Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pàthos" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    What is conscience?
    Co to jest sumienie?
    Autorzy:
    Kowalik, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096352.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    conscience
    awareness
    pathos
    ethos
    community
    solidarity
    tragedy
    Antigone
    Orestes
    J. Conrad
    B. Wolniewicz
    sumienie
    świadomość
    „pathos”
    „ethos”
    wspólnota
    solidarność
    tragedia
    Antygona
    Opis:
    The concept of conscience is analyzed here in two different ways: the systematic and the historical-literary. As to the first, systematic perspective, I distinguish (in part 1) three levels of conscience and on every level I identify two opposite categories (conscience that is ‛individual’ versus ‛collective’; ‛emotional’ versus ‛intellectual’; ‛motivating ex ante’ versus ‛evaluating ex post’). In the second, historical-literary perspective, I analyze two literary cases of fictional characters usually thought of as being guided or affected by conscience. The first case is the ancient Greek tragedy and here I offer (in part 2) a comment on the Sophoclean Antigone and the Euripidean Orestes presenting them both as dramas that contain an exemplary formulation of the phenomenon of conscience. Although Antigone and Orestes express their main principles of action in apparently different words, I suggest (in part 3) the two poetical visions of conscience are equally based upon a highly emotional behavior called pathos by the Greek. Thereby I provide a reason, why ancient philosophers created a new concept of conscience intended as an alternative to the poetical vision of human behavior. The new philosophical concept of conscience was based upon an axiological behavior called ethos. I also coin (in part 4) a concept of the ‛community of conscience’ where I distinguish four ‛aspects of solidarity’ in conscience, namely, somebody’s own self, a group of significant persons, a group of the same moral principles, and a sameness of life. In the end I turn (in part 5) to a historical-literary case in Joseph Conrad’s last novel The Rover (1923), which provoked a lively discussion among Polish authors and seems useful as an illustration of several levels of ‛solidarity of conscience’.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 69-91
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “How Much Truth Can a Spirit Dare?” Nietzsche’s “Ethical” Truth Theory as an Epistemic Background for Philosophizing with Children
    Autorzy:
    Marsal, Eva
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781335.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Philosophizing
    Nietzsche
    truth
    value
    pathos
    morality
    reason
    dialogue
    inquiry
    Opis:
    Philosophizing, according to E. Martens, can be seen as an elemental cultural technology, like arithmetic or writing, which both can and should be acquired in childhood. Martens is proposing here an understanding of philosophy that attributes value not only to the content canon, but also to the process itself, as Wittgenstein, for one, also did when he stated in the Tractatus Logico-Philosophicus, “Philosophy is not a doctrine, but an activity.” For Socrates, this activity consisted in “giving an account of ourselves, our knowledge, our way of life.” In Nietzsche’s view, the precondition for this kind of accounting is the personal capacity for self-distancing, which allows us to grasp our quite individual primal experiences of emotion, perception, sudden illuminations of insight, and so on, as general concepts and logical structures.
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2011, 2, 2
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The paschein and pathê of the Earth and Living Beings in Aristotle and Alexander of Aphrodisias (Meteorologica 1.14)
    Autorzy:
    Militello, Chiara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408730.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Pathos
    scala naturae
    Aristotle
    Alexander of Aphrodisias
    climate
    change
    great winter
    Opis:
    In his 2013 monograph on Structure and Method in Aristotle’s Meteorologica, Malcolm Wilson has shown both that Aristotle conceived of meteorological phenomena as analogous to the bodily processes of animals, and that for the Stagirite the sublunar world should not be seen as a single body, but rather as composed of many different individuals. However, Wilson did not articulate the relationship between these two theories—that is, he did not answer the following question: how is it possible for the Earth to behave like an animal if it is not a single body? This paper argues that the answer to this question lies in the Aristotelian statement about the different paschein of the Earth and animals. In fact, in the chapter of Meteorology dedicated to climatic changes (1.14), Aristotle, after comparing such changes to the maturing and ageing of living organisms, states that ‘only, in the case of the bodies of plants and animals being affected does not occur in each part separately, but it is necessary for the being to mature and decay all at once, whereas in the case of the Earth this occurs in each part separately, due to cooling and warming’ (351a.28-31). In his commentary, Alexander of Aphrodisias reiterates that the difference between the changes of the Earth and those of living organisms concern the way in which these different subjects undergo affections (pathê). The concept of paschein/pathos is thus fundamental to understanding how Aristotle conceives of biological analogies, which play a key role in his meteorology: as the affections of maturing and corruption show, parallels with organic processes can be found in meteorological phenomena, but always at the level of the individual parts of the Earth. Although the sublunary world can be understood in organic terms, this world is not a ‘cosmic animal’, but rather a multiplicity of ‘regional animals’. To corroborate this thesis, this paper addresses several related questions,  including: the mechanics ofenvironmental changes according to Aristotle; the differences between the regions of the Earth; the lexicon used in Meteorology to refer to the transformations of the Earth; the personal notes that Alexander adds to Aristotle’s discussion. Finally, the first modern translation of the relevant section of Alexander’s commentary is also provided here.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2023, 14, 1; 69-84
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Separation, Loss, Confinement, and Change: How Evagrius Can Speak to the Experience of Lockdown
    Autorzy:
    Tobon, Monica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158084.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Evagrius
    separation
    loss
    confinement
    apatheia
    lockdown
    freedom
    logismoi
    Plato
    Epictetus
    change
    ascetism
    spiritual growth
    transformation
    nous
    old self
    new self
    pathos
    pathe
    Frankl
    Opis:
    Separation, loss, confinement, and change have been imposed on entire populations during the Covid-19 pandemic in the form of lockdowns aimed at limiting the spread of the virus. They are also central to Evagrian asceticism, where they establish the conditions for the change at which the monastic life aims, namely to begin to reverse the effects of the fall by restoring the soul to health. This paper examines how they do so in order to gain an understanding of their ascetic function. Following the Introduction, it outlines Evagrius’ anthropology in order to lay the groundwork for its main theme, the healing of pathos through the practical life. Separation, loss, and confinement are each considered in turn by referencing Evagrius’ descriptions of their ascetic function and his own experience of them. Next, the change at which they aim is described, again drawing upon a range of Evagrian material. The final section of the paper considers how Evagrius can speak to the experience of lockdown by endowing separation, loss, confinement with meaning and purpose in relation to spiritual awakening and growth, highlighting our freedom to choose our attitude to them, and acting as both our guide and our companion.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 82; 89-112
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Volodymyr Zelensky’s Presidential Rhetoric as a Strategic Resource
    Retoryka prezydencka Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny
    Autorzy:
    Hordecki, Bartosz
    Nosova, Bogdana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147274.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    presidential rhetoric
    Ukrainian presidential rhetoric
    political communication as a strategic resource
    facilitating leadership
    logos
    ethos
    pathos
    Volodymyr Zelenskyy
    retoryka prezydencka
    ukraińska retoryka prezydencka
    komunikacja polityczna jako zasób strategiczny
    przywództwo wzmacniające
    logo
    Wołodymyr Zełenski
    Opis:
    The article exposes Volodymyr Zelenskyy’s presidential rhetoric as a strategic resource in Ukraine’s confrontation with the Russian aggressor after 24.02.2022. By grasping varied aspects of political communication exercised by the Ukrainian president, we try to explain how and why the Ukrainian state is capable of creating an effective communication campaign in times of being invaded by its powerful neighbor. According to our assumptions, it is particularly a matter of 1. clarity and relevance of goals that the head of Ukraine wants to achieve through his rhetoric, 2. inclusiveness of the formula that Zelenskyy uses to demonstrate the essence of being Ukrainian and contributing to Ukrainian culture; 3. his artistic proficiency which helps him in identifying the proper means of persuading broad audiences to his narrative and agenda. To verify the accuracy of the hypotheses, we employed theoretical concepts of logos, ethos, and pathos in the course of analysing chosen speeches delivered by the Ukrainian president. Moreover, the notions of “facilitating leadership” proposed by George C. Edwards III, and the “Medici Effect” coined by Frans Johansson are involved. The outcomes of the work confirmed our expectations. The high quality and strategic meaning of Zelenskyy’s statements after 24.02.2022 come from three main sources, i.e., 1. transparent and justified message; 2. the unifying qualities of the speaker; 3. his persuasive skilfulness.
    Artykuł ukazuje retorykę prezydencką Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny, który Ukraina wykorzystuje w konfrontacji z rosyjskim agresorem po 24.02.2022 roku. Uchwytując różne aspekty komunikacji politycznej prowadzonej przez ukraińskiego prezydenta, staramy się wyjaśnić, w jaki sposób i dlaczego państwo ukraińskie potrafiło podjąć skuteczną kampanię komunikacyjną w czasach inwazji ze strony potężnego sąsiada. Zgodnie z naszymi założeniami jest to w szczególności kwestia: 1) jasności i trafności celów, które głowa Ukrainy chce osiągnąć poprzez swoją retorykę; 2) inkluzywności formuły, której używa Zełenski, aby zademonstrować istotę bycia Ukraińcem i wkładu w ukraińską kulturę; 3) jego biegłości artystycznej, która pomaga w identyfikacji właściwych środków przekonujących szeroką publiczność do jego narracji i programu. Weryfikując trafność postawionych hipotez, wykorzystaliśmy teoretyczne koncepcje logosu, etosu i patosu, by przeanalizować wybrane przemówienia wygłoszone przez ukraińskiego prezydenta. Ponadto odnieśliśmy się do modelu „przywództwa wzmacniającego” w ujęciu George’a C. Edwardsa III, a także zjawiska, które Frans Johansson określił mianem „efektu medycejskiego”. Wyniki pracy potwierdziły nasze oczekiwania. Wysoka jakość i strategiczne znaczenie wypowiedzi Zełenskiego po 24.02.2022 r. wynikają z trzech głównych źródeł, tj. 1) przejrzystego i uzasadnionego przekazu; 2) jednoczących cech mówcy; 3) jego umiejętności perswazyjnych.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 237-250
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies