Temat: historians - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: ‘Warsaw period’ (1945–1950) in Celina Bobińskas Organizational Activity for Historical Science
‘Okres warszawski’ (1945–1950) w działalności organizacyjnej Celiny Bobińskiej na rzecz nauki historycznej
Autorzy:: Pasisz, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1374196.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Celina Bobińska
historians of communist party
Marxist historians
intellectual biographies of historians
historycy partyjni
historycy marksiści
biografie intelektualne historyków
Opis:: The purpose of the article is to present the activity of the historian, Celina Bobińska, as regards the historical science, in the years 1945–1950. With the use of the biographical method and on the basis of the mainly textual sources of the Central Archives of Modern Records in Warsaw, the activity of Bobińska in the structures of the communist party with respect to the higher education and the policy of transformation of the historical science, and her participation in the 7th General Convention of Historians in Wrocław (1948) and in the Marxist Historians Union will be presented.
Celem artykułu jest przedstawienie działalności historyka Celiny Bobińskiej w stosunku do nauki historycznej w latach 1945–1950. Za pomocą metody biograficznej oraz w oparciu głównie o źródła aktowe pochodzące z Archiwum Akt Nowych w Warszawie, zostanie ukazana aktywność Bobińskiej w strukturach partii komunistycznej wobec szkolnictwa wyższego i polityki przeobrażeń nauki historycznej, jej udział w VII Powszechnym Zjeździe Historyków we Wrocławiu (1948) oraz w Marksistowskim Zrzeszeniu Historyków.
Źródło:: Res Historica; 2020, 50; 399-416
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Enter the Dragon
Autorzy:: Poprzęcka, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/909520.pdf
Data publikacji:: 2019-12-20
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: history of art history
conference
Poznań
Association of Art Historians
institutional critique
Opis:: The paper is a reminiscence of my first meeting with the colleagues from the Institute of Art History of Adam Mickiewicz University, which took place at an annual conference of the Association of Art Historians in 1974, titled “Reflection on Art.” Choosing an unusual title, I wanted to convey the impetus with which a group of young art historians from Poznań entered the decent and somewhat stagnant stage of Polish art history. The critique they presented was directed against Polish academic institutions, the problematic of the conference, the empty rituals of academic life, etc. Even though I did not accept all their objections, the heated debate suddenly turned out for me to be a liberating factor, stimulating continuous critical thinking which is an antidote for spiritual and intellectual captivity.
Źródło:: Artium Quaestiones; 2019, 30; 237-242
0239-202X
Pojawia się w:: Artium Quaestiones
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The Dnipropetrovsk “Vsesvitnyks” of the Later Soviet Time in the Memoirs of Serhii Plohii
ДНІПРОПЕТРОВСЬКІ «ВСЕСВІТНИКИ» ПІЗНЬОРАДЯНСЬКОГО ЧАСУ У СПОГАДАХ СЕРГІЯ ПЛОХІЯ
Autorzy:: Venher, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/894355.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:: Dnipropetrovsk, historians, world history, teachers, science
Дніпропетровськ, історики, всесвітня історія, викладачі, наука
Opis:: Розвиток вітчизняної історичної науки привертає пильну увагу сучасних дослідників, адже дослідження «коріння» дозволяє зрозуміти сучасний стан речей в історичній науці. Вивчення окремих корпорацій істориків за напрямками їх досліджень дає можливість проаналізувати внутрішній розвиток вітчизняної та світової історичної науки. Дані дослідження можливо здійснювати завдяки залученню та синтезу широкого кола джерел. Вивчення корпорації українських радянських істориків відкриває перед дослідником додаткові перспективи у розширенні джерельної бази, а саме сприяє створенню нових джерел – спогадів. У даній публікації наведено спогади українсько-американського історика Сергія Плохія про цех дніпропетровських «всесвітників». У дніпропетровський період життя історик входив до його складу та деякий час його очолював. Спогади введені до наукового обігу, викладені автором із декількох перспектив – як студента і співробітника, а пронизує ці дві перспективи третя – автобіографічна. З студентської перспективи Сергій Плохій пояснює чому почав спеціалізуватися за кафедрою всесвітньої історії, характеризує свої стосунки з науковим керівником Юрієм Мициком, відзначає яку роль у його науковій біографії відіграв завідувач кафедри всесвітньої історії 1940-1950-х рр. Яків Рубін. Дає характеристику викладачам кафедри, зокрема професору Василю Сиротенко. Перспектива працівника показує стосунки у середині викладацького колективу кафедри, особливо між різними поколіннями. Дає характеристику своїм науковим зацікавленням та досвіду викладацької і адміністративної роботи. Веде мову про зародження нового дослідницького напрямку кафедри всесвітньої історії – історія німецької діаспори та початок підготовки дисертаційних досліджень з цього напрямку. Відзначає причини з яких довилося залишити Дніпропетровський університет та розпочати академічну кар’єру на Заході.
The development of national historical science attracts the attention of modern researchers as the study of “roots” allows to understand the current state of affairs in historical science. The study of individual corporations of historians in the areas of their research gives the opportunity to trace the internal state of things in national and world historical science. These studies can be carried due to the involvement and synthesis of a wide range of sources. The study of the corporation of Ukrainian Soviet historians opens additional perspectives to the researcher in expanding the source base. Namely, to promote the creation of new sources - memories. This publication presents the memoirs of the workshop of Dnipropetrovsk vsesvitnyks of the Ukrainian-American historian Serhii Plohii. In the Dnipropetrovsk period of life, the historian was part of it and headed it for some time. Memoirs that are introduced to the scientific circulation are written by the author from several perspectives: the student and the employee, and the third, the autobiographical, which goes through these two perspectives. Serhii Plokhii explains, from the perspective of the student, why he had chosen the department of world history to specialize in, characterizes the relations with his research supervisor Yuriy Mytsyk, and defines how his scientific carrier was influenced by Yakiv Rubin, the head of the department of world history in 1940-1950s. S. Plokhii characterizes the lecturers of the department, particularly the professor Vasyl` Syrotenko. From the perspective of the colleague, Plokhii describes the relations within the scientific community of the department, especially between different generations of lecturers. He characterizes his scientific interests and experience of being lecturer and administrator. Plokhii describes how the new research trend of the department of world history – history of the German Diaspora – emerged, and speaks about the start of PhD research in this field. Plokhii also defined the reasons why he had to abandon the Dnipropetrovsk University and started the academic career abroad.
Źródło:: Проблеми всесвітньої історії; 2020, 10; 181-205
2707-6776
Pojawia się w:: Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: O potrzebie środowiskowej autorefleksji. Założenia i podstawa programowa XX Powszechnego Zjazdu Historyków Polskich
Autorzy:: Pomorski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/631488.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: the 20th General Assembly of Polish Historians, the Polish Historical Society, self-awareness of the historians’ community, social responsibility of historian
XX Powszechny Zjazd Historyków Polskich, Polskie Towarzystwo Historyczne, autorefleksja środowiska historycznego, społeczna odpowiedzialność historyka
Opis:: This is an original attempt to answer the question of why the community of Polish historians needs general assemblies. In this context, the author presents the new formula and the program of the XX General Assembly of Polish Historians, convened to Lublin by the Polish Historical Society for September 18–20, 2019, marking the 450th anniversary of The Union of Lublin and the 30th anniversary of the Autumn of Nations that resulted in a peaceful dismantling of the post-Yalta system in Europe.
Jest to autorska próba odpowiedzi na pytanie, po co środowisku polskich historyków potrzebne są zjazdy powszechne? W tym kontekście prezentowane są nowa formuła i program XX Powszechnego Zjazdu Historyków Polskich, zwołanego do Lublina przez Polskie Towarzystwo Historyczne na 18-20 września 2019 r., w 450-rocznicę Unii Lubelskiej i w 30-lecie ‘Jesieni Narodów’, czyli pokojowego rozmontowania systemu ‘Europy Pojałtańskiej’.
Źródło:: Res Historica; 2019, 47
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Literary and biographical false start? About Gustaw Waliszewski’s letters to Julian Bartoszewicz from 1853–1855 (in the collection of the State Archives in Łódź)
Literacki i biograficzny falstart? O listach Gustawa Waliszewskiego do Juliana Bartoszewicza z lat 1853–1855 (ze zbiorów Archiwum Państwowego w Łodzi)
Autorzy:: Berkan-Jabłońska, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2129633.pdf
Data publikacji:: 2022-10-11
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Julian Bartoszewicz
Gustaw Waliszewski
„Dziennik Warszawski”
historycy warszawscy
epistolografia XIX w.
the Dziennik Warszawski
Warsaw historians
19th century epistolography
Opis:: This article discusses several aspects of Gustaw Waliszewski’s letters to Julian Bartoszewicz from 1853–1855, which today are part of the Archive of the Bartoszewicz family maintained by the State Archives in Łódź. The letters, spanning 163 sheets, have been studied from several perspectives: (a) biographical, which offers insight into the personality of the young man only just starting his academic career, who dreamt of becoming the “national Thierry”; (b) genetic, which treats the letters as material documenting the creative process associated with historical studies and writing columns for the Dziennik Warszawski periodical, and which described the beginner scholar’s struggles with censorship limitations; and (c) that of press research – related to the broadly discussed in the letters topics of the development of the Dziennik Warszawski, its rivalry with the Gazeta Warszawska, and the fight for influence in the countryside. A series of memoir articles by Julian Bartoszewicz devoted to Waliszewski offer additional context; they complement the whole in the place of the lost set of Bartoszewicz’ responses to Waliszewski.
Artykuł dotyczy kilku aspektów korespondencji Gustawa Waliszewskiego, skierowanej do Juliana Bartoszewicza w latach 1853–1855 i stanowiącej obecnie część Archiwum rodziny Bartoszewiczów z Archiwum Państwowego w Łodzi. Listy, obejmujące 163 karty, scharakteryzowane zostały z kilku perspektyw: a) biograficznej, która daje wgląd w osobowość młodego, ledwie zaczynającego karierę naukową człowieka, marzącego o karierze „narodowego Thierry’ego”; b) genetycznej, która listy traktuje jako materiał dokumentujący proces twórczy nad studiami historycznymi i felietonami dla „Dziennika Warszawskiego”, a także opisuje zmagania debiutanta z ograniczeniami cenzuralnymi; c) prasoznawczej – związanej z obszernie eksplorowaną w listach tematyką rozwoju „Dziennika Warszawskiego”, jego rywalizacji z „Gazetą Warszawską” i walki o wpływy pisma na prowincji. Dodatkowym kontekstem staje się cykl artykułów wspomnieniowych poświęconych Waliszewskiemu autorstwa Juliana Bartoszewicza, które stanowią swoiste dopełnienie niezachowanego bloku listów Bartoszewicza do Waliszewskiego.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 39-74
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: The history of Scandinavia in the Polish historiography, remarks and reflections
Autorzy:: Szelągowska, Grażyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1592412.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: history of Nordic countries in Poland
Polish Scandinavian research workers
Polish historians
dzieje Skandynawii w Polsce
skandynawiści polscy
historycy polscy
Opis:: W artykule przedstawiono w ogólnym zarysie historyczne dokonania polskiej historiografii dziejów regionu nordyckiego – począwszy od okresu międzywojennego po czasy współczesne. Powyższa problematyka mieści się w dwóch głównych nurtach polskich historycznych badań skandynawistycznych – podejmowania tematów wskazujących na polsko-nordyckie relacje we wszelkich zakresach, oraz skupianie się na dziejach Skandynawii i regionu nordyckiego. Trzecim nurtem, najsłabiej zaznaczonym, jest w sposób nowoczesny ujęta komparatystyka w odniesieniu do historii społecznej, dziejów państw i kultury. W minimalnym zakresie występuje w polskiej historiografii edycja źródeł do dziejów regionu nordyckiego. Artykuł stanowi jednocześnie przegląd aktywności głównych ośrodków badań skandynawistycznych w Polsce, zarówno pojedynczych badaczy-historyków funkcjonujących samodzielnie w poszczególnych uniwersytetach i wydziałach historycznych, jak i centrów polskiej skandynawistyki, zwłaszcza takich, które obejmują swymi badaniami studia nad całym regionem w ujęciu interdyscyplinarnym: nad językiem, literaturą, kulturą, polityką, gospodarką i historią. W artykule zwraca się także uwagę na słabości polskich badań nad dziejami regionu nordyckiego, co wynika przede wszystkim z wielu uwarunkowań, a także z niemożności wykorzystania oryginalnych zasobów archiwalnych i źródłowych.
The article outlines the achievements of the Polish historiography concerning the Nordic region, from the inter-war period to the present times. The problems dealt with are included in the two main trends of the Polish historical research concerning Scandinavian questions: the topics of Polish-Nordic relations of any kind, and the topics of the history of Scandinavia itself and of the Nordic region. The third trend, much weaker than the two others, comprises the comparative studies concerning the social history, the history of states and cultures. Still another trend, the edition of sources to the history of the Nordic region, is hardly to be found in Polish historiography.The article is also a review of the main centres of Scandinavian studies in Poland, both individual scholars, single historians functioning at departments of history at universities, and institutional centres of Polish Scandinavian Studies, especially the ones which carry out research into the whole region in an interdisciplinary approach: into languages, literature, culture, politics, economy and history. Some emphasis has been put on the weaknesses of the Polish research concerning the Nordic region, especially the ones resulting from the inability to use original archival materials and sources.
Źródło:: Studia Maritima; 2018, 31; 293-311
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:: Studia Maritima
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Konrad’s Cell: Wilno in Stanisław Pigoń’s research and sentiment
Od celi Konrada. Wileńskie badania i emocje Stanisława Pigonia
Autorzy:: Bujnicki, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088383.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: historians of Polish literature
Stanisław Pigoń (1885–1968)
Wilno
Stefan Batory University
Konrad’s cell
Adam Mickiewicz (1798–1855)
Adam Mickiewicz
cela Konrada
filareci
romantyzm
Uniwersytet Stefana Batorego
Opis:: The ten years Stanisław Pigoń spent in Wilno (1921-1931) was a very important phase of his life. Wilno not only attracted a great deal of his research but also became the focus of a lasting emotional attachment, a sentiment which he reaffi rmed in a memoir published shortly before his death in 1968. Although a lot is already known about Pigoń’s Wilno decade, there are some episodes that are worth a closer examination. One of them is a debate about Konrad’s cell which he triggered off just before leaving Wilno. The controversy concerns a cell in the former Basylian Monastery where Adam Mickiewicz was imprisoned in 1823 and where Konrad, the main character of his Dziady (Forefathers’ Eve) undergoes a spiritual transformation, the climax of the poetic drama. Pigoń contributions to this interminable debate exhibit a fi ne balance of scholarly precision and passionate conviction. This article not only looks at the origin and the early phases of the Konrad’s cell controversy in their contemporary background but also tries to show Pigoń’s involvement in the life of the university and the cultural and literary life of Wilno.
Źródło:: Ruch Literacki; 2018, 6; 653-665
0035-9602
Pojawia się w:: Ruch Literacki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: “Aucune résonance politique”. Polish Art Historians and Franco’s Spain, 1958–1973
„Aucune résonance politique”. Polscy historycy sztuki i Hiszpania za czasów Franco, 1958–1973
Autorzy:: García-Montón González, Patricia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/38711211.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: transnarodowa historia historii sztuki
geografia akademicka
historia horyzontalna
uczeni
kontakty historyków sztuki
Polska Rzeczpospolita Ludowa
Hiszpania Franco
Comité International d’Histoire de l’Art (CIHA)
transnational history of art history
academic geography
horizontal history
scholars
art historians’ networks
Polish People’s Republic
Franco’s Spain
Opis:: XXIII Międzynarodowy Kongres Historii Sztuki, który odbył się w Granadzie w 1973 r., stanowił punkt zwrotny w stosunkach między historykami sztuki z Hiszpanii czasów generała Franco i ich kolegami z PRL. Pierwsze kontakty zostały nawiązane już w latach 50. XX w. dzięki wyjazdom Jana Białostockiego i Lecha Kalinowskiego m.in. do Madrytu i Barcelony. Ich wzmocnienie nastąpiło w latach 60. dzięki organizacji dwóch wystaw poświęconych sztuce hiszpańskiej w Krakowie i Poznaniu. Dopiero jednak kongres w Granadzie pozwolił polskiej delegacji zyskać nowe istotne doświadczenia. Artykuł analizuje polsko-hiszpańskie relacje w zakresie historii sztuki, które wcześniej pomijano zapewne ze względu na „peryferyjne” położenie polskiej i hiszpańskiej historii sztuki w geografii dyscypliny z okresu zimnej wojny.
The 23rd CIHA Congress, held in Granada in 1973, marked a turning point in the relationships between art historians who carried out their professional activity in the Polish People’s Republic and Franco’s Spain. First contacts began as early as the 1950s, thanks to Jan Białostocki and Lech Kalinowski’s trips to Madrid and Barcelona, among other cities, strengthened in the 1960s by the organisation of two exhibitions in Cracow and Poznań devoted to Spanish art. Nevertheless, the Granada congress became a new experience for the Polish delegation. This paper aims to delve into these contacts that have not been taken into consideration before, perhaps due to the “peripheral” position of both historiographies in the geography of the history of art history during the Cold War.
Źródło:: Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 187-205
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:: Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Emanuel Halicz – More than Scientist’s Profile
Autorzy:: Kozłowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/958057.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: polscy historycy
polscy Żydzi
oficerowie polityczni Wojska Polskiego
Instytut Kształcenia Kadr Naukowych
Wojskowa Akademia Polityczna
emigranci marcowi
„Zeszyty Historyczne”
powstanie styczniowe 1863
polish historians
polish jews
political officers of polish armed forces
political-military academy
march emigrants
zeszyty historyczne
january uprising of 1863
institute of scientific staff education
Opis:: Emanuel Halicz – More than Scientist’s ProfileEmanuel Halicz (1921–2015) was a historian of the 19th century. In 1939 he began his studies at the Ukrainian university in Lviv. In June of 1941 he was evacuated to the Mari Autonomous Soviet Socialist Republic. From 1943 a political officer in the Polish people’s Army. A member of the Polish Workers’ Party/Polish United Workers’ Party. In 1950 he earned a Ph.D. degree at the Jagiellonian University, Cracow, and was delegated from the army to the Institute for Training Scientific Cadres, where he was employed in 1952. From 1957 he was a lecturer at Feliks Dzerzhinsky Military Political Academy. In 1960 he became associate professor. A member of the committee of the Polish and Soviet Academies of Sciences created to edit and publish historical sources to the period of the January 1863 Uprising. He lost his job in the aftermath of March ’68. In 1971 he emigrated to Denmark, and was demoted to the rank of private. In 1972–1982 he was professor at Odense University, in 1982–1990 at the University of Copenhagen. He collaborated with the Polish émigré periodical Zeszyty Historyczne.
Эмануэль Галич – не только научный портретЭмануэль Галич (1921–2015) был историком, специализирующемся на XIX веке. С 1939 учился на украинском университете во Львове. В июне 1941 был эвакуирован в Марийскую АССР. С 1943 – политический офицер Войска Польского. Член ППР/ПОРП. Получил докторскую степень на Ягеллонском университете в 1950. В 1950 направлен из армии в Институт образования научных кадров, с 1952 работник института. С 1957 преподаватель Военной политической академии им. Феликса Дзержинского. С 1960 – экстраординарный профессор. Член комиссии польской и советской АН, созданной для издания источников по периоду Январского восстания. В результате марта 1968 был уволен с работы. В 1971 эмигрировал в Данию. Был разжалован с полковника до рядового. В 1972–1982 гг. – профессор университета в Оденсе, 1982–1990 – Копенгагенского университета. Сотрудник эмиграционных “Исторических тетрадей”.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The ‘Archeology’ of historiography as a rhetorical agon. On the juxtaposition of hellenic writers in the Epistula ad Pompeium by Dionysius of Halicarnassus
„Archeologia” historiografii jako retoryczna gra. O porównaniu greckich autorów w „Liście do Pompeiusza” Dinizjosa z Halikarnasu
Autorzy:: Sinitsyn, Aleksandr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2033826.pdf
Data publikacji:: 2021-12-28
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: Dionysius of Halicarnassus
“A Letter to Pompeius”
historiography
rhetoric
early Greek historians Hellanicus
Charon
Herodotus
Thucydides
Xenophon
Philistus
Theopompus
style
syngraphers
Plato
philosophy
ancient Greek orators Lysias
Demosthenes
literary criticism
polylogue
agon
influence
Dionizjos z Halikarnasu
„List do Pompeiusza”
historiografia
retoryka
wcześni historycy greccy – Hellanikos
Herodot
Tukidydes
Ksenofont
Filistos
Teopompos
oratorzy
Lysias
Demostenes
krytyka literacka
Opis:: Dionysius of Halicarnassus in his short theoretical treatise entitled “A Letter to Pompeius” (Epistula ad Pompeium) presents an exciting discussion on rhetoric mastership and scholarship written in an epistolary genre. The treatise begins with critical remarks Dionysius once addressed to Plato. The author admits to his addressee (Cn. Pompeius Geminus) that he is enchanted by Plato’s dialogues. From the trio of Greek speech-makers who are recognized as the most brilliant in this respect – Isocrates, Plato, and Demosthenes (such was Dionysius’s selection) – the Halicarnassean rhetorician deliberately dwells on Plato (Lysias, Isocrates, Demosthenes and other Greek orators are the subject of his other aesthetic works). Embarking on a wider discussion, Dionysius repeatedly points out that these studies are always aimed at establishing the truth. The longest chapter, 3 compares works of the first Greek historians and the mastery of their style. Dionysius points out the rivalry of the many masters of the genre, but the main characters of the chapter are Herodotus and Thucydides. The “father of history” (Dionysius’ contemporary and paragon) surpasses the Athenian historian on all counts examined by the author. This article examines συγγραφεύς / συγγραφεῖς or συγγραφή occurring in the Pomp. by Dionysius of Halicarnassus. The rhetorician, when referring to Herodotus, Thucydides (ch. 3), Theopompus (ch. 6), Hellanicus, Charon (3.7) and the Greek historians en masse (6.7), calls them “syngraphers”. Dionysius uses the word συγγραφή only as applied to historical works of Theopompus of Chios (6.2, 3, 6). The article also draws upon the Halicarnassian philologist’s other works in which he mentions syngraphers-historians, who are set off against poets and orators. Dionysius regards the words συγγραφεύς, ὁ ἱστορικός, ἱστοριογράφος as equivalent and interchangeable. In this work, Dionysius examines different styles of ancient writers. Here, by examining the works by the authors of the 5th and 4th centuries BC (written three to four centuries before his time) he seems to be performing a peculiar experiment of theoretical “archaeology”. But the rhetoric and philological “archaeological” study conducted by Dionysius of Halicarnassus reveals not only his scholarly interest in the analysis of works of the writers of the past, but also his focus on the present – both in literary and cultural aspects. Plato is under the influence of Thucydides, but Thucydides is inferior to Herodotus, Herodotus produces works that surpass those of Charon and Hellanicus, while Theopompus is superior in style to Demosthenes himself and surpasses Isocrates – the “most brilliant” rhetoricians of the past. By presenting this gallery of names, Dionysius shows comparison as agon – of styles, genres, authors, their subject matters, intensive narrative, and he himself contends with the writers of the past. Seeing mastery of rhetoric as a peculiar agon stretching over centuries and across the agon of rhetoricians, philosophers and historiographers, Dionysius identifies the circle of best writers, and himself joins it. He claims that in the scholarly rhetoric “the truth is dearer still” and establishes the criteria to judge the classic writers. And the critic realizes that he will be judged according to the same (his own) criteria
Dionizjos z Halikarnasu w teoretycznym traktacie zatytułowanym „List do Pompejusza” zawarł dyskusję na temat retorycznego mistrzostwa i nauki. Traktat rozpoczynają krytyczne uwagi Dionizjosa, adresowane do Platona. Autor przyznaje jednak, iż jest zachwycony dziełami Platona. Pośród trzech greckich mówców, uznawanych za najwybitniejszych – Izokratesa, Platona, Demostenesa – Dionizjos z Halikarnasu celowo studiuje Platona. Prowadzi szeroką dyskusję. Dionizjos wielokrotnie podkreśla, że wskazani autorzy mają na celu ustalenie prawdy. Najdłuższy rozdział oznaczony jako 3, dotyczy historyków greckich i stylu ich prac. Dionizjos zauważa rywalizacje mistrzów, ale głównymi bohaterami rozdziału stali się Herodot i Tukidydes. Dinozjos zauważa, że „ojciec historii” przewyższa ateńskiego historyka. Prezentowany artykuł dotyczy użycia słowa συγγγραφεύς. Słowa tego retor użył w odniesieniu do Herodota, Tukidydesa, Hellanikosa i innych historyków. Dionizjos wskazuje na styl autorów, tematykę ich prac.
Źródło:: Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 89-115
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:: Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Stanisław Pigoń’s Jubilee Golden Thoughts on Cracow’s Chair of Polish Literature
Jubileuszowa „myśl złota” Stanisława Pigonia o katedrze literatury polskiej
Autorzy:: Okoń, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088371.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Polish literature and Polish national consciousness in the 19th and early 20th century
freedom
historians of Polish literature
professors of the Jagiellonian University
Michał Wiszniewski (1794–1865)
Karol Mecherzyński (1800–1881)
Stanisław Tarnowski (1837–1917)
Ignacy Chrzanowski (1866–1940)
Stanisław Pigoń (1885–1968)
Juliusz Słowacki (1809–1849)
Ernest Barker (1874-1960)
Uniwersytet Jagielloński
katedra literatury polskiej
świadomość narodowa
rodzimość
wolność
Opis:: The article analizes Stanisław Pigoń’s essay ‘Some Golden Thoughts on the Chair of Polish Literature’ written to commemorate the 600th jubilee of the Jagiellonian University. Stanisław Pigoń (1885-1968), Distinguished Profesor of Polish Literature, had it published in the Cracow weekly Życie Literackie in May 1964; its expanded version was published two years later in a volume of essays Drzewiej i wczoraj [In the Old Days and Yesterday] in 1966. Both versions were published again in a a bibliophile volume in December 2018 (the manuscript and the printed versions). At the heart of Pigoń’s essay are the twin ideas of freedom and the ‘spiritual life of the nation’, borrowed from Juliusz Słowacki’s epic poem The Spirit King. The article examines Pigoń’s key theme and the manner in which, as he saw it, it shaped the lectures of the most eminent professors of Polish literature in the 19th and 20th century (Michał Wiszniewski, Karol Mecherzyński, Stanisław Tarnowski, Ignacy Chrzanowski). Pigoń’s survey ends in 1910, but, as the author of the article observes, by that time the ideas he so strongly believed in were as relevant as ever.
Źródło:: Ruch Literacki; 2018, 6; 635-652
0035-9602
Pojawia się w:: Ruch Literacki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "historians" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język