Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "physico-chemical characteristics of monostarch hydrogen phosphates. potato" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Physico-chemical properties of monostarch hydrogen phosphates of various origin
Fizykochemiczne właściwości fosforanów jednoskrobiowych w formie wodorowej różnego pochodzenia
Autorzy:
Fortuna, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401970.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
monostarch hydrogen phosphates
physico-chemical characteristics of monostarch hydrogen phosphates. potato
wheat triticale starch
potato
Opis:
Monostarch phosphates were obtained from potato wheat and triticale starch. They were converted into monostarch hydrogen phosphates whose, physico-chemical properties were studied. The decrease of viscosity and increase of reducibility of the hydrogen forms of starch phosphates are accounted for by autohydrolysis, the course ofwhich depends on the origin of starch.
Uzyskano z krochmalu ziemniaczanego, pszennego oraz skrobi pszenżytniej fosforany jednoskrobiowe o stopniu podstawienia 0,03. Z fosforanów tych otrzymano formę wodorową przez przemywanie próbek roztworem kwasu solnego. W otrzymanych fosforanach, ich formach wodorowych oraz skrobiowych wyjściowych oznaczono: zawartość fosforu całkowitego i fosforu wolnego, zdolność wiązania wody i rozpuszczalność w wodzie w temp. 60°C, zdolność redukcyjną oraz charakterystykę kleikowania w wiskozymetrze rotacyjnym Rheotest 2. Formy wodorowe fosforanów skrobiowych odznaczały się wyższą zdolnością wiązania wody i rozpuszczalnością w wodzie w temp. 60°C niż wyjściowe fosforany skrobiowe. Ponadto ich formy wodorowe wykazywały bardzo niską lepkość we wszystkich punktach pomiaru charakterystyki kleikowania (tab. 3) w stosunku do wyjściowych fosforanów skrobiowych. Zaobserwowano również wzrost redukcyjności (tab. 2) w przypadku form wodorowych fosforanów skrobiowych. Zarówno spadek lepkości kleików, jak również podwyższona redukcyjność form wodorowych fosforanów skrobiowych, wynikają z ich zdolności do autohydrolizy.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 3; 227-233
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies