Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przetrwalniki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Activity of Selected Disinfectants Towards Endospores of Bacteria of the Bacillus Genus
Aktywność wybranych dezynfektantów wobec przetrwalników bakterii z rodzaju Bacillus
Autorzy:
Olesiak, P.
Smyłła, A.
Krupa, P.
Kostecki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204917.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dezyfektanty
środki dezynfekujące
przetrwalniki bakterii
Bacillus
disinfectants
endospores
Opis:
Disinfectants are commonly used in households, hospitals, in drug manufacturing, in food processing. With the ever-increasing antibiotic-resistance of microorganisms, it is crucial to rationally apply disinfectants in suitable concentrations, with proper active substance, as not all substances affect various organisms in the same way. Among the microorganisms that are particularly difficult to kill, there are bacteria producing spores - forms that have different structure and sensitivity to disinfectants than the vegetative forms. The aim of the study has been to examine the influence of frequently used disinfectant compounds upon the spores of bacteria of the Bacillus genus: B. cereus, B. mycoides, and B. subtilis. In the study of disinfectants the findings showed that the disinfectants with the best results against spores are: peracetic acid, hydrogen peroxide in concentrations of 30% as well as 5%, and Lysoformin 3000. The least efficient in fighting spores proved to be Isopropanol and Promanum N. Differentiation has been found to exist in the reaction of specific species to the preparation Rafasept, as B. subtilis occurred to be very sensitive to that compound, whereas Rafasept turned out to be ineffective in the case of B. mycoides and B. cereus.
Środki dezynfekujące wykorzystywane są powszechnie w gospodarstwach domowych, w szpitalach, przy produkcji leków, w przemyśle spożywczym. Przy ciągle narastającej antybiotykooporności mikroorganizmów ważne jest racjonalne stosowanie dezynfektantów w odpowiednich stężeniach, z odpowiednią substancją czynną, ponieważ nie wszystkie substancje działają w taki sam sposób na różne organizmy. Szczególnie trudnymi do zabicia mikroorganizmami są bakterie produkujące spory - formy o odmiennej budowie i odmiennej wrażliwości na dezynfektanty niż formy wegetatywne. Celem pracy było zbadanie wpływu często stosowanych związków dezynfekcyjnych na przetrwalniki bakterii z rodzaju Bacillus: B. cereus, B. mycoides i B. subtilis. W badaniach nad środkami dezynfekcyjnymi stwierdzono, że najlepszymi dezynfektantami wobec spor są: kwas nadoctowy, nadtlenek wodoru zarówno w stężeniu 30%, jak i 5% oraz Lysoformin 3000. Najmniej skutecznymi wobec przetrwalników okazały się Izopropanol i Promanum N. Stwierdzono zróżnicowanie w reakcji poszczególnych gatunków na preparat Rafasept, ponieważ B. subtilis okazał się bardzo wrażliwy na ten związek, natomiast wobec B. mycoides i B. cereus Rafasept okazał się nieskuteczny.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2012, 38, 1; 63-73
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biosynthetic stability of Bacillus subtilis and B.polymyxa during storage
Stabilnosc biosyntetyczna szczepow Bacillus subtilis i Bacillus polymyxa podczas przechowywania
Autorzy:
Rodziewicz, A
Wojtatowicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373157.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
przechowywanie
Bacillus subtilis
szczepy bakteryjne
przetrwalniki
stabilnosc
zywotnosc
Bacillus polymyxa
Opis:
The purpose of the study was to evaluate the effectiveness of preservation of two bacteria strains: Bacillus subtilis B-3 and Bacillus poly my xa В-20 (proteinase and amylase producers) in the form of dried spores on glass beads. In our study we have found that the survival level of the two strains after 15 months of storage was 100%. The viability of B. subtilis B-3 was 20% lower than that of the control culture maintained by subculturing on agar slants and stored at 4°C (µ = 1.8 h-1 and µ = 2.16 h-1), whereas the viability of B. polymyxa B-20 was similar to that of the control culture (µ = 1.3 h-1). The biosynthetic capability of B. polymyxa B-20 remained at unchanged levels of 303 FSU and 2.5 AU, but only when the spores had been stored on glass beads with starch as the protective agent. The biosynthetic activity of B. subtilis B-3 was 76% lower in the case of proteinases and 60% lower in the case of amylases. The method of storage of bacteria in the form of spores dried on glass beads, described in this paper, can be recommended for B. polymyxa B-20 strain, but it is not suitable for B. subtilis B-3 since the bacteria have lost, to a large extent, their biosynthetic ability.
W pracy oceniano skuteczność metody przechowywania w formie przetrwalników na perełkach szklanych, dwóch szczepów B.subtilis B-3 i B.polymyxa B-20, producentów proteinaz i amylaz. Wykazano, że po 15 miesiącach przechowywania badane szczepy przeżywały w 100% (Tabela 1,2). Żywotność szczepu B.subtilis B-3 po tym czasie byla niższa o 20% w stosunku do kontroli którą stanowiła kultura okresowo przeszczepiana i przechowywana na skosach w temperaturze 4°C (µ = 1,8 godz-1 i µ = 2,16 godz-1), natomiast szczepu B.polymyxa B-20 była zbliżona do kontroli (µ = 1,3 godz-1). Szczep B.polymyxa B-20 zachowywał zdolność biosyntezy enzymów na niezmienionym poziomie (303 JFS i 2,5 JA) ale tylko podczas przechowywania przetrwalników na perełkach ze skrobią (Rys. 2). Aktywność biosyntetyczna szczepu B.subtilis B-3 była niższa w przypadku proteinaz o 76% zaś amylaz o 60% (Rys. 1). Opisaną metodę przechowywania bakterii w postaci wysuszonych przetrwalników na perełkach szklanych można polecić dla szczepu B.polymyxa B-20 i nie jest ona odpowiednia dla szczepu B.subtilis B-3, gdyż bakterie traciły w znacznym stopniu, uzdolnienia biosyntetyczne.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 1; 69-76
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies