Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "immunitet" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The Immunity of a Member of the Seimas in Lithuania
    Immunitet posła na Sejm na Litwie
    Autorzy:
    Juškevičiūtė-Vilienė, Agnė
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348135.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    constitution
    immunity of a member of the Lithuanian Parliament
    inspection
    search
    konstytucja
    immunitet członka parlamentu litewskiego
    kontrola
    przeszukanie
    Opis:
    The article explores the scope of the immunity of a member of the Lithuanian Parliament (Seimas). As is known, parliamentarism is recognised as a value in a democratic society and a political culture. In order to properly implement parliamentarism, the constitution and laws should establish the guarantees for the members of the parliament, which allow them to perform their functions as representatives of the nation uninterruptedly and without hindrance. However, the Constitution of the Republic of Lithuania only briefly states that the person of a member of the Parliament is inviolable. Given that, this study analyses the constitutional jurisprudence and legal doctrine of Lithuania and other EU Member States, by focusing on the concept and meaning of the immunity of a member of the parliament. The findings of the study indicate that parliamentary immunity in Lithuania is unique and goes beyond the immunity enjoyed by judges. The results of this research may also have implications for developing the studies of parliamentarism in Lithuanian and foreign constitutional law.
    W opracowaniu przeprowadzono badanie zakresu immunitetu posła litewskiego parlamentu (Seimas). Jak wiadomo, parlamentaryzm jest uznawany za wartość w demokratycznym społeczeństwie i kulturze politycznej. W celu prawidłowej realizacji idei parlamentaryzmu konstytucja i ustawy powinny wprowadzać gwarancje dla członków parlamentu, umożliwiające im pełnienie funkcji przedstawicieli narodu bez ingerencji i przeszkód. Konstytucja Republiki Litewskiej jednak tylko skrótowo stwierdza, że poseł jest nietykalny. Z tego względu w niniejszym opracowaniu przeanalizowano orzecznictwo konstytucyjne i doktrynę Litwy oraz innych państw członkowskich Unii Europejskiej, koncentrując się na pojęciu i znaczeniu immunitetu członka parlamentu. Wyniki badania wskazują, że immunitet parlamentarny na Litwie ma charakter szczególny i jest zakreślony szerzej niż immunitet sędziowski. Wyniki opisanych badań mogą mieć wpływ także na rozwój studiów nad parlamentaryzmem w litewskim i zagranicznym prawie konstytucyjnym.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 5; 121-138
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scope of Immunity of Members of the Bundestag – A Case Study of a Bundestag Member, Mr. Pofalla
    Zakres immunitetu posła do Bundestagu – kazus posła Pofalli
    Autorzy:
    Bezubik, Kamila M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940924.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    immunity
    Fundamental Law
    Bundestag’s Rules of Procedure Federal Constitutional Court
    immunitet
    Ustawa Zasadnicza
    Regulamin Bundestagu
    Federalny
    Sąd Konstytucyjny
    Opis:
    Members of the Bundestag enjoy parliamentary immunity under the Basic Law. The mem- ber may be held liable or arrested for an offense punishable by criminal law only if the Bundestag permits it and waives the member’s immunity, unless the member is caught red-handed or on the following day. Since the majority rule also applies here, the deci- sion to waive immunity is decided by the governing majority. This raises the question, especially on the part of members of individual opposition parties, to what principles the Bundestag is subject to when deciding whether or not to waive the immunity of a mem- ber of the Bundestag. The Bundestag’s reservation of permission (Genehmigungsvorbe- halt) to conduct criminal proceedings according with the jurisprudence of the Federal Constitutional Court serves primarily the benefit of the parliament as a whole. The sub- jective rights of members of the Bundestag to certain conduct of the Bundestag cannot be derived directly from the Article 46 (2) of the Basic Law. However, pursuant to the second paragraph of Article 46 in conjunction with the second sentence of the Article 38 (1) of the Basic Law, a member of the Bundestag may demand that the Bundestag, deciding whether or not to waive his or her immunity, not be guided by unreasonable and arbitrary motives.
    Posłowie do Bundestagu korzystają z zagwarantowanego w Ustawie Zasadniczej immunitetu parlamentarnego. Za czyn zagrożony karą poseł może zostać pociągnięty do odpowiedzialności albo aresztowany tylko wtedy, gdy Bundestag wyrazi na to zgodę i uchyli immunitet, chyba że zostanie on schwytany w chwili popełnienia czynu lub w ciągu następnego dnia. Ponieważ również w tym przypadku ma zastosowanie zasada większości, decyzja o uchyleniu immunitetu leży w gestii większości rządzącej. Powstaje w związku z tym pytanie, szczególnie po stronie deputowanych poszczególnych partii opozycyjnych, jakim zasadom podlega Bundestag przy podejmowaniu decyzji o ewentualnym uchyleniu immunitetu posła. Przysługujące Bundestagowi zastrzeżenie zezwolenia (Genehmigungsvorbehalt) na przeprowadzenie postępowania karnego, zgodnie z orzecznictwem Federalnego Sądu Konstytucyjnego, służy przede wszystkim parlamentowi jako całości. Z art. 46 ust. 2 Ustawy Zasadniczej nie można wyprowadzić wprost subiektywnych praw posła do określonego zachowania Bundestagu. Może on natomiast, na posta- wie art. 46 ust. 2 w zw. z art. 38 ust. 1 zd. 2 Ustawy Zasadniczej żądać, aby Bundestag podejmując decyzję o uchyleniu immunitetu, nie kierował się niemerytorycznymi i arbitralnymi motywami.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 6 (52); 141-155
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Does Putin have immunity from criminal liability before Ukrainian court?
    Czy Putin posiada immunitet karny przed ukraińskim sądem?
    Обладает ли Путин иммунитетом от уголовного преследования перед украинским судом?
    Чи має Путін імунітет від кримінальної відповідальності перед українським судом?
    Autorzy:
    Navrotskyy, Vyacheslav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33511222.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    кримінальна відповідальність
    імунітет
    керівник держави
    агресія
    уголовная ответственность
    иммунитет
    глава государства
    агрессия
    odpowiedzialność karna
    immunitet
    głowa państwa
    agresja
    criminal liability
    immunity
    head of state
    aggression
    Opis:
    The question about criminal liability for waging this cruel war has been actualized since the beginning of the Russian-Ukrainian war in 2014, and especially since the large-scale Russian invasion of Ukraine in 2022. It is commonly recognized that such acts are crimes according to international criminal law and that liability must come under international judiciary bodies. By the same token, Ukrainian national legislation also provides for liability for those acts. At the same time, there are attempts to prove the fact that Putin and othersenior officials are not liable under Ukrainian criminal law since allegedly they have functional immunity and ordinary perpetrators of the aggression are not personally liable under Ukrainian law due to the so-called functional immunity. The publication aims to prove the wrongfulness of the statement that the abovementioned immunity status prevents criminal prosecution in Ukraine, as in the state against which the aggression was committed. The arguments of “immunity theory” supporters are analyzed and counter-arguments are presented that such immunity is not valid in Ukraine and does not prevent prosecution under Ukrainian law. It is concluded that, regarding the aggressive war in Ukraine, the functional immunity of senior officials of the Russian Federation does not have any moral, social or legal grounds and the individuals who allegedly have such immunities are criminally liable not only under international criminal law but also Ukrainian law as well.
    Питання кримінальної відповідальності за розв’язання та ведення агресивної війни актуальне від початку російсько-української війни у 2014 році, а, особливо, від 2022 році, коли відбулося повномасштабне вторгнення в Україну. Відповідно до міжнародного кримінального права такі діяння є міжнародними злочинами та підлягають юрисдикції міжнародних судових органів. Українське законодавство також передбачає кримінальну відповідальність за вказані діяння. Водночас є спроби довести, що Путін та інші вищі керівники російської федерації не підлягають кримінальній відповідальності за українським кримінальним правом, оскільки ніби-то наділені функціональним імунітетом. Метою цієї публікації є доведення помилковості тези про те, що вказаний імунітет перешкоджає притягненню до кримінальної відповідальності в Україні як державі, проти якої вчинена агресія. Розглянуті доводи прихильників «теорії імунітету» та наведені аргументи щодо того, що він не діє в Україні щодо вищих керівників держави-агресора та не перешкоджає притягненню їх до відповідальності за українським кримінальним правом. Зроблений висновок, що щодо агресивної війни в Україні функціональний імунітет вищих керівників російської федерації не має моральних, соціальних та юридичних підстав, а вказані особи підлягають кримінальній відповідальності не лише за міжнародним кримінальним правом, але й за правом України.
    Вопрос об уголовной ответственности за ведение непрекращающегося жестокого конфликта актуален с начала российско-украинской войны, начавшейся в 2014 году, и особенно после полномасштабного вторжения в Украину в 2022 году. Согласно международному уголовному праву, такие действия являются преступлениями по международному праву и подпадают под юрисдикцию международных судебных органов. Внутреннее законодательство Украины также предусматривает уголовную ответственность за указанные деяния. В то же время предпринимаются попытки доказать, что Путин и другие высшие должностные лица не подпадают под юрисдикцию украинских судов в силу украинского уголовного законодательства, поскольку якобы обладают функциональным иммунитетом, а рядовые участники вооруженной агрессии также не несут персональной ответственности в силу украинского законодательства, поскольку обладают функциональным иммунитетом. Цель статьи – доказать ошибочность утверждения о том, что вышеуказанные иммунитеты не позволяют привлекать таких лиц к уголовной ответственности в судах Украины – государства, против которого была совершена вооруженная агрессия. Были проанализированы аргументы сторонников «теории иммунитета» и приведены аргументы в пользу того, что указанные категории лиц не обладают иммунитетом на территории Украины, а значит, их можно привлечь к ответственности в силу законодательства Украины. Сделан вывод о том, что применительно к вооруженной агрессии против Украины функциональный иммунитет высших должностных лиц Российской Федерации не имеет моральных, общественных и правовых оснований, а названные лица, якобы обладающие таким иммунитетом, несут уголовную ответственность не только в силу международного уголовного права, но и по украинскому законодательству.
    Kwestia odpowiedzialności karnej za prowadzenie trwającego, okrutnego konfliktu jest aktualna od początku wojny rosyjsko-ukraińskiej rozpoczętej w 2014 r., a zwłaszcza od 2022 r., czyli od inwazji na Ukrainę na pełną skalę. Zgodnie z międzynarodowym prawem karnym takie czyny stanowią zbrodnie prawa międzynarodowego i podlegają jurysdykcji międzynarodowych organów sądowych. Ukraińskie ustawodawstwo krajowe również przewiduje odpowiedzialność karną za rzeczone czyny. Jednocześnie podejmowane są próby udowodnienia, że Putin i inni wysocy urzędnicy nie podlegają orzecznictwu sądów ukraińskich na mocy ukraińskiego prawa karnego, ponieważ rzekomo posiadają immunitet funkcjonalny, a zwykli uczestnicy agresji zbrojnej również nie ponoszą osobistej odpowiedzialności na mocy prawa ukraińskiego z powodu posiadania immunitetu funkcjonalnego. Celem publikacji jest udowodnienie niesłuszności twierdzenia, że wyżej wymienione immunitety uniemożliwiają pociągnięcie takich osób do odpowiedzialności karnej przez sądy w Ukrainie, czyli państwie, przeciwko któremu rozpoczęto agresję zbrojną. Przeanalizowano zarówno argumenty zwolenników „teorii immunitetu”, jak i przedstawiono argumenty przemawiające za tym, że wskazane kategorie osób nie posiadają immunitetu na terytorium Ukrainy, a zatem możliwe jest ich ściganie na mocy prawa ukraińskiego. Stwierdzono, że w odniesieniu do agresji zbrojnej przeciwko Ukrainie immunitet funkcjonalny wyższych urzędników Federacji Rosyjskiej nie ma żadnych podstaw moralnych, społecznych i prawnych, a wymienione osoby, które rzekomo posiadają taki immunitet, ponoszą odpowiedzialność karną nie tylko na mocy międzynaro-dowego prawa karnego, lecz także prawa ukraińskiego.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 117-133
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Enforcement of Arbitral Awards Against States - a Risk to Peaceful Relations?
    Wykonywanie orzeczeń arbitrażowych przeciwko państwom – ryzyko dla pokojowych relacji
    Autorzy:
    Karolak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887257.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    recognition and enforcement of arbitral awards
    sovereign immunity
    peaceful settlement of international disputes
    diplomatic protection
    uznawanie i wykonywanie orzeczeń arbitrażowych
    immunitet państwa
    pokojowe rozwiązywanie sporów międzynarodowych
    ochrona dyplomatyczna
    Opis:
    The aim of this paper is to present and critically appraise the norms of international law relating to the enforcement of arbitral awards against States. It canvasses the main international instruments governing the recognition and enforcement of foreign arbitral awards (notably the New York Convention). It then elucidates the doctrine of sovereign immunity in customary international law – and an attempt to codify it – as a hurdle to enforcement of such awards in domestic courts. The analysis investigates whether the doctrine acts as a safeguard against jeopardizing peaceful relations between States while promoting international commerce, foreign direct investment and trade relations between State and foreign non-State actors. Diplomatic protection is examined as an alternative to international and national adjudication.
    Celem tego artykułu jest przedstawienie i krytyczna ocena norm prawa międzynarodowego odnoszących się do wykonywania orzeczeń arbitrażowych wydanych przeciwko państwom. Zarysowane zostały główne instrumenty międzynarodowe rządzące uznawaniem i wykonywaniem zagranicznych orzeczeń arbitrażowych (z których znaczącym jest Konwencja Nowojorska). Następnie, naświetlona jest doktryna immunitetu państwa w zwyczaju międzynarodowym – oraz próba jej skodyfikowania – jako przeszkoda dla wykonywania takich orzeczeń w sądach krajowych. Analiza bada czy ta doktryna służy jako zabezpieczenie przed zagrażaniem pokojowym relacjom między państwami jednocześnie promując międzynarodową wymianę gospodarczą, bezpośrednie inwestycje zagraniczne i relacje handlowe między państwami a zagranicznymi podmiotami prywatnymi. Opieka dyplomatyczna została oceniona jako alternatywa dla międzynarodowych i krajowych postępowań sądowych i arbitrażowych.
    Źródło:
    Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2021, 10; 87-96
    2543-6961
    Pojawia się w:
    Studia Administracji i Bezpieczeństwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies