Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polityka kulturalna," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Próba systematycznej artykulacji metafilozofii Richarda Rorty’ego
    Autorzy:
    Zając, Patryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/705368.pdf
    Data publikacji:
    2012-09-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    behawioryzm epistemologiczny
    polityka kulturalna
    redeskrypcja,idea poznania
    uzasadnianie
    wyjaśnianie
    Opis:
    W artykule analizuję związek zachodzący między metaepistemologią Rorty’ego a przyjmowaną przez niego koncepcją filozofii. Związek ten okazuje się istotny, ponieważ w odwołaniach do myśli Rorty’ego eksponowana jest jego filozofia społeczna czy polityczna bez przywołania epistemologicznych jej uwarunkowań. Sprzyja to ideologicznym interpretacjom stanowiska Rorty’ego, których można uniknąć, gdy bierze się pod uwagę całość koncepcji. Zasadniczy jest dla niej argument, że u podstaw epistemologii tkwi błąd polegający na pomieszaniu uzasadniania przekonań z ich wyjaśnianiem. Z uwagi na ten błąd, Rorty poddaje krytyce tradycję filozoficzną, która, przynajmniej od czasów Kartezjusza, opiera się na epistemologicznych podstawach. Własną alternatywę dla epistemologii nazywa Rorty behawioryzmem epistemologicznym. Stanowisko to polega na oddzieleniu problemu wyjaśniania przekonań, w którym zasadnicze znaczenie ma rzeczywistość przedmiotowa, od uzasadnienia przekonań, które jest sprawą społecznej akceptacji przesłanek, na jakich te przekonania się opierają. Konsekwencją przyjęcia przez Rorty’ego takiego stanowiska epistemologicznego jest przedstawiona w artykule zmiana sposobu rozumienia filozofii.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 111-116
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trends in cultural policy and culture management in Poland (1989−2014)
    Autorzy:
    Szulborska-Łukaszewicz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/639940.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    polityka kulturalna, zarządzanie kulturą w Polsce, finansowanie kultury, decentralizacja w kulturze, ministerstwo kultury
    Opis:
    Setting aside the fact that lack of policy is also a policy, while analyzing the events of the last 25 years in cultural policy, from the perspective of the year 2014, I wonder whether we can really say that there is no cultural policy in Poland? The author describes and analysis the changes in the sphere of culture management and the cultural policy in Poland during the last quarter of the century. The responsibility for cultural policy rests not only with the central authorities, Ministry of Culture but also local governments, which are more including into the decision-making process the citizens. Citizens are becoming more aware of their rights. Apart from cultural institutions, nongovernmental organizations are more and more often the contractors of public tasks. They co-create and enrich the cultural offer of cities and regions signifi cantly. Not only the number of non-governmental organizations is increasing but also their creativity and the level of the professionalization of their actions. The cultural activity is more and more often undertaken by private economic operators (not only art galleries, but also artistic agencies and impresarios). They cannot count on subsidies from local governments’ budget any more, but they can become contractors of the services at their request under the Public Procurement Law, what, thanks to the last amendment (raising the threshold for public procurement to more than 30 000 Euro) will become a bit easier from the procedural point of view. The role of public cultural institutions is changing. Many of them redefi ned their mission and have been successively building new relations with the audience, taking into consideration the changing needs of the consumers, new economic conditions. Despite the underdeveloped sponsoring in Poland, many of them use the conceptions of CSR and CCR, others diversify their offer, both in terms of the merits and the price, often introducing commercial offer as a complementary one. The new infrastructure in Poland, in case of many cultural institutions, contributed to a substantial change and to the improvement of their conditions. After many years of total investment stagnation in this sphere, together with Poland’s accession into the EU, the Polish state and local governments started to undertake the tasks in this area more bravely. New infrastructure naturally generates the need of innovation. Cultural institutions more willingly and effectively make use of new media today (communication with the audience, mailing, FB, promotion, marketing, crowdfunding, crowdsourcing). They more often see the importance of spending money on marketing activities, which they used to economize on, in case of a shortfall of funds for substantive activities.
    Źródło:
    Zarządzanie w Kulturze; 2015, 16, 3
    2084-3976
    Pojawia się w:
    Zarządzanie w Kulturze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trends in cultural policy and culture management in Poland (1989−2014) (II)
    Autorzy:
    Szulborska-Łukaszewicz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/639866.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    polityka kulturalna, zarządzanie kulturą w Polsce, festiwalizacja kultury, infrastruktura kultury a innowacje, społeczeństwo obywatelskie, NGO
    Opis:
    Setting aside the fact that the lack of a policy is also some kind of policy, while analyzing the events of the last 25 years in cultural policy, from the perspective of the year 2014, can we really say that there is no cultural policy in Poland? The author describes and analyzes the changes in culture management and cultural policy in Poland from the last quarter of a century. The responsibility for cultural policy rests not only with the central authorities, the Ministry of Culture, but also with local governments, which more and more frequently include citizens in the decision-making process. The citizens themselves are becoming more and more aware of their rights. Apart from cultural institutions, non-governmental organizations more and more often become the contractors of public tasks. They co-create and enrich the cultural offer of cities and regions significantly. Not only the number of non-governmental organizations but also their creativity and the professional level of their actions are increasing. Cultural activity is more and more often undertaken by private economic operators (not only art galleries, but also artistic agencies and impresarios). They cannot count on subsidies from local governments any more, but they can become contractors of services at their request under the Public Procurement Law, which, thanks to the last amendment (raising the threshold for public procurement to more than 30,000 EUR), will become a bit easier from the proceduralpoint of view. The role of public cultural institutions is changing. Many of them have redefined their mission and have been successively building new relations with the audience, taking into consideration the changing needs of the consumers and new economic conditions. Despite the underdeveloped sponsorship in Poland, many of them use the conceptions of CSR and CCR, while others diversify their offer, in terms of both the merits and the price, often introducing a commercial offer as a complementary one. The new infrastructure in Poland, in case of many cultural institutions, contributed to a substantial change and improvement of their conditions. After many years of a total investment stagnation in this sphere, together with Poland’s accession to EU, the Polish state and local governments started to undertake tasks in this area more bravely. New infrastructure naturally generates the need for innovation. Cultural institutions more willingly and effectively make use of the new media today (communication with the audience, mailing, FB, promotion, marketing, crowdfunding, crowdsourcing). They more often see the importance of spending money on marketing activities, which they used to economize on in case of a shortfall of funds for substantive activities.
    Źródło:
    Zarządzanie w Kulturze; 2016, 17, 2
    2084-3976
    Pojawia się w:
    Zarządzanie w Kulturze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Henryk Sienkiewicz’s output and literary censorship in the DDR
    Twórczość Henryka Sienkiewicza a cenzura literacka w NRD
    Autorzy:
    Rajch, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042189.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    cenzura literacka
    literatura polska
    polityka kulturalna
    NRD
    literary censorship
    Polish literature
    cultural policy
    the DDR
    Opis:
    Works by Henryk Sienkiewicz, a Polish writer and the winner of the 1905 Nobel Prize for Literature, were subjected to verification by the DDR’s censorship apparatus several times. Censors considered his novellas which discussed 19th-century social issues as desirable and worth promoting among East German readers. His novel Krzyżacy, which was set in the Middle Ages, was accepted eagerly both by publishing houses and the censorship office as it enabled national socialism in Germany to be viewed in critical terms, as the DDR distanced itself from the system. Reviewers did, however, find a major ideological threat for young readers in East Germany in a young adult novel entitled W pustyni i w puszczy, and for that reason it was withdrawn from the publishing procedure.
    Utwory Henryka Sienkiewicza, polskiego pisarza i laureata literackiej nagrody Nobla z 1905 roku, zostały poddane kontroli aparatu cenzury w NRD kilkukrotnie. Za pozycje pożądane i godne przybliżenie wschodnioniemieckim czytelnikom uznano jego nowele, które poruszały dziewiętnastowieczną problematykę społeczną. Nawiązującą do tematyki średniowiecznej powieść Krzyżacy spotkała się z dużą aprobatą wydawnictw i urzędu cenzury z tego względu, iż pozwalała na krytyczne rozliczenie się z narodowym socjalizmem w Niemczech, od którego NRD się dystansowała. Sporego zagrożenia ideologicznego dla młodych czytelników wschodnioniemieckich dopatrywano się natomiast w powieści dla młodzieży W pustyni i w puszczy i z tego powodu została ona wycofana z procedury wydawniczej.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 58, 3; 421-434
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Culture in the service of politics. The German question and relations between the German Democratic Republic and the Polish People’s Republic
    Kultura w służbie polityki. Problem niemiecki a relacje NRD – PRL
    Autorzy:
    Ostrowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042191.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Polityka kulturalna
    stosunki NRD – PRL
    propaganda
    literatura
    Cultural policy
    GDR – Polish People Republic relations
    literature studies
    Opis:
    The politics of memory and culture of the Polish People’s Republic alludes to Ideologiekritik in its idiosyncratic way characterized by Marxist utopianism. In reality, this leads to reversing this theory. The causes of fascism are seen in “German imperialism”. For political and strategic reasons the German Democratic Republic becomes one of the main partners of the Polish People’s Republic, with regard to which it is capable of accomplishing the guidelines of its policy in the cultural dimension. This is accompanied by an intensive cultural exchange between the two countries. In the language of official politics manifested, for instance, in the strategy of publishing houses of the Polish People’s Republic the culture of the two countries develop in a parallel fashion, which is an obvious product of the propaganda.
    Z przyczyn polityczno-strategicznych jednym z głównych partnerów PRL, wobec którego jest w stanie realizować wytyczne swej polityki w wymiarze kulturowym jest NRD. Następuje intensywna wymiana kulturalna między tymi krajami. Na podstawie strategii wydawnictw PRL publikujących niemal każdy utwór literacki napisany przez pisarzy NRD można by sądzić, że kultury obu krajów rozwijają się równolegle. Jest to jednak oczywisty wytwór propagandowy.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 58, 3; 399-419
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cultural Institution and Institutional Culture from the Transcultural Perspective: What Is the Culture behind the Stage, and What Is the Culture inside a Cage?
    Instytucja kultury i kultura instytucjonalna z perspektywy transkulturowej: Czym jest kultura za kulisami, a czym w klatce?
    Autorzy:
    Yung, Danny
    Szatkowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14204775.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr azjatycki
    Hongkong
    Danny Yung
    teatr chiński
    polityka kulturalna
    Asian theater
    Hong Kong
    Chinese theater
    cultural policy
    Opis:
    This article presents the profile of the East Asian theatre artist Danny Yung, director of the acclaimed Zuni Icosachedron theatre in Hong Kong. In the first part, Maciej Szatkowski offers a synthesis of his artistic biography, from his early years as a theatre maker in Hong Kong in the 1980s to the creation of a transnational Chinese theatre, which provides a space for artistic encounters of established and emerging artists from the Sinosphere and beyond. The article focuses on highlighting the main areas of Yung’s work and contextualizing them in terms of the realities of Chinese cultural life. The author describes the central distinguishing features of Yung’s activity and its consecutive stages over the years, as well as the impact of his work on theatres in China and Taiwan. The appendix provides a transcript of Yung’s talk at the conference Contemporary Acting Techniques in Eurasian Theatre, Performance and Audiovisual Art: Intercultural and Intermedia Perspective (2021). The guiding idea of the lecture is the role of institutions in shaping theatre policy and connecting artists and ideas. Yung draws on examples from his own experience, describing the process of creating his most recent productions. He emphasizes the importance of collaboration and dialogue between artists, as well as the role of theatre institutions as major actors influencing the development of theatre art in contemporary Eurasia.
    Tekst przedstawia sylwetkę Danny’ego Yunga, wschodnioazjatyckiego twórcy teatralnego, dyrektora uznanego teatru Zuni Icosachedron działającego w Hongkongu. W pierwszej części Maciej Szatkowski syntetycznie prezentuje jego biografię artystyczną, poczynając od wczesnych lat działalności teatralnej w Hongkongu w latach osiemdziesiątych XX wieku aż po stworzenie transnarodowego teatru chińskiego, który stanowi forum spotkań artystycznych dla uznanych oraz początkujących twórców, nie tylko z obszaru sinosfery. W artykule skupiono się na wyeksponowaniu głównych obszarów działalności Yunga i ich kontekstualizacji w realiach chińskiego życia kulturalnego. Tekst charakteryzuje najważniejsze wyróżniki twórczości Yunga oraz kolejne jej etapy, a także wpływ na teatry w Chinach i na Tajwanie. Aneks tekstu stanowi zapis wystąpienia Danny’ego Yunga podczas konferencji Contemporary Acting Techniques in Eurasian Theatre, Performance and Audiovisual Art: Intercultural and Intermedia Perspective (2021). Wykład jest refleksją nad rolą instytucji w kształtowaniu polityki teatralnej i łączeniu artystów oraz idei. Yung przywołuje przykłady z własnych doświadczeń, opisując proces powstawania swoich najnowszych spektakli. W wystąpieniu podkreśla wagę współpracy i dialogu między twórcami, a także znaczenie instytucji teatralnych jako ważnych aktorów wpływających na rozwój sztuki teatralnej we współczesnym świecie eurazjatyckim.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 3; 73-86
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Digitization in museums: Between a fashionable trend and market awareness
    Cyfryzacja w muzeach: między modą a świadomością rynkową
    Autorzy:
    Janowska, Anna Anetta
    Malik, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1013109.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-28
    Wydawca:
    Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
    Tematy:
    museum
    digitization
    future museum
    digitized collection
    digital heritage
    cultural policy
    muzeum
    cyfryzacja
    muzeum przyszłości
    scyfryzowana kolekcja
    dziedzictwo cyfrowe
    polityka kulturalna
    Opis:
    The purpose of this article is to verify how museums in Poland deal with the challenge of digital transformation. The proliferation of information and communications technology (ICT) enables the digitization of museum collections and increases their availability to the public. The preservation and popularization of cultural heritage, being an important part of the cultural policy, is a priority for the European Union, resulting in increased funding of digitization initiatives. The study presented in this article is based on a survey performed among a group of leading museums in Poland which are recorded in the State Register of Museums. The results show that museums accept digitization as a crucial element of their activity. 69% of the institutions present some part of their collections online and 94% intend to increase the scope of digitization. However, most institutions share less than 25% of their current collections online despite having a larger part digitized. 83% of museums share their collections exclusively on their own websites or dedicated platforms, and most institutions (62%) observe a positive connection between sharing collections online and the number of physical visits to the museum. The results also show that museums tend to prioritize heritage preservation over collection sharing.
    Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób muzea w Polsce reagują na wyzwania związane z postępującą cyfryzacją. Rozpowszechnienie się technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) sprzyja cyfryzacji kolekcji muzealnych i zwiększa ich dostępność dla publiczności. Zachowanie i popularyzacja dziedzictwa kultury jako jeden z ważnych elementów polityki kulturalnej jest jednym z priorytetów Unii Europejskiej, co przekłada się na zwiększone finansowanie działań cyfryzacyjnych. Badanie przedstawione w artykule jest oparte na ankiecie przeprowadzonej wśród wiodących w Polsce muzeów wpisanych do Państwowego Rejestru Muzeów. Wyniki pokazują, że muzea uważają cyfryzację za istotny element swojej działalności. Spośród instytucji 69% udostępnia część swoich kolekcji online, a 94% ma zamiar poszerzyć zakres cyfryzowanych zbiorów. Jednak większość udostępnia poniżej 25% kolekcji w sieci, chociaż posiadają o wiele więcej zasobów już scyfryzowanych. Na własnych stronach lub stronach dedykowanych projektowi cyfryzacji udostępnia kolekcje 83% muzeów, zaś 62% obserwuje pozytywny związek między udostępnianiem kolekcji online i liczbą fizycznych wizyt w muzeum. Wyniki pokazują również, że muzea wciąż są bardziej skoncentrowane na zachowaniu dziedzictwa, a nie na dzieleniu się nim z publicznością.
    Źródło:
    Studia z Polityki Publicznej; 2020, 7, 3(27); 31-45
    2391-6389
    2719-7131
    Pojawia się w:
    Studia z Polityki Publicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cultural Diplomacy as a Tool of the External Relations Between the UE and the USA
    Dyplomacja kulturalna jako narzędzie relacji zewnętrznych między UE a USA
    Autorzy:
    Gierat-Bieroń, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233326.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    External Cultural Relations of the EU
    transatlantic Cultural Diplomacy
    Soft power
    Cultural policy
    Competences of the EU’s institutions
    zewnętrzne stosunki kulturalne UE
    transatlantycka dyplomacja kulturalna
    soft power
    polityka kulturalna
    kompetencje instytucji UE
    Opis:
    The paper will analyse political strategies deployed for promoting European culture in America. It will compare ‘theoretical’ goals with ‘actual’ actions, that is, cultural activities undertaken by the cultural operators in Washington DC, focusing on spreading the achievements of European art in the US. Finally, it will evaluate the activities undertaken within of cultural diplomacy conducted by the EU and its partners. The paper focuses on how policy/policies is/are performed, discursively negotiated and constructed in different political and cultural environment abroad. Effectiveness of various type of actions such as European Month of Culture, European Days, or European Houses, in propagating knowledge about European history of the nations, its culture. The paper investigates strong/weak points of the current state of affairs in implementing the external cultural relations between the EU in the USA, as well as the issue of implementation of the EU’s soft power in America. The paper aims to verify the following research hypothesis: The European Union interacts with the US audiences through culture. In line with the EU’s capacity and institutional limitations within the sphere of external relations, the EU’s cultural diplomacy in the USA is formal, hierarchical and proper, which in effect builds a stable but not deepened intercultural bond. Additionally, a research question was formulated: What kind of intercultural dialogue is being formally conducted between the European Union and the USA through the cultural actions of the EU Delegation?
    Artykuł analizuje strategie polityczne stosowane w celu promowania kultury europejskiej w Ameryce. W ramach komparatystycznej metody badawczej porównane zostaną „teoretyczne” cele z „rzeczywistymi” działaniami, tj. działaniami kulturalnymi podejmowanymi przez operatorów kulturalnych w Waszyngtonie, koncentrującymi się na rozpowszechnianiu osiągnięć sztuki europejskiej w USA. Na koniec dokonana zostanie ocena działań podejmowanych w ramach dyplomacji kulturalnej (soft power), prowadzonej przez UE i jej partnerów. Artykuł koncentruje się na analizie metod kształtowania relacji zewnętrznych EU w stosunku do USA, na tym, w jaki sposób polityka/polityki są wykonywane, negocjowane i konstruowane w różnych środowiskach politycznych i kulturowych za granicą. Analizuje możliwe efekty różnego rodzaju działań promocyjnych UE w USA, takich jak: Europejski Miesiąc Kultury, Dni Europejskie czy Domy Europejskie i ich skuteczność w propagowaniu wiedzy o europejskiej historii narodów i ich kulturze. W artykule wykazano mocne i słabe strony obecnego stanu rzeczy w realizacji relacji zewnętrznych UE w Ameryce, podjęto także kwestię wdrażania miękkiej siły UE w USA.Celem artykułu jest weryfikacja następującej hipotezy badawczej: Unia Europejska wchodzi w interakcje z publicznością amerykańską poprzez kulturę. Zgodnie z możliwościami i ograniczeniami instytucjonalnymi UE w sferze stosunków zewnętrznych, dyplomacja kulturalna UE w USA ma charakter formalny, hierarchiczny i poprawny, co w efekcie buduje stabilną, ale nie pogłębioną więź międzykulturową. Artykuł koncentruje się na analizie metod kształtowania relacji zewnętrznych EU w stosunku do USA, na tym, w jaki sposób polityka/polityki są wykonywane, negocjowane i konstruowane w różnych środowiskach politycznych i kulturowych za granicą. Analizuje możliwe
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2023, 17; 95-112
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Source study of the Polish Film Chronicle (1944–1994). Biography of editor-in-chief Helena Lemańska
    Źródłowe badania dziejów Polskiej Kroniki Filmowej (1944–1994). Przypadek biografii redaktor naczelnej Heleny Lemńskiej
    Autorzy:
    Jędrzejski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1834411.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo HUMANICA
    Tematy:
    Helena Lemańska
    Polish Film Chronicle
    political communication
    state system
    cultural policy
    Polish People’s Republic
    Polska Kronika Filmowa
    komunikowanie polityczne
    system państwa
    polityka kulturalna
    Polska Rzeczpospolita Ludowa
    Opis:
    The aim of the scientific article was to present the biography of Helena Lemańska, for many years the editor of Polish Film Chronicle PFC). The article used two science technique: 1) Exegesis sources, 2) Interview. An interesting theme in the biography of Lemańska was her annual activity of the organization Hashomer Hatzair. Experience in journalism helped her in managing a team of PFC and contributed to the introduction of innovative techniques in the work of the PFC.
    Celem niniejszego artykułu naukowego jest prezentacja źródłowego badania dziejów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przez pryzmat biografii redaktor naczelnej Polskiej Kroniki Filmowej Heleny Lemańskiej. W artykule wykorzystano dwie techniki badawcze: 1. egzegezę, 2. technikę wywiadu.
    Źródło:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2021, 1(10); 163-182
    2451-3539
    2543-7011
    Pojawia się w:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Distribution of Czechoslovak films in Poland in the years 1947–1973
    Autorzy:
    Szymański, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950441.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    dystrybucja filmowa
    kina w Polsce
    repertuar kin
    film w telewizji
    polityka kulturalna Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
    film czechosłowacki
    film distribution
    cinemas in Poland
    cinema roster
    film on television
    cultural policy of the Polish People’s Republic
    Czechoslovak film
    Opis:
    Ever since the premiere of Men Without Wings in 1947, Czechoslovak films have become a permanent feature in the roster of Polish cinemas and were one of its major components until the collapse of communism (constituting 8% of all titles introduced to distribution during the communist era). They were screened as part of both the wide (regular) and limited distribution, i.e. restricted only to film societies and arthouse cinemas. Moreover, they could be seen at various festivals and reviews (such as the very popular annual Confrontations [Konfrontacje]) and occasional screenings and solemn premieres. Since 1958, they have also been included in the programme of the Polish Television [Telewizja Polska], some of them being premiere titles – previously unreleased in cinemas (including series).
    Począwszy od premiery Ludzi bez skrzydeł w 1947 r. filmy czechosłowackie weszły na stałe do repertuaru polskich kin i stały się aż do upadku komunizmu jednym z jego najważniejszych składników (stanowiąc 8% wszystkich tytułów wprowadzonych do rozpowszechniania w czasach PRL-u). Były wyświetlane w ramach dystrybucji zarówno tzw. szerokiej (normalnej), jak i wąskiej – ograniczonej wyłącznie do dyskusyjnych klubów filmowych oraz kin studyjnych. Ponadto można je było oglądać na różnego rodzaju festiwalach i przeglądach (np. na cieszących się ogromną popularnością corocznych Konfrontacjach) oraz okazjonalnych pokazach i uroczystych premierach. Od 1958 r. znalazły się również w repertuarze Telewizji Polskiej, przy czym częściowo były to tytuły premierowe – nieznane wcześniej z kin (w tym m.in. seriale).
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 3; 127-203
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    German Cultural Policy in the Reich Province of Danzig-West Prussia: A Short Characteristic
    Niemiecka polityka kulturalna w okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie: krótka charakterystyka
    Autorzy:
    Grochowina, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935871.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    World War II
    Nazism
    German occupation 1939–1945
    Reich Province of DanzigWest Prussia
    Polish territories incorporated into the Third Reich
    Nazi cultural policy
    II wojna światowa
    nazizm
    okupacja niemiecka 1939–1945
    Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie
    ziemie polskie wcielone do Trzeciej Rzeszy
    nazistowska polityka kulturalna
    Opis:
    An important element of the ethnic and racial policy pursued by the German occupant in the Reich Province of Danzig-West Prussia was cultural policy (Kulturpolitik). Admittedly, since the first days of occupation the German authorities attached great importance to matters of culture – however, in the Nazi reality there was no cultural policy understood as encouragement and support offered by state authorities for independent, artistic creativity in its varied forms. The Nazis “controlled” culture, which played an important role in the process of creating a new reality in the annexed Polish territories. In the present paper, the author discusses selected issues illustrating the organization and forms of German cultural life in the Danzig-West Germany Province of the Reich. In outlining the German cultural policy, two main aspects were taken into account: culture as just another component of the broader German nationalistic and ethnic policy, as well as its role as an integral part of social reality.
    Ważnym filarem polityki narodowościowej realizowanej przez okupanta niemieckiego w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie była polityka kulturalna (Kulturpolitik). Wprawdzie już od pierwszych dni okupacji władze niemieckie przykładały ogromną wagę do spraw kultury, ale w realiach nazistowskich nie istniała polityka kulturalna rozumiana jako inicjowanie i wspieranie przez władze państwowe niezależnej, szeroko pojętej twórczości artystycznej. Naziści „sterowali” kulturą, która odgrywała ważną rolę w procesie kreowania nowej rzeczywistości na zaanektowanych polskich obszarach. W niniejszym artykule omówiłam wybrane kwestie, które ilustrują organizację oraz formy niemieckiego życia kulturalnego w Okręgu Rzeszy Gdańsk- -Prusy Zachodnie. Kreśląc obraz niemieckiej polityki kulturalnej, starałam się uwzględnić dwa zasadnicze aspekty, tj. kulturę jako element składowy niemieckiej polityki narodowościowej oraz integralną część społecznej rzeczywistości.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 60; 142-159
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rivalry for influence between the Catholic Church and political regimes in the Lithuanian education system in 1918–1940
    Autorzy:
    Mačiulis, Dangiras
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33335463.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół katolicki
    szkoły katolickie
    Republika Litewska (1918-1940)
    autonomia kulturalna
    polityka edukacyjna
    Catholic Church
    Catholic schools
    Republic of Lithuania (1918–1940)
    cultural autonomy
    education policy
    Opis:
    In the interwar period of the 20th century, the formation of the national education system took place in Lithuania. The Catholic Church sought to actively participate in the creation of this system in order to consolidate the principles of the organization of its educational system. The political regimes in interwar Lithuania sought to create a unified national education system, and the Catholic Church sought to make the educational system in line with its principles in the field of education. The article reviews how the Catholic Church and political regimes competed for dominant influence in the field of education in Lithuania during the interwar period (1918–1940). It is said that the struggle for influence in youth education was most clearly manifested in the field of secondary education (higher than primary education), because the position of the Catholic Church in this field was the strongest: Catholic educational societies had created a network of private schools. The Catholic Church and the Christian Democrats defending its position held the view that only a confessional school that nurtures the Christian spirit is suitable for Catholic children. Therefore, the state is required to finance private Catholic schools that meet the educational ideals of Catholic society. Catholic public figures and Christian Democrat politicians proposed to implement the principle of cultural autonomy in the country’s education system, which would guarantee the financing of private Catholic schools. During the period of Lithuanian parliamentarism (before the coup d’état of December 17, 1926), the position of the Catholic Church in the field of education clashed most strongly with the viewpoint of left-wing political forces. The leftist political forces sought to entrust the state with the right to determine educational ideals. The idea of a denominational school was alien to the left wing – they considered it an internal concern of the religious community itself, and the introduction of compulsory religious education in schools contradicted the fundamental values of the left-wing activists. After December 17, 1926 the nationalist political regime, established during the coup d’état, was guided by the rule that the monopoly of education must be in the hands of the state – only it has the exclusive right to educate its citizens. These attitudes were reflected in the education reform carried out in the mid-forties, which not only unified the educational chain up to high school, but also demonstrated the government’s unwavering political course towards the monopolization of the educational system. The monopolization of education by the state brought the nationalist government into conflict with the Catholic Church, which, defending its rights in the education system, demanded the implementation of the principle of cultural autonomy. The government sought to monopolize education and ended this process in 1938, the year the new Constitution of Lithuania was adopted.
    W okresie międzywojennym XX wieku w Litwie kształtował się narodowy system edukacji. Kościół katolicki starał się aktywnie uczestniczyć w jego tworzeniu, aby utrwalić zasady organizacji swojego systemu szkolnictwa. Władze państwowe w Litwie międzywojennej dążyły do stworzenia jednolitego narodowego systemu edukacji, a celem Kościoła katolickiego było, aby tworzony system odpowiadał jego założeniom w tej dziedzinie. W artykule zanalizowano jak Kościół katolicki i władze polityczne rywalizowały o dominujące wpływy w dziedzinie edukacji w Litwie w okresie międzywojennym (1918-1940). Stwierdzono, że walka o wpływy najdobitniej przejawiała się na polu szkolnictwa średniego (wyższego niż podstawowe), ponieważ pozycja Kościoła katolickiego była tu najsilniejsza: katolickie towarzystwa oświatowe miały sieć szkół prywatnych. Kościół katolicki i broniący jego pozycji chrześcijańscy demokraci stali na stanowisku, że dla katolickich dzieci odpowiednia jest tylko szkoła wyznaniowa, która pielęgnuje ducha chrześcijańskiego. Dlatego żądano od państwa finansowania prywatnych szkół, które spełniają ideały edukacyjne społeczeństwa katolickiego. Katoliccy działacze społeczni i politycy chadecji proponowali wprowadzenie do systemu edukacji zasady autonomii kulturalnej, która gwarantowałaby finansowanie prywatnych szkół katolickich. W okresie parlamentaryzmu litewskiego (przed zamachem stanu z 17 grudnia 1926 roku) stanowisko Kościoła katolickiego w dziedzinie edukacji najmocniej kolidowało z poglądami lewicowych sił politycznych, które dążyły do powierzenia państwu prawa do określania ideałów wychowawczych. Idea szkoły wyznaniowej była przedstawicielom lewicy obca – uważali ją za wewnętrzną sprawę wspólnoty wyznaniowej, a wprowadzenie obowiązkowej nauki religii w szkołach stało w sprzeczności z podstawowymi wartościami lewicowymi. Narodowcy, którzy doszli do władzy w wyniku zamachu stanu z 17 grudnia 1926 roku kierowali się zasadą, że monopol na edukację musi być w rękach państwa – tylko ono ma wyłączne prawo do kształcenia swoich obywateli. Poglądy te znalazły odzwierciedlenie w przeprowadzonej w połowie lat trzydziestych reformie, wskutek czego nie tylko ujednolicono system edukacyjny aż do szkoły wyższej, ale także pokazano niezłomny kurs polityczny władzy w kierunku monopolizacji przestrzeni edukacyjnej w rękach państwa. Doprowadziło to rząd narodowców do konfliktu z Kościołem katolickim, który broniąc swoich praw, domagał się realizacji zasady autonomii kulturalnej w systemie szkolnictwa. Władze dążyły do zmonopolizowania edukacji w rękach państwa i zasadniczo zakończyły ten proces w 1938 roku, uchwalając nową Konstytucję Litwy.  
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 289-310
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The methodological strategy of architectonics of multicultural education in the postmodern era
    Autorzy:
    Saukh, Petro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956386.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    multikulturalizm
    edukacja wielokulturowa
    identyczność
    globalna lokalność
    pamięć historyczno-kulturalna
    kulturowo-etniczny narcyzm
    polityka demokratyczno-egalitarna
    multiculturalism
    multicultural education
    identity
    global locality
    cultural and historical memory
    cultural and ethnical narcissism
    democratic and egalitarian policy
    Opis:
    Celem artykułu jest próba interpretacji nowego pluralistycznego typu cywilizacji oraz właściwości współczesnego społeczeństwa wielokulturowego w kontekście przestrzeni edukacyjnej. Na gruncie tego zaproponowano zastąpienie pojęcia edukacji wielokulturowej terminem edukacji polietnicznej, która skierowana jest na harmonizację wzajemnego stosunku między etnicznymi lub narodowymi społeczeństwami, a w ich granicach – między różnymi grupami społeczno-kulturowymi, mającymi różną identyczność kulturową (polityczną, regionalną, płciową, religijną, wiekową, profesjonalną i in.). Zaproponowano i uzasadniono nową architektonikę edukacji wielokulturowej, w centrum której znajduje się życiowy paradygmat jednostki. W związku z tym udowadnia się pięć najważniejszych strategii metodologicznych edukacji wielokulturowej, które są jej punktem orientacyjnym oraz źródłem życiowym.W artykule zostały także zarysowane problemy implementacji projektu edukacji wielokulturowej na Ukrainie, które utrudniają harmonizację życia społecznego oraz procesy dialogu międzykulturowego i porozumiewania się.
    The article presents an attempt to interpret a new pluralistic type of civilization and the features of modern multicultural society in the context of educational space. On this basis, the substitution has been suggested of the concept of multicultural education with the term poli-ethnic education, which aims at harmonizing the relations between ethnic or national communities. Within thier limits, this refers also to different socio-cultural groups, with different cultural (political, regional, sexual, religious, age-related, professional, etc.) identities. A new architectonics of multicultural education is suggested and grounded, with a life-giving personality paradigm in the centre. In this regard, five major methodological principles of multicultural education, which serve as its guidelines and major sources, are justified.The issues of the implementation of the multicultural education project in Ukraine which inhibit the harmonization of public life and the process of intercultural dialogue and understanding are outlined.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2017, 6, 1; 36-49
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies