Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "glikol etylenowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Novel synthesis of PEGylated chitosan. Part II: Research
Nowa synteza PEGylowanego chitozanu. Część II: Badania
Autorzy:
Wyrębska, Łucja
Masłowska-Lipowicz, Iwona
Słubik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175896.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
Tematy:
synthesis
chitosan
poly(ethylene glycol)
PEGylated chitosan
synteza
chitozan
poli(glikol etylenowy)
PEGylowany chitosan
Opis:
This article is a continuation of the article: Synthesis and evaluation of the possibility of using some chitosan derivatives in the leather industry. Part I: Literature Review [1]. Part II describes the synthesis of methoxy poly (ethylene glycol) chitosan (mPEGylated chitosan). Methoxy poly(ethylene glycol) with two different molecular weights was used. The effective grafting of poly(ethylene glycol) (PEG) with chitosan was preceded by the activation of the hydroxyl group in the PEG molecule. Benzenesulfonyl chloride was used to activate the hydroxyl group. The course of the reaction for the preparation of PEG esters and PEG-chitosan was confirmed by chromatography.
Praca jest kontynuacją artykułu: Synteza i ocena możliwości wykorzystania niektórych pochodnych chitozanu w przemyśle skórzanym. Część I: Przegląd literatury [1]. W części II opisano syntezę metoksypoli(glikolu etylenowego) chitozanu (mPEGylowanego chitozanu). Stosowano metoksypoli(glikol etylenowy) o dwóch różnych masach cząsteczkowych. Efektywne szczepienie poli(glikolu etylenowego) (PEG) chitozanem poprzedzone było aktywacją grupy hydroksylowej w cząsteczce PEG. Chlorek benzenosulfonylu zastosowano do aktywacji grupy hydroksylowej. Przebieg reakcji otrzymywania estrów PEG i PEG-chitozanu potwierdzono chromatograficznie.
Źródło:
Technologia i Jakość Wyrobów; 2022, 67; 81--89
2299-7989
Pojawia się w:
Technologia i Jakość Wyrobów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polymers for peptide/protein arrays
Polimery w macierzach peptydowych/białkowych
Autorzy:
Szweda, R.
Lipowska, D.
Silberring, J.
Dworak, A.
Trzebicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945832.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
peptide arrays
protein arrays
polymeric surfaces
microarrays
polymeric linkers
poly(ethylene glycol)
dendrimers
macierze peptydowe
macierze białkowe
powierzchnie polimerowe
mikromacierze
łączniki (linkery) polimerowe
poli(glikol etylenowy)
dendrymery
Opis:
Peptide and protein arrays have gained increasing attention due to their potential application in many areas of research, clinical diagnosis, and pharmacy. A typical array consists of asupport containing immobilized peptides or proteins positioned in an addressable format. The greatest advantage of the arrays is the possibility for miniaturization, which relies on dividing the surface into miniature spots, thus allowing for hundreds/thousands of analyses to be simultaneously performed using minimal amounts of aprecious biological material. The quality of assays with the use of peptide and protein arrays depends on the surface properties, e.g., hydrophilicity, homogeneity, density of functional groups, surface morphology, etc. In recent years, it was shown that the quality of the assays might be improved by introducing polymers acting as spacers between the peptide and the solid support. This approach causes changes in the surface properties, e.g., it reduces the undesirable non-specific adsorption of biomolecules, increases the density of functional groups, or can improve the biological activity of biomolecules attached to the surface. In this review, various types of polymers that are used for peptide and protein arrays and their impact on the assay quality are discussed.
Peptydy lub białka naniesione w regularnych, uporządkowanych pozycjach na nośnik stały tworzą tzw. macierze. Układy takie wzbudzają coraz większe zainteresowanie, ponieważ można je wykorzystywać do prowadzenia analiz w biochemii, diagnostyce klinicznej czy farmacji. Największą zaletą macierzy jest możliwość miniaturyzacji. Podział powierzchni macierzy na mikroplamki (mikrospoty) pozwala na wykonywanie do kilkuset analiz jednocześnie z wykorzystaniem minimalnej ilości cennego materiału biologicznego. Jakość analiz przeprowadzanych przy użyciu macierzy peptydowych i białkowych zależy od takich właściwości powierzchni, jak: hydrofilowość, jednorodność, gęstość obsadzenia grupami funkcyjnymi, morfologia, itp. W ostatnich latach wykazano, że można poprawić jakość analiz w wyniku wprowadzenia polimerów między peptyd/białko a podłoże. Polimery zmieniają właściwości powierzchni macierzy, np. redukują niepożądaną adsorpcję biocząsteczek, zwiększają gęstość obsadzenia powierzchni grupami funkcyjnymi lub poprawiają dostępność biocząsteczek związanych z powierzchnią. W niniejszej pracy omówiono różne typy polimerów stosowane do otrzymywania macierzy peptydowych i białkowych oraz ich wpływ na jakość przeprowadzanych analiz.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 2; 75-86
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies