endometrial cancer. The minimum (essential) preoperative management involves: clinical examination, including inguinal examination, speculum examination, bimanual examination, rectal examination, abdominal and transvaginal ultrasound, and, if indicated, transrectal ultrasound as well as risk assessment for Lynch syndrome if no ovariectomy is planned in FIGO stage I patients under the age of 45. A simple hysterectomy with the removal of the adnexa is the primary surgical protocol. Systematic lymphadenectomy involving pelvic and para-aortic lymph nodes should be performed in all patients (regardless of the histopathological type) with apparent FIGO stage IIIA, IIIB and FIGO stage II as well as in non-endometrioid apparent FIGO stage I cancers. In FIGO stage I endometrioid cancer, depending on the histopathological grade and the invasiveness, which is measured by myometrial invasion (MI), patients should be stratified into three preoperative risk groups: low risk – G1/G2 and MI < 50%, where systematic lymphadenectomy is not needed; intermediate risk – G1/G2, MI > 50% or G3, MI < 50%, where lymphadenectomy can be considered; high risk – G3 and MI > 50%, where lymphadenectomy is obligatory. The excision of the greater omentum should be performed only in serous cancer and carcinosarcoma. Stratification of patients for adjuvant treatment is based on pathological features, such as grading, MI, FIGO, lymphovascular space invasion. There is an urgent need to adapt the ESMO-ESGO-ESTRO consensus to Polish conditions as well as to develop national recommendations for the diagnosis and treatment of endometrial cancer.
W grudniu 2015 roku przedstawiciele Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (European Society for Medical Oncology, ESMO), Europejskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej (European Society of Gynaecological Oncology, ESGO) oraz Europejskiego Towarzystwa Radioterapii i Onkologii (European Society for Radiotherapy and Oncology, ESTRO) zebrali się w celu opracowania wspólnego stanowiska dotyczącego aktualnych metod diagnostyki, leczenia operacyjnego i uzupełniającego raka błony śluzowej trzonu macicy. W trakcie konferencji powstał wielostronicowy dokument, w którym zidentyfikowano kluczowe problemy diagnostyczno-terapeutyczne, zamieszczono aktualne wyniki badań wraz z oceną poziomu ich wiarygodności naukowej, a następnie zaprezentowano ustalone w drodze głosowania wspólne stanowisko ekspertów z określeniem siły zaleceń i uzasadnieniem. Celem niniejszej pracy było syntetyczne przedstawienie aktualnych zaleceń ekspertów ESMO, ESGO i ESTRO polskiemu czytelnikowi w sytuacji braku krajowych rekomendacji dotyczących diagnostyki i leczenia raka błony śluzowej trzonu macicy. Minimalne (niezbędne) postępowanie przedoperacyjne obejmuje: badanie kliniczne, w tym ocenę pachwin, badanie we wziernikach, badanie dwuręczne, badanie per rectum, badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej i przezpochwowe, a jeśli są wskazania – badanie ultrasonograficzne transrektalne, jak również ocenę ryzyka zespołu Lyncha, gdy nie planuje się usuwać jajników kobietom z FIGO I przed 45. rokiem życia. Podstawowy protokół operacyjny to proste wycięcie macicy wraz z przydatkami. Limfadenektomia systematyczna obejmująca węzły miedniczne i okołoaortalne powinna zostać wykonana u wszystkich pacjentek (niezależnie od typu histopatologicznego) z prawdopodobnym FIGO IIIA, IIIB i FIGO II oraz w rakach nieendometrioidalnych FIGO I. W raku endometrioidalnym FIGO I, w zależności od stopnia zróżnicowania histopatologicznego (gradingu) i inwazyjności nowotworu, mierzonej głębokością naciekania mięśniówki (myometrial invasion, MI), pacjentki podzielono na trzy przedoperacyjne grupy ryzyka: grupa o niskim ryzyku – G1/G2 i MI < 50%, w której można odstąpić od limfadenektomii systematycznej; grupa o pośrednim ryzyku – G1/G2, MI > 50% lub G3, MI < 50%, w której limfadenektomię można rozważyć; grupa wysokiego ryzyka – G3 i MI > 50%, w której limfadenektomia powinna być wykonywana obligatoryjnie. Wycięcie sieci większej należy wykonać wyłącznie w raku surowiczym i w mięsakoraku. Stratyfikacja chorych do leczenia adiuwantowego opiera się na cechach patologicznych, takich jak grading, MI, FIGO, inwazyjność przestrzeni limfatycznej. Adaptacja ustaleń konsensusu ESMO, ESGO i ESTRO do warunków polskich oraz stworzenie krajowych rekomendacji diagnostyki i leczenia raka endometrium jest pilną potrzebą.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 145-155
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Limfadenektomia miednicza i okołoaortalna w przypadku raka endometrium
Pelvic and periaortic lymphadenectomy in the treatment of endometrial cancer
Autorzy:
Opławski, Marcin
Kojs, Zbigniew
Smoczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031512.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak endometrium
leczenie chirurgiczne
usunięcie węzłów chłonnych
powikłania okołooperacyjne
radioterapia
endometrial cancer
surgery
lymphadenectomy
postoperative complications
radiotherapy
Opis:
Treatment of endometrial cancer includes surgery, radiotherapy, chemotherapy, and hormonal therapy. Since early 1990s, a matter of much controversy remains the scope of surgery, particularly in the context of excision of lymph nodes. Currently valid surgical classification of clinical stages entails the need to assess the presence of metastases to pelvic and periaortic nodes (FIGO 2009). Technique of mapping sentinel nodes in endometrial cancer is currently being developed and is inherently complicated due to several routes of lymphatic drainage from the uterus. Excision of lymph nodes should be a part of routine surgical staging, as apart from diagnostic-prognostic value, it is of paramount significance for clinical decision-making process. Planning of adjuvant therapy without such an assessment is imprecise. Intraoperative evaluation of extent of the neoplastic process is much more precise than assessment based on imaging studies or clinical criteria of staging, promoted by some centers. An increasing number of centers consider lymphadenectomy as an indispensable component of endometrial cancer management – according to present-day standards, reliable staging of endometrial cancer requires excision and study of lymph nodes. More extensive procedure is not associated with significant increase of complication rate, while reduces number of patients requiring radiotherapy, affecting favorably the patients’ quality of life. Patients undergoing pelvic and periaortic lymphadenectomy benefit from a longer recurrence-free survival and overall survival. Most frequent complication of these procedures is intraoperative bleeding, thromboembolic events and lymphocele. Favorable effects of a more extensive procedure are seen mainly in centers specialized in gynecologic oncology, where median number of excised pelvic and periaortic lymph nodes is significantly higher.
W leczeniu raka błony śluzowej macicy stosuje się leczenie chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię, hormonoterapię. Od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku kontrowersje wzbudza rozległość operacji, szczególnie w zakresie usuwania węzłów chłonnych. Obecnie obowiązująca chirurgiczna klasyfikacja stopnia zaawansowania tego nowotworu wskazuje na konieczność oceny występowania przerzutów do węzłów chłonnych miednicy oraz węzłów okołoaortalnych (FIGO 2009). Technika oznaczenia węzła wartownika w raku endometrium jest na etapie opracowywania i jest utrudniona z powodu kilku dróg spływu chłonki z macicy. Usuwanie węzłów chłonnych powinno być elementem chirurgicznej oceny zaawansowania tego nowotworu, gdyż poza wartością diagnostyczno-rokowniczą ma także znaczenie decyzyjne. Zaplanowanie terapii uzupełniającej bez takiej oceny jest nieprecyzyjne. Operacyjna ocena rozległości procesu nowotworowego cechuje się znacznie większą dokładnością niż ocena za pomocą badań obrazowych oraz kryteriów klinicznych zaawansowania tego nowotworu, promowanych przez część ośrodków. Zwiększa się liczba placówek uznających usuwanie węzłów chłonnych za niezbędny element leczenia operacyjnego raka endometrium – przy obecnym poziomie wiedzy prawidłowa ocena stopnia zaawansowania raka endometrium wymaga usuwania węzłów chłonnych. Poszerzenie zabiegu nie zwiększa znacznie liczby powikłań, za to zmniejsza częstość stosowania radioterapii, co korzystnie wpływa na jakość życia chorych. W przypadkach, w których usunięto węzły chłonne miednicy mniejszej wraz z węzłami okołoaortalnymi, stwierdzono dłuższy czas wolny od wznowy oraz dłuższe przeżycie. Najczęstsze powikłania takich zabiegów to krwawienie śródoperacyjne, incydenty zakrzepowo-zatorowe, występowanie lymphocele. Korzystne wyniki poszerzenia zabiegu są obserwowane głównie w wyspecjalizowanych ośrodkach ginekologii onkologicznej, w których mediana liczby usuniętych węzłów chłonnych miednicy oraz okołoaortalnych jest zdecydowanie większa.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 151-158
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak surowiczy śluzówki trzonu macicy – trudności w postępowaniu diagnostyczno-leczniczym
Uterine papillary serous carcinoma – diagnostic and therapeutic pitfalls
Autorzy:
Adam, Cieminski
Janusz, Emerich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031074.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemioterapia
chemotherapy
dysplazja gruczołowa endometrium
endometrial glandular dysplasia
endometrial papillary serous cancer
leczenie chirurgiczne
pathogenesis
patogeneza
surgical treatment
surowiczy brodawkowaty rak endometrium
Opis:
Uterine papillary serous carcinoma (UPSC) is an extremely malignant tumor associated with a grim prognosis. It accounts for less than 10% of all cases of endometrial cancer. Mean age at presentation is 68 years. Morphological appearance is similar to poorly differentiated serous cancer of the ovary. A characteristic feature is extensive invasion of blood and lymph vessels and rapid intraperitoneal dissemination. Endometrial glandular dysplasia is currently considered a precursor lesion of UPSC. The basic pathogenetic event is mutation of suppressor gene TP53 and overexpression of HER2/neu (human epithelial growth factor receptor 2). UPSC differs morphologically, genetically and clinically from endometrioid cancer. It is usually diagnosed in slender elderly women and is not corre-lated with hormonal risk factors. The serous type, in contrast to endometrioid cancer (EEC) usually developing within atypical proliferative lesion, develops mainly within atrophic endometrium, is characterized by high grade of malignancy (G3) and aggressive clinical course. Metastases within the abdominal cavity and lymph nodes develop rapidly and recurrences are usually distant and multifocal. Every case of endometrial cancer of any grade, with a component of serous cancer, should be treated like serous cancer of the ovary. Properly performed staging includes: hysterectomy with adnexectomy, pelvic and periaortal lymphadenectomy, omentectomy and inspection of the peritoneal cavity, as in the case of ovarian cancer. Adjuvant treatment includes chemotherapy based on platinum and taxane with or without radiotherapy. High frequency of extrauterine serous foci even at early stages of the disease necessitates an aggressive and multimodal therapeutic approach. Unfavorable treatment outcomes in UPSC reported to date, force us to search for novel therapeutic techniques, based mainly on targeted therapies.
Rak błony śluzowej macicy brodawkowaty typu surowiczego (UPSC) to bardzo złośliwy nowotwór związany z poważnym rokowaniem. Stanowi on mniej niż 10% wszystkich przypadków raka endometrium. Średni wiek zachorowania wynosi 68 lat. Obrazem morfologicznym przypomina niskozróżnicowanego surowiczego raka jajnika. Charakteryzuje się znaczną inwazją naczyń krwionośnych i limfatycznych oraz szybkim rozsiewem śródotrzewnowym. Obecnie za zmianę prekursorową raka błony śluzowej trzonu macicy typu surowiczego uznaje się dysplazję gruczołową endometrium. U podstaw jego patogenezy leży mutacja genu supresorowego TP53 i nadekspresja receptora 2. ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu (HER-2/neu). UPSC różni się morfologicznie, genetycznie i klinicznie od raka endometrioidalnego. Diagnozowany jest częściej u szczupłych, starszych kobiet bez związku z czynnikami hormonalnymi. Typ surowiczy, w przeciwieństwie do raka endometrioidalnego (EEC), powstającego najczęściej w przebiegu rozrostu atypowego, rozwija się głównie w obrębie endometrium atroficznego, cechuje się wysokim stopniem złośliwości (G3) i agresywnym przebiegiem klinicznym. Szybko powstają przerzuty w jamie brzusznej i węzłach chłonnych, a wznowy mają charakter odległy i wieloogniskowy. Każdy stopień raka endometrium z komponentą raka surowiczego powinien być leczony jak rak surowiczy jajnika. Właściwie przeprowadzony staging obejmuje: wycięcie macicy z przydatkami, resekcję węzłów chłonnych miedniczych i okołoaortalnych, usunięcie sieci większej oraz ocenę otrzewnej jak w raku jajnika. W leczeniu uzupełniającym stosuje się chemioterapię opartą na schemacie platyna + taksan ± radioterapia. Wysoki odsetek ognisk o utkaniu surowiczym poza macicą we wczesnych stopniach zaawansowania wymusza również agresywne, skojarzone podejście terapeutyczne. Dotychczasowe niekorzystne wyniki leczenia raka surowiczego endometrium wskazują na konieczność poszukiwania nowych metod terapeutycznych opartych głównie na terapii celowanej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 157-164
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of polymorphisms / mutations of PTEN, CDKN2A, TP53 genes and of hMSH6 gene in endometrial hyperplasia and carcinoma
Analiza polimorfizmów/mutacji genów PTEN, CDKN2A, TP53 oraz genu hMSH6 w rozrostach oraz rakach endometrium
Autorzy:
Bednarek, Michał
Constantinou, Maria
Kałużewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032553.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
CDKN2A
PTEN
TP53
endometrial cancer
endometrial hyperplasia
hMSH6.
rozrost endometrium
rak endometrium
pten
cdkn2a
tp53
hmsh6
Opis:
Endometrial cancer belongs to the most frequent malignancies in the female genital organs with a growing incidence trend. The molecular changes, which are specific for particular stages of neoplastic transformation or the histopathological type of neoplasm, have not yet been described in any more uniform way. The goal of the undertaken studies was the evaluation of the polymorphisms / mutations of PTEN, CDKN2A, TP53 suppressor genes and of hMSH6 gene of incorrectly paired base-pairs in a group of female patients with endometrial hyperplasia and endometrial cancer. The studies involved forty-four (44) female patients: five (5) cases, despite the fact that clinical inclusion criteria had been met, no hyperplastic features were confirmed in a histopathological analysis. Twenty-six (26) patients with histopathologically confirmed endometrial hyperplasia and thirteen (13) patients with diagnosed carcinoma of uterine body mucosa were added into the study. The sequencing method was used for the identification of mutations / polymorphisms in MSH6, CDKN2A, PTEN and TP53 genes. Two changes were identified in TP53 gene: R175H G>A (CGC>CAC) polymorphism in exon 5 and R213R (CGA>CGG) synonimic change in exon 6 in 15% of the examined patients (2/13 cases of endometrial cancer). Regarding DNA sequence of exon 3 in MSH6 gene, the following polymorphism was found in 29% of the patients: D180D (GAT>GAC). None of the patients demonstrated any changes, either in DNA sequence of CDKN2A gene or in exons 2, 5, 7 and 8 of the PTEN gene.
Rak endometrium należy do najczęstszych nowotworów złośliwych żeńskich narządów płciowych. Rejestruje się stały wzrost liczby zachorowań. Dotychczas nie zostały jednoznacznie opisane zmiany molekularne, specyficzne dla poszczególnych etapów transformacji nowotworowej lub typu histopatologicznego nowotworu. Celem podjętych badań była analiza polimorfizmów/ mutacji genów supresorowych PTEN, CDKN2A, TP53 oraz genu naprawy błędnie sparowanych zasad hMSH6 w grupie pacjentek z rozrostem endometrium oraz rakiem endometrium. Badaniami objęto 44 pacjentki: w 5 przypadkach, pomimo spełnienia klinicznych kryteriów włączenia, histopatologicznie nie potwierdzono cech rozrostu, do dalszych badań włączono 26 pacjentek z histopatologicznie potwierdzonym rozrostem endometrium oraz 13 pacjentek ze zdiagnozowanym rakiem błony śluzowej trzonu macicy. Do identyfikacji mutacji/polimorfizmów w genach MSH6, CDKN2A, PTEN i TP53 wykorzystano metodę sekwencjonowania. W genie TP53 wykryliśmy dwie zmiany: polimorfizm R175H G>A (CGC>CAC) w egzonie 5 oraz zmianę synonimiczną R213R (CGA>CGG) w egzonie 6 u 15% badanych (2/13 przypadków raka endometrium). W sekwencji DNA egzonu 3 genu MSH6 u 29% pacjentek został wykryty polimorfizm: D180D (GAT>GAC). U żadnej z pacjentek nie została wykryta zmiana w sekwencji DNA genu CDKN2A oraz w egzonach 2; 5; 7 i 8 genu PTEN.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2014, 41, 1; 17-32
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka histopatologiczna rozrostów błony śluzowej trzonu macicy. Część I
Histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia. Part I
Autorzy:
Nasierowska-Guttmejer, Anna
Grajkowska, Wiesława
Bardadin, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030160.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometrial hyperplasia
endometrial intraepithelial cancer (EIC)
endometrial intraepithelial neoplasia (EIN)
endometrial precancerous condition
uterine bleeding
krwawienia z jamy macicy
rozrost endometrium
stany przedrakowe endometrium
wewnątrznabłonkowa neoplazja endometrium (ein)
wewnątrznabłonkowy rak endometrium (eic)
Opis:
Bleeding from uterine cavity in peri- or postmenopausal women is usually the first symptom of endometrial hyperplasia. Endometrial cells are very sensitive to estrogen stimulation. Endo- or exogenous estrogen stimulation results in simple endometrial hyperplasia without atypia, hyperplasia with atypia (precancerous condition) to endometrial cancer. The key issue in histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is differentiation between hyperplasia and precancerous condition and frank cancer. Widely used WHO classification of endometrial hyperplasia not always enables selection of relatively homogenous groups of patients with a similar prognosis. Therefore, an alternative clinically useful classification has been developed, distinguishing between benign endometrial hyperplasia justifying hormonal therapy and endometrial intraepithelial neoplasia (EIN), which is a precancerous condition warranting both hormonal and surgical treatment. The product of suppressor gene PTEN is considered a biological marker of precancerous cellular clone. In some cases, to improve objectivism of interpretation of microscopic images, histopathological study may be supplemented by immunohistochemical assay of PTEN expression. From the clinical point of view, an important point is that subdivision of EIN has significant practical implications. It enables sorting out of groups of patients depending on prognosis and risk of development of cancer, and also helps to determine the best treatment modality. An indispensable prerequisite for a correct histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is a close cooperation between pathologists and gynecologists. Clinical data concerning the patient’s age, date of last menses and hormonal status have a significant influence on interpretation of microscopic image of endometrial biopsy.
Krwawienie z jamy macicy u kobiet w okresie okołomenopauzalnym lub pomenopauzalnym jest najczęściej pierwszym objawem rozrostu błony śluzowej trzonu macicy. Komórki nabłonka endometrium cechuje duża wrażliwość na estrogeny. Stymulacja estrogenowa (endo- lub egzogenna) prowadzi do rozrostu prostego endometrium bez atypii, przez rozrost z atypią (stan przedrakowy) do raka endometrioidnego. Punktem krytycznym w diagnostyce histopatologicznej rozrostów endometrium jest odróżnienie hiperplazji od stanu przedrakowego i raka. Ponieważ powszechnie stosowana klasyfikacja WHO rozrostów błony śluzowej trzonu macicy nie zawsze dzieli pacjentki na jednorodne grupy o tym samym rokowaniu, powstała alternatywna klasyfikacja przydatna klinicznie, wyróżniająca łagodny rozrost endometrium, upoważniający do leczenia hormonalnego, i śródnabłonkową neoplazję endometrium (EIN), która jest stanem przedrakowym i może być leczona hormonalnie i operacyjnie. Biomarkerem klonu komórek o charakterze przedrakowym może być produkt genu supresorowego PTEN. W części przypadków, celem obiektywizacji interpretacji obrazu mikroskopowego, badanie histopatologiczne można poszerzyć o immunohistochemiczną ekspresję PTEN. Z klinicznego punktu widzenia istotne jest, iż podział EIN ma implikacje kliniczne. Dzieli on chorych na grupy w zależności od rokowania i ryzyka rozwoju raka oraz determinuje metodę leczenia. Nieodzowny warunek prawidłowej diagnostyki histopatologicznej rozrostów błony śluzowej trzonu macicy stanowi współpraca między patologiem i ginekologiem. Dane kliniczne dotyczące wieku pacjentki, daty ostatniej miesiączki i stanu hormonalnego mają istotny wpływ na interpretację obrazu mikroskopowego biopsji endometrialnej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 154-160
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozległość limfadenektomii w raku endometrium oraz jej wpływ na utratę krwi i czas trwania zabiegu
The extent of lymphadenectomy in endometrial cancer and its effect on blood loss and procedure duration
Autorzy:
Opławski, Marcin
Bieda, Tomasz
Zarawski, Marcin
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030382.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometrial cancer
lymphadenectomy
para-aortic lymph nodes
pelvic lymph nodes
surgical treatment
leczenie chirurgiczne
limfadenektomia
rak endometrium
węzły miednicze
węzły okołoaortalne
Opis:
The clinical staging of endometrial cancer is performed based on surgical-pathological criteria. The extent of lymph node dissection represents a clinical problem. The study was performed in order to assess the occurrence of metastases in iliac and para-aortic lymph nodes as well as to compare selected surgical risk factors in the case of extending the surgery with the dissection of these lymph nodes. The control group included 27 patients undergoing hysterectomy with iliac lymph node dissection; the study group included 30 patients after iliac and para-aortic lymph node removal. The incidence of metastases was assessed as well as the duration of procedure and intraoperative blood loss were compared. Metastases to lymph nodes were found in 10 (17.5%) females. Iliac lymph node metastases were detected in four patients (14.8%) in group I. In group II, metastases were detected in six (20%) patients: isolated para-aortic metastases in two patients (6.67%), para-aortic and iliac metastases in four (13.33%) patients. Statistically significant difference (p = 0.0035) was found in the duration of procedures: the median was 102.5 minutes for iliac lymphadenectomy, and 132.5 minutes for iliac/para-aortic lymphadenectomy; the maximum duration of iliac/para-aortic lymphadenectomy was 20 minutes longer. There was no statistically significant difference in blood loss (p = 0.4980). However, significantly higher maximum blood loss volume was noticeable in the study group. It is necessary to adjust the para-aortic lymphadenectomy in endometrial cancer to patient’s health status as well as to make maximum use of preoperative diagnostics. The procedure should be performed by a specialist experienced in gynecologic oncology to minimize the surgical risk. Information on lymph node status is the most important prognostic factor in endometrial cancer, which allows for a proper qualification for adjuvant therapy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 2; 99-105
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola witamin antyoksydacyjnych w złośliwych nowotworach ginekologicznych
The role of antioxidant vitamins in gynecologic malignancies
Autorzy:
Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Markowska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030154.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breast cancer
cervical cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
vitamin A
vitamin C
vitamin D
vitamin E
rak endometrium
rak jajnika
rak piersi
rak szyjki macicy
witamina a
witamina c
witamina d
witamina e
Opis:
Vitamins D, C, E and A, which belong to antioxidants, exhibit anticancer activity. The mechanism of vitamin D antitumor activity involves the inhibition of cell proliferation, stimulation of apoptosis, inhibition of angiogenesis and an increased activity of metalloproteinases in the extracellular matrix. Vitamin D prevents the development and progression of breast cancer; its lower levels in the serum of premenopausal women are linked to the development of triple negative cancer (E-, PR-, HER2-). Cohort studies on the effects of VDR (vitamin D receptor) polymorphisms and studies related to vitamin D supplementation in postmenopausal women in the context of reduced risk of breast cancer are controversial. Vitamin D exerts a protective effect against ovarian and endometrial cancer. Vitamin C protects cells against the formation of mutagenic nitro compounds, enhances the immune system by promoting the activity of NK, T and B cells. Vitamin C supplementation improves treatment outcomes in disseminated breast cancer; the vitamin acts synergistically with cisplatin, it increases paclitaxel and doxorubicin cytotoxicity and abolishes toxic effects of tamoxifen. Vitamin C combined with chemotherapy in ovarian cancer prolongs patient’s survival. It increases sensitivity to cisplatin. Vitamin E exerts anticancer effects via multiple pathways. Its increased administration reduces the risk of breast cancer and ovarian cancer. The reduction in the incidence of endometrial cancer remains controversial. Vitamin A also exerts antioxidant effects. The compound reduces the incidence of DNA damage in cells exposed to hydrogen peroxide and protects cell organelles (including mitochondria) against the negative impact of lipid peroxidation. It reduces the risk of multiple tumors, including breast and cervical cancer.
Witamina D oraz witaminy C, E i A, należące do antyoksydantów, wykazują aktywność przeciwnowotworową. Mechanizm działania witaminy D obejmuje hamowanie proliferacji komórkowej, stymulację apoptozy, hamowanie angiogenezy i zwiększanie aktywności metaloproteinaz macierzy pozakomórkowej. Witamina D zapobiega rozwojowi raka piersi i progresji choroby; niższe jej stężenia w surowicy kobiet przed menopauzą wiążą się z rozwojem raków potrójnie negatywnych (E-, PR-, HER2-). Badania kohortowe dotyczące wpływu polimorfizmów genu VRD (vitamin D receptor) oraz badania nad suplementacją witaminy D po menopauzie w kontekście redukcji rozwoju raka piersi są kontrowersyjne. Witamina D ma protekcyjny wpływ w przypadku raka jajnika i endometrium. Witamina C chroni komórki przed mutagennym tworzeniem nitrozwiązków, wzmacnia funkcjonowanie układu immunologicznego przez wzrost aktywności komórek NK oraz limfocytów T i B. Stosowanie witaminy C poprawia wyniki leczenia rozsianego raka piersi; działa ona synergistycznie z cisplatyną, zwiększa cytotoksyczność paklitakselu i doksorubicyny, znosi toksyczny wpływ tamoksyfenu. Witamina C w skojarzeniu z chemioterapią przyczynia się do dłuższego przeżycia pacjentek z rakiem jajnika i poprawia wrażliwość na stosowaną cisplatynę. Witamina E działa przeciwnowotworowo przez wiele ścieżek. Jej zwiększona podaż wiąże się ze spadkiem ryzyka wystąpienia raka piersi i raka jajnika. Obniżenie ryzyka zachorowania na raka endometrium jest kontrowersyjne. Witamina A także ma działanie antyoksydacyjne. Obniża częstość uszkodzeń DNA indukowanych nadtlenkiem wodoru i chroni organella komórkowe (w tym mitochondria) przed negatywnymi skutkami peroksydacji lipidów. Zmniejsza ryzyko rozwoju wielu nowotworów, w tym raka piersi i szyjki macicy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 39-52
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hormonalna terapia zastępcza w ginekologii onkologicznej
Hormone replacement therapy in gynecologic oncology
Autorzy:
Witczak, Kamila
Sajdak, Stefan
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031323.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hormone replacement therapy
gynecologic oncology
breast cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
cervical cancer
vulvar cancer
benign tumors
hormonalna terapia zastępcza
ginekologia onkologiczna
rak piersi
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
guzy łagodne
Opis:
Age-related increase of risk of developing a genital malignancy in the females, increasing level of health awareness in general population, improved oncologic prevention, better diagnostic techniques and therapies, all of them contribute to increased number of patients at menopausal age completing oncological treatment. The problem concerns also young women, who require radical surgical consisting in oophorectomy, radiotherapy and chemotherapy. An increasingly frequent problem in the gynecologic practice is the use of hormonal replacement therapy in patients with a history of malignancy. Oophorectomy before menopause results in development of atrophic lesions in estrogen-dependent tissues, osteoporosis, cardiovascular and urogenital diseases, sexual dysfunction, vasomotor disorders and compromised quality of life, resulting in disorders of lipid metabolism and affects mental condition. An absolute contraindication for hormonal replacement therapy during menopause is active estrogen-dependent malignancy. Other clinical situations and controversies associated therewith concerning safety, particularly in view of hormone-dependent tumors, result in several attempts at development of uniform and generally accepted guidelines concerning the use of hormonal replacement therapy in menopausal women. This paper discusses hormonal replacement therapy in the context of its role in the carcinogenesis process and its use in patients with current or past history of a malignancy. The aim of this paper is to present current state-of-the-art in the aspect of safety of hormonal replacement therapy in patients with a malignancy: endometrial cancer, breast cancer, ovarian cancer, cervical cancer, vulvar cancer and also benign tumors, e.g. uterine myoma and endometrial cyst.
Zwiększające się z wiekiem ryzyko zachorowania na nowotwory żeńskich narządów płciowych, wzrost poziomu świadomości społecznej, profilaktyki onkologicznej, lepsze możliwości diagnostyczne oraz terapeutyczne schorzeń nowotworowych przyczyniają się do wzrostu liczby pacjentek w wieku menopauzalnym po leczeniu onkologicznym. Problem dotyczy również kobiet w młodym wieku, wymagających radykalnego leczenia chirurgicznego obejmującego usunięcie jajników, radioterapię i chemioterapię. Coraz częstszy problem w praktyce ginekologicznej stanowi aspekt stosowania hormonalnej terapii zastępczej u pacjentek z chorobą nowotworową w wywiadzie. Usunięcie jajników przed menopauzą skutkuje rozwojem zmian zanikowych w tkankach estrogenozależnych, osteoporozy, schorzeń układu sercowo-naczyniowego i układu moczowo-płciowego, dysfunkcji seksualnych, objawów wazomotorycznych oraz pogorszeniem jakości życia, stanowi przyczynę rozwoju zaburzeń gospodarki lipidowej oraz wpływa na kondycję psychiczną. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania hormonalnej terapii wieku menopauzalnego jest czynna estrogenozależna choroba nowotworowa. Pozostałe sytuacje kliniczne i związane z nimi kontrowersje dotyczące bezpieczeństwa stosowania terapii, szczególnie w aspekcie nowotworów hormonozależnych, skłaniają do licznych prób wypracowania ujednoliconych, obowiązujących wytycznych stosowania leczenia hormonalnego wieku menopauzalnego w tej grupie pacjentek. W opracowaniu omówiono hormonalną terapię zastępczą w kontekście udziału w procesie karcynogenezy oraz stosowania leczenia u pacjentek z rozpoznaną aktualnie lub w przeszłości chorobą nowotworową. Celem opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat bezpieczeństwa stosowania hormonalnej terapii zastępczej w przypadku nowotworów złośliwych: raka endometrium, piersi, jajnika, szyjki macicy, sromu oraz guzów łagodnych: mięśniaków macicy, torbieli endometrialnych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 62-73
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gruczołowy rak szyjki macicy czy rak endometrium – trudności w diagnostyce
Glandular cancer of the cervix or endometrial cancer – difficulties in diagnostics
Autorzy:
Szubert, Maria
Kwiatkowska-Wypych, Paulina
Sikora, Martyna
Szwalski, Jarosław
Suzin, Jacek
Kowalczyk-Amico, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031569.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
jasnokomórkowy rak endometrium
rak gruczołowy szyjki macicy
wirus hpv
dysplazja szyjki macicy
radykalna histerektomia
endometrial clear-cell carcinoma
adenocarcinoma of cervix
hpv virus
cervical intraepithelial neoplasia
radical
hysterectomy
Opis:
According to the epidemiological data, a tendency for rising cervical adenocarcinoma morbidity, especially among young women, has recently been observed. The efficacy of routinely used screening methods in detecting glandular precancerous lesions is significantly lower than in planoepithelial lesions. Many authors emphasize a worse outcome in cervical adenocarcinoma patients when compared with the patients with squamous cell cancer. Endometrial cancer is one of the most common gynecologic malignancies in Poland – affecting menopausal women. An early symptom of this cancer is an abnormal bleeding pattern in women of childbearing age or bleeding after menopause. The selection of the type and methods of endometrial cancer treatment are crucial factors influencing the final effectiveness of treatment. The article presents a case report – patient (age 31) who after cervical conization was diagnosed with cervical adenocarcinoma. Based on the diagnosis, the patient was qualified to Wertheim’s operation (radical hysterectomy with pelvic lymphadenectomy with paracervical tissue). There were no complications during or after surgery. The final histopathological report proved endometrial clearcell adenocarcinoma. We discussed diagnostic difficulties and the recommended treatment for both types of cancer. We should also remember that the final pathology report determines postoperative treatment.
Jak wynika z danych epidemiologicznych, w ostatnim czasie obserwuje się wzrost częstości występowania raka gruczołowego szyjki macicy, szczególnie u młodych kobiet. Skuteczność rutynowo stosowanych metod przesiewowych w wykrywaniu zmian prekursorowych jest w przypadku adenocarcinoma zdecydowanie niższa niż w przypadku zmian płaskonabłonkowych. Wielu autorów zwraca uwagę na mniej korzystne przeżycia chorych na raka gruczołowego w porównaniu z chorymi na raka płaskonabłonkowego. Rak trzonu macicy jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych u kobiet w Polsce; dotyczy głównie pacjentek w wieku około- i pomenopauzalnym. Wczesne objawy tego nowotworu to nieprawidłowy schemat krwawień z dróg rodnych u kobiet w wieku reprodukcyjnym lub krwawienie po menopauzie. Skuteczność walki z rakiem endometrium zależy od wyboru rodzaju i sposobu leczenia. W pracy przedstawiono opis przypadku 31-letniej pacjentki, u której po konizacji szyjki macicy rozpoznano raka gruczołowego szyjki macicy. Ze względu na powyższy wynik histopatologiczny pacjentkę zakwalifikowano do operacji sposobem Wertheima. Zabieg i przebieg pooperacyjny bez powikłań. Ostateczny wynik histopatologiczny wskazywał na raka gruczołowego jasnokomórkowego trzonu macicy (adenocarcinoma clarocellulare). Na podstawie zaprezentowanego opisu przypadku omówiono trudności diagnostyczne dotyczące różnicowania raków gruczołowych szyjki i trzonu macicy oraz prawidłowe sposoby postępowania w obu typach nowotworów. Należy mieć na uwadze, że ostateczny wynik histopatologiczny wpływa na postępowanie pooperacyjne.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 3; 239-244
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena funkcji układu moczowego oraz komfortu życia kobiet po skojarzonym leczeniu raka endometrium
An assessment of the urinary function and the comfort of life in patients after endometrial cancer combined treatment
Autorzy:
Opławski, Marcin
Kosobudzki, Radosław
Kwiatkowski, Michał
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030404.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brachytherapy
endometrial cancer
mixed incontinence
overactive bladder
stress urinary incontinence
urodynamic testing
badanie urodynamiczne
brachyterapia
mieszane nietrzymanie moczu
pęcherz nadreaktywny
rak endometrium
wysiłkowe nietrzymanie moczu
Opis:
Endometrial cancer is currently the most common form of female reproductive tract tumors. The efficacy of treatment, which involves surgery, radiotherapy and systemic therapy, is increasing and the assessment of the quality of life of patients is subject to careful analysis. Difficulty in urination represents a major factor reducing the quality of life of patients. The aim of the study was to collect data on the urinary functioning and the quality of life in endometrial cancer patients considered cured after a combined treatment compared to patients after non-oncological hysterectomy. A total of 46 females divided into two groups were included in the study. Group I (study group) included 23 endometrial cancer patients (stage IA, G1–G2) after combined treatment, who received surgical treatment and adjuvant brachytherapy; group II (control group) included 23 patients after non-oncological hysterectomy and uterine appendage removal. The patients were assessed once, between month 6 and 12 after treatment termination. Medical history, gynecologic examination, urodynamic testing and life quality assessment were performed in all patients. Statistical analysis showed a significant difference between the two groups in terms of urogynecologic outcomes (p = 0.0193). The proportion of women without any disturbances was definitely higher in the control group (only 22%) vs. study group. Stress urinary incontinence, mixed incontinence and overactive bladder were more common in the study group compared to controls. Furthermore, a significant difference in the quality of life was shown between the compared groups of patients (p = 0.0270). Reduced quality of life was significantly more common in the study group (57% vs. 26% of controls). Improvement of life quality was less common in the study group (13%) compared to controls (28%). Brachytherapy increases the severity of genitourinary disorders, which adversely affects the quality of life in patients after cancer therapy.
Rak endometrium to obecnie najczęstszy nowotwór narządu rodnego. Leczenie – wykorzystujące zabieg operacyjny, radioterapię i terapię systemową – jest coraz skuteczniejsze, a ocenę komfortu życia pacjentek poddaje się dokładnej analizie. Głównym czynnikiem obniżającym jakość życia chorych stają się problemy z oddawaniem moczu. Celem badania było uzyskanie informacji na temat funkcjonowania układu moczowego i jakości życia kobiet uznanych za wyleczone po skojarzonym leczeniu raka endometrium w porównaniu z tymi, którym macicę usunięto z przyczyn nieonkologicznych. Badaniu poddano 46 kobiet podzielonych na dwie grupy. Grupa pierwsza (badana) składała się z 23 pacjentek po skojarzonym leczeniu raka endometrium (IA, G1–G2), leczonych chirurgicznie i uzupełniającą brachyterapią, a grupa druga (kontrolna) – z 23 pacjentek po usunięciu macicy z przydatkami z powodów nieonkologicznych. Kobiety badano jednorazowo, między 6. a 12. miesiącem po zakończeniu leczenia. We wszystkich przypadkach przeprowadzono wywiad lekarski, badanie ginekologiczne, badanie urodynamiczne i badanie jakości życia. Analiza statystyczna wykazała istotną różnicę wyników badania uroginekologicznego między grupami (p = 0,0193). Odsetek kobiet, u których nie stwierdzono zmian, był zdecydowanie większy w grupie kontrolnej niż grupie badanej, gdzie wyniósł zaledwie 22%. W grupie badanej częściej niż w kontrolnej notowano przypadki wysiłkowego nietrzymania moczu, postaci mieszanej nietrzymania moczu i pęcherza nadreaktywnego. Okazało się także, że jakość życia pacjentek z porównywanych grup istotnie się różni (p = 0,0270). Jej spadek stwierdzano znacząco częściej w grupie badanej – u 57% kobiet (w grupie kontrolnej – u 26%). Polepszenie jakości życia notowano w grupie badanej rzadziej (13%) niż w grupie kontrolnej (28%). Brachyterapia powoduje nasilenie zaburzeń w układzie moczowo-płciowym, co negatywnie wpływa na komfort życia po leczeniu onkologicznym.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 2; 78-84
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies