Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "green compost" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Aerobic biodegradation of norfloxacin and ofloxacin by a microbial consortium
Kompost jako źródło mikroorganizmów biorących udział w biodegradacji norfloksacyny i ofloksacyny
Autorzy:
Jałowiecki, Łukasz
Płaza, Grażyna
Ejhed, Helena
Nawrotek, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204746.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
biodegradation
antibiotics
norfloxacin
ofloxacin
bacterial-fungal consortium
green compost
biodegradacja
antybiotyki
norfloksacyna
ofloksacyna
konsorcjum bakteryjno-grzybicze
zielony kompost
Opis:
Since fluoroquinolone (FQ) antibiotics are extensively used both in human and veterinary medicine their accumulation in the environment is causing increasing concern. The aim of the study was to isolate a microbial consortium resistant to ofloxacin and norfloxacin and able to biodegrade both antibiotics. Green compost was used as a source of microorganisms. The biodegradation efficiency was monitored by changes of antibiotics concentrations and toxicity. The microbial consortium was composed of two bacterial isolates: Klebsiella pneumoniae (K2) and Achromobacter sp. (K3) and two fungi Candida manassasensis (K1) and Trichosporon asahii (K4). All the isolates were characterized as highly resistant to both antibiotics – ofloxacin and norfloxacin. FQs were supplied individually into the culture medium in the presence of an easily degradable carbon source – glucose. Biodegradation of norfloxacin was much faster than ofloxacin biodegradation. During 20 days of the experiment, the norfloxacin level decreased by more than 80%. Ofloxacin was generally biodegraded thereafter at relatively slow biodegradation rate. After 28 days the ofloxacin level decreased by 60%. Similarly, the toxicity of biodegraded antibiotics decreased 4-fold and 3.5-fold for norfloxacin and ofloxacin, respectively. The ability of the bacterial-fungal consortium to degrade antibiotics and reduce toxicity could help to reduce environmental pollution with these pharmaceutical.
Antybiotyki to zróżnicowana grupa związków, która nie ma konkretnych uregulowań prawnych, dotyczących ich występowania w środowisku, zarówno wodnym jak i glebowym. Farmaceutyki przedostają się do środowiska m.in. wraz ze ściekami oczyszczonymi z oczyszczalni ścieków i jako substancje czynne biologicznie stanowią poważne zagrożenie dla organizmów żywych. Ich akumulacja w środowisku prowadzi do nieodwracalnych zmian w ekosystemach oraz szerzenia się zjawiska oporności wśród mikroorganizmów. Fluorochinolony (FQ) to syntetyczne substancje antybakteryjne o zwiększonym potencjale farmakokinetycznym i szerokim spektrum działania. FQ to jedna z najszybciej rozwijających się klas antybiotyków coraz częściej stosowanych zarówno w szpitalach, jak i w społecznościach lokalnych w leczeniu różnego typu zakażeń. Norfloksacyna i ofloksacyna to FQ II generacji o podobnej budowie strukturalnej wykazujące aktywność głównie wobec bakterii Gram-ujemnych. Ze względu na swoja budowę antybiotyki te w niewielkim stopniu są rozkładane w środowisku, przez długi czas kumulują się w wodzie i w glebie, oddziałując w na organizmy żywe. Celem pracy była ocena toksyczności ofloksacyny i norfloksacyny po biodegradacji przez zespół mikroorganizmów wyizolowany z kompostu. Proces biodegradacji przeprowadzono w bioreaktorach New Brunswick™ BioFlo® 415 o pojemności 5,5 l. Stopień degradacji określono za pomocą chromatografi i cieczowej w odwróconym układzie faz. Do oceny toksyczności wykorzystano test Microtox® oparty na pomiarach aktywności bakterii luminescencyjnych Vibrio fischeri.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2019, 45, 4; 40-47
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of zinc in plants fertilized with municipal solid waste and urban green waste composts
Zawartosc cynku w roslinach nawozonych kompostami a odpadow komunalnych i zieleni miejskiej
Autorzy:
Sadej, W
Namiotko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15817.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
zinc content
plant cultivation
plant fertilization
municipal solid waste
urban green
green waste compost
soil
plant
Opis:
In a vegetation experiment, the effect of composts made from unsorted municipal solid waste and urban green waste on the content of zinc in plants has been analyzed. The municipal waste composts matured in heaps for 1, 3 and 6 months. They were applied in three rates: 10, 20 and 30 g kg–1 of soil. The compost made of urban green waste aged in a pile for 6 months and was added to soil in the amount of 10 g kg–1 of soil. It has been determined that the content of zinc in plants was varied and depended on the type and rates of compost used as well as the species of crops. Application of higher rates of composts did not invariably result in an increased concentration of zinc in plant tissues; on the contrary, in some cases the level of zinc determined in fertilized plants was lower than in the control. Much more elevated concentrations of zinc were found after the application of fresh compost made of municipal waste (maturing for one month in a heap). Fertilization of maize and barley with urban green waste compost produced a more favourable result than the application of analogous rates of municpal solid waste compost, as the plants contained less zinc. With respect to the other test plants, such as sunflower, mustard and phacelia, the application of composted green matter caused a considerable increase in the content of zinc, as compared with the treatments fertilized with composted municipal waste, at the same fertilization rates.
W doświadczeniu wegetacyjnym analizowano wpływ kompostów wyprodukowanych z niesegregowanych odpadów komunalnych oraz z odpadów zieleni miejskiej na zawartość cynku w roślinach. Użyte komposty z odpadów komunalnych dojrzewały w pryzmach odpowiednio przez 1, 3 i 6 miesięcy. Zastosowano je w 3 dawkach: 10, 20 i 30 g kg–1 gleby. Kompost z odpadów zieleni miejskiej dojrzewał w pryzmie 6 miesięcy, użyto go w ilości 10 g kg–1 gleby. Stwierdzono, że zawartość cynku w roślinach była różnicowana w zależności od rodzaju użytego kompostu, wielkości dawek oraz gatunku uprawianej rośliny. Działanie zwiększonych dawek kompostów nie zawsze skutkowało wzrostem zawartości cynku w roślinach, a w niektórych przypadkach jego zawartość była niższa od stwierdzonej w obiekcie kontrolnym. Znaczny wzrost zawartości cynku w większości analizowanych roślin nastąpił po zastosowaniu świeżego kompostu z odpadów komunalnych po miesiącu dojrzewania w pryzmach. Nawożenie kompostem z odpadów zieleni miejskiej w przypadku kukurydzy i jęczmienia okazało się korzystniejsze niż identyczna dawka kompostu z odpadów komunalnych, ponieważ rośliny z tego obiektu zawierały mniej cynku. U pozostałych roślin: słonecznika, gorczycy i facelii zastosowanie tego kompostu spowodowało znaczący wzrost zawartości omawianego pierwiastka, w porównaniu z obiektami użyźnianymi kompostem z odpadów komunalnych, w przypadku tego samego poziomu nawożenia.
Źródło:
Journal of Elementology; 2010, 15, 4; 679-692
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of Copper, Zinc and Manganese in Soil Fertilized with Municipal Solid Waste Composts
Zawartość miedzi, cynku i manganu w glebie nawożonej kompostami z odpadów miejskich
Autorzy:
Sądej, W.
Namiotko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389034.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kompost z odpadów komunalnych
kompost z zieleni miejskiej
gleba
miedź
cynk
mangan
municipal solid waste compost
green waste compost
soil
copper
zinc
manganese
Opis:
A three-year pot experiment has been conducted in order to analyze the influence of composts made from unsorted municipal solid waste and urban green waste on the total content of copper, zinc and manganese and their soluble forms in soil. The applied composts differed in maturity and the chemical composition of the matter from which they originated. It has been found that the total content of copper, zinc and manganese in soil increased as the rates of municipal solid waste composts rose, an effect which has been observed both as a direct influence and aftereffect of fertilization. The highest increase in the total content of copper was determined in soil fertilized with six-month compost from municipal solid waste. By increasing doses of the compost, the share of the soluble form of this element was reduced versus its total content. The highest increase in total zinc appeared after soil amendment with compost which matured in a heap for three months. In respect of direct effect, the share of soluble to total zinc was the highest in the treatments fertilized with one-month compost, but as an aftereffect, six-month compost resulted in the highest percentage of soluble zinc in its total amount. As for manganese, evidently higher its total concentrations were determined in soil fertilized with three-month compost compared with one- and six-month ones. The share of the soluble form of manganese to its total content decreased when older municipal waste composts or their higher doses were applied. In soil enriched with urban green waste, lower contents of heavy metals occurred than in soil fertilized with six-month compost. In the former soil, however, there was an increase in the share of soluble forms of the analyzed metals relative their total content.
W 3-letnim doświadczeniu wazonowym analizowano wpływ kompostów wytworzonych z niesegregowanych odpadów komunalnych i zieleni miejskiej na zawartość całkowitych i rozpuszczalnych form miedzi, cynku i manganu w glebie. Wykorzystane komposty różniły się między sobą stopniem dojrzałości oraz składem chemicznym materiału wyjściowego. Stwierdzono, że całkowita zawartość miedzi, cynku i manganu w glebie zwiększała się wraz ze wzrostem dawek kompostów wytworzonych z odpadów komunalnych, co zaobserwowano zarówno w działaniu bezpośrednim, jak i następczym. Największy wzrost całkowitej zawartości miedzi uzyskano w glebie nawożonej kompostem z odpadów komunalnych dojrzewającym 6 miesięcy. Wzrost dawki kompostu powodował obniżenie udziału rozpuszczalnej formy tego pierwiastka w stosunku do jego całkowitej zawartości. Największy wzrost zawartości całkowitej formy cynku w glebie nastąpił po zastosowaniu kompostu dojrzewającego w pryzmie przez okres 3 miesięcy. W bezpośrednim działaniu kompostów udział rozpuszczalnego cynku w stosunku do formy całkowitej był największy na obiektach z kompostem miesięcznym, natomiast w działaniu następczym taki efekt miał miejsce na obiektach z kompostem dojrzewającym 6 miesięcy. W przypadku manganu wyraźnie większe zawartości całkowitej formy tego pierwiastka notowano w glebie nawożonej kompostem dojrzewającym 3 miesiące w porównaniu z glebą nawożoną kompostami po 1 i 6 miesiącach dojrzewania. Udział rozpuszczalnej formy manganu w stosunku do jego zawartości całkowitej zmniejszał się wraz z wiekiem zastosowanych kompostów z odpadów komunalnych, jak też i wskutek zwiększania ich dawek. W glebie nawożonej kompostem z odpadów zieleni miejskiej odnotowano mniejsze zawartości metali ciężkich w porównaniu z glebą nawożoną kompostem z odpadów komunalnych dojrzewającym 6 miesięcy. W glebie tej nastąpił jednak wzrost udziału rozpuszczalnych form analizowanych metali w stosunku do całkowitej ich zawartości.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 9-10; 1327-1338
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of urea applied with composts on concentration of Cu, Zn and Mn in corn fresh matter
Dzialanie mocznika stosowanego lacznie z kompostami na zawartosc Cu, Zn i Mn w zielonej masie kukurydzy
Autorzy:
Mazur, Z
Sienkiewicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15632.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
corn
green matter
compost
urea
application
copper concentration
zinc concentration
manganese concentration
Opis:
Corn was grown for green matter in a pot experiment, in which soil was fertilized with composts alone or in combination with 3 g N per pot (urea). The composts were made in wooden boxes, measuring 50×60×60 cm. They were composted for 3.5 months, until the temperature in the composts became stable and equal to the ambient temperature. Rates of the composts were balanced with amounts of added nitroge, such as 6.0 g N per pot. A one-factor experiment was conducted in Kick-Brauckmann pots, kept in a greenhouse at the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. After harvest, fresh matter of stems and leaves as well as corn cobs was determined. Next, the plant samples were dried to determine the dry matter content and finally, after mineralisation, the concentration of Cu, Zn and Mn was determined by atomic absorption spectrophotometry. The composts significantly reduced the concentration of zinc and manganese in the vegetative yield of cor (lstems and leaves). Urea applied in combination with the composts very strongly increased the concentration of manganese and, to a lesser degree, the level of zinc and copper in vegetative organs. In corn cobs, the application of urea increased only the content of manganese. Urea had a stronger effect on increasing the weight of cobs rather than the vegetative mass of corn plants. The uptake of Cu, Zn and Mn was more evidently conditioned by the accumulation of these elements in dry matter than by the total weight of corn plants. The extent of the relationship between the uptake of Cu, Zn and Mn and their concentration of corn biomass is expressed the by corresponding correlation coefficients: 0.66, 0.65 and 0.68.
W doświadczeniu wazonowym uprawiano kukurydzę na zieloną masę, którą nawożono kompostami lub kompostami z dodatkiem 3 g N na wazon (mocznik). Komposty założono w skrzyniach z desek o wymiarach 50×60×60 cm. Okres kompostowania wynosił 3,5 miesiąca, do ustabilizowania temperatury równej otoczeniu. Dawki kompostów były zrównoważone ilością wprowadzonego azotu, tj. 6,0 g N na wazon. Doświadczenie jednoczynnikowe przeprowadzono w hali wegetacyjnej UWM w Olsztynie, w wazonach typu Kick-Brauckmanna. Po zbiorze kukurydzy określono świeżą masę łodyg i liści oraz kolb, po wysuszeniu – zawartość suchej masy, po mineralizacji próbek oznaczono koncentrację Cu, Zn i Mn metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej. Komposty istotnie ograniczały koncentrację cynku i manganu w wegetatywnym plonie kukurydzy (łodygi + liście). Mocznik zastosowany łącznie z kompostami bardzo silnie zwiększał koncentrację manganu oraz w mniejszym stopniu cynku i miedzi w organach wegetatywnych. Pod wpływem mocznika w kolbach zwiększyła się jedynie zawartość manganu. Mocznik silniej zwiększał masę kolb niż masę wegetatywną kukurydzy. O pobraniu Cu, Zn i Mn w większym stopniu decydowało ich nagromadzenie w suchej masie niż całkowita masa kukurydzy. Siłę zależności pobrania Cu, Zn i Mn od ich zawartości w biomasie kukurydzy określają współczynniki korelacji, odpowiednio: 0,66, 0,65 i 0,68.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 2; 323-330
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies