Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prezydentura" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Between parliamentarism and a presidential system model – reasons and consequences of the radical reorientation of assumptions underlying the polity of the polish state in the interwar period from the perspective of its security
    Autorzy:
    Landmann, Tomasz.
    Powiązania:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki 2016, nr 2, s. 87-103
    Data publikacji:
    2016
    Tematy:
    Władza wojskowa Polska 1918-1939 r.
    Polityka wewnętrzna
    Prezydentura (urząd)
    Wojsko
    Opis:
    Bibliogr.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Budowanie państwa w Afganistanie w trakcie prezydentury Baracka Obamy
    Autorzy:
    Gil, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624486.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Afghanistan, intervention, Obama administration, state-building
    Afganistan, interwencja, prezydentura Baracka Obamy, budowanie państwa
    Opis:
    The article is focused on armed state-building in Afghanistan during the presidency of Barack Obama (2009–2017). The Afghan war was strongly debated in the early Obama administration, divided into proponents of an Al-Qaeda-focused approach (the Biden approach) with its limited military presence and those supporting a stronger military footing (the McChrystal approach). While the first Obama term employed counterinsurgency (COINtainment), the second employed a “non-kinetic” model and a phased withdrawal. Thus, the US has shifted its role from a regime-changer (but not a game-changer) with an anti-Taliban attitude to “Afghanistan good enough”. Finally, the author argues that there were only some enclaves of state-building “in” Afghanistan as the country is extremely resistant to international engineering. The US’s inconsistent, back-and-forth approach to Afghanistan should also be assessed in the context of the Taliban’s re-emergence.
    Problematyka artykułu koncentruje się na zbrojnym budowaniu państwa w Afganistanie w trakcie dwóch kadencji prezydenta Baracka Obamy (2009–2017). Afganistan traktowany jest w kategoriach państwa postinterwencyjnego. Autor przedstawia podejścia USA do interwencji państwotwórczej po 2009 r., które oscylowały wokół dwóch przeciwstawnych opcji: antyterrorystycznej z ograniczoną obecnością militarną USA w Afganistanie (m.in. Joe Biden) oraz przeciwpartyzancką (gen. Stanley McChrystal). O ile w trakcie pierwszej kadencji dominowało podejście przeciwpartyzanckie (COIN) do interwencji, po 2013 r. operacja zaczęła przybierać mniej kinetyczny kształt z docelowym wygaszeniem operacji „Trwała Wolność” (OEF). Równolegle doszło do zmiany roli USA, które ze stojącego za zmianą reżimu interwenta przeobraziły się w zwolennika Afganistanu „w wersji minimum”. Biorąc pod uwagę historyczną odporność Afganistanu na wpływy zewnętrzne, Autor suponuje jedynie fasadowy charakter koalicyjnego budowania państwa w Afganistanie. Ocena szeregu niespójności w polityce USA wobec Afganistanu powinna być także dokonana w kontekście odnowy sił Talibanu.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2017, 12, 2
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Volodymyr Zelensky: What has Been Done in the Past Year? What’s Next?
    Wołodymyr Zelenski: Co zrobiono w minionym roku? Co dalej?...
    Autorzy:
    Donaj, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012014.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ukraine
    European Union
    Revolution of Dignity
    presidency
    prospects for European integration
    Ukraina
    Unia Europejska
    rewolucja godności
    prezydentura
    perspektywy integracji europejskiej
    Opis:
    The paper sets out to assess the first year of Volodymyr Zelensky’s presidency. By analyzing the decision-making process followed by Zelensky (using the decision-making, institutional-legal, systems, induction and deduction methods), the author attempts to answer whether the process serves Ukraine and its long-term interests. By identifying the determinants affecting Ukraine’s foreign policy, the author tries to show the long term prospects for the country.
    Treścią publikacji jest próba oceny pierwszego roku prezydentury W. Zełenskiego. Dokonując analizy procesu podejmowania decyzji przez W. Zełenskiego (posiłkując się metodą decyzyjną, instytucjonalno-prawną, systemową oraz indukcją i dedukcją) autor próbował odpowiedzieć, czy jest to działanie służące Ukrainie i jej dalekosiężnym interesom. Określając determinanty wpływające na politykę zagraniczną Ukrainy, autor starał się ukazać, co w dalszej perspektywie czeka kraj nad Dnieprem.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2020, 14; 101-112
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Donald Trump and America Divided against Itself
    Donald Trump i Ameryka podzielona przeciw samej sobie
    Autorzy:
    Bryk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029635.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Donald Trump’s Presidency
    American Conservatism
    liberal oligarchy
    populism
    identity liberalism
    fragmentation of American socjety
    prezydentura Donalda Trumpa
    konserwatyzm amerykański
    oligarchia liberalna
    populizm
    globalizacja
    liberalizm tożsamościowy
    fragmentacja społeczeństwa amerykańskiego
    Opis:
    Donald Trump became the president of the United States because he was able to see the deep division of the American society into 80% of the population comprising the lower and middle classes and the caste-like oligarchic elite, which is made up of the richest 1% and 19% of the upper-middle class population. These 20% justifies its privileged social position by referring to meritocracy, the ideology of identity liberalism and to globalism, delegitimizing any opposition as a manifestation of ignorance, pathological aggression or social maladjustment (“the deplorables” of Hillary Clinton). Trump turned to the remaining 80% of society, angered not only by the effects of globalization implemented by the liberal elites as the only possible and rational economic policy, but also despised by the liberal upper middle class and forced by political elites to submit to the dictates of the ideology of emancipatory liberalism of personal autocreation, leading to the breakdown of social and family ties and the destruction of authorities. Trump won the support of angry voters because he raised issues that were very close to much of the electorate but were absent from the dominant discourse of political elites, both in the Democratic Party and the Republicans. This was his “populism”, which was in fact democratic and conservative patriotism or mild nationalism. Nevertheless, this provoked vehement opposition from both the liberal left, part of the federal administration (“deep state”) and cancel culture, and from some republicans (“Never Trumpers”). However, the “resistance movement” that emerged after Trump’s election was able to appeal only to ideological arguments, including the perception of America’s and the West’s civilizational heritage as a structure of immanent oppression that Trump wants to renew and strengthen. Thus, a narrative was born presenting Trump as a usurper in a metaphysical sense, an enemy of the only legitimate moral and social order, i.e., the order of identity liberalism with its axioms of emancipation and moral autocreation of individuals. The violation of this quasi-religious order is to cause an escalation of violence and oppression motivated by hatred, racism, xenophobia and religious fanaticism. Such a narrative, referring to the theory of the “end of history” by Francis Fukuyama, was not confirmed either in the politics or in the legislation of the Trump administration, demonstrating flaws in the liberal-left understanding of the so called “populism”.
    Donald Trump został prezydentem USA, gdyż zdołał dostrzec głęboki podział społeczeństwa amerykańskiego: na 80% ludności obejmujące klasę niższą i średnią oraz przypominającą kastę elitę oligarchiczną, na którą składa się 1% najbogatszych oraz 19% ludności zaliczanej do wyższej klasy średniej. Te 20% swą uprzywilejowaną pozycję społeczną uzasadnia, odwołując się do merytokracji, ideologii liberalizmu tożsamościowego oraz globalizmu, delegitymizując sprzeciw jako przejaw ignorancji, patologicznej agresji lub nieprzystosowania społecznego (“pożałowania godni” – Hillary Clinton). Trump zwrócił się do pozostałych 80% społeczeństwa, rozgniewanego nie tylko skutkami wdrażanej przez liberalne elity – jako jedyna możliwa i racjonalna polityka gospodarcza – globalizacji, lecz również pogardzanego przez liberalną wyższą klasę średnią i zmuszanego przez elity polityczne do poddania się dyktatowi ideologii liberalizmu emancypacyjnego, prowadzącego do rozbicia więzi społecznych i rodzinnych oraz zniszczenia autorytetów. Trump zyskał poparcie rozgniewanych wyborców, gdyż poruszył tematy, które były bardzo bliskie znacznej części elektoratu, jednak nie były obecne w dominującym dyskursie elit politycznych – ani Partii Demokratycznej, ani republikanów. Na tym polegał jego “populizm”, będący w rzeczywistości demokratycznym i konserwatywnym patriotyzmem. Wywołało to gwałtowny sprzeciw, zarówno ze strony lewicy liberalnej, części administracji federalnej (deep state) i cancel culture, jak i ze strony części republikanów – zdeklarowanych przeciwników kandydatury Donalda Trumpa na prezydenta. Jednakże “ruch oporu”, który uaktywnił się po wygranej wyborczej Trumpa, był w stanie odwołać się jedynie do argumentów ideologicznych, w tym postrzegania dorobku cywilizacyjnego Ameryki i Zachodu jako struktury opresji, którą Trump chce odnawiać i wzmacniać. Zrodziła się tym samym narracja prezentująca Trumpa jako uzurpatora w sensie metafizycznym, wroga jedynie legitymowanego porządku moralnego i społecznego, tj. porządku liberalizmu tożsamościowego i emancypacji. Naruszenie tego porządku ma doprowadzić do eskalacji nienawiści i motywowanej rasizmem, ksenofobią i fanatyzmem religijnym przemocy, czyli “populizmu” w negatywnym sensie. Narracja taka, odwołująca się do teorii “końca historii” Francisa Fukuyamy nie znalazła jednak potwierdzenia ani w polityce, ani w prawodawstwie czasów administracji Trumpa, wskazując na niedostatki w lewicowo-liberalnym pojmowaniu tzw. populizmu.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2021, 1; 47-84
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unilateral Powers and Donald Trump Presidency
    Stosowanie uprawnień jednostronnych prezydenta USA w okresie administracji Donalda Trumpa
    Autorzy:
    Turek, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2047795.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Donald Trump
    U.S. political system
    separation of powers in the U.S. American presidency
    presidential powers
    system polityczny USA
    podział władzy w USA
    amerykańska prezydentura
    uprawnienia prezydenta
    Opis:
    The paper is an exploration of using unilateral presidential powers by Donald Trump. The Author hypothesizes that Trump, due to his lack of political experience, was less keen on detailed negotiations of legislative projects with Congress, and more willing to act unilaterally. Analyzing frequency of issuing selected unilateral directives by American presidents since Jimmy Carter, the Author claims that Trump was moderate user of unilateral tools, as several of his immediate predecessors issued more unilateral directives. However, Trump was most eager to act unilaterally in his fourth year of the presidency, due to emergency and national security concerns after the pandemic hit the United States.
    Poniższy artykuł jest eksploracją na temat stosowania uprawnień jednostronnych prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki w okresie administracji Donalda Trumpa. Autor stawia hipotezę iż Trump, ze względu na brak doświadczenia politycznego, był mniej skłonny do negocjowania szczegółów projektów legislacyjnych z Kongresem, a bardziej do rządzenia za pomocą jednostronnych dyrektyw. Analizując częstotliwość wydawania rozporządzeń wykonawczych, proklamacji, memorandów oraz oświadczeń przy podpisywaniu ustaw wydawanych przez prezydentów USA od czasów Jimmy’ego Cartera, artykuł wskazuje, że Trump korzystał z wybranych uprawnień jednostronnych w sposób umiarkowany. Jednocześnie Trump wydał najwięcej jednostronnych dyrektyw w czwartym roku prezydentury, w okresie wzmożonych obaw o bezpieczeństwo narodowe po wybuchu pandemii koronawirusa.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 2(66); 269-282
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Donald Trump as a Response to a Global Post-Cold War Liberal World
    Donald Trump odpowiedzią na świat liberalnego globalizmu po zimnej wojnie
    Autorzy:
    Bryk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/504942.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Donald Trump’s presidency
    liberal oligarchy
    Republican Party
    nation state
    open society
    post-1945 political order
    prezydentura Donalda Trumpa
    oligarchia liberalna
    Partia Republikańska
    państwo narodowe
    porządek polityczny po 1945 roku
    Opis:
    Donald Trump utilizes conservative values and narrative to gain power in elections, causing profound social turmoil (to hell with political correctness) and successfully attempts to limit oligarchization of American political life. He was able to defeat Hilary Clinton with her vision of liberal oligarchy supported by identity clientele groups. Trump focused his rhetoric and policies on social solidarity in a nation state fueled by republican values, thus opposing both liberals and libertarians joined against him in a conflict of two models of common interest in V. Pareto’s understanding. Some similarities to Ronald Regan’s presidency are visible, albeit major differences (business background, massive personal wealth, lack of political experience or administrative career) must be noticed. Trump’s vision “Great America” is a construed temporal social phenomenon, based on rhetoric of greatness and power, used however to implement real and profound policy changes (e.g. nominations to SCOTUS and federal courts). Moreover, Trump saves Republicans from political stalemate or even crisis, as they regain a chance to reorient the political system in a radical manner. His political intuition and business experience allowed Trump to overthrow the rhetoric of political correctness, liberal dispersed censorship and newspeak dictate of public morality. Brutal rhetoric and peculiar sense of humor combined with sincere optimism of a “self-made man” and entrepreneurial mentality allowed Trump to survive both ostracism of elites and ferocious attack of liberal media. He established himself as a representative and voice of “Hard America” (M. Barone), opposed to liberal despise for the “deplorable”. Trump indentifies himself as a man of action, rough business player and a builder, America to him is a nation of builders. Trump’s victory is a symbolic ending of the American and Western order established after 1945.
    Wygrane przez Donalda Trumpa – dzięki odwołaniu do wartości i narracji konserwatywnej – wybory prezydenckie wywołały wstrząs w społeczeństwie amerykańskim. Nowy prezydent z powodzeniem ograniczył postępującą oligarchizację życia politycznego Stanów Zjednoczonych. Zdołał pokonać Hilary Clinton z jej wizją państwa – oligarchii wspieranej przez klienckie grupy tożsamościowe. Trump skoncentrował swoją retorykę i kierunki polityki na solidarności społecznej w ramach państwa narodowego opartego na wartościach republikańskich. Stanął w opozycji zarówno do liberałów, jak i do libertarian złączonych w walce przeciwko niemu. Widać tu konflikt dwóch modeli interesu wspólnotowego w ujęciu Vilfredo Pareto. Ponadto dostrzec można podobieństwa do prezydentury Ronalda Regana, jednakże trudno pominąć zasadnicze rozbieżności (Trump – człowiek wielkiego biznesu z ogromnym majątkiem osobistym, niemający doświadczenia politycznego i niepełniący wcześniej funkcji publicznych). Sama wizja „wielkiej Ameryki” jest stworzonym przez Trumpa zjawiskiem społecznym, opartym na retoryce wielkości i władzy wykorzystywanej jednak przy wdrażaniu rzeczywistych zmian polityki państwa (np. nominacje sędziowskie). Oprócz tego nowy prezydent zapewnił Partii Republikańskiej wyjście z kryzysu, dając szansę na gruntowną i zasadniczą reorientację systemu politycznego USA. Intuicja polityczna i doświadczenie przedsiębiorcy pozwalają Trumpowi na obalenie monopolu retoryki politycznej poprawności wraz z moralnym dyktatem nowomowy i rozproszonymi formami cenzury. Brutalna retoryka i specyfi czne poczucie humoru towarzyszące autentycznemu optymizmowi self-made man, wraz z biznesową mentalnością, pozwoliły Donaldowi Trumpowi na przetrwanie ostracyzmu elit oraz zaciętych ataków mediów liberalnych. Nowy prezydent zajął miejsce trybuna „twardej Ameryki” (Michael Barone) stając w opozycji do liberalnej pogardy dla „godnych pożałowania”. Trump identyfikuje się jako budowniczy, człowiek działania, doświadczony i ostry gracz świata wielkich interesów. Sama Ameryka dlań to naród budowniczych. Nowa prezydentura jest również symbolicznym zakończeniem porządku ustanowionego w USA i Europie Zachodniej po roku 1945.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 3; 17-38
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trump and the Conservative Movement
    Donald Trump i ruch konserwatywny
    Autorzy:
    Bryk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029639.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Trump’s presidency
    American Conservatism in the 21st century
    culture wars
    populism
    liberal oligarchy
    technocracy
    identity politics
    prezydentura Donalda Trumpa
    konserwatyzm amerykański w XXI wieku
    wojny kulturowe
    populizm
    oligarchia liberalna
    technokracja
    polityka tożsamościowa
    Opis:
    United under Regan by anti-communism, the US Conservative movement is now deeply divided. This division was already visible in the so-called Sarah Palin’s conservative populism and the Tea Party movement. However, it showed itself in full force when the Republican party elite, living in symbiosis with liberals from the Democratic Party, had to respond to Donald Trump’s electoral success. It turned out that the traditional Republican electorate did not back the party’s globalist elite, but an outsider. Trump gained the support of that section of conservatives who rejected integration into the hegemonic ideology of leftist liberalism with its destructive narrative of “American iniquity” and the adoption of the technocratic global oligarchy model as the only possible “end of history”. Conservatives supporting Trump’s candidacy referred to the tradition of American conservatism, appealing to the Founding Fathers, the Constitution and national pride and supporting the idea of metaphysical freedom, ontologically rooted in being greater than the autonomous will of the individual. Thus, the possibility of agreement with the oligarchic elite professing identity liberalism is very limited. However, it is possible to create a tactical alliance between conservatives, especially religious ones, and libertarians. Despite fundamental anthropological and philosophical differences, the link is a common enemy – liberal identity politics. Additionally, Trump’s victory forces all currents in Regan’s conservative coalition to revise their goals and adjust to the new reality, as Trump did not appeal to economic globalism but called for the restoration of social solidarity and republican responsibility for all. He was aware of the possibility of creating a new coalition in the camp of conservatives and republicans, which must find a new common political goal, combining social and cultural conservatism with economic populism. Donald Trump, however, met with stiff opposition from conservatives who accept the technocratic hegemony of leftist liberalism along with the sexual revolution and new anthropology.
    Zjednoczony za czasów Regana, dzięki antykomunizmowi, amerykański ruch konserwatywny jest obecnie głęboko podzielony. Podział ten widać było jeszcze w tzw. konserwatywnym populizmie Sary Palin oraz ruchu Tea Party. Uwidocznił się on jednak z całą mocą, gdy żyjące w symbiozie z liberałami z Partii Demokratycznej elity Partii Republikańskiej musiały zareagować na sukces wyborczy Trumpa. Okazało się, że tradycyjny elektorat Republikanów nie poparł globalistycznie nastawionych elit partii, lecz człowieka „z zewnątrz”. Trump zyskał poparcie tej części konserwatystów, którzy odrzucali integrację z hegemoniczną ideologią lewicowego liberalizmu wraz z jego narracją „amerykańskiej nieprawości” oraz przyjęcie modelu technokratycznej, globalnej oligarchii jako jedynie możliwego „końca historii”. Konserwatyści popierający Trumpa odwoływali się do tradycji konserwatyzmu amerykańskiego, stale odnoszącego się do ojców założycieli, Konstytucji i narodowej dumy, popierającego ideę wolności metafizycznej, ontologicznie zakorzenionej w bycie większym niż autonomiczna wola jednostki. Tym samym płaszczyzna porozumienia z wyznającą liberalizm tożsamościowy elitą oligarchiczną jest bardzo niewielka. Możliwe okazuje się jednak stworzenie taktycznego sojuszu konserwatystów, zwłaszcza religijnych, z libertarianami. Mimo zasadniczych różnic antropologicznych i filozoficznych łącznikiem jest wspólny wróg – liberalna polityka tożsamościowa. Zwycięstwo Trumpa sprawia, że wszystkie nurty konserwatywnej koalicji Regana muszą zrewidować swe cele i dostosować się do nowej rzeczywistości, tym bardziej że Trump nie odwoływał się do globalizmu ekonomicznego, lecz wzywał do odbudowy solidarności społecznej i republikańskiej odpowiedzialności za wszystkich. Był świadom możliwości stworzenia nowej koalicji w obozie konserwatystów i republikanów, która musi znaleźć nowy wspólny cel polityczny, łączący konserwatyzm społeczny i kulturowy z populizmem gospodarczym. Donald Trump spotkał się jednak ze zdecydowanym sprzeciwem konserwatystów akceptujących technokratyczną hegemonię lewicowego liberalizmu wraz z rewolucją seksualną i nową antropologią.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2021, 1; 195-227
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies