Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "presbyters" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Holy Spirit and the Ongoing Formation of Presbyters
Autorzy:
Lipiec, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044139.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
formacja stała prezbiterów
formacja permanentna prezbiterów
formacja kapłanów
formacja kapłańska
Holy Spirit
ongoing formation of presbyters
permanent formation of presbyters
formation of priests
priestly formation
Opis:
The Holy Spirit plays a significant role in the process of the ongoing formation of priests. His activity can be perceived in three aspects. (1) He strengthens the charism given during the ordination to the priesthood in such a way that the presbyter is in constant connection with the Father and with the Son. (2) The Third Person of the Holy Trinity raises anew the pastoral love which is necessary for fulfilling the mission of priesthood and which leads to (3) the deepening of the bond between the priest and God. This enhances the priest's pursuit of his own holiness. The priest should actively respond to the Holy Spirit, Who initiates the contact by his engagement, and he should cooperate with Him for the sake of the salvation of the faithful, in order to build God's Kingdom on earth.
Duch Święty odgrywa znaczącą rolę w formacji stałej kapłanów. Jego działanie można postrzegać w trzech aspektach. Podtrzymuje On charyzmat dany podczas święceń prezbiteratu tak, że prezbiter trwa w łączności z Ojcem i Synem. Trzecia Osoba Trójcy Świętej rozpala na nowo miłość pasterską, konieczną do wypełnienia posłannictwa kapłańskiego, a także dąży do pogłębienia więzi między kapłanem a Bogiem. Dzięki temu sprzyja dążeniu prezbitera do osiągnięcia świętości osobistej. Wychodzącemu z inicjatywą Duchowi Świętemu kapłan powinien odpowiedzieć czynnym zaangażowaniem i podejmować współpracę z Nim dla zbawienia wierzących i w celu budowania Królestwa Bożego na ziemi.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 271-279
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Numerus concelebrantium
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950866.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Eucharystia
koncelebra
prezbiterzy
kapłaństwo
odnowa liturgii
wspólnota eucharystyczna
liczba koncelebransów
Eucharist
concelebration
presbyters
priesthood
liturgy renewal
Eucharistic community
number of concelebrants
Opis:
Msza św. koncelebrowana przywrócona w Kościele łacińskim przez Konstytucję o liturgii (nn. 57–58) początkowo była dozwolona jedynie w uściślonych przypadkach. Wymagano także, aby przewodniczył jej biskup lub jego delegat. W procesie przygotowywania przez Kongregację Kultu Bożego obrzędów koncelebry próbowano określić także liczbę koncelebrujących kapłanów. Jednak w wydanym w 1965 r. Ritus servandus zaznaczono jedynie, że zależy to od konkretnych warunków, w których ma miejsce koncelebracja Mszy św. Najważniejszym kryterium jest wielkość prezbiterium, aby koncelebrujący mogli otaczać ołtarz, nie zasłaniając go wiernym. Obecnie Mszy św. koncelebrowanej może przewodniczyć każdy prezbiter. Taka forma sprawowania Mszy św. stała się zwyczajną praktyką i jest zalecana zawsze wtedy, gdy jest wielu kapłanów i nie ma konieczności indywidualnej celebracji dla dobra wiernych. W ostatnich latach zauważa się tendencję do ograniczania liczby koncelebrujących, zachowując wskazania Ritus servandus. Potwierdza to podejmowanie tego problemu przez Kongregację Kultu Bożego, która przypomina i uzasadnia wcześniejsze przepisy Kościoła. Podkreśla się, że powinny być one zachowane, zwłaszcza w wielkich koncelebracjach i poza zwykłymi miejscami sprawowania Mszy św. Każda bowiem Msza św. koncelebrowana powinna ukazywać i w znakach wyrażać jej teologiczne znaczenie, tzn. jedność kapłaństwa, jedność Ofiary Chrystusa i jedność ludu Bożego.
The concelebration of Mass restored in the Latin Church by the Constitution on Divine Liturgy (no. 57–58) was initially permitted only in specific situations. One of the requirements was for the Bishop or his Delegate to preside. In the process of concelebration rite preparation the Congregation for Divine Worship attempted to determine the permitted number of concelebrants. However, in Ritus servandus, published in 1965, we can only find information that the number of concelebrants is dependent on the particular circumstances in which concelebration is taking place, such as the size of the presbyterium. Ritus servandus indicates that the concelebrants need to surround the altar, at the same time not obscuring the view for the faithful. Currently, the concelebrated Mass can be presided by any presbyter. This form of Mass celebration has become ordinary practice and is advised when there are many priests and there is no need for individual celebration for the sake of the faithful. In recent years a tendency to limit the number of concelebrants can be noticed.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies