Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pH reaction" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Analysis and assessment of technological processes of the Miedwie Lake surface water treatment plant for the city of Szczecin
Analiza i ocena procesów technologicznych stacji uzdatniania wody powierzchniowej z jeziora Miedwie dla miasta Szczecina
Autorzy:
Wira, J.
Wira, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84845.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
technological process
Lake Miedwie
surface water
water treatment plant
Szczecin city
protection zone
lake water
tributary
raw water
clean water
water parameter
water analysis
water temperature
chloride
chemical oxygen demand
oxidizability
pH reaction
alkalinity
carbon dioxide
Opis:
Miedwie Lake is the biggest post-glacial lake of the West-Pomeranian Voievodship. At the same time it is the fifth of the largest lakes in Poland. As regards the geographical situation, Miedwie Lake is situated centrally between three big agglomerations i.e. Szczecin, Stargard Szczecinski and Pyrzyce (Fig. 1). The lake lies on the territory of three municipalities: Pyrzyce and Warnice in the District of Pyrzyce as well as Stargard Szczecinski in the District of Stargard (Rozmiarek 1983, Szyper 1990). At the moment, the reservoir is characterised with the regular, prolonged shape resembling an ellipse. Banks are shallow, regular and sometime very wet. The lake has the belt of the nearshore reaching locally tens metres far from the lake bank, what is the reason, together with the fact that the wind blows always here, that it is convenient for practising the various kinds of water sports. The lake area amounts to 3 527 ha; maximal depth – 43.8 m; average depth – 19.3 m; water capacity – 681.7 mln m3; shore-line length – 38.8 km; water level datum 14.1 m above sea level; maximal width 3.16 km; maximal length 16.2 km. The lake’s bottom is the lowest situated area on the territory of Poland.
Ujecie wody „Miedwie” powstało w roku 1976. Do tego czasu wody jeziora odpowiadały pierwszej klasie czystości. Jednakże jakość wody zaczęła się pogarszać już po rozpoczęciu eksploatacji ujęcia, dochodząc aż do poziomu trzeciej klasy czystości. Przyczyną był brak oczyszczalni oraz PGR-y. Zanieczyszczenie zbiornika powodowało masowe śniecią ryb (siei miedwiańskiej), przy dnie pojawił się siarkowodór, masowo zakwitały glony. Dalsze pogarszanie się stanu jeziora groziło zamknięciem ujęcia wody oraz wyniszczeniem życia biologicznego w zbiorniku, jak również wokół niego. Spadek jakości wód jeziora spowodowany był kilkoma czynnikami: rolnictwo, baza rosyjska w Kluczewie, turystyka, dopływy jeziora, biomanipulacja wodami Miedwia.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2005, 09
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinetics of in In vitro conversion of creatine to creatinine
Kinetyka konwersji kreatyny do kreatyniny In vitro
Autorzy:
Witkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398589.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
creatine
creatinine
pH
kinetics of reaction
Opis:
The conversion of creatine to creatinine was studied at 60°C for pH from 1.2 to 7.0. The results showed that the reaction follow a first order rate. The rate constant calculated by use a simple regression technique achieved its maximal value 6.4X 10⁻² per hour at pH 3.4. The relationships between the rate constant and pH were described empirically by means of two parabolic equations, for pH range 1.2 to 3.4: k₁ = -1.92 X 10⁻² + 1.71 X 10⁻²pH + 2.25 X 10⁻³pH², and for pH range from 3.4 to 7.0 : k₂ = 3.07 X 10⁻¹ - 9.95 X 10⁻²pH+ 8.16 X 10⁻³pH².
Reakcję przemiany kreatyny do kreatyniny prowadzono w roztworach przygotowanych z czystego odczynnika kreatyny, techniką ampuł. Co określony czas wyjmowano po 1 próbie, schładzano, kontrolowano pH i oznaczano produkt reakcji, kreatyninę, metodą pikrynianową. Badania wstępne prowadzono w 100°C, w 0,1 mM HCl, przy początkowym stężeniu kreatyny 10 mM, przy pH 1,6. Wykreślenie zależności logarytmu aktualnego stężenia kreatyny [A] do czasu trwania reakcji (t), dawało linię prostą (rys. 1), badana reakcja jest więc pierwszego rzędu. Badania wpływu pH, (w zakresie od 1,2 do 7,0), na szybkość przemiany kreatyny do kreatyniny prowadzono w temperaturze 60°C, przy początkowym stężeniu kreatyny 5 lub 10 mM, w buforach glicynowym, ftalanowym, fosforanowym, z dodatkiem HCl, NaOH albo NaCI. Dane doświadczalne, wyniki oznaczeń kreatyniny w czasie reakcji oraz stałe szybkości reakcji wyliczone prostą techniką regresji, przedstawiono w tabeli 1. Wysokie współczynniki korelacji między stężeniem kreatyniny i czasem trwania reakcji (r ≤ 0,97) potwierdzają, że jest ona pierwszego rzędu. W badanym przedziale pH, graficzne przedstawienie zależności stałej szybkości reakcji lub jej logarytmu - od pH dawały krzywą Gaussa. Najwyższą szybkość reakcji obserwowano przy pH 3,4. Uzyskaną zależność opisano empirycznie za pomocą dwóch równań paraboli, dla zakresu pH od 1,2 do 3,4 i dla zakresu pH od 3,4 do 7,0. Wyliczone równania przedstawiono w tabeli 2. a ich ilustrację, w porównaniu z wynikami doświadczeń, na rys. 2. Dotychczasowe poglądy, według których szybkość badanej reakcji jest najwyższa przy pH 2, mogły być skutkiem braku kontroli pH w czasie i po reakcji. Prowadzenie reakcji w 100°C, zwłaszcza przy wysokim początkowym stężeniu kreatyny w buforach o niskiej pojemności powodowało wzrost pH, a więc i zmiany stałej szybkości reakcji w czasie jej trwania. Prowadzenie reakcji w 40°C przedłużało czas jej trwania do kilku dni Prowadzenie reakcji w temp. 60°C pozwoliło na uzyskanie dużego stopnia przereagowania (dochodzącego do 80% przy pH około 3,4) w czasie 1 doby bez zmian pH środowiska przy zastosowanych buforach.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 2; 263-269
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of different soil pH on cadmium uptake by the plants
Autorzy:
Lehoczky, E.
Szabo, L.
Horvath, S.
Albrecht, G.
Marth, P.
Szabados, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806287.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
soil pH
cadmium uptake
plant
pot experiment
soil reaction
testing
maize
lettuce
Opis:
Cadmium is one of the toxic heavy metals which, getting in the nutrition chain through the soil-plant system, is capable of causing harm to human health. The objective of the trial was to study the effect of cadmium load in the soil-plant system. In pot experiments carried out under greenhouse conditions, effect of increasing Cd load on different crop plants (lettuce, maize) was studied. Literature data inform on the decisive role of soil reaction in mobility of cadmium in the soil. The answer was looked for the question of the effect of cadmium treatments at uniform rates on Cd uptake by plants on two soils quite different from each other in pH value. It may be concluded that increasing Cd load can result in the decrease of biomass production of maize and lettuce, but significant differences were obtained only on very acid SN soil. The concentration of Cd in plants increased on both soils as a consequence of growing Cd treatment rates. In corresponding treatments the Cd levels in lettuce and maize plants grown on very acid SE soil were several times higher than in case of plants on the KE soil. Obtained results confirm that Cd mobility on acid soil may be much higher what is clearly reflected in cadmium uptake by plants. On acid soils the cadmium uptake by plants is more intensive, therefore this toxic element is more likely to get in the nutrition chain. Considerable differences in Cd uptake can be detected among the plant species. On the same soil at the same rate of cadmium treatment. Cd level in lettuce plants was by several times higher than in maize. The lettuce plants can accumulate cadmium in the leaves at high concentrations without any visible symptoms. In the experiments no toxicity was observed on test plants.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 456
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of soil reaction on the effects of molybdenum foliar fertilization of oilseed rape
Wpyw odczynu gleby na efekty dolistnego nawozenia rzepaku molibdenem
Autorzy:
Stanislawska-Glubiak, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14280.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
plant cultivation
foliar fertilization
fertilization
molybdenum fertilization
oilseed rape
soil reaction
soil pH
yield
application time
molybdenum dose
Opis:
Thirty-three field trials have been carried out on soils of different acidity (pH=4.1-7.1) to investigate the effect of foliar fertilization with molybdenum on oilseed rape. Three rates of the element: 30, 60 and 120 g Mo⋅ha-1, were applied on two dates: in the spring, a few days after the growing season started, and during the early stem formation stage. In the group of trials on very acidic and acidic soils, seed yields were on average 0.08 t⋅ha-1 higher. The regression equation demonstrated that a relative seed yield increase obtained as a result of molybdenum fertilization depended on the concentration of manganese and percentage of the silt fraction in the soil. Oilseed rape grown on slightly acidic and neutral soils responded to molybdenum fertilization with an average seed yield increase of 0.02 t⋅ha-1. The rate of molybdenum had a significant effect on rape yields only in the group of trials set up on slightly acidic and neutral soils. No significant difference was found between 60 and 120 g Mo⋅ha-1. However, both of these rates were more effective than the lowest dose of 30 g Mo⋅ha-1. No evidence was found to support any relationship between the date of molybdenum application and seed yields or any interaction between Mo rates and application dates in either group of the trials.
Na glebach o różnej kwasowości (pH=4,1-7,1) przeprowadzono 33 doświadczenia polowe, w których badano efekt dolistnego nawożenia rzepaku molibdenem. Stosowano dawki 30, 60 i 120 g Mo·ha-1 w 2 terminach: wiosną, kilka dni po ruszeniu wegetacji, oraz na początku formowania łodygi. W grupie doświadczeń z glebami bardzo kwaśnymi i kwaśnymi uzyskano zwyżki plonów nasion, średnio 0,08 t·ha-1. Według równania regresji, względna zwyżka plonów wskutek nawożenia Mo zależała od zawartości manganu oraz procentowego udziału frakcji pyłu w glebie. W grupie doświadczeń z glebami lekko kwaśnymi i obojętnymi rzepak reagował zwyżką plonów — średnio 0,2 t·ha-1. Wielkość dawki molibdenu miała istotny wpływ na plonowanie rzepaku tylko w grupie gleb lekko kwaśnych i obojętnych. Nie stwierdzono istotnej różnicy między dawkami 60 g i 120 g Mo·ha-1. Obie były jednak skuteczniejsze niż dawka 30 g Mo·ha-1. Nie udowodniono wpływu terminu oprysku molibdenem na plony nasion ani współdziałania wielkości dawki Mo z terminem jej stosowania w obu grupach doświadczeń.
Źródło:
Journal of Elementology; 2008, 13, 4; 647-654
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies