Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kultura chrześcijańska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
The Relationship between Spirituality, Religion, and Culture
Relacja między duchowością, religią i kulturą
Autorzy:
Platovnjak, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558443.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Religion
spirituality (Christian)
culture
solidarity
religia
duchowość (chrześcijańska)
kultura
solidarność
Opis:
The author establishes that religion, spirituality, and culture are intertwined and have a strong influence on each other. After a short introduction to basic concepts, the author first shows how spirituality is a fruit of religion and/or culture. Then the influence of spirituality on religion and culture is explored. Finally, the author also tries to show the possibility of a Christian spirituality transformation that is capable of responding to the needs of our time for a new humanity able to live in solidarity while building relationships among all human beings and all of creation.
Autor stwierdza, że religia, duchowość i kultura są ze sobą powiązane i wywierają na siebie silny wpływ. Po krótkim wprowadzeniu do podstawowych pojęć autor najpierw pokazuje, że duchowość jest owocem religii i / lub kultury. Następnie badany jest wpływ duchowości na religię i kulturę. Na koniec autor chce także pokazać możliwość transformacji chrześcijańskiej duchowości, która jest w stanie odpowiedzieć na potrzeby naszych czasów, aby nowa ludzkość mogła żyć solidarnie, budując relacje między wszystkimi ludźmi i całym stworzeniem.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 41; 117-125
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Understanding of the Human Person in the Perspective of African Cultures
Chrześcijańskie rozumienie osoby ludzkiej z perspektywy afrykańskiej
Autorzy:
Konye, Michael Nnamdi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108739.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia chrześcijańska
kultura Igbo
Nri mit
relacyjność
Joseph Ratzinger
Richard Niebuhr
John Mbiti
Christian anthropology
Igbo culture
Nri myth
relationality
Opis:
The article attempts to present a few perspectives from African cultures on the Christian understanding of man. The central thesis argued for is that the interpenetration of the universalizing Christian culture and the particularizing cultures of indigenous peoples need not always breed tensions of values. As always, there are common entry points for harmonization which facilitates evangelization in view of those salvific fruits which `grace' always offers to `nature'. It can thus be clear from the above that my overall aim in this article is to show how the African cultural perspectives on the being of man shapes the reception of the Christian gospel about the human person as redeemed by Christ. To be sure, the key questions to which this article responds present themselves as follows: In what light does the Christian understanding of human person appeal to the African? In other words, what is the African perspective of the being of man and how does it influence the African's understanding of the Christian gospel of the redeemed humanity? Structurally, the article consists of three sections: First I shall present several entry points to the understanding of the human person, besides the chosen two perspectives — Christian and African — which we wish to harmonize. Next, I shall highlight the key principles which inform Christian anthropology on the one hand; as well as a few cultural generalities which are descriptive of a typical African anthropology. Finally, I try to present selected `anthropological' elements which highlight comparisons and divergences between Christianity and African cultures.
Artykuł dąży do przedstawienia chrześcijańskiego rozumienia człowieka z kilku perspektyw kultury afrykańskiej. Główną tezą argumentacji jest to, że wzajemne przenikanie się uniwersalnej kultury afrykańskiej i partykularnych kultur lokalnych nie musi prowadzić do konfliktu wartości. Jak zawsze istnieją wspólne punkty wyjścia, ułatwiające ewangelizację w perspektywie zbawczych owoców, które łaska zawsze oferuje naturze. W świetle powyższego, głównym celem artykułu jest pokazanie, jak afrykańska perspektywa kulturowa, dotycząca rozumienia człowieka, kształtuje recepcję Ewangelii o człowieku zbawionym przez Chrystusa. Główne pytania badawcze stawiane w artykule brzmią następująco: w jakim świetle chrześcijańskie rozumienie człowieka przemawia do Afrykańczyka? Jaka jest afrykańska perspektywa człowieka i jak wpływa ona na afrykańskie rozumienie orędzia chrześcijańskiego o odkupionej ludzkości? Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawione są punkty wyjścia do zrozumienia osoby ludzkiej, poza tym zostają zestawione dwie wybrane perspektywy: chrześcijańska i afrykańska. W drugiej części artykuł pokazuje główne zasady, które kształtują antropologię chrześcijańską, jak i kilka kulturowych wymiarów, które oznaczają specyfikę antropologii afrykańskiej. Wreszcie, tekst dąży do przedstawienia wybranych elementów antropologicznych, które naświetlają zbieżności i rozbieżności między chrześcijaństwem a kulturami afrykańskimi.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 5-24
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Christian family in a “provisional culture”
Rodzina chrześcijańska w „kulturze prowizoryczności”
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950628.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
rodzina chrześcijańska
kultura prowizoryczności (tymczasowości)
zadania rodziny wobec współczesnej kultury
christian family
provisional culture
temporary culture
family’s
duties regarding contemporary culture
Opis:
Contemporary culture can be described as provisional and temporary. A provisional culture is closely bound with such ideologies as secularism, individualism, relativism, practical materialism, hedonism and consumerism. These dominant cultural paradigms threaten the Christian understanding of family, hindering its comprehensive development and its ability to fulfil its basic objectives such as mutual welfare of the spouses or giving birth to and raising offspring. A provisional culture poses a threat and a great challenge for the family. Taking into account the fact that each culture is an expression of the human spirit and an environment for building identity and interpersonal relations, a Christian family must not ignore the problems of the contemporary world, but rather undertake a dialogue with a provisional culture aimed at presenting and promoting the Christian model of family, being the first school of faith, preaching and defending a culture of life.
Współczesną kulturę można określić mianem prowizorycznej lub tymczasowej. Kultura prowizoryczności ściśle łączy się z prądami ideowymi: sekularyzmem, indywidualizmem, relatywizmem, materializmem praktycznym, hedonizmem i konsumpcjonizmem. Zarysowane dominanty kulturowe godzą w chrześcijańskie rozumienie rodziny, uniemożliwiając jej wszechstronny rozwój i realizację podstawowych celów, jakimi są wzajemne dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa. Kultura prowizoryczności zagraża rodzinie i stanowi dla niej wielkie wyzwanie. W związku z tym, że każda kultura jest wyrazem ludzkiego ducha i środowiskiem budowania tożsamości i relacji międzyludzkich, rodzina chrześcijańska nie może zamknąć się na problemy współczesności, lecz powinna podjąć z kulturą prowizoryczności pewną formę dialogu, którego wyznacznikami są następujące zadania: ukazywać i promować chrześcijański model rodziny, być pierwszą szkołą wiary, głosić i bronić kultury życia.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Family as the Source and Propagator of Vocational Culture
Rodzina chrześcijańska źródłem i przekazicielem kultury powołaniowej
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685636.pdf
Data publikacji:
2020-10-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina chrześcijańska
kulturotwórcza funkcja rodziny
kultura powołaniowa
powołanie do kapłaństwa i życia konsekrowanego
Christian family
cultural role of family
vocational culture
vocation to priesthood and
consecrated life
Opis:
Rodzina chrześcijańska źródłem i przekazicielem kultury powołaniowej Budowanie i przekazywanie kultury powołania należy do podstawowych obowiązków rodziny chrześcijańskiej. Kultura powołaniowa obejmuje wszelkie działania wspierające dzieło przebudzenia powołań do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Charakterystycznymi elementami tej kultury są: głęboka religijność, świadomość misji Kościoła i właściwa wizja powołania. Rodzina buduje i przekazuje kulturę powołania poprzez świadomy i konsekwentny proces formacji zgodnie z chrześcijańskimi wartościami i wzorcami zachowań. W ten sposób odpowiada na powszechne powołanie do miłości i świętości. Jest trafnie nazywana Domowym Kościołem, pierwszym seminarium i skarbnicą powołań. Świętość rodzin jest głównym warunkiem wzrostu i dojrzewania autentycznych powołań oraz najwłaściwszą odpowiedzią na współczesny kryzys kultury powołaniowej.
Building and transmitting vocational culture is among the primary duties of the Christian family. Vocational culture is composed of all actions supporting the work of awakening vocations to the priesthood and consecrated life. Characteristic elements of this culture are: deep religiosity, awareness of the Church mission and the correct vision of vocation. The family builds and transmits vocational culture through a conscious and consistent process of formation according to Christian values and models of behaviour. It thus answers the general call to love and holiness. It is aptly named the Home Church, the first seminary, and the treasury of vocations. The holiness of families is the main condition for the growth and maturation of authentic vocations, and the most appropriate answer to the modern crisis of vocational culture.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 10; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biopolitics and Integral Human Development. Contribution of the social teaching of the Church
Autorzy:
Ďačok, Ján
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040960.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
“Kultur der Fürsorge”
“Kultur des Wegwerfens”
Biomacht
positive und negative Biopolitik
Laudato si’
Soziallehre der Kirche
christliche Hoffnung
Liebe und Kreativität
„Culture of Care”
„Culture of Waste”
biopower
positive and negative biopolitics
Social teaching of the Church
Christian hope
love and creativity
„kultura troski”
„kultura wyrzucania”
bio-władza
pozytywna i negatywna biopolityka
nauka społeczna Kościoła
chrześcijańska nadzieja
miłość
kreatywność
Opis:
This Paper takes in consideration the Social teaching of the Church, particularly expressed in the Encyclical Letter of Pope Francis Laudato si’ and in other documents of the Magisterium. The article presents the basic characteristics of „Culture of Care” and „Culture of Waste”, of biopower, of positive biopolitics and of negative biopolitics (thanatobiopolitics) with some alarming examples (legalization of abortion, selective abortions of females, destruction of supernumerary frozen embryos, lobbying for the legalization of euthanasia). Subsequently, it introduces the contribution of the Christian faith to these debates, from the biblical, theological and moral point of view, and invites the reader to respond to the urgent challenges in biopolitics by the responsible creativity in the social, moral and political fields. The „Culture of Care” is a culture of acceptance of the other, shaped by Christian hope and love, a culture of presence and of interest in the other, following the example of Jesus Christ.
W artykule zostaje poddana analiza katolickiej nauki społecznej, szczególnie jej sformułowanie w encyklice papieża Franciszka Laudato si’ i innych dokumentach Magisterium. Zostają przedstawione główne cechy charakterystyczne „kultury troski” oraz „kultury wyrzucania”, a także pytanie związane z bio-władzą, pozytywną i negatywną biopolityką (tanatopolityka) wraz z niektórymi alarmującymi przykładami (legalizacja aborcji, selektywna aborcja dziewczynek, niszczenie nadliczbowych zamrożonych embrionów, lobbowanie na rzecz legalizacji eutanazji). W dalszej części zostaje podkreślony wkład Kościoła w tych debatach w aspektach biblijnym, teologicznym i etycznym, jak też znaczenie aktywności w tych obszarach. Największe wyzwania w ramach bioetyki muszą zostać przezwyciężone przez kreatywność w społecznym, moralnym i politycznym obszarze. „Kultura troski” jest kulturą akceptacji innych, uformowaną przez chrześcijańską nadzieję i miłość. Jest kulturą obecności i zainteresowania innymi według przykładu Jezusa Chrystusa.
Im Artikel wird die Soziallehre der Kirche analysiert, vor allem wie sie in der Enzyklika vom Papst Franciscus Laudato si’ und anderen Dokumenten des Lehramtes formuliert wird. Es werden die grundlegenden Charakteristika der „Kultur der Fürsorge“ sowie der „Kultur des Wegwerfens“ vorgestellt, aber auch die Fragen der Biomacht, der positiver und negativer Biopolitik (Thanatopolitik) mit manchen alarmierenden Beispielen (Legalisierung der Abtreibung, selektive Abtreibung der Mädchen, Zerstörung der überzähligeneingefrorenen Embryos, Lobbying für die Legalisierung der Euthanasie). Des Weiteren wird der Beitrag der Kirche in diesen Debatten unter biblischen, theologischen und ethischen Aspekten vorgestellt sowie die Bedeutung der Aktivität in diesem Bereich unterstrichen. Die wichtigsten Herausforderungen in der Biopolitik müssen durch die verantwortungsvolle Kreativität in sozialen, moralischen und politischen Bereichen bewältigt werden. „Kultur der Fürsorge“ ist eine Kultur der Akzeptanz der anderen, gestaltet durch christliche Hoffnung und Liebe. Es ist eine Kultur der Anwesenheit und des Interesses für andere nachdem Beispiel Jesu Christi.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 151-171
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies