Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "identyczność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Superweniencja u Donalda Davidsona
Autorzy:
Kamińska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706227.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
superweniencja
identyczność
redukcja
D. Davidson
monizm
anomalność
zdarzenia
R. Stalnaker
Opis:
Pierwsza część artykułu skupia się na omówieniu pojęcia superweniencji w postaciach, w jakich funkcjonuje ono we współczesnej fi lozofi i, oraz próbie pogodzenia niektórych z tych wersji z monizmem anomalnym Donalda Davidsona. Druga część omawia relację łączącą to, co mentalne, z tym, co fi zyczne, podaną przez samego Davidsona, która wydaje się różnić od funkcjonujących obecnie defi nicji superweniencji. Artykuł jest próbą opisania tej relacji tak, by była zgodna z myślą Davidsona, oraz obrony jego stanowiska przed zarzutem niespójności superweniencji z monizmem anomalnym.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 1; 203-219
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leibniz: Personal Identity and Sameness of Substance
Leibniz: osobowa identyczność i tożsamość substancji
Autorzy:
Gut, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488319.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Leibniz
personal identity
person
substance
sameness
self-consciousness
memory
osobowa identyczność
substancja
tożsamość
samoświadomość
pamięć
Opis:
Leibniz’s theory of personal identity has been the object of numerous discussions and various interpretations. In the paper I contrast my view on Leibniz’s solution to the problem of personal identity with the view of Margaret Wilson and Samuel Scheffler. They both claimed that Leibniz failed to formulate a coherent, uniform and tenable theory of personal identity. His stance – as they state – contains so many inconsistencies that it cannot be adopted as a satisfactory solution to this problem. I disagree with this opinion. It is my conviction that a more inquisitive analysis of Leibniz’s texts leads to the conclusion that such severe criticism of the results of Leibniz’s studies of personal identity is ill-founded. My paper consists of two parts. In the first part—drawing on suggestions made by Vailati, Thiel, Noonan, and Bobro—I attempt to present the essential arguments against the interpretation offered by M. Wilson and S. Scheffler. In the second part I address two issues. First, I try to discuss the reasons which Leibniz listed to support his thesis that personal identity requires both the continuity of substance and the continuity of some psychological phenomena. Then, I turn to identifying Leibniz’s arguments which support the thesis that what ultimately provides a person with identity is their substantial principle, i.e. the soul or “I.”
Teoria Leibniza na temat osobowej identyczności jest od dawna przedmiotem licznych sporów i rozbieżności interpretacyjnych. W niniejszym artykule zestawiam mój pogląd na temat tego, co faktycznie uważał Leibniz za podstawę bycia tą samą osobą z poglądem, który został sformułowany przez Margaret Wilson i Samuela Schefflera. Ich zdaniem Leibniz nie przedstawiał spójnej, jednolitej i przekonującej teorii osobowej identyczności. Jego stanowisko — jak utrzymują ci autorzy — zawiera w sobie zbyt wiele niekonsekwencji, aby można je było uznać za satysfakcjonujące rozwiązanie tego zagadnienia. Nie zgadzam się z tą opinią. W moim przekonaniu bardziej wnikliwy ogląd tekstów Leibniza pozwala stwierdzić, że nie ma podstaw do tak krytycznej oceny wyników Leibniza w kwestii osobowej identyczności. Artykuł składa się z dwóch części. W części pierwszej — korzystając z sugestii podanych przez Vailatigo, Thiela, Noonana i Bobro — staram się przedstawić główne argumenty przeciwko interpretacji Wilson i Schefflera. W części drugiej poruszam dwie kwestie. Najpierw omawiam powody, które Leibniz wymieniał celem uzasadnienia tezy, że osobowa identyczność wymaga zarówno ciągłości substancji, jak i ciągłości pewnych fenomenów psychologicznych. Następnie przedstawiam argumenty Leibniza na rzecz tezy, że tym, co ostatecznie nadaje identyczność osobie, jest jej substancjalna zasada, czyli dusza lub „ja”.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 2; 93-110
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Getting Straight on How Russell Underestimated Frege
O tym, w jaki sposób Russell nie docenił Fregego
Autorzy:
Lipski, Piotr
Kubiak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488761.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
język
semantyka
znaczenie
desygnat
deskrypcja
nazwa pusta
identyczność
kompleks denotujący
language
semantics
meaning
reference
description
empty name
identity
denoting complex
Opis:
Reakcją na przełomowy dla dziejów filozofii analitycznej artykuł Gottloba Fregego pt. Sens i nominat [1892], był niemniej ważny esej Bertranda Russella pt. Denotowanie [1905]. Russell przedstawił w nim swoją teorię deskrypcji i dokonał jej porównań z koncepcją Fregego. Celem naszego artykułu jest zwięzłe i przejrzyste zaprezentowanie i skomentowanie błędów i zaniedbań, jakich dopuścił się Russell w swojej krytyce koncepcji Fregego. Błędy te pojawiają się w ramach poruszanych przez Russela problemów: rozróżnienia sens-nominat, denotacji dla zwrotów denotujących i nazw pustych, użycia zasady salva veritate i negatywnych twierdzeń egzystencjalnych. W pierwszej kolejności wskazujemy na dwa interpretacyjne błędy Russela związane z jego dwoma twierdzeniami odnośnie do teorii Fregego: tym, że gdy pragniemy mówić o znaczeniu zwrotu denotującego, naturalnym sposobem jest użycie cudzysłowów, oraz sugestii, że jedyne co zaproponował Frege, w przypadkach gdy (może się zdarzyć iż) wyrażeniu brak denotacji, to konwencjonalne zawarowanie jej przez zdefiniowanie desygnatu (np. w postaci zbioru pustego). Następnie wskazujemy na zaniedbanie Russella dotyczące braku omówienia Fregego możliwych rozwiyzań w przypadku łamigłówki pierwszej (Scott jest autorem Waverleya), drugiej (król Francji jest łysy) i trzeciej (różnica między A i B nie istnieje).
Bertrand Russell in his essay On Denoting [1905] presented a theory of description developed in response to the one proposed by Gottlob Frege in his paper Über Sinn und Bedeutung [1892]. The aim of our work will be to show that Russell underestimated Frege three times over in presenting the latter’s work: in relation to the Gray’s Elegy argument, to the Ferdinand argument, and to puzzles discussed by Russell. First, we will discuss two claims of Russell’s which do not do justice to Frege: that we speak of a sense by means of quotation marks, and that all Frege does to cope with phrases that might denote nothing is define an arbitrary object as their reference. Second, we will show that Russell omitted the fact that Frege’s theory provided some answers for the puzzles presented by Russell in his essay.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2014, 62, 4; 121-134
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identity and identification of objects (with reference to P.F. Strawson’s ontological/metaphysical ideas)
Identyczność przedmiotów i ich identyfikacja (z odniesieniem do ontologicznych/metafizycznych idei P.F. Strawsona)
Autorzy:
Kaczmarek, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095920.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
object identity
object identification
P.F. Strawson
G.W. Leibniz
topological ontology
formal ontology
g-sorted
qualities
identyczność przedmiotów
identyfikacja przedmiotów
ontologia topologiczna
ontologia formalna
o-rodzaje
jakości
Opis:
In this article I present the problem of identity of objects (that persist in time and space) and their identification (also in time and space, when these objects persist and change their location) indicated in the title of the paper. I therefore present an outline of P.F. Strawson’s proposal, but also a purely formal approach that can be found in formal sciences (logic and mathematics). In the final part I give some ontological solution to Strawson’s research. It is a solution based on formal considerations within the so-called ontologically oriented versions of modal and temporal logics, which I proposed in my book Indywidua. Idee. Pojęcia (2008).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 4; 183-198
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Security of Ukraine
Bezpieczeństwo kulturowe Ukrainy
Autorzy:
Krasivskyy, Orest
Pidberezhnyk, Nadiia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042392.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
culture
cultural security
Ukraine
nation
language
national identity
threats to cultural security
linguistic and cultural space
kultura
bezpieczeństwo kulturalne
Ukraina
naród
język
narodowa identyczność
zagrożenia kulturalnemu bezpieczeństwu
językowo-kulturalna przestrzeń
Opis:
Condition and problems of ensuring the cultural security of Ukraine were analyzed. Hypothesis that ensuring development and sustainability of the cultural sphere, formation of a single Ukrainian socio-cultural space based on Ukrainian language, historical memory, spiritual values, cultural traditions is one of priority national interests of the Ukrainian state at the present stage was put forward. Research methodology is based on the principles of objectivity and systematicity. During the research, methods of scientific learning of socio-political phenomena and processes were used, in particular: analysis, synthesis, systematization, empirical, and system-structural methods. The authors prove that cultural traditions, historical memory, self-consciousness and language are key factors that constitute and consolidate a nation, and threats to the nation’s cultural interests can jeopardize its existence. It was found that the centuries-old policy of de-ethnicization and assimilation of Ukrainian ethnos by foreign states has led to deformation and russification of the national linguistic and cultural space of Ukraine, loss of ethnic identity based on the language factor of the titular Ukrainian ethnos, deepening the spiritual crisis of Ukrainian society. It is determined that the key threats in the field of cultural security of Ukraine today are the following: Russia’s hybrid war against Ukraine, formation of information and cultural space of Ukraine under the influence of foreign information flows, imperfection of humanitarian policy in the context of cultivating Ukrainian national values, low level of development of cultural industries, dominance of foreign cultural and artistic products, control over Ukrainian media by financial and industrial groups that often take an anti-Ukrainian position. It was proved that the measures to assert and popularize Ukrainian language as the state language, ensure intercultural communication and interethnic socialization of ethnic subjects of Ukrainian society, formation of national-patriotic education, creation of competitive innovative cultural products and their popularization in the world should be priority directions of the state policy of ensuring cultural security of Ukraine.
Artykuł poświęcony został zagadnieniu bezpieczeństwa kulturowego Ukrainy, jego obecnej kondycji oraz zagrożeń. Autorzy stawiają tezę, iż ukraińska racja stanu wymaga zapewnienia rozwoju i trwałości sfery kulturowej państwa, stworzenia jednolitej ukraińskiej przestrzeni społeczno-kulturowej opartej na języku ukraińskim, pamięci historycznej, wartościach duchowych oraz tradycjach kulturowych. Zdaniem autorów, wspomniane powyżej tradycje kulturowe, pamięć historyczna, samoświadomość oraz język są kluczowymi czynnikami konstytuującymi i scalającymi naród, a zagrożenia dla jego interesów kulturowych mogą też zagrażać istnieniu samego narodu. W artykule stwierdzono, iż wielowiekowa polityka wynarodowienia i asymilacji etnosu ukraińskiego przez obce państwa doprowadziła do deformacji oraz rusyfikacji narodowej przestrzeni językowej i kulturowej Ukrainy. Co więcej, w efekcie powyższych procesów doszło do utraty tożsamości etnicznej w oparciu o czynnik językowy części narodu ukraińskiego oraz do głębokiego kryzysu duchowego społeczeństwa ukraińskiego. Za kluczowe zagrożenia w obszarze bezpieczeństwa kulturowego Ukrainy uznano dziś: wojnę hybrydową Rosji z Ukrainą, kształtowanie się przestrzeni informacyjnej i kulturowej Ukrainy pod wpływem zagranicznych kanałów informacyjnych, niski poziom rozwoju ukraińskiego przemysłu rozrywkowego, dominację zagranicznych ośrodków kulturalnych i artystycznych oraz sprawowanie kontroli nad ukraińskimi mediami poprzez podmioty zagraniczne, często reprezentujące antyukraiński punkt widzenia. Wykazano również, że działania na rzecz propagowania i upowszechniania języka ukraińskiego jako języka państwowego, kształtowanie edukacji narodowo-patriotycznej, tworzenia konkurencyjnych i innowacyjnych produktów kultury oraz ich popularyzacja poza granicami Ukrainy powinny stać się priorytetowymi kierunkami państwowej polityki bezpieczeństwa kulturalnego Ukrainy.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 471-488
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The methodological strategy of architectonics of multicultural education in the postmodern era
Autorzy:
Saukh, Petro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956386.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
multikulturalizm
edukacja wielokulturowa
identyczność
globalna lokalność
pamięć historyczno-kulturalna
kulturowo-etniczny narcyzm
polityka demokratyczno-egalitarna
multiculturalism
multicultural education
identity
global locality
cultural and historical memory
cultural and ethnical narcissism
democratic and egalitarian policy
Opis:
Celem artykułu jest próba interpretacji nowego pluralistycznego typu cywilizacji oraz właściwości współczesnego społeczeństwa wielokulturowego w kontekście przestrzeni edukacyjnej. Na gruncie tego zaproponowano zastąpienie pojęcia edukacji wielokulturowej terminem edukacji polietnicznej, która skierowana jest na harmonizację wzajemnego stosunku między etnicznymi lub narodowymi społeczeństwami, a w ich granicach – między różnymi grupami społeczno-kulturowymi, mającymi różną identyczność kulturową (polityczną, regionalną, płciową, religijną, wiekową, profesjonalną i in.). Zaproponowano i uzasadniono nową architektonikę edukacji wielokulturowej, w centrum której znajduje się życiowy paradygmat jednostki. W związku z tym udowadnia się pięć najważniejszych strategii metodologicznych edukacji wielokulturowej, które są jej punktem orientacyjnym oraz źródłem życiowym.W artykule zostały także zarysowane problemy implementacji projektu edukacji wielokulturowej na Ukrainie, które utrudniają harmonizację życia społecznego oraz procesy dialogu międzykulturowego i porozumiewania się.
The article presents an attempt to interpret a new pluralistic type of civilization and the features of modern multicultural society in the context of educational space. On this basis, the substitution has been suggested of the concept of multicultural education with the term poli-ethnic education, which aims at harmonizing the relations between ethnic or national communities. Within thier limits, this refers also to different socio-cultural groups, with different cultural (political, regional, sexual, religious, age-related, professional, etc.) identities. A new architectonics of multicultural education is suggested and grounded, with a life-giving personality paradigm in the centre. In this regard, five major methodological principles of multicultural education, which serve as its guidelines and major sources, are justified.The issues of the implementation of the multicultural education project in Ukraine which inhibit the harmonization of public life and the process of intercultural dialogue and understanding are outlined.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2017, 6, 1; 36-49
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies