Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "minimally invasive techniques" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Preoperative pancreatic duct stenting in patients undergoing laparoscopic pancreatic surgery – a preliminary report
Autorzy:
Rubinkiewicz, Mateusz
Migaczewski, Marcin
Pędziwiatr, Michał
Matłok, Maciej
Dembiński, Marcin
Budzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395645.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
laparoscopic pancreatectomy
minimally invasive techniques
pancreatoduodenectomy
pancreatic tumor
Opis:
Laparoscopic surgery is becoming an approved technique in pancreatic surgery. It offers some advantages over an open approach due to shorter hospital stay and decreased complication rate. Regardless the technique the most significant problem of pancreatic surgery is postoperative pancreatic fistula. There are numerous methods attempted at reduction of its incidence. One of the possibilities is preoperative pancreatic duct stenting. It aims at decreasing the pressure in the pancreatic duct, which is supposed to facilitate pancreatic juice flow to the duodenum. The aim of the study was to determine the role of preoperative pancreatic duct stenting in pancreatic surgery. Material and methods. Nineteen patients undergoing laparoscopic pancreatic resection were enrolled into the study. Prior to the surgery, all of the patients were submitted for the Endoscopic Retrograde Choleangiopancreatography (ERCP) with pancreatic duct stenting. Following the subsequent laparoscopic pancreatic resection, all patients were monitored to detect the pancreatic fistula appearance. The pancreatic stent was removed 6‑8 weeks after the surgery. Results. With an exception of two patients, all other patients underwent successful ERCP with pancreatic duct stenting before the surgery. In one case the placement of the prosthesis failed due to a tortuous pancreatic duct. Five patients had an episode of acute pancreatitis including two severe courses as a complication of preoperative ERCP. One of the patient died due to severe GI bleeding 2 weeks after stenting. Among the procedures there were 15 distal pancreatectomies, two enucleations of the tumor localized in the uncinate process and in the body of the pancreas and one central pancreatectomy. The median time of surgery duration was 186 minutes (90‑300; ±56). No conversions to an open approach were necessary. Likewise, there was neither any major complications reported in a postoperative course nor incidence of pancreatic fistula in any of the patients undergoing surgery. Conclusions. Preoperative pancreatic duct stenting can decrease the incidence of pancreatic fistula. However, a number of serious complications exceed the potential benefit of this method.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 6; 307-311
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Educational models for training in minimally invasive colorectal surgery
Modele szkoleniowe w chirurgii minimalnie inwazyjnej jelita grubego
Autorzy:
Sánchez-Margallo, Francisco M.
Durán-Rey, David
González-Portillo, Manuel R.
López-Agudelo, Isabel
Sánchez-Margallo, Juan A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1584187.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
surgical simulation
colorectal surgery
medical training
minimally invasive techniques
colorectal cancer
chirurgia kolorektalna
szkolenie medyczne
techniki minimalnie inwazyjne
rak jelita grubego
symulacja chirurgiczna
Opis:
Colorectal cancer (CRC) is the third most commonly diagnosed malignancy and the fourth most deadly cancer in the world for which surgery is the main treatment. Colorectal surgery can be performed through a wide incision in the abdomen or using minimally invasive surgical (MIS) techniques. Some of these techniques include transanal endoscopic microsurgery (TEM ), transanal minimally invasive surgery (TAMIS), transanal total mesorectal excision (TaTME ), and robot-assisted surgery. Studies increasingly confirm that resections using MIS techniques are safe, oncologically equivalent to open surgery and have better short-term results. These surgical approaches are, however, technically demanding and result in a steep learning curve. The main objective of this study is to review the different MIS techniques for colorectal surgery, as well as the training tools and programs designed to achieve the necessary surgical skills. Different training programs in colorectal surgery have been reported for the different surgical techniques analyzed. Most of these programs are based on training tools in the form of surgical simulators, physical and virtual, as well as the use of experimental and cadaveric models. However, structured training programs in minimally invasive colorectal surgery remain scarce, and there should be a consensus on the fundamental training aspects for the various surgical techniques presented. These training programs should ensure that surgeons acquire sufficient surgical skills to be competent in the development of these surgical techniques, improving the quality of the patient’s surgical outcomes.
Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim co do częstotliwości rozpoznawania nowotworem złośliwym na świecie, a także czwartą przyczyną zgonów na nowotwory złośliwe. Głównym elementem leczenia RJG jest operacja, którą można wykonać przez rozległe nacięcie powłok lub za pomocą technik minimalnie inwazyjnych. Do tych drugich należą: endoskopowa chirurgia transanalna (TEM ), przezodbytowa chirurgia minimalnie inwazyjna (TAMIS), przezodbytowe całkowite wycięcie mezorektum (TaTME ) oraz chirurgia wspomagana robotowo. Analizy danych potwierdzają, że techniki minimalnie inwazyjne są bezpieczne, równie skuteczne onkologicznie co techniki tradycyjne, a także wiążą się z szybszym powrotem chorych do pełnej sprawności. Ich wspólną cechą są niestety wysokie wymagania techniczne oraz długa krzywa uczenia. W artykule omówione zostały różne techniki minimalnie inwazyjne stosowane w leczeniu RJG oraz metody nauczania tych technik. Jak dotąd opracowano wiele sposobów szkolenia dla różnych technik operacyjnych. Większość opiera się na symulatorach chirurgicznych zarówno rzeczywistych, jak i wirtualnych oraz na wykorzystaniu modeli eksperymentalnych i preparatów z ludzkich zwłok. Niestety usystematyzowane modele szkolenia w minimalnie inwazyjnej chirurgii RJG są nadal rzadkością. Widać wyraźnie potrzebę opracowania konsensusu dotyczącego szkolenia w poszczególnych metodach operacyjnych. Tego rodzaju programy powinny zapewnić uczestniczącym w nich chirurgom zdobycie wiedzy pozwalającej na skuteczne wykonywanie zabiegów w celu zapewnienia pacjentom jak najlepszych efektów leczenia.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 115-140
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies