Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "immunoterapia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Advances in active and passive immunotherapy for Alzheimer’s disease– a short review
Postępy w aktywnej i pasywnej immunoterapii w chorobie Alzheimera – krótki przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Tabarkiewicz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437734.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
choroba Alzheimera
immunoterapia aktywna
immunoterapia pasywna
Alzheimer’s disease
active immunotherapy
passive immunotherapy
Opis:
STRESZCZENIE Choroby neurodegeneracyjne m.in. choroba Alzheimera (AD) dotykają rocznie miliony nowych pacjentów na całym świecie. Fakt ten spowodował intensywny rozwój terapii modyfikujących przebieg choroby i mogących mieć zastosowanie w AD. Dane przedkliniczne wykazały zaangażowanie układu immunologicznego w patogenezie choroby Alzheimera. Komórki mikrogleju, komórki prezentujące antygen np. komórki dendrytyczne oraz produkty aktywacji dopełniacza odgrywają aktywną rolę w neurodegeneracji. Z drugiej strony niektóre elementy układu odpornościowego mogą być wykorzystane do eliminacji złogów amyloidowych i innych nieprawidłowości związanych z AD. W związku z tym, metody pasywnej i aktywnej immunoterapii są jednym z najszybciej rozwijających się sposobów terapii choroby Alzheimera. Podawanie przeciwciał lub indukcja odpowiedzi immunologicznej przeciwko β-amyloidowi, α-synukleinie lub białku tau są intensywnie badane. Jest to związane z odkryciem, że białka te mogą być celem dla przeciwciał w przypadku ich ekspresji na błonie komórkowej lub w przestrzeni pozakomórkowej. Także stosowanie innych metod immunoterapii pasywnej (podawanie dożylnych immunoglobulin) i aktywnej (szczepionki na bazie DNA) jest związane z pozytywnymi efektami klinicznymi. Kolejne próby kliniczne prowadzą do rozwóju efektywnych i bezpiecznych metod immunoterapii choroby Alzheimera i innych chorób neurodegeneracyjnych.
Disease-modifying alternatives are intensively developed for the treatment of neurodegenerative disorders, a group of diseases that afflict millions of patients annually. The pre-clinical data shown involvement of immune system in the pathogenesis of Alzheimer’s disease (AD). Microglia cells, antigen presenting cells like dendritic cells and products of complement activation take an active part in neurodegeneration. On the other hand, some components of immune system could be used for elimination of amyloid plaques and another structural abnormalities associated with AD. Because of that, passive and active immunotherapies are one of the most developed approaches in therapy of AD. Vaccination against amyloid-ß, α-synuclein, or tau has been extensively explored, especially as the discovery that these proteins may propagate cell-to-cell and be accessible to antibodies when embedded into the plasma membrane or in the extracellular space. Also other methods of passive (intravenous immunoglobulins) and active (DNA based vaccines) are associated with positive clinical outcome. The clinical development of efficient and safe immunotherapies for Alzheimer ’s disease and other neurodegenerative disorders is a field in constant evolution.
Źródło:
Medical Review; 2016, 1; 93-96
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peanut allergy immunotherapy: review of current treatment options
Immunoterapia alergii na orzechy ziemne: przegląd aktualnych metod terapeutycznych
Autorzy:
Jasiura, Adam
Dera, Izabela
Gorzel, Mateusz
Szlachcic, Karolina
Zmonarska, Joanna
Gomułka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11236593.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
food hypersensitivity
immunotherapy
peanut hypersensitivity
sublingual immunotherapy
alergia pokarmowa
immunoterapia
immunoterapia podjęzykowa
alergia na orzechy ziemne
Opis:
Peanut allergy is the most common food allergy in developed countries of Europe and America, affecting nearly 2% of children. Ingestion of peanut proteins even in the minimal amount may result in a dangerous to life or health anaphylactic reaction, thereby being one of the most common causes of anaphylaxis with fatal effect. Possible therapeutic methods for peanut allergy are sought to achieve patients’ desensitization and antigen tolerance. Among currently considered therapies there are oral immunotherapy (OIT), sublingual immunotherapy (SLIT) and epicutaneous immunotherapy (EPIT), however all of them are still in clinical trials. The most effective immunotherapy is OIT, resulting in higher tolerated antygen doses in comparison to sublingual and epicutaneous therapy, though oral immunotherapy has a higher risk of adverse reactions, mostly gastrointestinal and oropharyngeal. It may be advantageous to fuse several immunotherapy methods into sequential schemes. Future studies are required to furtherly evaluate effectiveness and compare mentioned immunotherapy methods of peanut allergy.
Alergia na orzechy ziemne jest najczęściej występującą alergią pokarmową w krajach rozwiniętych Europy i Ameryki, dotykając 2% dzieci. Przyjęcie nawet znikomej ilości białek orzechów ziemnych może skutkować groźną dla zdrowia i życia reakcją alergiczną, przez co alergia na orzechy ziemne jest jedną z najczęstszych przyczyn anafilaksji ze skutkiem śmiertelnym. Poszukuje się możliwych metod terapeutycznych, umożliwiających osiągnięcie desensetyzacji i tolerancji antygenowej na białka orzechów ziemnych. Spośród obecnie rozważanych terapii wymienia się immunoterapię doustną, podjęzykową oraz naskórną, z których wszystkie są nadal na etapie badań klinicznych. Najskuteczniejszą metodą jest immunoterapia doustna, pozwalająca na osiągnięcie wyższych tolerowanych dawek antygenów, w porównaniu do immunoterapii podjęzykowej i naskórnej. Immunoterapia doustna jest jednak obarczona najwyższym ryzykiem występowania niepożądanych reakcji, głównie w obrębie układu pokarmowego i nosogardzieli. Korzystne może okazać się połączenie kilku metod immunoterapii w następujących po sobie schematach. Konieczne są jednak kolejne badania oceniające skuteczność i porównujące ze sobą możliwe metody immunoterapii u pacjentów z alergią na orzechy ziemne.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2022, XXVIII, 1-2; 77-84
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynnik podobny do czynnika wzrostu naskórka z domeną 7 (Egfl7) nowym potencjalnym celem terapeutycznym w ginekologii onkologicznej
Epidermal growth factor-like domain-containing protein 7 (Egfl 7) as a new potential target for therapy in gynecologic oncology
Autorzy:
Król, Karolina
Sznurkowski, Jacek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030104.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Egfl7
angiogeneza
diapedeza
immunoterapia
rak
Opis:
Epidermal growth factor-like domain-containing protein 7 (Egfl7) is a secretive gene-encoded protein expressed in endothelial cells of blood vessels, where it plays an essential role in regulating angiogenesis both in physiologic conditions as well as pathologic processes. Egfl7 has also been confirmed to be present in the cells of the central nervous system and several malignant tumors. In vitro studies have shown Egfl7 expression in breast and lung cancer in mice to downregulate endothelial expression of intercellular adhesion molecules (ICAM-1) and vascular cell adhesion molecules (VCAM-1), thus preventing lymphocytes from penetrating blood vessels and migrating to tumor nests. It has been suggested that cancer-associated Egfl7 may promote the escape of cancer from the immune system’s control by suppressing activation of endothelial cells and inhibiting diapedesis (leukocyte extravasation). Egfl7 expression in gynecologic cancers has not yet been investigated. The aim of this study is to present and discuss the current state of knowledge as regards this biomarker’s role in oncology, with particular emphasis on its therapeutic potential. Future research into Egfl7 expression in gynecologic cancers may facilitate development of new anti-angiogenic and/or biological therapies.
Czynnik podobny do czynnika wzrostu naskórka z domeną 7 (Egfl7) to białko sekrecyjne kodowane przez gen, którego ekspresja występuje w komórkach śródbłonka naczyń; Egfl7 pełni tam funkcję kluczowego regulatora angiogenezy – zarówno w warunkach fizjologicznych, jak i w procesach patologicznych. Obecność Egfl7 potwierdzono także w komórkach centralnego układu nerwowego oraz w kilku nowotworach złośliwych. Badania in vitro wykazały, że ekspresja Egfl7 w raku piersi i płuca u myszy obniża endotelialną ekspresję cząsteczek adhezji międzykomórkowej ICAM-1 i cząsteczek adhezji komórkowej naczyń VCAM-1, zapobiegając przenikaniu limfocytów przez naczynia krwionośne i ich migracji do gniazd nowotworowych. Zasugerowano, że rakowe Egfl7 może promować ucieczkę nowotworu spod nadzoru immunologicznego przez tłumienie aktywacji komórek śródbłonka i hamowanie diapedezy. Ekspresja Egfl7 w nowotworach ginekologicznych nie była dotychczas analizowana. Cel pracy stanowiło przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat roli tego biomarkera w onkologii ze szczególnym uwzględnieniem jego potencjału terapeutycznego. Podjęcie badań nad ekspresją Egfl7 w nowotworach ginekologicznych może w przyszłości skutkować powstaniem nowych terapii antyangiogennych i/lub opartych na czynnikach biologicznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 162-167
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynnik podobny do czynnika wzrostu naskórka z domeną 7 (Egfl7) nowym potencjalnym celem terapeutycznym w ginekologii onkologicznej
Epidermal growth factor-like domain-containing protein 7 (Egfl 7) as a new potential target for therapy in gynecologic oncology
Autorzy:
Król, Karolina
Sznurkowski, Jacek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030107.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Egfl7
angiogeneza
diapedeza
immunoterapia
rak
Opis:
Epidermal growth factor-like domain-containing protein 7 (Egfl7) is a secretive gene-encoded protein expressed in endothelial cells of blood vessels, where it plays an essential role in regulating angiogenesis both in physiologic conditions as well as pathologic processes. Egfl7 has also been confirmed to be present in the cells of the central nervous system and several malignant tumors. In vitro studies have shown Egfl7 expression in breast and lung cancer in mice to downregulate endothelial expression of intercellular adhesion molecules (ICAM-1) and vascular cell adhesion molecules (VCAM-1), thus preventing lymphocytes from penetrating blood vessels and migrating to tumor nests. It has been suggested that cancer-associated Egfl7 may promote the escape of cancer from the immune system’s control by suppressing activation of endothelial cells and inhibiting diapedesis (leukocyte extravasation). Egfl7 expression in gynecologic cancers has not yet been investigated. The aim of this study is to present and discuss the current state of knowledge as regards this biomarker’s role in oncology, with particular emphasis on its therapeutic potential. Future research into Egfl7 expression in gynecologic cancers may facilitate development of new anti-angiogenic and/or biological therapies.
Czynnik podobny do czynnika wzrostu naskórka z domeną 7 (Egfl7) to białko sekrecyjne kodowane przez gen, którego ekspresja występuje w komórkach śródbłonka naczyń; Egfl7 pełni tam funkcję kluczowego regulatora angiogenezy – zarówno w warunkach fizjologicznych, jak i w procesach patologicznych. Obecność Egfl7 potwierdzono także w komórkach centralnego układu nerwowego oraz w kilku nowotworach złośliwych. Badania in vitro wykazały, że ekspresja Egfl7 w raku piersi i płuca u myszy obniża endotelialną ekspresję cząsteczek adhezji międzykomórkowej ICAM-1 i cząsteczek adhezji komórkowej naczyń VCAM-1, zapobiegając przenikaniu limfocytów przez naczynia krwionośne i ich migracji do gniazd nowotworowych. Zasugerowano, że rakowe Egfl7 może promować ucieczkę nowotworu spod nadzoru immunologicznego przez tłumienie aktywacji komórek śródbłonka i hamowanie diapedezy. Ekspresja Egfl7 w nowotworach ginekologicznych nie była dotychczas analizowana. Cel pracy stanowiło przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat roli tego biomarkera w onkologii ze szczególnym uwzględnieniem jego potencjału terapeutycznego. Podjęcie badań nad ekspresją Egfl7 w nowotworach ginekologicznych może w przyszłości skutkować powstaniem nowych terapii antyangiogennych i/lub opartych na czynnikach biologicznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 162-167
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie PD-1 – receptora programowanej śmierci-1 – i jego ligandów w immunoterapii raka jajnika
The role of PD-1 – a programmed cell death receptor 1 – and its ligands in ovarian cancer immunotherapy
Autorzy:
Markowska, Anna
Sajdak, Stefan
Lubin, Jolanta
Markowska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030141.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
PD-1/PD-L1
immunotherapy
nivolumab
ovarian cancer
immunoterapia
niwolumab
rak jajnika
Opis:
The immune system plays an important role in both cancer development and destruction. Tumor cells have developed mechanisms to evade an effective immune response. One of these involves the use of immune checkpoint pathways, which modulate the intensity and duration of such responses. There are two immune checkpoint receptors that have been most thoroughly studied: CTLA-4 (cytotoxic T lymphocyte-associated antigen 4) and PD-1 (programmed cell death protein 1 pathway), involved in regulatory T cell responses. The anti-CTLA-4 antibody is used in the treatment of many malignancies, including non-small-cell lung cancer, prostate cancer and melanoma. PD-1 and its ligands, PD-L1 and PD-L2, represent an immune axis protecting cancer cells against regulatory T cells (cytotoxic CD8+ cells and CD4+ helper cells). Nivolumab, a monoclonal antibody, blocks PD-1 and, as a result, its binding to its ligands. Consequently, T cell antitumor activity is restored, which appears promising in clinical trials involving patients with malignancies in multiple locations, including non-small-cell lung cancer, melanoma and ovarian cancer, clear cell ovarian carcinoma in particular. Nivolumab therapy is not devoid of adverse effects, which affect about 40% of patients with ovarian cancer. These include e.g. arrhythmia, fever, anemia and decreased lymphocyte count. It is believed that combining a therapy that blocks the key immune checkpoints with other anticancer agents, including chemotherapy, radiation therapy or other targeted therapies, will improve treatment efficacy in malignancies, including ovarian cancer.
Układ immunologiczny odgrywa istotną rolę zarówno w rozwoju raka, jak i jego destrukcji. Komórki nowotworu wykształciły mechanizmy pozwalające im uniknąć skutecznej reakcji immunologicznej. Jednym z nich jest wykorzystanie szlaków immunologicznych punktów kluczowych (immune checkpoint), które modulują nasilenie i czas trwania tej odpowiedzi. Najlepiej poznane są dwa receptory immunologicznych punktów kluczowych: antygen 4 CTLA (cytotoxic T lymphocyteassociated antigen 4) i białko programowanej śmierci komórki 1 – PD-1 (programmed cell death protein 1 pathway), uczestniczące w odpowiedzi regulatorowych limfocytów T. Przeciwciało przeciwko cząsteczce CTLA-4 stosowane jest w leczeniu wielu nowotworów złośliwych, w tym niedrobnokomórkowego raka płuca, raka prostaty i czerniaka. PD-1 i jego ligandy PD-L1 i PD-L2 stanowią oś immunologiczną, która chroni komórki nowotworowe przed działaniem limfocytów T regulatorowych (T cytotoksycznych CD8+ i pomocniczych CD4+). Przeciwciało monoklonalne niwolumab blokuje PD-1, a przez to połączenie z jego ligandami. W ten sposób odtwarzana jest aktywność przeciwguzowa limfocytów T, która okazuje się obiecująca w próbach klinicznych u chorych na nowotwory złośliwe w wielu lokalizacjach, w tym na niedrobnokomórkowego raka płuca, czerniaka oraz raka jajnika, zwłaszcza jasnokomórkowego. Stosowanie niwolumabu nie jest pozbawione działań niepożądanych, które występują u około 40% leczonych na raka jajnika kobiet. Należą do nich między innymi arytmia, gorączka, niedokrwistość oraz obniżenie liczby limfocytów. Uważa się, że łączenie terapii blokującej kluczowe punkty immunologiczne z innymi czynnikami przeciwrakowymi, w tym chemioterapią, radioterapią, inną terapią celowaną, pozwoli uzyskać większą skuteczność w leczeniu nowotworów złośliwych, w tym raka jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 117-120
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy immunologiczne powstawania i leczenia nowotworów kobiecego układu płciowego
Immune phenomena associated with the development and treatment of female genital malignancies
Autorzy:
Leśniak, Michał
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Koper, Krzysztof
Basta, Tomasz
Makarewicz, Michał
Śpiewankiewicz, Beata
Wicherek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031195.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Treg
immune therapy
immune tolerance
macrophages
ovarian cancer
immunoterapia
makrofagi
rak jajnika
tolerancja immunologiczna
Opis:
A prerequisite for the development of a malignant tumor is the occurrence of a series of mutations in suppressor genes, so that cells acquire a malignant phenotype. There is no single molecular alteration that would lead a cell through a complex process of carcinogenesis. In the case of late-stage ovarian cancer, the next necessary step is the escape of these genetically altered cells from the supervision of the host immune system. Initially, the process of evasion from immune control is merely one of “cheating” the immune system. However, as the tumor increases in size, it takes control over the immune system, at least on a local scale, and the escalation of this phenomenon may result in generalized immune suppression. First, a cancer cell masks its presence, then it inhibits the non-specific immune system as well as the specific immune response by (among other things) initiating the apoptosis of the cytotoxic cells infiltrating its microenvironment. Finally, cancer cells modify their microenvironment so that it supports their development and by accumulating immunosuppressive Treg lymphocytes inhibits the immune response against them. Understanding the principles governing this phenomenon would thus appear to be key to being able to, but also to counteract it. The resulting knowledge might allow us to supplement the standard combination of antitumor treatment and immune therapy, thus improving its efficacy. Currently one of the most promising forms of immune therapy is the removal of Treg cells from the tumor microenvironment.
Warunkiem powstania nowotworu złośliwego jest pojawienie się szeregu mutacji w zakresie genów supresorowych, tak aby komórka uzyskała fenotyp nowotworowy. Nie ma pojedynczej zmiany molekularnej, która mogłaby przeprowadzić komórkę przez złożony proces karcynogenezy. W przypadku klinicznie zaawansowanego raka jajnika oprócz tego konieczna jest jeszcze ucieczka tych zmienionych genetycznie komórek przed układem odpornościowym gospodarza. Początkowo proces ucieczki guza spod nadzoru immunologicznego jest tylko „oszukiwaniem” układu odpornościowego. Jednak w miarę wzrostu guza przejmuje on co najmniej miejscowo kontrolę nad układem odpornościowym, a narastanie natężenia tego zjawiska może doprowadzić do uogólnionej supresji. Najpierw komórka nowotworowa maskuje swoją obecność, następnie hamuje nieswoisty układ odpornościowy, po czym hamuje swoistą odpowiedź układu odpornościowego między innymi poprzez doprowadzenie do apoptozy komórek cytotoksycznych naciekających jej mikrośrodowisko. Ostatecznie komórki raka tak modyfikują swoje mikrośrodowisko, że wspiera ono ich rozwój i uczestniczy w zahamowaniu skierowanej przeciwko nim odpowiedzi układu odpornościowego, np. poprzez nagromadzenie limfocytów hamujących Treg. Wydaje się, iż poznanie zasięgu tego procesu z jednej strony ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia praw rządzących tym fenomenem, z drugiej umożliwia ingerencję w ten proces. W ten sposób będzie można uzupełnić skojarzone leczenie przeciwnowotworowe o immunoterapię i poprawić jego skuteczność. Jednym z obiecujących sposobów immunoterapii jest usunięcie komórek Treg z mikrośrodowiska guza.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 307-316
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia aktualnych metod leczenia raka sromu – perspektywy dla immunoterapii
Vulvar cancer – limitations of current management options and potential role of immune therapy
Autorzy:
Sznurkowski, Jacek J.
Wydra, Dariusz
Emerich, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030990.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
C/T antygeny
C/TA
MAGE
NY-ESO-1
immune therapy
immunoterapia
rak sromu
vulvar cancer
Opis:
Current standard of management of squamous cell vulvar cancer appears overly aggressive for early clinical stages (FIGO I and II), where true incidence of lymph node metastases is below 20%, and far too conservative for late stages (FIGO III and IV), where no effective complementary treatment is available. In view of these facts, entirely novel therapeutic approach should be developed in order to improve treatment outcomes. Nowadays, the role of immune therapy in oncology is increasing rapidly. New antigens and new therapeutic techniques are introduced. Cancer antigens discovered to date may be classified into: widespread antigens – present both in malignant cells and in several normal tissues (MUC2, PRAME, SART-1, RU-1); differentiating antigens – present in malignant cells and in their normal predecessors (CEA, PSA and melanoma antigens: gp100, MART-1, tyrosinase); cancer-specific antigens – present only in malignant cells (ras oncogene, ß-catenin, CDK4, MUM-1); cancer/testis antigens (C/TA), which normally are present in the testes only. The aim of this paper was to present an update on C/TA, this being a relatively novel, poorly understood and very promising family of antigens. Absence of C/TA antigens beyond cancer tissue and their exquisite ability to induce immune response (both celland humoral-mediated), makes them an attractive target for immune therapy, particularly in the females.
Obowiązujący standard leczenia płaskonabłonkowego raka sromu jest zbyt rozległy dla wczesnych stadiów choroby (FIGO I, FIGO II), gdzie rzeczywista częstość występowania przerzutów do węzłów chłonnych nie przekracza 20%, i niewystarczający dla zaawansowanych (FIGO III, FIGO IV), dla których brak jest skutecznego leczenia uzupełniającego. Uwzględniając wszystkie powyższe fakty, należy poszukiwać całkowicie nowych metod terapeutycznych, które mogłyby poprawić wyniki leczenia. W ostatnim czasie szczególnego znaczenia w onkologii nabiera immunoterapia. Pojawiają się nowe antygeny i nowe sposoby terapii. Poznane dotychczas antygeny nowotworowe można podzielić na: powszechnie występujące – obecne zarówno w komórkach nowotworowych, jak i różnych komórkach prawidłowych (MUC2, PRAME, SART-1, RU1); antygeny różnicowania – obecne na komórkach nowotworowych i prawidłowych komórkach, z których wywodzi się nowotwór (CEA, PSA oraz antygeny czerniaka: gp100, MART-1 i tyrozynaza); antygeny swoiste dla nowotworu – obecne tylko w komórkach nowotworowych (onkogen ras, ß-katenina, CDK4, MUM-1); antygeny rakowo-jądrowe C/TA – cancer/testis antigens, które z wyjątkiem jąder nie występują w zdrowych tkankach ludzkich. Celem pracy było przedstawienie najnowszej wiedzy dotyczącej antygenów rakowo-jądrowych, gdyż jest to stosunkowo nowa, mało znana i bardzo obiecująca grupa antygenów. Nieobecność antygenów rakowo-jądrowych C/TA poza tkankami nowotworowymi oraz ich wybitna zdolność do indukowania odpowiedzi immunologicznej (komórkowej i humoralnej) czyni je szczególnie atrakcyjnymi celami dla immunoterapii, zwłaszcza u kobiet.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 180-187
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stability analysis of nonlinear time-delayed systems with application to biological models
Autorzy:
Kruthika, H. A.
Mahindrakar, A. D.
Pasumarthy, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/331352.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
time delay
cancer immunotherapy
gene regulatory network
sum of squares
opóźnienie czasowe
immunoterapia nowotworowa
sieć regulacyjna genu
suma kwadratów
Opis:
In this paper, we analyse the local stability of a gene-regulatory network and immunotherapy for cancer modelled as nonlinear time-delay systems. A numerically generated kernel, using the sum-of-squares decomposition of multivariate polynomials, is used in the construction of an appropriate Lyapunov–Krasovskii functional for stability analysis of the networks around an equilibrium point. This analysis translates to verifying equivalent LMI conditions. A delay-independent asymptotic stability of a second-order model of a gene regulatory network, taking into consideration multiple commensurate delays, is established. In the case of cancer immunotherapy, a predator–prey type model is adopted to describe the dynamics with cancer cells and immune cells contributing to the predator–prey population, respectively. A delay-dependent asymptotic stability of the cancer-free equilibrium point is proved. Apart from the system and control point of view, in the case of gene-regulatory networks such stability analysis of dynamics aids mimicking gene networks synthetically using integrated circuits like neurochips learnt from biological neural networks, and in the case of cancer immunotherapy it helps determine the long-term outcome of therapy and thus aids oncologists in deciding upon the right approach.
Źródło:
International Journal of Applied Mathematics and Computer Science; 2017, 27, 1; 91-103
1641-876X
2083-8492
Pojawia się w:
International Journal of Applied Mathematics and Computer Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colon cancer – new strategies of treatment
Rak jelita grubego – nowe strategie leczenia
Autorzy:
Międzybrodzka, Anna
Gmyrek, Joanna
Cieślar, Grzegorz
Kawczyk-Krupka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035398.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
colon cancer
photodynamic diagnostics
photodynamic therapy
immunotherapy
monoclonal antibodies
targeted
therapy
rak jelita grubego
diagnostyka fotodynamiczna
terapia fotodynamiczna
immunoterapia
przeciwciała monoklonalne
terapia celowana
Opis:
Colon cancer is one of the most frequent causes of death in the world. Despite the easily accessible diagnostic tools, the disease is still diagnosed at its advanced stage, when radical treatment is no longer possible and only palliative therapy can be provided. Cancer recurrence, which worsens the patient’s prognosis, is a separate problem. Currently, scientists are seeking modern, multidirectional treatment methods, which would enable the inhibition of neoplasia, elongation of patients’ lives and improvement in their quality. Immunotherapy and photodynamic therapy seem to be promising as they provide good results, also at advanced stages of cancer. Due to its cytotoxic and immunomodulating effect, photodynamic therapy exhibits an antineoplastic effect. Using monoclonal antibodies in the targeted therapy of colon cancer is a new, promising concept, which requires further studies.
Rak jelita grubego jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Pomimo łatwo dostępnych narzędzi diagnostycznych nadal często rozpoznawany jest w stadium zaawansowanym, kiedy niejednokrotnie nie ma już możliwości leczenia radykalnego i pozostaje jedynie terapia paliatywna. Odrębnym problemem jest wznowa nowotworu, pogarszająca rokowanie pacjenta. Współcześnie poszukuje się nowoczesnych, wielokierunkowych metod leczniczych, które pozwoliłyby zahamować proces nowotworzenia, wydłużyć życie chorych i poprawić jego jakość. Obiecującym kierunkiem badań okazują się immunoterapia oraz terapia fotodynamiczna, które dają pomyślne wyniki również w zaawansowanych stadiach raka. Terapia fotodynamiczna wykazuje działanie przeciwnowotworowe poprzez efekt cytotoksyczny oraz immunomodulujący. Zastosowanie przeciwciał monoklonalnych w celowanej terapii raka jelita grubego jest nową, dobrze rokującą koncepcją wymagającą dalszych badań.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 266-273
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies