Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "political actors" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Media and Political Communication
    MEDIA I KOMUNIKACJA POLITYCZNA
    Autorzy:
    Podkowińska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1831888.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    komunikacja polityczna
    media
    aktorzy polityczni
    political communication
    political actors
    Opis:
    Media i komunikacja polityczna Artykuł prezentuje znaczenie mediów w sferze komunikacji politycznej. Obecnie jednak trudno mówić o komunikacji politycznej, nie zwracając uwagi na rolę, jaką w sferze wymiany informacji między aktorami politycznymi a obywatelami odgrywają media, zwłaszcza Internet, który znacząco zmienił charakter komunikacji politycznej. Nowe media zapewniają obywatelom możliwości w zakresie komentowania i dostarczania natychmiastowych informacji zwrotnych do nadawców przekazów politycznych.
    The article presented the significance of the media in the sphere of political communication. Currently, it is difficult to talk about the political communication, without paying attention to the role, which in the sphere if information exchange between the political actors and citizens is played by the media, especially the Internet, which has significantly changed the character of the political communication. The new media provide the citizens with the possibilities in terms of commenting and providing the immediate feedback to the senders of the political messages.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 3; 109-121
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intergovernmental Coordination in Portugal
    Koordynacja działalności jednostek władzy publicznej w Portugalii
    Autorzy:
    Ruel, Teresa
    Bessa Vilela, Noémia
    Jesus Silva, Natacha
    Oplotnik, Zan Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31344081.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    intergovernmental coordination
    political actors
    fiscal autonomy
    Portugal
    koordynacja działalności jednostek władzy publicznej
    aktorzy polityczni
    autonomia finansowa
    Portugalia
    Opis:
    Relations between political units – levels of government – in a multilevel structure can be organized according to a range of institutions and processes. Intergovernmental relations suggest that the different levels of government interact with their political actors, namely executives, parliaments, or political parties. The research studies on this topic have concentrated attention on federal systems, and unitarian systems have been neglected. Next to that it must be stressed, that to exercise the competences of the decentralised levels there must be some sort of fiscal autonomy. Without fiscal autonomy, there can be no autonomy for subnational level of governments. Portugal illuminates this landscape. The intergovernmental relation or coordination between the Portugal mainland and the regional governments (Azores and Madeira) are mainly informal, so far. In this paper, we intend to explore and understand the role of political actors in such intergovernmental coordination and the institutional mechanisms they promote to that coordination.
    Relacje pomiędzy jednostkami politycznymi – poziomami władzy publicznej – w strukturze wielopoziomowej mogą być zorganizowane według szeregu instytucji i procesów. Stosunki między podmiotami władzy publicznej oznaczają, że różne poziomy władzy publicznej wchodzą w interakcje ze swoimi aktorami politycznymi, tzn. organami wykonawczymi, parlamentami czy partiami politycznymi. Badania w tym zakresie zwykle dotyczą ustrojów federalnych, a pomijane są systemy unitarne. Należy przy tym stwierdzić, że realizacja kompetencji na poziomach zdecentralizowanych wymaga pewnego stopnia autonomii finansowej. Bez niej trudno jest mówić o samodzielności jednostek władzy publicznej na poziomie niższym od krajowego. Portugalia jest tego przykładem. Relacja czy koordynacja jednostek władzy publicznej pomiędzy zasadniczą częścią Portugalii a rządami regionalnymi (Azory i Madera) ma jak dotąd charakter głównie nieformalny. Niniejszy artykuł ma na celu zbadanie i zrozumienie roli aktorów politycznych w ramach takiej koordynacji działań władz publicznych oraz wspieranych przez nie mechanizmów instytucjonalnych.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 5; 31-42
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Empowerment through religion: religion’s survival strategies in democratic politics
    Autorzy:
    Potz, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615856.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    religion and politics in Poland
    religion and politics in USA
    political science of religion
    political movements
    religious political actors in liberal democracy
    religia i polityka w Polsce
    religia i polityka w USA
    politologia religii
    ruchy polityczne
    religijni aktorzy polityczni w demokracji liberalnej
    Opis:
    Utraciwszy status dominującej formuły legitymizacyjnej w świecie zachodnim, religia została też instytucjonalnie oddzielona od państwa i, w myśl ideologii liberalnej, zepchnięta na margines życia publicznego. Pomimo tych niesprzyjających okoliczności, religia – zarówno jako system idei i norm, jak i w wymiarze instytucjonalnym – zdołała obronić się przed marginalizacją, zapewniając sobie szczególny status wśród innych ideologii. W nauce objawia się to swego rodzaju metodologicznym agnostycyzmem, nakazującym traktować twierdzenia religijne jako niewspółmierne z naukowymi, a zatem niepodlegające krytyce. W polityce, organizacje religijne uzyskały w wielu państwach zachodnich szczególną pozycję, a wolność religijna została ukonstytuowana jako szczególny przypadek swobody wypowiedzi. W swej działalności politycznej organizacje religijne stosują zarówno metody identyczne z innymi aktorami politycznymi (lobbying, masowa mobilizacja itp.) – co nadaje im legitymację w ramach demokratycznych systemów politycznych – jak i specyficzne strategie religijne. Działania te są w artykule analizowane głównie na przykładach polskich i amerykańskich. Uzbrojone w takie narzędzia, religijne podmioty polityczne mogą wywierać znaczący wpływ na demokratyczne systemy polityczne.
    In contemporary Western world religion has long lost its status of a default legitimating formula and has been relegated, in liberal political philosophy, to the private sphere. Institutionally, religious organizations have been largely separated from government institutions. Despite these adverse circumstances, religion – both as a system of ideas, values and norms and in its institutional expression – has adopted effective survival strategies guarding it from social and political marginalization. Religion has been accorded special status among other ideologies. In science, it results in a sort of methodological agnosticism, which treats religious and scientific statements as belonging to two incommensurable spheres. In politics, religious organizations are often granted special legal status among other political actors and religious freedom has been constitutionalized as a special case of general freedom of expression. As judicature and political practice show, religious arguments can often trump non-religious claims when fundamental value conflicts arise. In their political activity, religious organizations have used strategies characteristic for other political actors (lobbying, mass mobilization etc.), thereby gaining democratic legitimacy, as well as unique, religion-specific strategies. Armed with these and other empowering tools, religion can continue to influence democratic political systems in significant ways.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2016, 4; 93-106
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Central Actors and Groups in Political Elite: Advantages of Network Approach
    Autorzy:
    Kostiuchenko, Tetiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929760.pdf
    Data publikacji:
    2011-07-13
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    political elites
    affiliation networks
    central actors
    post-Soviet countries
    Ukraine
    Opis:
    Studies conducted inCEEstates by a number of social and political scientists within the elite theory paradigm focus mainly on issues concerning elite circulation and recruitment, struggles between governing and non-governing (contra-) elites. Although, it is still an open question what relational structures, or networks, exist within power elites. This issue becomes even more important when ‘interest groups’ become the basis for creation of internally circulating ‘ruling class’ whose members periodically seize key positions in different institutions and collectively capture the decision-making process at the state level. In order to define how elite members co-operate, to identify central individuals and key decisionmakers, one needs to understand the structure of political elite network. This paper contains an attempt to explore political elite networks formation and functioning in Ukraine 20 years after the regime change. Main research questions are: what ties and to what extent are important for political elite members; what clusters exist within Ukrainian political elite network; to what extent the concepts of social capital and interpersonal trust can be employed to explain the formation of joint legislative initiatives. In addition, model of elite network functioning allows the depiction and verification of the role of central players taking into account their relational patterns. Sample included members of the Parliament,Government, and the Presidential Secretariat (almost 500 biographies). Biographical method and in-depth interviews were applied for collecting both quantitative and qualitative network data. Specific software enabled applying various SNA tools and procedures for hypotheses testing and network modeling.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2011, 174, 2; 195-204
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies