Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "postkolonializm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Cosmopolitanism and its Discontents: Postcolonialism and the Immigrant Experience in Andrea Levy’s Small Island
Autorzy:
Fondo, Blossom Ngum
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579132.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
cosmopolitanism
postcolonialism
Andrea Levy
kosmopolitanizm
postkolonializm
Opis:
Andrea Levy’s Small Island captures the immigrant’s experience in cosmopolitan London. In this novel, she showcases the fact that contrary to its claims to be accommodating to this diversity, the values upheld make no room for difference as they are strictly Eurocentric. The characters who through their colonial experience and education have been misled to believe that they are part of the British Empire are presented here faced with the shock of discovery that once in England, they are ascribed the second class position. This paper intends to interrogate the claim to cosmopolitanism. This is done through an engagement with postcolonial critique which conceptualizes the power relations between the colonizers and the colonized. The main argument of this discussion is that although the London of Andrea Levy’s Small Island accommodates individuals from a variety of racial, national, cultural and ethnic backgrounds, they are never given the chance to experience any form of social integration.
Small Island (pol. Wysepka), autorstwa Andrei Levy, przedstawia losy imigrantów w kosmopolitycznym Londynie. Jednym z głównych problemów powieści jest ukazanie rozdźwięku między deklarowaną otwartością i tolerancją a rzeczywistością, w której na stosunek do inności rzutują silnie zakorzenione eurocentryczne schematy myślenia. Niniejszy artykuł, posługując się narzędziami krytyki postkolonialnej, konceptualizującej problem relacji między kolonizatorami i kolonizowanymi, analizuje na przykładzie ukazanego w powieści Londynu, skomplikowane problemy kulturowe, narodowe, rasowe byłego imperium kolonialnego.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/113 z. 1; 59-74
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dehumanizing Discourses: Margaret Atwood’s MaddAddam Trilogy on Post-Humans
Dehumanizujące dyskursy. Trylogia MaddAddam Margaret Atwood o post-ludziach
Autorzy:
Poręba, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062498.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Margaret Atwood
istoty nie-ludzkie
postkolonializm
dzieciństwo
MaddAddam
animalizacja
Opis:
This paper examines four discursive strategies: colonizing, animalizing, infantalizing and (plant) vegetative that characters in Margaret Atwood’s MaddAddam trilogy use to name the Crakers, post-humans with modified DNA structure. In discussing them, I expose a dehumanizing effect this seemingly neutral processes of naming and describing have. The interpretative findings discussed in this paper constitute a response to largely anthropocentrically oriented extensive criticism on Atwood’s writing. By questioning the neutrality of the narrative through a postcolonial reading of the trilogy, I argue that MaddAddam challenges the divisions between human and non-human. The paper investigates whether these dehumanizing discursive tactics of animalization, colonization, infantilism or vegetation, which are fundamentally oppressive, can become a means of resistance.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 195-219
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“And therefore we Must Seek Dialogue in this Networked World”: A Meeting of "Postcolonialism and Posthumanism in "Coloniality, Ontology, and the Question of the Posthuman" (ed. Mark Jackson). A Review
Autorzy:
Austin, Partycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030665.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
posthumanism
postcolonialism
subjectivity
agency
postumanizm
postkolonializm
ontologia
podmiotowość
sprawczość
Opis:
Opublikowany w 2018 roku tom pt. Coloniality, Ontology, and the Question of the Posthuman stanowi część nowej serii wydawniczej Routledge Research in New Postcolonialism. Zamieszczone w nim eseje, zebrane i zredagowane przez Marka Jacksona, odpowiadają na pytanie czy i w jaki sposób postkolonializm i posthumanizm spotykają się i uzupełniają w swoich odpowiedziach na debaty wokół Antropocenu, kwestii uchodźców, kryzysu przyrody czy światopoglądów autochtonicznych.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 534-541
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Body Movin’: Ecocritical and Postcolonial Readings of the Travelling Body in the Tomb Raider Series
Ciało w ruchu – ekokrytyczna i postkolonialna lektura podróżującego ciała w rozrywce interaktywnej na przykładzie serii Tomb Raider
Autorzy:
Gnat, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198015.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
game studies
ekokrytyka
postkolonializm
podróżujące ciało
ecocriticism
postcolonialism
travelling body
Opis:
When Lara Croft travels, she travels light – sans suitcase, but in most cases with enough firepower to take opposing forces ranging from dinosaurs to bloodthirsty locals. However, her big guns seems often unnecessary titillation, for she can manage very well without them thanks to her exquisite acrobatic and hand-to-hand combat skills. She will vault over any obstacle, swim across rapid flowing rivers and abseil the steepest ravines. Lara Croft’s travels are often as physical as the virtual world would allow. That physicality returns our attention to the oft forgotten aspect of travelling namely the body of the traveller, not only defined by its position in space, but also by the ordinary and extraordinary circumstances of its biological interaction with the surrounding environment.In this paper I would like to explore the interplay between the body of the traveller and contexts it is located in. These contexts range from the narrative and gameplay aspects of the Tomb Raider series, but also go beyond the border of the game and are realised in the transformative and reflective cultural milieu of the game. In particular I want to focus on the representations of Lara Croft as an archetypal “action girl” and “adventurer archaeologist” and how these representations are realised in reference to the changing (maturing?) video game environments. In the framework of postcolonial and ecocritical theories I want to explore the dyads of body/the purported exotic, body/natural environment, as well as physical/mental aspects of travelling.
Kiedy Lara Croft podróżuje, podróżuje lekko – bez walizki, ale w większości przypadków z wystarczającą siłą ognia, by stawić czoła przeciwnikom, od dinozaurów począwszy a na krwiożerczych autochtonach skończywszy. Jednak jej pokaźna broń wydaje się często niepotrzebnym dodatkiem, ponieważ doskonale radzi sobie bez niej dzięki swoim wyśmienitym umiejętnościom akrobatycznym i walki wręcz. Potrafi przeskoczyć każdą przeszkodę, przepłynąć rwącą rzekę i zjechać po linie z najbardziej stromych wąwozów. Podróże Lary Croft są często tak fizyczne, jak tylko pozwala na to wirtualny świat. Ta fizyczność zwraca naszą uwagę na często zapominany aspekt podróżowania, a mianowicie na ciało podróżnika, nie tylko zdefiniowane przez jego położenie w przestrzeni, ale także przez zwykłe i niezwykłe okoliczności jego biologicznej interakcji z otaczającym środowiskiem. Autor niniejszego szkicu stawia sobie za cel zbadanie wzajemnego oddziaływania pomiędzy ciałem podróżnika a kontekstami, w których się ono znajduje. Konteksty te obejmują narracyjne i gameplayowe aspekty serii Tomb Raider, ale wykraczają również poza granice gry i dają się poznać w transformatywnym i refleksyjnym środowisku kulturowym gry. W szczególności autor koncentruje się na reprezentacjach Lary Croft jako archetypowej bohaterki akcji i archeologa-poszukiwacza przygód oraz na tym, jak te reprezentacje są przedstawiane w odniesieniu do zmieniających się (dojrzewających?) środowisk gier wideo. W ramach teorii postkolonialnych i ekokrytycznych zamierza zbadać dualizmy ciało – rzekoma egzotyka, ciało – środowisko naturalne, a także fizyczne – mentalne aspekty podróżowania.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2021, 27, 1; 231-246
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Gloss on a Review of “Pińskie błota: Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku“ by Sławomir Łotysz
Glossa do recenzji monografii „Pińskie błota: Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku“ autorstwa Sławomira Łotysza
Autorzy:
Glinianowicz, Katarzyna
Styk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52157913.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
glossa
recenzja
"Pińskie błota"
Polesie
postkolonializm
gloss
review
Polesia
postcolonialism
Opis:
The article is a gloss on a review of the monograph Pińskie błota: Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku [The Pinsk Marshes: Nature, Knowledge, and Politics in Polish Polesia before 1945] by Sławomir Łotysz, which appears in this issue of Sprawy Narodowościowe: Seria nowa.
Artykuł jest glossą do recenzji monografii Pińskie błota: Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku autorstwa Sławomira Łotysza, która została opublikowanaw niniejszym numerze czasopisma Sprawy Narodowościowe: Seria nowa.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe. Seria nowa; 2023, 55
1230-1698
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe. Seria nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The post-colonial turn and the modernist architecture in Africa
Zwrot postkolonialny a architektura modernistyczna w Afryce
Autorzy:
Ciarkowski, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593833.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Africa
modernism
decolonisation
post-colonialism
modernist architecture
Afryka
modernizm
dekolonizacja
postkolonializm
architektura modernistyczna
Opis:
Modernism as a trend in architecture is rarely associated with the colonial policy of the European powers. Nevertheless it was one of the tools of the "Western" expansion in Africa, simultaneously a constructive and a destructive force. It was a reflection of the changes in the modern world and at the same time it led to an unavoidable break with the local identity and tradition. “The Year of Africa" (1960), when as many as 17 states proclaimed independence, paradoxically did not bring any radical changes in architectonic solutions. Public facilities were still constructed according to "Western" modernist convention. Political dependence of the new countries on their respective "mother states" has been to a significant degree reduced and sometimes even broken. At the same time their relations on the level of architecture have remained almost unchanged, thereby pushing the "periphery" to the role of a "province". Critical analysis of the effects of colonialism merges post-colonialism with neo-colonialism, understood as control exercised by the metropolis over the decolonised peripheries.
Modernizm jako nurt w architekturze rzadko bywa łączony z polityką kolonialną europejskich mocarstw. Tymczasem stał się on jednym z narzędzi ekspansji „Zachodu” w krajach afrykańskich. Była siłą budującą i niszczącą zarazem. Stanowiła odzwierciedlenie przemian współczesnego świata, a jednocześnie prowadziła do nieuchronnego zerwania z lokalną tożsamością i tradycją. „Rok Afryki” (1960) kiedy to niepodległość proklamowało aż 17 państw, paradoksalnie nie przyniósł radykalnych zmian w obszarze rozwiązań architektonicznych. Obiekty publiczne nadal wznoszone były w „zachodniej”, modernistycznej konwencji. Polityczna zależność od „kraju-matki” została w znacznym stopniu zredukowana, a niekiedy całkowicie zerwana. Równocześnie związki na płaszczyźnie architektury pozostały niemal niezmienne, spychając tym samym „peryferie” do roli „prowincji”. Krytyczna analiza skutków kolonializmu łączy post-kolonializm z neokolonializmem rozumianym jako kontrola sprawowana przez metropolię nad zdekolonializowanymi peryferiami.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 239-249
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colonial heritage in multi-ethnic societies: undercover racism in twenty-first-century Peru
Dziedzictwo kolonialne w społeczeństwach wieloetnicznych: utajony rasizm w Peru w XXI wieku
Autorzy:
Escobedo, Luis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965658.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
racism
ethnicity
nationalism
interethnic relations
post-colonialism
rasizm
etnocentryzm
nacjonalizm
stosunki międzyetniczne
postkolonializm
Opis:
Od początku XVI w. społeczeństwo Peru zostało poddane intensywnemu wymieszaniu pod względem etnicznym i kulturowym. Proces ten obejmował łączenie i godzenie różnorodności, jednakże odsłonił także liczne antagonizmy i konflikty, szczególnie widoczne pomiędzy regionami na Wybrzeżu (zwłaszcza w Limie) a Andami. Znacząca pozycja Limy jako ośrodka politycznego i ekonomicznego w okresie kolonialnym spowodowała faworyzowanie ludzi z Wybrzeża, kosztem mieszkańców Andów, głównie autochtonów. Ta dysproporcja utrzymywała się w czasach po odzyskaniu niepodległości, pomimo że w obliczu nieobecności Hiszpanów, Kreole stali się klasą rządząca. Od początku XX w. ludność z Andów upatrywała szansę poprawy warunków życia dzięki migracji do miast lub na wybrzeże. Mimo że ludność napływowa z Andów oraz ich potomkowie zaczęli z czasem partycypować w sprawowaniu władzy, zyskując przy tym równy innym obywatelom status społeczny, nadal byli przedmiotem dyskryminacji rasowej. Razem z Peruwiańczykami o innym pochodzeniu, którzy byli w historii podobnie uznawani za obywateli niższej kategorii, jak np. afro-Peruwiańczycy, postrzegano i naznaczano ich jako przynależnych do nieoficjalnej kategorii nie-białych. I chociaż odbywało się to w skomplikowanej i ukrytej formie, społeczeństwo Peru przyznawało tej grupie niższą ocenę, a biali Peruwiańczycy byli oceniani wyżej. Czerpiąc z naukowych badań społecznych nad rasizmem, przeprowadzanych od lat 80. XX w., artykuł stanowi wyjaśnienie, jak rasizm funkcjonuje obecnie wśród Peruwiańczyków jako utajona forma dyskryminacji, oraz dlaczego i w jaki sposób ludzie o wyraźnie europejskich cechach są idealizowani, podczas gdy ci o mniej europejskich cechach są dyskredytowani.
Since the beginning of the 16th century, Peruvian society has undergone an intense ethnic and cultural mixing. This process has involved fusion and diversity, whereby it has revealed a variety of antagonisms and conflict, especially found between the regions of the Coast – particularly, Lima – and the Andean Mountains. The importance of Lima as a political and economic center during the Colony, favored the people of the Coast over Andean people – predominantly indigenous. This disparity persisted after Independence, given that, in the absence of Spaniards, Creoles had become the ruling class. Since the beginning of the 20th century, however, Andean people have found in migration towards urban and Coastal areas an opportunity to improve their living conditions. Yet, even if Andean migrants and their descendants continue to grow in power and status, they are still subject to racial discrimination. Together with Peruvians of other origins who have similarly accumulated disadvantages throughout history, such as afro-Peruvians, they are perceived and stigmatized as part of an unofficial category of non-whites. Though in a complex and undercover manner, Peruvian society has given this grouping poor valuation. On the contrary, white Peruvians have been highly valuated. Drawing upon social scientific research on racism since the late 1980s, the present paper aims at explaining why and how people of more predominant European features are rather idealized whereas the ones with less European features are rather denigrated, and how racism works covertly within the daily social relations among Peruvians today.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2013, 2; 109-137
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colonialism in another Way. On the Applicability of Postcolonial Methodology for the Study of Postcommunist Europe
Inny kolonializm. O możliwości zaaplikowania metodologii postkolonialnej do studiów nad Europą postkomunistyczną
Autorzy:
Riabczuk, Mykoła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179712.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonialism
postcommunism
Ukraine
Soviet empire
internal colonialism
postkolonializm
postkomunizm
Ukriana
imperium sowieckie
wewnętrzny kolonializm
Opis:
The paper defends the usefulness of the postcolonial approach to the study of various processes in the postcommunist countries that belonged, for decades, to the inner and outer parts of the Soviet empire. The paper shows, in particular, how some developments in post-Soviet Ukraine can be better understood in the context of Russo-Soviet internal colonialism, and how Ukraine’s thoroughgoing ambivalence and conspicuous regionalism result historically from different types of colonization of different regions. The paper insists, nonetheless, on a clear recognition of intrinsic limitations of the postcolonial approach, determined primarily by the absence of the racist component in Soviet imperialism – the component that is crucial for the classical (post)colonial situation and that makes it profoundly different from the Soviet one in terms of the complete exclusion / potential inclusion of subjugated peoples. In sum, all the usefulness of postcolonial theorizing for the analysis of the postcommunist world should not inhibit researchers from the recognition of its only partial and very conditional applicability, and of the need for due reservations, selfreflection and self-restrain.
Artykuł broni użyteczności podejścia postkolonialnego do studiów nad różnorakimi procesami, zachodzącymi w krajach postkomunistycznych, które przez dekady należały do zewnętrznych lub wewnętrznych części imperium sowieckiego. Artykuł wykazuje w szczególności, jak niektóre zjawiska na postsowieckiej Ukrainie mogą być lepiej zrozumiane w kontekście rosyjsko-sowieckiego kolonializmu wewnętrznego oraz jak całkowita ukraińska ambiwalencja i wyrazisty regionalizm wynikają historycznie z różnych typów kolonizacji w różnych regionach. Autor mimo wszystko nalega na czytelne uznanie istotnych ograniczeń podejścia postkolonialnego, które wynikają przede wszystkim z nieobecności czynnika rasistowskiego w sowieckim imperializmie – komponentu, który jest kluczowy dla klasycznej sytuacji (post)kolonialnej i fundamentalnie odróżnia ją od sytuacji sowieckiej w kwestii całkowitego wykluczenia/potencjalnego wykluczenia podporządkowanych narodów. W rezultacie, cała przydatność teoretyzowania postkolonialnego do analizowania postkomunistycznego świata nie powinna powstrzymywać badaczy od uznania jejjedynie częściowej i warunkowej przydatności, wymagającej ograniczeń, autorefleksji i samokontroli.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 47-59
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The white man’s burden. From colonialism to postcolonialism – discourse on non-european art and its position in the artworld from the perspective of the 2020s
„Brzemię białego człowieka”. Od kolonializmu do postkolonializmu – dyskurs o sztuce pozaeuropejskiej i jej znaczeniu w świecie sztuki z perspektywy lat 20. XX wieku
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041827.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
postcolonialism
colonial conquest
discourse
art
Africa
collections
postkolonializm
podbój kolonialny
dyskurs
sztuka
Afryka
kolekcje
Opis:
The purpose of this paper is the presentation of a historical perspective to assess the impact of 19th-century European colonization on culture and art. The article discusses the changes that have taken place over the years in the approach to the non-European population as well as its art and culture. From the sense of "the civilization mission of white people" (which is reflected in the poem The White Man’s Burden) in the 19th century, through the interest in tribal art of European Avant-garde artists in the early 20th century, to the period of the beginning of discourse on the negative face of colonialism (e.g. Discours sur le colonialism by Aimé Césaire or visual actions by Ben Enwonwu, Ernest Mancoba). Particular attention has been paid to modern times and settling accounts with colonialism. This trend has been more and more visible since the end of the 1980s (e.g. the controversial Magiciens de la Terre (Paris) exhibition from 1989 or the Documenta exhibitions curated by non-Europeans (e.g. Okwui Enwezor). The period of the 21st century is dominated by the postcolonial trend in art (recognized artists of this profile include Fred Wilson (b. 1954), Sonia Boyce (b. 1962), Kara Walker (b. 1969), Hew Locke (b. 1959), Yinka Shonibare (b. 1962) and Kader Attia (b. 1970))
Artykuł podejmuje w perspektywie historycznej ocenę wpływu XIX- wiecznej kolonizacji europejskiej na kulturę i sztukę. Omawiane są kolejne przekształcające się podejścia do ludności pozaeuropejskiej od poczucia misja cywilizacyjna białych w XIX w. (co odzwierciedla wiersz Brzemię białego człowieka), poprzez zainteresowanie sztuka plemienną europejskiej awangardy na początku XX w., aż do okresu początku dyskursu nad negatywnym obliczem kolonializmu (np. Discours sur le colonialism autorstwa Aimé Césaire’a czy wizualne działania Bena Enwonwu, Ernesta Mancoba). Szczególna uwaga została poświęcona czasom współczesnym i rozliczeniu z kolonializmem. Trend ten jest coraz bardziej widoczny od schyłku lat 80. XX wieku (np. kontrowersyjna wystawa Magiciens de la Terre (Paryż) z 1989 r. czy wystawy z cyklu Documenta, których kuratorami byli nie-Europejczycy (np. Okwui Enwezor). Okres wieku XXI jest zdominowany przez trend postcolonialny w sztuce (uznani artyści o tym profilu to: Fred Wilson (ur. 1954), Sonia Boyce (ur. 1962), Kara Walker (ur. 1969), Hew Locke (ur. 1959), Yinka Shonibare (ur. 1962), Kader Attia (ur. 1970)).
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 143-168
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Whose crisis? Russian Intelligentsia and the Ukrainian Question - Coming to Terms
Autorzy:
Riabchuk, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182396.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Crisis
Russian intelligentsia
Ukrainian question
Putin’s propaganda
kryzys
rosyjska inteligencja
kwestia ukraińska
postkolonializm
putinowska propaganda
Opis:
The ongoing Russo-Ukrainian war euphemistically defined as the “Ukrainian crisis”, brought to the fore, once again, a striking inability of the Russian cultured and educated stratum to come to terms with Ukraine’s cultural distinctness and political sovereignty, and to withstand soberly the unscrupulous propaganda of the Kremlin regime. The paper examines reaction of Russian intelligentsia to what they perceive as the “Ukrainian crisis” and searches for historicaland cultural roots of what is in fact a profound crisis of Russian identity and nationhood.
Trwająca rosyjsko-ukraińska wojna, określana eufemistycznie jako „ukraiński kryzys”, uwyraźniłapo raz kolejny fatalną niezdolność rosyjskiej warstwy ludzi wykształconych do pogodzenia się z ukraińską odrębnością kulturalną i polityczną. Jak pokazuje przedstawiona tutaj analiza, zdecydowana większość wykształconych Rosjan bezwładnie ulega pozbawionej skrupułów propagandzie Kremla, wspierając entuzjastycznie jego agresywną politykę wobec sąsiadów. Esej wyjaśnia historyczne i kulturalne źródła tego zjawiska, sugerując, że tak zwany „ukraiński kryzys” jest w istocie przejawem i dramatycznym skutkiem coraz ostrzejszego kryzysu rosyjskiej tożsamości.
Źródło:
Porównania; 2014, 15; 199-208
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New voices in the grassroots ecumenism: an outline of the postcocolonial theological thought
Nowe głosy w ekumenizmie oddolnym: zarys postkolonialnej myśli teologicznej
Autorzy:
Kopiec, Piotr Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595097.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
postkolonializm, dekonstrukcja, teologia wyzwolenia, zmiana epistemologiczna, ekumenizm oddolny
postcolonialism, deconstruction, liberation theology, epistemological change, grassroots ecumenism
Opis:
Teologia postkolonialna jest, obok teologii wyzwolenia, teologii kontekstualnej i teologii interkulturowej kolejnym kierunkiem, który wyłonił się na teologicznych peryferiach i stanowi inspirację dla wielu oddolnych grup ekumenicznych, adaptując teorię postkolonialną do teologii. Podobnie jak postkolonializm, nie jest uporządkowanym i zintegrowanym systemem przekonań, raczej jest szerokim prądem myśli, postulatów i interpretacji, które niekiedy mają ze sobą mało wspólnego. Niemniej jednak można wyszczególnić elementy, które stanowią wspólny mianownik. Mogą być one sklasyfikowane w dwóch postulatach: po pierwsze, dekonstrukcji tradycji teologicznej, po drugie, wyzwolenia z więzów imperializmu chrześcijańskiego. Imperializm chrześcijański jest zaś ujmowany w dwóch perspetywach, społeczno-politycznej i epistemologicznej. Pierwsza odnosi się do wieków współpracy i legitymizacji przez Kościoły chrześcijańskie władzy politycznej, która utrzymywała struktury przemocy i wykluczenia, druga do budowania systemów teologicznych wyłącznie na kategoriach filozofii i cywilizacji europejskiej. Celem artykułu jest przedstawienie głównych punktów postkolonializmu i jego teologicznej aplikacji. Prezentacja ukazuje, że postulaty teologii postkolonialnej są z jednej strony często zbyt rewolucyjne i zbyt jednostronne, z drugiej zaś  dążenie do zmiany epistemologicznej może stanowić szansę w poszukiwaniu odpowiedzi na kryzys chrześcijaństwa w świecie zachodnim
Postcolonial theology is, beside liberation theology, contextual theology and intercultural theology another theological approach which emerges on the theological margins and inspires many grassroots ecumenical organizations, when adopting the postcolonial theory to theology. Like postcolonialism, it is not an orderly and integrated system of beliefs, rather it is a broad stream of thoughts, postulates and interpretations that often has a little in common. Nevertheless there are elements which set a common denominator. They might be classified in two groups of theological claims, firstly, deconstruction of the theological tradition, secondly, liberation from the bonds of Christian imperialism. The latter is regarded by the postcolonial theology also in two perspectives: socio-political and epistemological ones. According to the postcolonial thinkers, the Church cooperated, assented and legitimised political power which down the centuries maintained the structures of oppression, exclusion and subjugation. This conviction leads the postcolonial approach to the positions close to these of liberation theology, in particular, to the principle of the „option of the poor”. Secondly, postcolonialism claims Christianity must knock down the epistemological wall of its imperialist theologies, built only and exclusively on the European philosophy and European civilization. The article presents the crucial points of postcolonialism and its theological application. It shows that on the one hand its claims are often too revolutionary and too one-sided, on the other the postulate of the epistemological change might be regarded as a proposal answering the crisis in the Western Christianity.      
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 19-31
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Construction of Imagined Geographies Through Law: The Case of Judaization of the Negev Desert
Budowa geografii wyobrażonych poprzez prawo: przypadek judaizacji pustyni Negew
Autorzy:
Górska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033322.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
geografie wyobrażone
przestrzeń
pustynia Negew
Izrael
judaizacja
postkolonializm
Beduini
imaginative geographies
space
Negev Desert
Israel
Judaization
postcolonialism
Bedouins
Opis:
This article draws on the postcolonial legal theories and the concept of imaginative geographies, aiming to shed light on the process of producing and realizing Israeli representations of the Negev Desert through the implementation of legal regulations. The focus is on chosen imaginations of the Negev Desert, researched here as a case study of material realisation of imaginative geographies. In the analysis, symbolic narratives, visions of spaces, and new categories, intertwined in legal acts as their foundations, justifications and goals are underlined. The conclusions of presented study show that imaginations and visions can be in fact reproduced in space through legal regulations, and in the analysed case law has three aspects: it is an expression of imagined geographies; it translates those visions into technical terms; and lastly, the implementation of its provisions becomes the main instrument of producing those representations in reality.
Artykuł czerpie z postkolonialnych teorii prawnych i koncepcji geografii wyobrażonych, rzucając światło na proces tworzenia i realizacji izraelskich reprezentacji pustyni Negew poprzez wdrażanie regulacji prawnych. Nacisk położony jest na wybrane wyobrażenia pustyni Negew badane jako studium przypadku materialnej realizacji geografii wyobrażonych. W analizie podkreślane są symboliczne narracje, wizje przestrzeni i nowe kategorie, wplecione w akty prawne jako ich fundamenty, uzasadnienia i cele. Wnioski z przedstawionego studium pokazują, że wyobrażenia i wizje mogą być faktycznie odtwarzane w przestrzeni poprzez regulacje prawne, a w analizowanym przypadku prawo ma trzy aspekty: jest wyrazem geografii wyobrażonych; przekłada te wizje na terminy techniczne; i wreszcie implementacja jego przepisów staje się głównym narzędziem produkcji tych przedstawień w rzeczywistości.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 94; 31-44
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewriting Personal Stories in Brick Lane by Monica Ali and Half a Life by V. S. Naipaul
(Prze)pisywanie życia na nowo – Brick Lane M. Ali oraz Pół życia V. S. Naipaula
Autorzy:
Bysiecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119982.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postkolonializm
fragmentaryczne tożsamości
hybrydy
przemieszczenie kulturowe
V. S. Naipaul
M. Ali
post-colonialism
fragmented identities
hybrids
cultural transplantation
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie procesu kształtowania się tożsamości bohaterów Brick Lane i Pół życia w wyniku przemieszczenia kulturowego i interakcji z nowym otoczeniem. Prezentowany artykuł to także próba analizy sposobów kształtowania własnego losu, będącego wynikiem zmieniającego się postrzegania własnej osoby i ucieczki od tożsamości narzuconej. Elementem kluczowym w analizie literackiej powieści jest zastosowanie teorii postkolonialnych, ukazujących jednostkę jako złożoną, dynamiczną i interakcyjną strukturę. Sposób, w jaki bohaterowie tworzą swoje życie na nowym miejscu, odzwierciedla ich relacje z otoczeniem. Bohaterowie przepisują swoje losy dosłownie i w przenośni: albo dostosowując je do wymogów własnej kultury i tradycji, albo ukazując się innym takimi, jakimi chcą ich widzieć. Żyjąc na granicy dwóch światów – Zachodniego i Wschodniego bohaterowie muszą odnaleźć własne miejsce, które pozwoli im na zachowanie autonomii, przejęcie kontroli nad swoim losem i stworzenie własnej wyjątkowej tożsamości.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 161-172
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The institution of museum, museum practice and exhibits within the theory of postcolonialism – preliminary research
Instytucja muzeum, praktyka muzealna oraz muzealia w ujęciu teorii postkolonializmu – wstępne rozpoznanie
Autorzy:
Michalik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432825.pdf
Data publikacji:
2018-04-03
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
postcolonialism
hybridity
semiophore
Western supremacy
otherness
mimicry the Third Space
postkolonializm
hybryda
semiofor
dominacja Zachodu
inność
mimikra Trzecia Przestrzeń
Opis:
The article contributes to considerations on the exhibits of colonial origin that exist in Western culture, and on the institution of museum with regard to the terms of postcolonial theory. Moreover, it addresses practical issues concerning museum’s policy towards artefacts of non- European origin. I referred to the basic concepts used in the theory of postcolonialism, such as: otherness, hybridity, mimicry, the Third Space, and to the interpretation of collectibles – “semiophores” (carriers of meaning) – as named by Krzysztof Pomian. I presented issues related to museum exhibitions, and the existence of museums in countries affected by colonialism, using the examples of: the return of Maori heads (mokomokai) from French museums to New Zealand, permanent exhibitions of the Cinquantenaire Museum in Brussels and the Rijksmuseum in Amsterdam, activities of the AfricaMuseum in Tervuren, and the temporary exhibition in Berlin – “Deutscher Kolonialismus: Fragmente seiner Geschichte und Gegenwart” from 2017. The problems that have been examined reveal the hybrid structure of “semiophores” coming from outside Europe, which makes both their reception by the viewer and the way of their presentation by the museum difficult. The article helps to realise that displaying the “otherness” of the non- European cultures is quite a challenge for curators, similarly as the concept of such institution like museum must be for these cultures. This results in creation by the museum of the so-called Third Space. The soonest research should give an answer to the question asked by Professor Maria Poprzęcka: To what extent history of art co-created the massive structure of cultural supremacy and intellectual and artistic domination, which found its institutional and material form in museums that were being erected all over the world.
Artykuł jest przyczynkiem do rozważań na temat muzealiów pochodzenia kolonialnego istniejących w kulturze Zachodu oraz instytucji muzeum w ujęciu terminów teorii postkolonializmu, a także praktycznego działania instytucji w odniesieniu do przedmiotów pochodzenia pozaeuropejskiego. W tekście odwołałam się do podstawowych terminów teorii postkolonialnej, takich jak: inność, hybryda, mimikra Trzecia Przestrzeń, oraz do interpretacji obiektów kolekcjonerskich – semioforów – którym taką nazwę nadał Krzysztof Pomian. Omówiłam problemy związane z wystawami muzealnymi oraz funkcjonowaniem muzeów w krajach naznaczonych kolonializmem, prezentując je na przykładzie: zwrotu przez Francję do Nowej Zelandii głów Maoryskich – Mokomokai, wystaw stałych w Muzeum Cinquantenaire w Brukseli i Rijksmusuem w Amsterdamie, działalności AfricaMuseum w Tervuren oraz wystawy czasowej pt. „Deutscher Kolonialismus Fragmente seiner Geschichte und Gegenwart” z 2017 r. w Berlinie. Badane kwestie wskazują na hybrydyczną budowę semioforów pochodzących z obszarów pozaeuropejskich, co utrudnia ich odbiór przez widza oraz wybór sposobu ich prezentowania przez muzeum. Artykuł zwraca także uwagę na trudność kuratorów w pokazywaniu „inności” kultur pozaeuropejskich oraz trudności tych kultur w odbiorze samej instytucji muzeum, co skutkuje budowaniem w muzeum tzw. Trzeciej Przestrzeni. Najbliższe badania powinny odpowiedzieć na pytanie, zadane przez prof. Marię Poprzęcką: W jakim stopniu historia sztuki współtworzyła potężną strukturę dominacji kulturalnej i intelektualno-artystycznej władzy, co znalazło swoją instytucjonalną i materialną formę w muzeach powstających we wszystkich zakątkach świata.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 28-33
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcultural Identity and Translingual Practices in Salman Rushdie’s "The Satanic Verses"
Tożsamość transkulturowa i praktyki translingualne w "Szatańskich wersetach" Salmana Rushdiego
Autorzy:
Mózes, Dorottya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910428.pdf
Data publikacji:
2020-04-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rushdie
The Satanic Verses
transcultural identity
postcolonialism
translingual repertoire
code-switching
Szatańskie wersety
tożsamość transkulturowa
postkolonializm
repertuar translingwalny
przełączanie kodów
Opis:
This article proposes a reading of Salman Rushdie’s The Satanic Verses (1988) as a series of cultural performances negotiating between postcolonial cultures, histories of migration, urban landscapes and translingual repertories. It seeks to linguistically interpret insights by postcolonialists like Bill Ashcroft et al. (2002) and Homi Bhabha (2010), who have argued that postcolonial writers have deconstructed “discourses” of empire by appropriating and hybridizing the monolingualism of the English novel. Though qualitative analysis – informed by the theoretical frame and methodology of the third wave of sociolinguistics – this essay examines the relationships between identity and language use on the basis of characters’ linguistic utterances and interactions, focusing on the role of linguistic varieties, contact phenomena and code-switching in the construction of postcolonial identity. It also pays particular attention to the way in which translingual creativity contributes to the emergence of hybrid, immigrant or diasporic identity formations. Drawing on Kandiah (1998) and Pennycook (2003), it interprets performative utterances as ‘semiotic reconstructions’, which recontextualize and reaccentuate characters’ linguistic, cultural and semiotic resources. By foregrounding the concept of ‘semiotic reconstruction’, it aims to reveal the so-called metasocial/metacultural potential of performance events as well as the socio-semiotic and socio-semantic reconstruction these events are able to achieve.
Mój artykuł proponuje lekturę Szatańskich Wersetów Salmana Rushdiego (1988) jako serię praktyk kulturowych negocjujących między postkolonialnymi kulturami, historiami migracji, miejskimi pejzażami i translingwalnymi repertuarami. Dąży on do językowej interpretacji spostrzeżeń postkolonialistów takich jak Bill Ashcroft i in. (2002) i Homi Bhabha (2010), którzy twierdzą, że pisarze postkolonialni zdekonstruowali „dyskursy” imperialne poprzez przejęcie i hybrydyzację jednojęzyczności powieści angielskiej. Poprzez analizę jakościową – opartą na ramach teoretycznych i metodologii trzeciej fali socjolingwistyki – esej ten bada relacje między tożsamością a używaniem języka na podstawie językowych wypowiedzi i interakcji bohaterów, skupiając się na roli odmian językowych, zjawiskach kontaktowych i przełączaniu kodów w budowaniu postkolonialnej tożsamości. Szczególną uwagę zwraca się także na sposób, w jaki kreatywność translingwalna przyczynia się do powstawania hybrydowych, imigranckich lub diasporycznych formacji tożsamościowych. Czerpiąc z Kandiah (1998) i Pennycook (2003), interpretuje wypowiedzi performatywne jako „semiotyczne rekonstrukcje”, które rekontekstualizują i aktualizują zasoby językowe, kulturowe i semiotyczne postaci. Wysuwając na pierwszy plan koncepcję rekonstrukcji semiotycznej, ma on na celu ujawnienie tzw. metasocjalnego/metakulturowego potencjału wydarzeń performatywnych, jak również rekonstrukcji socjo-semiotycznej i socjosemantycznej, którą te wydarzenia są w stanie osiągnąć.
Źródło:
Język. Komunikacja. Informacja; 2019, 14; 183-203
1896-9585
Pojawia się w:
Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies