Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "indywiduacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Hypostases of Krzysztof Jaworski’s Poetry
    Hipostazy poezji Krzysztofa Jaworskiego
    Autorzy:
    Trzaskowski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030745.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    hyphenated
    existentialism
    individuation
    lyric poetry
    poetic word
    hipostaza
    egzystencjalizm
    indywiduacja
    liryka
    słowo poetyckie
    Opis:
    The article contains a hermeneutic analysis of Krzysztof Jaworski’s poetry. Jaworski is not only an attentive observer of contemporary social reality, a master of retrospection and an internal monologue but first and foremost he is a poet notafraid to ask moral questions. Key words such as truth, self-knowledge, wisdom were used here to present the aesthetic and ethical stratification, to describe the leitmotivs of the interpreted texts and to indicate the significant place of Jaworski’s works in Polish postwar poetry.
    Artykuł zawiera analizę hermeneutyczną liryki Krzysztofa Jaworskiego, bacznego obserwatora współczesnej rzeczywistości społecznej, poety moralnych pytajników, mistrza retrospekcji i monologu wewnętrznego. Słowa klucze: prawda, samopoznanie, mądrość posłużyły do przedstawienia stratyfikacji estetyczno-etycznej, opisu lejtmotywów interpretowanej twórczości i wskazania jej istotnie ważnego miejsca w najnowszej poezji polskiej.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Education as a Personal Journey: An Excursion into Jung’s Notion of Individuation
    Edukacja jako osobista podróż. Wyprawa ku Jungowskiemu pojęciu indywiduacji
    Autorzy:
    Tsempelis, Evangelos
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448960.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Carl Gustav Jung
    individuation
    analytical training
    person
    apophaticism
    Christian orthodox tradition
    indywiduacja
    szkolenie analityczne
    osoba
    apofatyzm
    chrześcijańska tradycja prawosławna
    Opis:
    After more than six years of Jungian training in Zurich, the task of talking about “individuation” is still a perplexing one. Rather than attempting to recapitulate Jung’s theory of individuation, this exposé aims to sketch the rough contours of a matrix for the exploration of individuation in a wider frame which includes my experiences and diverse readings. As such, this text marks a point of departure, a general itinerary for a continued exploration rather than an attempt to tie threads together or to offer an exhaustive critique. After hundreds of hours of training analysis, courses, psychiatric internships, control cases and seminars, aimed at training a candidate into an analyst, I find myself reflecting on that experience as a whole. Where am I as I reach the final stages of my training in comparison to where I started? What does this “education” actually consist of? What has been learned? What can be put in words as to be properly recounted? Does the gist of psychoanalytic training consist in learning a theory and in mastering a certain analytical/clinical toolkit ensuing from it? Or is there something else, additional or extraneous, that provides the under-bed, the foundation, for one’s actual conversion into an analyst that needs to occur as a consequence of the training process? In the same vein, what is it that analysis affects, as a therapeutic method, to its clients/patients/trainees? What does its cure consist of? Does it properly belong to the realm of medicine, where psychotherapy firmly resides in our days, or is rather education its more natural and authentic field of belonging? Such questions, although not directly addressed, nevertheless inform this ongoing inquiry from the background.
    Po sześciu miesiącach Jungowskich szkoleń w Zurychu zadanie mówienia o „indywiduacji” wciąż pozostaje dla mnie kłopotliwym wyzwaniem. W swym artykule, bardziej niż na usiłowaniu rekapitulacji Jungowskiej teorii indywiduacji, skupiam się na naszkicowaniu pobieżnych zarysów modelu badania indywiduacji w szerszych ramach, obejmujących moje doświadczenia i rozmaite lektury. Jako taki powyższy tekst oznacza raczej punkt wyjścia, ogólny przewodnik po badaniach, a nie próbę powiązania rozmaitych wątków lub wyczerpujące omówienie krytyczne. Po setkach godzin kursów, praktyk psychiatrycznych, analiz dokonywanych w ramach ćwiczeń, przypadków kontrolnych i seminariów, które miały uczynić ze mnie analityka, zastanawiam się nad tym doświadczeniem jako całością. Gdzie znajduję się po osiągnięciu ostatnich etapów mojego szkolenia, a gdzie było moje miejsce, gdy owo szkolenie się rozpoczynało? Z czego w rzeczywistości składa się to „kształcenie”? Czego mnie nauczono? Jakich słów należałoby użyć, by to właściwie opisać? Czy istotę psychoanalitycznego szkolenia można sprowadzić do wyuczenia się teorii i opanowania pewnych analitycznych/klinicznych metod, które z niej wynikają? Czy też tkwi w tym jeszcze coś dodatkowego lub pobocznego, co stanowi bazę, fundament rzeczywistej przemiany w analityka, a co należy traktować jako konsekwencję procesu szkoleniowego? Podążając dalej w tym samym duchu: w jaki sposób analiza, jako metoda terapeutyczna, oddziałuje na klientów/pacjentów/praktykantów? Z czego składa się jej działanie terapeutyczne? Czy właściwie należy ona do medycyny, w obrębie której w dzisiejszych czasach sytuuje się psychoterapię, czy też raczej do edukacji, jako bardziej dla niej naturalnej i bardziej w stosunku do niej komplementarnej? Takie pytania, choć postawione niebezpośrednio, informują o kontekście tych ciągłych zapytywań, choć jest to informacja niejako z drugiego planu.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2015, 18; 247-263
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies