Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ontologia,epistemologia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Perspektywa ontologiczna w naukach o zarządzaniu
    Autorzy:
    Gospodarek, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/706073.pdf
    Data publikacji:
    2012-06-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    filozofia nauki
    zarządzanie
    nauki społeczne
    wiedza
    ontologia,epistemologia
    Opis:
    Perspektywa ontologiczna nauk społecznych, w szczególności zarządzania, ma istotne znaczenie poznawcze dla struktury tych nauk, kształtu demarkacji oraz spójności epistemologicznej. Możliwe jest ogólne zdefiniowanie zarządzania jako zmian uposażenia ontycznego podmiotu zarządzanego, z czego wynikają interesujące konsekwencje epistemologiczne budowania wiedzy w ujęciu systemowym, uwzględniające rozróżnienie podmiotu od przedmiotu poznania. Szczególnie interesującym aspektem jest dylemat równoważności znaczeniowej reprezentacji formalnej w stosunku do opisu rzeczywistego bytu w języku naturalnym. Ważną kwestią są relacyjne ciągi ontologiczne, pozwalające budować wiedzę o bytach rzeczywistych na podstawie eksperymentów z bytami konceptualnymi. Podejście ontologiczne wprowadza pytania o kryteria równoważności zdolności wyjaśniającej dla ujęcia reprezentatywnego oraz kwestii prawdziwości sądu. Zagadnienia te gruntują istotną pozycję filozofii nauki w zarządzaniu, jak również w naukach społecznych.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 181-190
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Augustine’s Socratic method
    Autorzy:
    Drozdek, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431091.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Augustine
    Socrates
    Plato
    Plotinus
    ontology
    epistemology
    Św. Augustyn
    Sokrates
    Platon
    Plotyn
    ontologia
    epistemologia
    Opis:
    The article discusses a seldom investigated problem of Socrates’s influence on Augustine’s intellectual development. It is shown that Augustine started with an intense use of the Socratic method utilizing its elenctic and maieutic questioning to expose the truth hidden in the soul. Also, just as the Socratic method led to ontological developments in Plato and Plotinus, it led Augustine to the development of his Christian ontology.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2016, 52, 1; 5-26
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theological Epistemology and Trinitarian Ontology in Aquinas
    Epistemologia teologiczna i ontologia trynitarna u Akwinaty
    Autorzy:
    Maspero, Giulio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912966.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-29
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    epistemology
    Thomas Aquinas
    trinitarian ontology
    relation
    faith–reason
    epistemologia
    Tomasz z Akwinu
    ontologia trynitarna
    relacja
    rozum–wiara
    Opis:
    Thomas Aquinas’ theological epistemology is presented as aresponse to an aporia of classical metaphysical thought, which affirmed the relationality of the episteme but denied that of the First Principle. The path that led from acause to another cause down to the ultimate cause thus remains without atrue foundation. On the contrary, the Trinitarian ontology developed by the Fathers of the Church allowed Aquinas to recognize the foundation of the episteme with its immanent relationality of the triune God. This emerges from his rereading of John Damascene and from how Thomas – contrary to what happened in the thought of Boethius and Richard of Saint Victor – reworked the concept of person so that it could be applied both to man and to God. The very analysis of the act of faith and the rereading of the name Verbum in an exclusively notional sense reveal how Thomas developed a true Trinitarian epistemology as areflection of his Trinitarian ontology.
    Epistemologia teologiczna Tomasza z Akwinu została przedstawiona jako odpowiedź na aporię klasycznej myśli metafizycznej, która potwierdzała relacyjność episteme, ale zaprzeczała Pierwszej Zasadzie. Droga, która prowadziła poprzez przyczyny do przyczyny ostatecznej, pozostawała bez fundamentu. W przeciwieństwie do tego, ontologia trynitarna rozwinięta przez Ojców Kościoła pozwoliła Akwinowi na uznanie fundamentu episteme wraz zjego relacyjnością w immanentnej relacji Boga Trójjedynego. Wynika to z ponownego odczytania Jana Damasceńskiego i z tego, że Tomasz – w przeciwieństwie do tego, co działo się w myśli Boecjusza i Ryszarda od św. Wiktora – zmienił pojęcie osoby tak, aby mogło być zastosowane zarówno do człowieka, jak i do Boga. Już sama analiza aktu wiary, a także ponowne odczytanie imienia Verbum w wyłącznym sensie pojęciowym ujawniają, jak Tomasz rozwinął prawdziwą trynitarną epistemologię jako odzwierciedlenie swojej trynitarnej ontologii
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 85-108
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ratzinger’s Trinitarian Ontology and Its Patristic Roots: The Breakthrough of Introduction to Christianity
    Trynitarna ontologia Ratzingera i jej patrystyczne korzenie: nowatorskie ujęcie we Wprowadzeniu w chrześcijaństwo
    Autorzy:
    Maspero, Giulio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343718.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Trójca Święta
    ontologia trynitarna
    epistemologia trynitarna
    ontologia relacyjna
    relacja
    Wprowadzenie do chrześcijaństwa
    patrystyczne korzenie trynitologii
    teologia negatywna
    Trinity
    Trinitarian ontology
    Trinitarian epistemology
    relational ontology
    relation
    Introduction to Christianity
    patristic roots of Trinitology
    negative theology
    Opis:
    The article shows the existence in Joseph Ratzinger’s thought of a true Trinitarian ontology, which is a relational ontology, particularly with regard to the Trinitarian part of Introduction to Christianity, which originates with the patristic inspiration, in particular that of Augustine, but also of the Greek Fathers, in other words: of such an ontology of the Trinity, which can be understood both as an objective genitive, i.e. as a re-understanding of God’s being in the light of Christian revelation, and as a subjective genitive, i.e. as a re-reading of the world and history in the light that comes precisely from the re-understanding of being in a Trinitarian key. The proof of the thesis is developed in three steps, starting with a rereading of negative theology, proposed by Ratzinger, as a cipher of Trinitarian doctrine, in the line of Trinitarian epistemology, insofar as it is relational. From here, it goes on to Ratzinger’s view of the person as the epiphanic locus of Trinitarian ontology, and concludes through his Christology that the transition to a Trinitarian re-comprehension of creation is inescapable.
    Celem artykułu jest przedstawienie relacyjnej ontologii trynitarnej w nowatorskim ujęciu Josepha Ratzingera, zaproponowanej przede wszystkim w trynitarnej części Wprowadzenia w chrześcijaństwo. Relacyjna ontologia trynitarna, zainspirowana pismami św. Augustyna, ale także innych ojców greckich, może być pojmowana jako próba ponownego zrozumienia istoty Boga w świetle Objawienia chrześcijańskiego (gdy dopełniacz w wyrażeniu „ontologia Trójcy Świętej” jest interpretowany jako genetivus obiectivus) lub jako ponowne odczytanie świata i historii w kluczu trynitarnym (gdy dopełniacz jest interpretowany jako genetivus subiectivus). Badanie propozycji Ratzingera przebiega w trzech etapach. Autor zaczyna od ponownego odczytania teologii negatywnej jako swoistego kodu doktryny trynitarnej, zgodnie z relacyjną epistemologią trynitarną, następnie analizuje pogląd Ratzingera na osobę jako epifaniczny locus trynitarnej ontologii, a kończy uzasadnieniem na podstawie Ratzingerowskiej chrystologii, że przejście do nowej trynitarnej koncepcji stworzenia jest nieuniknione.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 5-33
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE CENTRALITY OF LIVED EXPERIENCE IN WOJTYLA’S ACCOUNT OF THE PERSON
    FUNDAMENTALNE ZNACZENIE PRZEŻYCIA W KAROLA WOJTYŁY UJĘCIU OSOBY
    Autorzy:
    Savage, Deborah
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488651.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    lived experience
    anthropology
    subjectivity
    objectivism vs. subjectivism
    suppositum humanum
    person
    metaphysics
    ontology
    epistemology
    phenomenology
    consciousness
    morality
    przeżycie
    antropologia
    subiektywność
    obiektywizm vs subiektywizm
    osoba
    metafizyka
    ontologia
    epistemologia
    fenomenologia
    świadomość
    moralność.
    Opis:
    Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie kluczowej roli przeżycia w Karola Wojtyły koncepcji osoby, a także określenie jego znaczenia dla filozofii oraz ludzkiej praxis w perspektywie współczesności. W sposób szczególny autorka precyzuje przekonanie Wojtyły, że „kategoria przeżycia musi odnaleźć swe miejsce w antropologii i w etyce, co więcej – musi do pewnego stopnia stanąć w centrum uwagi odnośnych interpretacji”. Artykuł dąży do przywrócenia właściwej wizji zadań filozofii; według Karola Wojtyły, jeśli fundamentalną rolą filozofii jest uzdrowienie naszej kultury, nie mamy innego wyboru, jak podkreślić znaczenie podmiotowości ludzkiej osoby, czego wymogiem jest jednak wyzwanie do podjęcia analizy rzeczywistości ludzkiego przeżycia. Artykuł analizuje argumentację Wojtyły, że problem ludzkiej podmiotowości stanowi sedno debaty dotyczącej osoby ludzkiej. Wyraża przekonanie, że jego rozwiązanie pozwala przezwyciężyć napięcie, jakie ujawniło się w dziejach antropologii i epistemologii, między „obiektywistyczną” lub ontologiczną wizją ludzkiego bytu oraz „subiektywizmem”, często łączonym z filozofią świadomości, a także ich następstwami, czyli realizmem i idealizmem.
    The aim of this paper is to illuminate the centrality of lived experience in Karol Wojytla’s account of the person and identify its significance for philosophy and praxis in the contemporary period. Specifically the author intends to pursue the meaning of Wojtyla’s claim that “the category of lived experience must have a place in anthropology and ethics—and somehow be at the center of their respective interpretations.” The paper seeks to recover an important insight into the task of philo- sophy: according to Karol Wojtyla, if philosophy is to perform its essential function in the recovery of our culture, we have no choice but to turn our attention to the subjectivity of human persons— and this can only be done by taking up the somewhat risky challenge of studying the reality of lived human experience. The paper will analyze Wojtyla’s argument that the problem of human sub- jectivity is at the epicenter of debates about the human person and will argue that his solution reconciles the dilemma posed by the historical antinomies that have characterized anthropology and epistemology, viz., the “objective” or ontological view of the human being and the “subjectivism” often associated with the philosophy of consciousness, and their corollaries, realism and idealism. At least in the English speaking context, where the validity of individual experience has risen to the level of almost dogmatic significance for social and political life, Father Wojtyla’s claim appears either to have gone unnoticed or to have been rejected. And perhaps, at least on the surface, this is not without reason. The modern interest in human subjectivity is blamed for many contemporary aladies, including subjectivism, relativism and the pride of place now given to any individual point of view, no matter how ill informed. Claims about the existence of truth or an objective moral order often cannot find a foothold when confronted with the argument that such realities do not resonate with a particular individual’s personal “experience.” The priority given to subjective personal experience in determining what constitutes right thinking and moral human behavior, assuming that question is even asked, is now a commonplace assumption; it is something alternately deplored or celebrated both by intellectuals and the “man on the street.” Given this situation, that a philosopher of Father Wojtyla’s stature and obvious moral authority should make such an argument is a matter of critical importance, especially for those who seek to ground human action in objective moral norms in an era where an arguably flawed account of human subjectivity clearly has taken center stage. The paper shows that Wojtyla is not adverting to experience as an adjunct to moral relativism or personal preference as an approach to questions of the true and the good. On the contrary, the author shows that the philosopher Karol Wojtyla provides a way to remain grounded in the metaphysical and ontological categories that not only comprise our intellectual heritage, but refer to real and profound truths, while simultaneously accounting for the subjectivity and dynamism of the person. The paper concludes with an argument that this account provides a key hermeneutical device for understanding the enormous importance of the work of Pope John Paul II.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 4; 19-51
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Culture as parts of speech
    Kultura jako części mowy
    Autorzy:
    Wolska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088474.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    cultural theory
    epistemology and ontology
    the humanities
    Jerzy Grotowski’s ‚active culture’
    culture as adverb
    cultural modalities
    lifestyles
    Ryszard Nycz’s "Culture as Verb"
    Ryszard Nycz
    "Kultura jako czasownik"
    kultura jako przysłówek
    ontologia
    epistemologia
    nowohumanistyczny ideał poznania
    kultura czynna
    Jerzy Grotowski
    polskie kulturoznawstwo
    Opis:
    This contribution to the critical discussion of Ryszard Nycz’s Culture as Verb draws on his use of the parts-of-speech model to submit another formula of conceptualizing culture, based on the adverb, and complementary to the already existing approaches. They can be divided into three classes: those that treat culture as adjective (i.e. all epiphenomenal interpretations which view culture as a set of attributes), those that treat it as noun (i.e. an object, a separate academic discipline), and those that focus on action and the processual nature of culture (hence culture as verb), and even – in association with pragmatist and performative theories of language and the more recent ‘Activist Turn’ in the social sciences – have come to regard culture as culture-in-the-making, constituted and sustained by action (activities, performances). Most important for the adverbial approach are the modalities of culture, manifested in a variety of life styles. The study of culture as adverb (‘how’) can be pursued independently of the trench wars of cultural determinists and functionalists. Responding directly to Culture as Verb, qualifi ed as, chiefl y, an epistemological study, the article calls for a closer examination of the ontological implications of Nycz’s project of reinventing the humanities.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2019, 4; 451-457
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies