Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "history of collection" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    An analysis of a collection’s arrangement as a source of information on the collector
    Autorzy:
    Mikołajczyk, Paulina Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/6388798.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    collections
    collector’s biography
    Poznań’s collector
    history of collection
    Opis:
    The article contains an analysis of objects and their the owner, as a result of which it was possible to partially recognize the space in which they were originally located, to prove the existence of the underlying idea and provided an opportunity to recreate it.
    Źródło:
    Historia Slavorum Occidentis; 2023, 2(37); 180-204
    2084-1213
    Pojawia się w:
    Historia Slavorum Occidentis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anonymous in Hungary. P dictus Magister’s Gesta, Age and Pusztaszer – About the Truth of Writing History
    Węgierski Anonim. P dictus magister – Gesta, epoka i Pusztaszer. O prawdzie historiograficznej
    Autorzy:
    Horváth, Gábor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055858.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-27
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    art history
    history of collecting
    Raphael’s copy
    Czartoryski collection
    Venice
    Bergamo
    Accademia Carrara
    Opis:
    One of the most frequently quoted and examined topic of the historiograpy of the Hungarian Middle Ages is P dictus magister and his work, Gesta Hungarorum. Throughout the many hundred years of research, there had been several occasions when the author of the Gesta was thought to be identified. Unfortunately, he was not, as there is no consensus on his identity until this day. The starting point for almost all the experts on the topic was the same, which meant two alternatives. Firstly, that “P” was in most cases supposed to stand for the Latin “prae” preposition, and secondly, that it was the initial letter of the author’s name (eg. Petrus, Paulus, or Pósa). We can say that research was determined by these two hypotheses. I based my research on the fact that P dictus magister was a learned, educated man of the Middle Ages, who was a scholar of literature, a key figure, whose ideas were characterised by spiritual, biblical, theological way of thinking – all of them typical of the age. According to my conclusions, the Gesta must have been written after 1206 and before 1217, when Kalán, the bishop of Pécs, who was the author of the Gesta in my opinion, took the sign of the cross between 1214 and 1217. We can see that the Gesta reflects the crusaders’ ideals. Bishop Kalán must have had the knowledge to write the work, he must have known the places, and his service at the chancellery, as a governor, and as the bishop of Pécs made him absolutely suitable for it.
    Jednym z najczęściej cytowanych i badanych zagadnień w dziedzinie historiografii węgierskiego średniowiecza jest P dictus magister i jego dzieło, Gesta Hungarorum. Przez setki lat wielokrotnie wydawało się, że udało się zidentyfikować autora Gesta Hungarorum. Niestety, nie było tak, ponieważ nie ma zgody co do jego tożsamości aż do dzisiaj. Punktem wyjścia dla niemal wszystkich badaczy było to samo założenie, co oznaczało dwie alternatywy. Po pierwsze, „P” w większości przypadków oznaczało łaciński przyimek „prae”; po drugie, mogła to być pierwsza litera imienia autora (np. Petrus, Paulus czy Pósa). Można powiedzieć, że badania były prowadzone pod kątem tych dwóch hipotez. Swoje badania oparłem na fakcie, że P dictus magister był uczonym, wykształconym człowiekiem średniowiecza, badaczem literatury, ważną postacią, której idee charakteryzował duchowy, biblijny, teologiczny sposób myślenia typowy dla epoki. Wnioskuję, iż Gesta musiały zostać napisane po 1206, a przed 1217 r., kiedy Kalán, biskup Péczu, który moim zdaniem był ich autorem, przyjął znak krzyża (między 1214 i 1217 r.). Widzimy, że Gesta odzwierciedlają ideały krzyżowców. Biskup Kalán musiał posiadać określoną wiedzę, aby napisać takie dzieło, znać pewne miejsca, a jego praca w kancelarii dworskiej oraz stanowiska namiestnika i biskupa Peczu czynią go w pełni nadającym się do tego kandydatem.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2019, 25, 2; 117-132
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The statue of Ceres from the Royal-University Collection of plaster casts
    Autorzy:
    Dunajko, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27749143.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-17
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    University museum
    provenance
    University of Warsaw
    collections
    collection history
    plaster cast
    Opis:
    One of the more interesting collections of plaster prototypes, as yet not thoroughly studied, is the Warsaw collection of plaster casts. In the to-date studies it has been analysed from the perspective of history and history of art as a homogenous whole, a carrier of artistic culture. However, what is still missing are analyses focusing on basic facts as perceived by a museum curator, enabling identification of the objects composing the collection. The present paper aims at discussing the issues related to the identification of the works’ models and interpretation of works which come from university museums’ collections. The case study selected will concern one of the statues from the collection of the University of Warsaw. A detailed study of the cast of the goddess demonstrates how an analysis of one object can extend the knowledge of a whole museum collection. An accurate identification of the object and of its provenance allow us to better see custodians’ motivation for the selection of definite exhibits, and to enhance our understanding of how museum exhibits shape Polish culture and scholarship.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2022, 63; 15-24
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pre-Linnaean herbaria viva of Helwing in the collections of the National Library of Poland and the University of Warsaw
    Autorzy:
    Spalik, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/57024.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    botany
    history
    ethnobotany
    collection
    botanical collection
    flora
    Helwing Georg Andreas
    plant name
    National Library of Poland
    University of Warsaw
    Faculty of Biology
    Opis:
    Georg Andreas Helwing (1666–1748) was the author of two important early accounts on the flora of former East Prussia: “Flora qusimodogenita” and “Supplementum florae prussicae”. Along with his son-in-law Matthias Ernst Boretius, he prepared several herbaria viva. Four of these herbaria survived until WWII; however, their whereabouts since WWII have been generally unknown. In this paper, two of these herbaria are described: one preserved in the collections of the National Library of Poland and another in the herbarium of the Faculty of Biology of the University of Warsaw. Both were formerly in the possession of the Königsberg city library. These herbaria document not only Helwing’s studies on the native flora of Prussia but also his experiments with acclimation of exotic species in his garden in Stullichen (Stulichy, Poland). They are also an important source of vernacular Polish and German names of plants.
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2014, 83, 1
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What do the Potockis need an art collection for, namely on the Art Collecting in the Potocki Family exhibition at the Museum of King John III’s Palace at Wilanów
    Autorzy:
    Gołąbek, Marta
    Paprocka-Gajek, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27700347.pdf
    Data publikacji:
    2023-10-25
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    the Potocki family
    Museum of King John III’s Palace at Wilanów
    Exhibition of Antiquities
    Karol Minter
    art collection
    museum history
    Opis:
    It is the assumptions, goals, and effects of the new permanent display mounted at the Museum of King John III’s Palace at Wilanów titled Art Collecting in the Potocki Family that are the topic of the present paper. The Exhibition presents a less known fragment of the Wilanów Palace’s history when it was owned by the Potockis: Aleksandra née Lubomirski and Stanisław Kostka, their son Aleksander, and grandson August and his spouse Aleksandra née Potocki. The three generations of the Pilawa-coat-of-arms family wrote a new, albeit extremely important chapter in the history of the former royal and magnate residence, placing in it the Museum of Art and the Memorial Site of the history of the Polish nation for almost a hundred years The Potockis amassed artistic collections and national mementoes, and introduced changes to the layout of the private spaces of the residence in order to adjust them to serving museum purposes. In harmony with the Potockis’ idea, the systematically growing collection turned into a treasure opened to the general public. It is the first entry in the Wilanów Guest Book: 5 August 1805 that is regarded to have been the launch of the Museum’s public operation. In its narrative and layout the new display refers to the Potockis’ Museum. The interiors of the garden gallery on the Palace’s first floor have been transformed according to ico -nographic records from the 19th and early 20th century. In the southern gallery we remind of the Library once functioning here, in the northern one, in turn, we recall Warsaw’s important cultural event from 1856: Exhibition of Antiquities. As a result of the introduced changes new display spaces have been created: the Historical Cabinet, Print Cabinet, and the Iconographic Cabinet. The first is dedicated to national mementoes, whereas the latter two are cosy display rooms of objects on paper.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2023, 64; 170-179
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patronage of the ministry of posts and telegraphs over the museum of post and telecommunications in warsaw in 1921–1939
    Mecenat ministerstwa poczt i telegrafów nad muzeum poczty i telekomunikacji w warszawie w latach 1921–1939
    Autorzy:
    Suma, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933214.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-17
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Museum of Post and Telecommunications
    Ministry of Posts and Telegraphs
    patronage
    mail
    collection
    donation
    museum history
    Muzeum Poczty i Telekomunikacji
    Ministerstwo Poczt i Telegrafów
    mecenat
    poczta
    kolekcja
    donacje
    dzieje muzeum
    Opis:
    In 1921, at the instigation and with the contribution of the Ministry of Posts and Telegraphs, a post museum was founded in Warsaw. It was until 1950 that the Ministry continued to serve as the Museum’s sponsor supporting it. The establishment of the Museum under the auspices of the Ministry, being an organ of the central state administration, provided the institution with numerous benefits and essentially enabled its activity. The initiative was actually priceless; had it not been for the post department support, it would have been most likely impossible to establish the Museum in the first years following the end of WW I and Poland regaining independence. Throughout the 1920s and 30s, the Ministry organized social actions of collecting historical objects for the Museum, providing it with financing and factual backup, legal guidance, care for proper museum space, for the selection of appropriate museological staff, and last but not least, for the promotion of the Museum and its collections; at the same time, the Ministry made frequent donations to its subordinate institution. The activity of the Ministry of Posts and Telegraphs, as well as the personal commitment of its ministers to the establishment, and later to the maintaining of the Museum on the cultural map of Poland’s capital, significantly contributed to the effective operation of the only Museum of Post and Telecommunications in Poland.
    W 1921 r. w Warszawie zostało powołane, z inicjatywy i przy zaangażowaniu Ministerstwa Poczt i Telegrafów, muzeum pocztowe. Ministerstwo aż do roku 1950 roztaczało nad muzeum opiekę i udzielało mu wsparcia. Utworzenie muzeum pod auspicjami ministerstwa – centralnego organu administracji państwowej – dawało placówce wiele korzyści i umożliwiało działalność. Była to inicjatywa bezcenna – bez tego resortowego wsparcia prawdopodobnie niemożliwe byłoby w ogóle utworzenie muzeum w pierwszych latach po zakończeniu działań I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Wynikiem zabiegów podejmowanych przez ministerstwo w dwudziestoleciu międzywojennym było organizowanie społecznych akcji zbiórki przedmiotów zabytkowych do muzeum, udzielanie mu wsparcia finansowego i merytorycznego, opieka prawna, dbanie o właściwą przestrzeń muzealną, dobór odpowiedniej kadry muzealników, wreszcie promocja muzeum i jego zbiorów oraz liczne donacje poczynione na rzecz podległej placówki. Działania Ministerstwa Poczt i Telegrafów, a także osobiste zaangażowanie ministrów w zakresie powołania, a później utrzymania na mapie kulturalnej stolicy i kraju muzeum pocztowego, znacząco przyczyniły się do sprawnego działania jedynego w Polsce Muzeum Poczty i Telekomunikacji.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2020, 61; 2-9
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unique Roman coins and medallions in the collection of the National Museum of Ukrainian History in Kyïv
    Unikatowe złote numizmaty rzymskie z kolekcji Narodowego Muzeum Historii Ukrainy w Kijowie
    Autorzy:
    Bursche, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16530167.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
    Tematy:
    Stanislaus Augustus
    collection
    Jan Chrzciciel Albertrandi
    Krzemieniec
    Volhyn High School
    Franciszek Skarbek-Rudzki
    Vilnius University
    Kyïv
    University of Saint Vladimir
    Paweł Jarkowski
    Peczersk Lavra
    National Museum of Ukrainian History
    Dancheny-Brangstrup archaeological horizon
    Wielbark culture
    Cherniakhiv culture
    quaternio of Licinius
    aureus of Septimius Severus
    medallion of Valerianus
    medallion of Licinius I
    solidus of Valentinianus II
    Opis:
    The Numismatics Department of the National Museum of Ukrainian History has in its keeping a little-known, but at the same time quite extensive and extremely interesting collection of ancient coins. Its core is formed by a collection which originally belonged to King Stanislaus Augustus. In its day it was the most magnificent Polish collection of coins and medals of recognized European rank. The collection went through rather complicated changes of fortune: e.g., by way of the Volhyn High School in Krzemieniec and Vilnius University it finally found it way to Kyïv. There it was initially kept at the University of Saint Vladimir as a part of coin room (Paweł Jarkowski, former librarian of the Krzemieniec High School was its organizor and keeper). Then it passed by the way of Peczersk Lavra to the National Museum of Ukrainian History. Until the Bolshevik Revolution it continued to grow, first through donations and acquisitions, and then also thanks to coins from excavations. Piercing or adding suspension loops was typical of gold Roman coins in the territory of Barbaricum, particularly those associated with the Dancheny-Brangstrup archaeological horizon (which linked the region of the lower Danube with Denmark by the way of Wielbark and Cherniakhiv cultures). These additional elements, as well as the domination of denarii from the time of the Antonines in the bulk of silver coins in the Kyïv collection, indicate that a part of this collection must have originated from local finds in the territory of the Polish-Lithuanian Commonwealth, and later from the area of Volhyn and Ukraine at large. Unfortunately, due to the fact that a vast part of the archives regarding the collection had perished or cannot be traced and the collection itself had become completely disorganised by numerous relocations and putting into hiding, it is usually impossible to establish provenance of specimens. There are, however, exceptions to this rule, and one of them is a quaternio of Licinius discussed in the article. Similarly, it is often difficult to determine whether the individual coins belonged to the collection of Stanislaus Augustus, or were acquainted later in Krzemieniec or Kyïv. Some of them must have been described in detail in handwritten catalogs prepared by F. Skarbek-Rudzki in the Volhyn High School in Krzemieniec and P. Jarkowski in the University of Vilnius. So far, these manuscripts have not been located in Kyïv archives. Some specimens from the Kyïv collection, especially the unique ones, can still be linked with J. Ch. Albertrandi’s descriptions of coins from the collection of Stanislaus Augustus. It is the case of four unique coins: an aureus of Septimius Severus, medallions of Valerianus and Licinius I and solidus of Valentinianus II; these specimens kept now in Kyïv colection must originate from the collection of the last Polish King (4 figures).
    Źródło:
    Wiadomości Numizmatyczne; 2008, 52, 2(186); 167-181
    0043-5155
    Pojawia się w:
    Wiadomości Numizmatyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The poet of art – Janusz Wałek
    Poeta sztuki – Janusz Wałek
    Autorzy:
    Gołubiew, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933148.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-05
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Janusz Wałek
    museology
    history of art
    Czartoryskis’ Collection
    National Museum in Krakow
    European Painting Department
    Lady with an Ermine by Leonardo da Vinci
    creativity
    imagination
    poetry
    muzealnictwo
    historia sztuki
    Kolekcja Czartoryskich
    Muzeum Narodowe w Krakowie
    Dział Malarstwa Europejskiego
    Dama z gronostajem Leonarda da Vinci
    kreatywność
    wyobraźnia
    poezja
    Opis:
    On the 8th of July 2018 died Janusz Wałek, art historian, museologist, pedagogue, born in 1941 in Bobowa. He graduated from the Jagiellonian University, the history of art faculty. In 1968, he started working in the Czartoryskis’ Museum – Branch of the National Museum in Krakow, where some time after he became a head of the European Painting Department for many years. He was a lecturer at the Fine Arts Academy, the National Academy of Theatre Arts and the Jagiellonian University in Krakow. He wrote two books and numerous articles about art. He was also a poet, the winner of the Main Prize in the 1997 edition of the General Polish Poetry Competition. He was a student of Marek Rostworowski, they worked together on a number of publicly acclaimed exhibitions: “Romanticism and Romanticity in Polish Art of the 19th and 20th centuries”, “The Poles’ Own Portrait”, “Jews – Polish”. Many exhibitions and artistic shows were prepared by him alone, inter alia “The Vast Theatre of Stanisław Wyspiański”, presentations of artworks by great artists: Goya, Rafael, Titian, El Greco. He also created a few scenarios of permanent exhibitions from the Czartoryskis’ Collection – in Krakow and in Niepołomice – being a great expert on this collection. “Europeum” – European Culture Centre was organised according to the programme written by him. He specialised mostly, although not exclusively, in art and culture of the Renaissance. Janusz Wałek is presented herein as a museologist who was fully devoted to art, characterised by: creativity, broad perception of art and culture, unconventional approach to museum undertakings, unusual sensitivity and imagination. What the author of the article found worth emphasising is that J. Wałek talked and wrote about art not only as a scholar, but first of all as a poet, with beauty and zest of the language he used.
    8 lipca 2018 r. zmarł Janusz Wałek, historyk sztuki, muzealnik, pedagog, urodzony w 1941 r.w Bobowej. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1968 r. pracował w Muzeum Czartoryskich – Oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie, gdzie z czasem został wieloletnim kierownikiem Działu Malarstwa Europejskiego. Był wykładowcą w ASP, w PWST i na UJ w Krakowie. Jest autorem licznych tekstów o sztuce oraz dwóch książek. Był też poetą, zdobywcą w 1997 r. Głównej Nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim. Był uczniem Marka Rostworowskiego, współpracował z nim przy słynnych wystawach: „Romantyzm i Romantyczność w sztuce polskiej XIX i XX wieku”, „Polaków portret własny”, „Żydzi – Polscy”. Sam był autorem wielu ekspozycji i pokazów artystycznych, m.in. „Stanisława Wyspiańskiego teatr ogromny”, pokazów dzieł wielkich artystów: Goi, Rafaela i Tycjana oraz El Greca. Był też twórcą kilku scenariuszy wystaw stałych ze zbiorów Czartoryskich – w Krakowie i w Niepołomicach – jako wielki znawca tej kolekcji. Opracował scenariusz i program „Ośrodka kultury europejskiej. Europeum”. Był znawcą przede wszystkim, choć nie tylko, sztuki i kultury renesansu. Autorka przedstawia Janusza Wałka jako muzealnika bez reszty oddanego sztuce, uwypuklając cechy go charakteryzujące: kreatywność, szerokość postrzegania spraw sztuki i kultury, nietypowe i niekonwencjonalne podchodzenie do muzealnych zadań, wielką wrażliwość i wyobraźnię. Podkreśla też, że J. Wałek mówił i pisał o sztuce nie tylko ze znawstwem ale i ze swadą, a przede wszystkim pięknie, jak poeta.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 215-218
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies