Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "joke" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
On Parody
Autorzy:
Fredericksen, Don
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/917990.pdf
Data publikacji:
2014-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
parody
irony
discourse
art
behavior
Marek Piwowski
Ingmar Bergman
joke
psychology
Opis:
The essay consists of a series of examples of parody, and of statements regarding the nature and functions of parody. One is allowed to wonder if the form of the essay parodies obsessive-compulsive thought. Parody is taken to be a form of irony within the verbal, visual, and acoustical arts. As well, the claim is made that it is often unwittingly manifested in personal behavior, and in theories of human nature upon which forms of utopian thought and social engineering are based. Examples are drawn from film, painting, literature and literary criticism, psychotherapy, teaching, the writing of history, social engineering, and jokes. Parody is taken to be a major means for combating the corruption of consciousness in both its personal and communal forms.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 14, 23; 25-28
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weak Communication, Joke Targets and the Punch-Line Effect: A Relevance-Theoretic Account
Autorzy:
Piskorska, Agnieszka
Jodłowiec, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52802969.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
joke
relevance theory
weak communication
cognitive effect
comprehension heuristic
humour target
dowcip
teoria relewancji
efekt poznawczy
heurystyka rozumienia wypowiedzi
obiekt humoru
Opis:
The paper offers an analysis of the cognitive mechanisms underlying the production and comprehension of verbal jokes in terms of what relevance theorists refer to as weakly communicated import. While pragmatic analyses of humour emphasize the role of the inferential stages that the audience is intended (or even manipulated, Yus 2016) to go through in processing a joke, the weak communication model presented here focuses on the punch-line effect, exploring the nature of the “cognitive climax” that is created. On this account, a vast array of weakly communicated assumptions, resulting in a cognitive overload effect, rather than incongruity resolution on its own, is identified as the laughter-inducing mechanism underlying verbal humour. The central idea is that universal and culture-specific humour-generating elements in jokes have one quality in common, viz. their potential to cause a cognitive overload effect, which may, and often does, result in amusement. On this approach, what is typically recognized as national or ethnic humour is posited to recruit the same humour-invoking pragmatic mechanisms as in other kinds of jokes, the principal difference lying in the choice of the target being mocked, which must be well-known to the audience for the cognitive overload effect to be brought forth. 
Artykuł przedstawia analizę mechanizmów poznawczych stanowiących podłoże humoru w dowcipach słownych, wykorzystującą pojęcie tzw. słabej komunikacji, zaproponowane przez teorię relewancji. Podczas gdy większość pragmatycznych modeli humoru podkreśla rolę rozwiązania inkongruencji oraz poszczególnych etapów inferencyjnych, przez które odbiorca jest planowo prowadzony w interpretacji żartów (por. Yus 2016), przedstawiona tu analiza tłumaczy efekt humorystyczny przez pryzmat swoistego „przeciążenia poznawczego”, które towarzyszy przetwarzaniu pointy dowcipu. W tym ujęciu wiele słabo komunikowanych informacji, do których odbiorca nagle uzyskuje dostęp w momencie, gdy dowcip się kończy, tworzy efekt przeciążenia poznawczego dający impuls do reakcji afektywnej. Analiza humoru na gruncie pojęcia słabej komunikacji wskazuje, że wspólnym mianownikiem tekstów uznawanych za śmieszne pod każdą szerokością geograficzną i tzw. humoru etnicznego czy narodowego jest to, że kluczowe pojęcia i postaci w tekście, stanowiące cel satyry, muszą (przynajmniej potencjalnie) dawać dostęp do całego wachlarza informacji, gdyż w innym wypadku efekt słabej komunikacji nie zaistnieje. O śmieszności dowcipu przesądza zatem nie samo zrozumienie jego treści i pointy, ale osiągnięcie specjalnego efektu poznawczego. 
Źródło:
Studies in Polish Linguistics; 2018, 13, 1; 25-44
1732-8160
2300-5920
Pojawia się w:
Studies in Polish Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies