Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "faszyzm," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Biocentrism and Marxism: Bloch’s Concept of Life and the "Spirit of Utopia"
Biocentryzm i marksizm: Blochowska koncepcja życia i "Duch Utopii"
Autorzy:
Moir, Cat
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009531.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ernst Bloch
biocentrism
Marxism
fascism
biopolitics
biocentryzm
marksizm
faszyzm
biopolityka
Opis:
This article argues that Ernst Bloch’s (1885-1977) early philosophical development was profoundly influenced by a biocentric perspective that dominated European culture in the decades around the turn of the twentieth century. Biocentrism covers a range of artistic and intellectual currents united by a commitment to embodied life, the natural world, and the insights of the flourishing biological sciences. Despite the clear filiations between biocentrism and völkisch and fascist ideologies, as this article demonstrates, Bloch combined aspects of biocentrism with a Marxist viewpoint in an attempt to counter his political opponents—even as that meant occasionally moving in the same conceptual territory.
Tekst dowodzi, że wczesny rozwój filozoficzny Ernsta Blocha (1885-1997) był znacząco zainspirowany biocentryczną perspektywą, która zdominowała kulturęeuropejską na przełomie wieków. Pojęcie biocentryzmu obejmuje szeroki zakres zarówno artystycznych, jak i intelektualnych nurtów, które jednoczy zainteresowanie wcielonym życiem, światem naturalnym, a także myślą rozkwitających nauk biologicznych. Pomimo jasnego pokrewieństwa pomiędzy biocentryzmem i volkistycznymi, a także faszystowskimi ideologiami – jak pokazuję – myśl Blocha łączy w sobie pewne aspekty biocentryzmu z marksistowską perspektywą, próbując zmierzyć się ze swoimi politycznymi oponentami, nawet jeśli czasami oznacza to poruszanie się po tym samym terytorium pojęciowym.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 35, 1
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surréalisme en 1947 – occultism and the post-war marginalisation of Surrealism
Surréalisme en 1947 – okultyzm i powojenna marginalizacja surrealizmu
Autorzy:
Kuczyńska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593989.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Surrealism
occultism
myth
fascism
exhibition
surrealizm
okultyzm
mit
faszyzm
wystawa.
Opis:
The exhibition Surréalisme en 1947, organised in Paris (Galerie Maeght) by André Breton and Marcel Duchamp was an attempt to consolidate and reorient the Surrealist move-ment in the post-war reality. According to the trend set by Breton in his Rupture inaugurale, Surrealism was going to become tied with occultism more strongly than ever before. The exhibition, whose main topic was “a new myth", was arranged in the form of an initiation path, consisting of the Hall of Superstitions, the Labyrinth of Initiation, etc. One reason for the critical panning of the exhibition was the fact that in that period all forms of esoteric trends were associated with Fascism, and myth was more and more frequently acknowledged as an obstacle in building new, rationally organised society. The aim of this paper is to present how the strategy of Breton, who proclaimed the need for establishing “a new myth" and connecting Surrealism with occultism against the Paris intellectual milieu, contributed to the marginalisation of the Surrealist movement.
Zorganizowana w Paryżu (Galerie Maeght) przez André Bretona i Marcela Duchampa wy-stawa Surréalisme en 1947 była próbą skonsolidowania i reorientacji ruchu surrealistycznego w powojennej rzeczywistości. Zgodnie z kierunkiem, który Breton wyznaczył w Rupture inaugurale, surrealizm miał związać się silniej niż kiedykolwiek przedtem z okultyzmem. Głównym tematem wystawy był “nowy mit”. Zaplanowana została jako rodzaj ścieżki ini-cjacyjnej. Znalazły się tam m.in. Sala Przesądów, Totem Wszystkich Religii, Labirynt Ini-cjacji, etc. Jednym z powodów krytycznego przyjęcia wystawy był fakt, że w tym czasie wszelkiego rodzaju ezoteryczne prądy kojarzyły się z faszyzmem, a mit coraz częściej uzna-wano za przeszkodę w budowie nowego, racjonalnie zorganizowanego społeczeństwa. Celem artykułu jest wskazanie, w jaki sposób strategia Bretona, który głosił potrzebę stworzenia “nowego mitu” i związania surrealizmu z okultyzmem wbrew niechętnie nastawio-nemu do ezoterycznych nurtów środowisku intelektualnemu powojennego Paryża, przyczyniła się do marginalizacji tego kierunku.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 87-99
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Market Lives on Death: The Endocolonizing Logic of the Fascist Moment
Rynek żywi się śmiercią: Endokolonizacyjna logika momentu faszystowskiego
Autorzy:
Gandesha, Samir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15594873.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
endocolonialism
fascism
populism
democracy
crisis
spectacle
endokolonializm
faszyzm
populizm
demokracja
kryzys
spektakl
Opis:
This article poses the question of whether what we are witnessing today can be properly described as “fascistic.” It argues that it can if we understand fascism as an attack on liberal-democracy resulting from the now chronic (rather than acute) crisis of capitalism. Like the fascism of the twentieth century, this entails an endocolonizing logic that nonetheless relinquishes its claim on a future increasingly imperilled by the nature of the Covid-19 pandemic in the context of the impending climate emergency.
Artykuł stawia pytanie o to, czy obserwowane obecnie procesy mogą być określone jako faszystowskie. Przedstawiona argumentacja wskazuje, że tak – jeśli rozumiemy faszyzm jako atak na liberalną demokrację, wynikający z chronicznego raczej (niż nagłego) kryzysu kapitalizmu. Tak jak w XX-wiecznym faszyzmie, obejmuje on kolonizację ciał, która jednak zrzeka się roszczeń do przyszłości w obliczu pandemii Covid-19 i w kontekście wyzwania klimatycznego.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 42, 4; 93-110
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Looking the devil in the eyes: totalitarianism and cardinal Stefan Wyszyński’s humanitarian-personalist concept of socio-political life
Patrząc diabłu w oczy: totalitaryzm i humanitarno-personalistyczna koncepcja życia społeczno-politycznego kardynała Stefana Wyszyńskiego
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31034515.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
totalitaryzm
Stefan Wyszyński
faszyzm
nazizm
komunizm
personalizm
totalitarianism
fascism
nazism
communism
personalism
Opis:
The key aim of this article is to expose the specificity of the theory of totalitarianism in the context of Cardinal Wyszyński’s humanitarian-personalist concept of socio-political life. Hence, it provides a unique insight into the nature of totalitarian systems, both German Nazi Hitlerism and Communism. Analyses were performed to reinterpret the above systems from the perspective of Christian personalist praxeology, taking into account the fundamental assumptions of the absolutely anti-human and anti-Christian paradigm that not only defined but also legitimized and even authenticated the most terrible and degenerated forms of totalitarian systems of the 20th century. Therefore, it is crucial, especially today, when emerging tendencies often trivialize the criminal nature of that systems and even treat the “totalitarian model” – particularly in the context of Communism – as a “specific historical phenomenon” aimed at resolving many complicated socio-political, cultural, and economic issues.
Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest ukazanie specyfiki teorii totalitaryzmu w kontekście humanitarno-personalistycznej koncepcji życia społeczno-politycznego kardynała Stefana Wyszyńskiego. Pozwala to na wyjątkowy wgląd w naturę systemów totalitarnych, zarówno w istotę niemieckiego nazistowskiego hitleryzmu, jak też komunizmu. Niniejsze analizy podjęto w celu reinterpretacji powyższych koncepcji z punktu widzenia chrześcijańskiej prakseologii personalistycznej, z uwzględnieniem fundamentalnych założeń absolutnie antyludzkiej i antychrześcijańskiej specyfiki stojącego za nimi paradygmatu, który nie tylko określał, ale także legitymizował, a nawet uwierzytelniał najstraszniejsze i najbardziej zwyrodniałe formy totalitarnych systemów XX wieku. Jest to szczególnie istotne, zwłaszcza dzisiaj, gdy pojawiające się tendencje często banalizują zbrodniczy charakter tych systemów, a nawet traktują „model totalitarny” – szczególnie w kontekście komunizmu – jako „specyficzne zjawisko historyczne”, mające na celu rozwiązanie wielu skomplikowanych zjawisk natury społeczno-politycznej, kulturowej, czy też gospodarczej.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 117-144
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sieć ekstremizmów religijnych i politycznych : sojusznicy i wrogowie
Autorzy:
Izak, Krzysztof.
Powiązania:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 2019, nr 21(11), s. 96-134
Data publikacji:
2019
Tematy:
Terroryzm
Islamizm
Faszyzm
Fundamentalizm muzułmański
Imigranci
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Artykuł dotyczy zachowań radykalnych grup skrajnie lewicowych i skrajnie prawicowych względem różnych grup społecznych. Omawia politykę imigracyjną w krajach Unii Europejskiej oraz poszczególne ugrupowania lewicowe i prawicowe. Porusza ich programy polityczne, poglądy i działania.
Bibliografia na stronach 129-132.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Establishment and Activity of the Jewish Marine School for Officers in Civitavecchia (1934–1938) in the Pages of the Revisionist Zionist Press
Autorzy:
Drozd, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146181.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Jews
Beitar
Zionism
Revisionism
fascism
maritime education
Żydzi
Bejtar
syjonizm
rewizjonizm
faszyzm
szkolnictwo morskie
Opis:
Żydowska Szkoła Morska powstała w 1934 r., za zgodą Benito Mussoliniego, na bazie włoskiej Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w Civitavecchia. Była inicjatywą Bejtaru, syjonistyczno-rewizjonistycznej organizacji, kierowanej przez Włodziemierza Żabotyńskiego. W III kursach, zorganizowanych przez głównego wykładowcę kpt. Nicolę Fusco i szefa Wydziału Morskiego Komendy Światowej Bejtaru, kpt. Jeremjahu Halperina, wzięli udział kadeci (w wieku 17–23 lat) pochodzący z Europy (głównie Polski, Czechosłowacji, Łotwy i Niemiec) oraz Palestyny oraz Afryki (Egiptu, Somalii i Rodezji). Mimo sugestii ze strony liderów Bejtaru, by nie mieszać się do lokalnej polityki faszystowskiej, kadeci wyrażali publiczne poparcie dla reżimu Benito Mussoliniego, maszerując u boku włoskich żołnierzy i wspierając wojnę włosko-abisyńską oraz zbierając złom metalowy dla włoskiego przemysłu zbrojeniowego. Włoski nacjonalizm był przez nich postrzegany jako doskonały, współczesny przykład wspaniałej dawniej kultury, która stopniowo odzyskiwała swoją rolę w świecie poprzez afirmację władzy i dumy narodowej. W styczniu 1938 r. statek szkolny “Sarah I-o,” czteromasztowy żaglowiec, zakupiony ze środków funduszy “Keren Tel Chaj” i prywatnej donacji małżeństwa Kirschnerów z Paryża, zawinął do portu w Hajfie a jego załoga odwiedziła następnie Tel Awiw, witana uroczyście przez burmistrza Ji’sraela Rokacha. W drodze powrotnej, u wybrzeży Korsyki, statek zatonął, przyczyniając się w sporej mierze do za- mknięcia szkoły tuż przed rozpoczęciem IV kursu. W sumie w latach 1934–1938 placówkę ukończyło niespełna 150 absolwentów (marynarzy, mechaników i rybaków). Oprócz szkoły w Civitavecchia, Bejtar zorganizował również mniejszą placówkę w Rydze, gdzie szkolili się miejscowi syjoniści-rewizjoniści, mając do dyspozycji statek szkolny “Theodor Herzl,” który pływał po Morzu Bałtyckim, odwiedzając m.in. porty w Wismarze i Gdyni.
The Jewish Marine School was established in 1934, with the consent of Benito Mussolini, on the basis of the Italian Naval School for Officers in Civitavecchia. It was set up on the initiative of Beitar, a Revisionist Zionist movement led by Vladimir Jabotinsky. The three courses organised by the main lecturer, Capt. Nicola Fusco and the head of the Maritime Department of the World Beitar Headquarters, Capt. Yirmeyahu Halperin, were attended by 17 to 23-year-old cadets from Europe (mainly Poland, Czechoslovakia, Latvia and Germany) as well as Palestine and Africa (Egypt, Somalia and Rhodesia). Despite suggestions from Beitar leaders not to interfere with local fascist politics, the cadets expressed public support for Benito Mussolini’s regime by marching alongside Italian soldiers and supporting the Italo-Abyssinian war as well as collecting scrap metal for the Italian arms industry. They saw Italian nationalism as a perfect contemporary example of a formerly great culture gradually regaining its role in the world through the affirmation of national power and pride. In January 1938, the training ship “Sara I,” a four-master purchased with the funds obtained from “Keren Tel Hai” and a private donation of the Kirschners from Paris, entered the Haifa port, and its crew then visited Tel Aviv, officially greeted by Mayor Israel Rokach. On the way back, off the coast of Corsica, the vessel sank, and this catastrophe largely contributed to the closure of the school just before the start of the fourth course. In the years 1934–1938, the institution educated nearly 150 graduates (seamen, mechanics and fishermen). In addition to the school in Civitavecchia, Beitar also established a smaller educational facility in Riga, which offered courses to local Revisionist Zionists on the training vessel “Theodor Herzl.” The ship made cruises on the Baltic Sea, touching in, among others, at the ports in Wismar and Gdynia.
Źródło:
Studia Maritima; 2022, 35; 113-133
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The City of Man and the critique of fascism: The perspective of Hermann Broch
The City of Man i krytyka faszyzmu: perspektywa Hermanna Brocha
Autorzy:
Lichański, Jakub Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042197.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
The City of Man
Hermann Broch
Paul Michael Lützeler
Ludwig von Mises
faszyzm
fascism
Opis:
The City of Man initiative, with a conscious reference to Saint Augustine’s De civitate Dei, wanted to build a system after the First World War that would ensure free and unfettered human development. This initiative was undertaken by emigrants from Europe and eminent American intellectuals: they all hoped that a realized democracy in the classical Greek sense of the word would not only give us peace, but also open a perspective that, among other things, would eliminate socialism in its fascist and Bolshevik variants. Why do I open, however, an article devoted to this somewhat forgotten initiative with remarks on the subject of Hermann Broch, who, though he played an important role in the work of this group, was simply “one of many” (exactly one of the seventeen members of the group)? This is due to the fact that his voice was weighty. I also follow Paul Michael Lützeler’s suggestions; it must be remembered that the issues raised in the manifesto of the aforementioned group were taken up by the writer and philosopher, from the beginning of his activity, i.e. from his debut in 1931. It is worth looking at how the artist solved the same problems, which he then “tried” to describe and analyze as a philosopher and theoretician of economics.
Inicjatywa The City of Man, mimo świadomego odniesienia do dzieła Świętego Augustyn De civitate Dei, pragnęła, aby po wojnie zbudować system, który zapewniłby wolny i nieskrępowany rozwój ludzkości. Inicjatywę tę podjęli emigranci z Europy i wybitni amerykańscy intelektualiści: wszyscy mieli nadzieję, że urzeczywistniona demokracja w klasycznym greckim znaczeniu tego słowa nie tylko da nam pokój, ale otworzy także perspektywę, która, między innymi, zlikwiduje socjalizm w wersjach faszystowskich i bolszewickich. Dlaczego jednak artykuł poświęcony tej, dzisiaj nieco zapomnianej inicjatywie, otwieram uwagami na temat Hermanna Brocha, który choć odegrał ważną rolę w pracy tej grupy, był po prostu „jednym z wielu” ( dokładnie jeden z siedemnastu członków grupy)? Wynika to z faktu, że jego głos był ważki. Podążam także za sugestiami Paula Michaela Lützelera; trzeba pamiętać, że kwestie poruszone w manifeście wspomnianej grupy, zostały podjęte przez pisarza i filozofa, od początku jego działalności, czyli od debiutu w 1931 roku. Warto przyjrzeć się, jak artysta rozwiązał te same problemy, które następnie „próbował” opisać i zanalizować jako filozof i teoretyk ekonomii.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 58, 3; 377-397
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heidegger: An introduction to “A (Very) Critical Introduction”
Autorzy:
McGrath, Sean
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430964.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Heidegger Martin,
ntology
Dasein
immanentism
fascism
phenomenological method
Heidegger Martin
ontologia
immanentyzm
faszyzm
metoda fenomenologiczna
Opis:
The paper is a short summary of a critique of Heidegger, which I formulated at greater length in The Early Heidegger and Medieval Philosophy: Phenomenology for the Godforsaken (Catholic University of America Press, 2006), and Heidegger: A (Very) Critical Introduction (Eerdmans, 2008). The critique is motivated by ethical and theological concerns and interrogates Heidegger’s key methodological distinction between ontological investigations and ontic discussions. I argue that this distinction allows Heidegger to re-populate the ethico-theological horizon with presuppositions that remain unexamined and, under the terms of the distinction, unexaminable. These presuppositions set the stage for Heidegger’s politics in the 30s and his theological impact on Catholic and Protestant theology in the latter half of the 20th century. In conclusion I argue that ontology must never be divorced from the ethico-theological concerns which are endemic to it.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 1; 111-117
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy dom zaczyna płonąć : swój, obcy, wróg w Trzeciej Rzeszy - perspektywa konstruktywistycznej socjologii wiedzy
Swój, obcy, wróg w Trzeciej Rzeszy - perspektywa konstruktywistycznej socjologii wiedzy
Autorzy:
Korczyński, Tomasz Michał (1977- ).
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Naukowe Katedra. Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańsk : Wydawnictwo Naukowe Katedra
Tematy:
II wojna światowa (1939-1945)
Antysemityzm
Faszyzm
Nazizm
Niemcy (naród)
Socjologia
Społeczeństwo
Żydzi
Tożsamość społeczna
Opracowanie
Opis:
Bibliografia na stronach [457]-483. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Krzysztof Bosak’s political views: targeting enemies in anti-democratic political thinking
Poglądy polityczne Krzysztofa Bosaka: typowanie wrogów w antydemokratycznym myśleniu politycznym
Autorzy:
Bäcker, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083374.pdf
Data publikacji:
2021-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
glamor fascism
quasi-militant democracy
fundamentalism
totalitarian political gnosis
glamur faszyzm
quasi-demokracja opancerzona
fundamentalizm
totalitarna gnoza polityczna
Opis:
This article aims to place the views of Krzysztof Bosak, the Confederation’s candidate in the 2020 presidential elections, in the multifaceted typological frameworks of political thought. The analyzes show that Bosak’s political views are primarily fundamentalist. However, classifying non-heteronormative people as objective enemies is indicative of totalitarian political gnosis. Bosak’s views cannot be classified as belonging to the epigonic fascism cultivating interwar patterns, regardless of the type of national variation. Nevertheless, it is possible to classify them as glamor fascism. This type of fascism is velvety on the outside, but in fact, belonging to an offensive rather than defensive fundamentalism with significant elements of totalitarian political gnosis. In addition, it most often uses the imaginary concept of the nation as a post-ethnic community unpolluted by foreign elements. The analysis of Krzysztof Bosak’s views may be useful for subsequent analyzes of the specific manifestations of quasi-militant democracy in terms of targeting enemies in anti-democratic political thinking.
Celem artykułu jest umieszczenie poglądów Krzysztofa Bosaka – kandydata Konfederacji w wyborach prezydenckich 2020 roku w wielopłaszczyznowych siatkach typologii myśli politycznej. Z przeprowadzonych analiz wynika, że poglądy polityczne Bosaka mają charakter przede wszystkim fundamentalistyczny. Natomiast widoczne są w przypadku stosunku do osób nieheteronormatywnych (klasyfikowanych jako wrogowie obiektywni) elementy totalitarnej gnozy politycznej. Poglądy Bosaka nie mogą być zakwalifikowane jako należące do epigońskiego faszyzmu kultywującego międzywojenne wzory i to niezależnie od rodzaju narodowej mutacji. Możliwe jest natomiast zaklasyfikowanie ich jako glamur faszyzm. Jest to faszyzm na zewnątrz aksamitny, w istocie swojej raczej należący do ofensywnego niż obronnego fundamentalizmu ze znaczącymi elementami totalitarnej gnozy politycznej. Ten rodzaj faszyzmu najczęściej posługuje się wyobrażonym pojęciem narodu jako niezanieczyszczonej obcymi elementami wspólnoty post-etnicznej. Badanie poglądów Krzysztofa Bosaka może być przydatne dla następnych analiz konkretnych przypadków przejawiania się quasi-demokracji opancerzonej szczególnie w zakresie typowania wrogów w antydemokratycznym myśleniu politycznym.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2021, 3; 59-68
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mawlana Wahiduddin Khan’s Critique of Political Interpretation of Islam
Krytyka politycznej interpretacji islamu Mawlany Wahiduddina Khana
Autorzy:
Anwer, Ammar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676872.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
polityka
islam polityczny
islamizm
totalitaryzm
faszyzm
marksizm
sekularyzm
nowoczesność
Politics
Political Islam
Islamism
Totalitarianism
Fascism
Marxism
Secularism
Modernity
Opis:
The article presents a critique of the political interpretation of Islam, proposed by the Indian thinker Malwana Wahiduddin Khan. The question of the place of politics in Islam has become enormous especially in the face of the extremist actions of militant Islamists: do such actions fit into a particular reading of Islam that springs from a certain understanding of religion, or do they pursue the main purpose of the religion? Is the establishment of an Islamic political order the primary task of every Muslim? This kind of question comes naturally to anyone concerned about the terrorist activities of militant Islamists. Since they are trying to justify their actions with a particular interpretation of Islam, it is necessary to present a narrative in opposition to theirs interpretation, and to show that such persons, who are far from a sincere adherence to Islam, are guilty of a serious misinterpretation of it. The article serves this purpose by presenting Mawlana Wahiduddin Khan’s critique of political Islam. By the term „political Islam” is meant a particular interpretation of the religion of Islam that sees the faith mainly in socio-political terms. Khan’s criticism is one of the earliest intellectual objections to this understanding of Islam. Although many thinkers have contributed to the theory of political Islam, the article focuses only on the writings of the Indo-Pakistani scholar Mawlana Sayyid Abul Ala Mawdudi and their critical assessment by Wahiduddin Khan. Since the polemic between two thinkers can often be dismissed as inspired by personal conflict or pretension, the article is not limited to Kahn’s criticism of Mawududi, but also assesses it in the light of later scholars.
Artykuł przedstawia krytykę politycznej interpretacji islamu, zaproponowaną przez indyjskiego myśliciela Malwanę Wahiduddina Khana. Pytanie o miejsce polityki w islamie nabrało olbrzymiego znaczenia, zwłaszcza wobec ekstremistycznych działań wojujących islamistów: czy tego rodzaju działania wpisują się w szczególne odczytanie islamu, które wypływa z pewnego rozumienia religii, czy też zmierzają do wypełnienia głównego celu religii? Czy ustanowienie islamskiego porządku politycznego jest podstawowym zadaniem każdego muzułmanina? Tego rodzaju pytania pojawiają się w sposób naturalny w każdym człowieku zaniepokojonym terrorystycznymi działaniami wojujących islamistów. Ponieważ próbują oni usprawiedliwić swoje działanie szczególną interpretacją islamu, konieczne jest przedstawienie narracji stojącej w opozycji do ich interpretacji, a także wykazanie, że tego rodzaju osoby będące daleko od szczerego wyznawania islamu ponoszą winę za poważny błąd w jego interpretacji. Artykuł służy temu celowi przez przedstawienie krytyki politycznego islamu, dokonanej przez Mawlanę Wahiduddina Khana. Przez określenie „polityczny Islam” rozumie się szczególny wykład religii islamu, który postrzega wiarę głównie w kategoriach społeczno-politycznych. Krytyka dokonana przez Khana jest jednym z najwcześniejszych intelektualnych sprzeciwów wobec takiego rozumienia islamu. Mimo że wielu myślicieli wniosło wkład w teorię politycznego Islamu, artykuł koncentruje się jedynie na pismach indopakistańskiego badacza Mawlany Sayyida Abul Ala Mawdudiego i ich krytycznej ocenie dokonanej przez Wahiduddina Khana. Ponieważ polemika pomiędzy dwoma myślicielami może często być lekceważona jako inspirowana osobistym konfliktem lub pretensjami, artykuł nie ogranicza się do krytyki Mawududiego przez Kahna, ale również ocenia ją w świetle późniejszych badaczy.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 1; 69-85
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Use of Quantitative Analysis of Digitised Newspapers to Challenge Established Historical Narratives
Użycie analizy ilościowej zdigitalizowanych czaopism do zmiany ustalonych narracji historycznych
Autorzy:
Tilles, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807179.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
analiza
antysemityzm
cyfrowy
czasopismo
dyskurs
faszyzm
historia
ilościowy
Wielka Brytania
żydowski
analysis
antisemitism
Britain
digital
discourse
fascism
history
Jewish
newspaper
quantitative
Opis:
W niniejszym artykule przedstawiono zalety użycia ilościowej analizy cyfrowych źródeł pierwotnych w badaniach historycznych, wskazując, w jaki sposób może ona kwestionować przyjętą ortodoksyjność i tworzyć nowe wglądy. Autor użył bazy danych cyfrowych wersji brytyjskich czasopism faszystowskich z lat trzydziestych XX wieku w celu stworzenia dużej, spójnej i miarodajnej próby faszystowskiego dyskursu we wspomnianym okresie. Używając metody kodowania, zarejestrował wszystkie wzmianki o Żydach występujące w tej próbie. Umożliwiło mu to prześledzenie w czasie rozwoju antysemityzmu faszystów w kontekście jego ilości, typologii i uwydatnienia w dyskursie. Użyta metoda – w połączeniu z bardziej tradycyjną analizą źródeł –kwestionuje różne przyjęte i powszechnie uznawane aspekty właściwej historiografii. W szczególności, przedstawia on, że dotychczasowa jednomyślność historyków dotycząca chronologii rozwoju antysemityzmu brytyjskich faszystów jest błędna. W jej miejsce proponuje nowy, pięciostopniowy model jego rozwoju.  Dokładniejsza linia czasu pozwala mu w bardziej przejrzysty sposób wyjaśnić motywy i ideologię przyświecającą stosunkowi faszystów do Żydów.
This article illustrates the benefits of employing quantitative analysis of digitised primary sources in historical research, demonstrating how it can challenge old orthodoxies and create new insights. The author has used a database of scanned copies of British fascist newspapers from the 1930s to create a large, consistent and representative sample of fascist discourse during this period. Employing a coding methodology, the author has recorded all mentions of Jews within that sample, enabling him to trace over time the evolution of the fascists’ antisemitism, in terms of its quantity, typology and prominence within their discourse. This approach—in combination with more traditional analysis of sources—challenges various longestablished and widely accepted aspects of the relevant historiography. In particular, the author demonstrates that the consensus among historians regarding the chronological evolution of British fascist antisemitism is false, and instead he presents a new, fivestage model of its development. This more accurate timeline allows the author to offer a clearer explanation of the motives and ideology that underlay the fascists’ attitude towards Jews.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 1; 83-97
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Populism and fascism in Europe: case of Romania
Populizm i faszyzm w Europie: przykład Rumunii
Autorzy:
Kiyanka, Iryna
Levytska, Nadiya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853948.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
populism
fascism
the political regime
the political system
political programs
political slogans
democracy
populizm
faszyzm
system polityczny
slogany polityczne
demokracja
reżim polityczny
programy polityczne
Opis:
The article focuses on the essence of populism and fascism in the context of the political regime in Romania. It analyses the real threat of fascism in the interwar period in Romania as well as a negative impact on the socio-economic sphere in the Romanian society. The article also points to the fact that the fascist party in Romania was short-lived. The dictatorship of Ion Antonesku and his followers, in fact, implemented some points of their program (eg, anti-Semitic activities), adopting mate nationalistic and conservative ideology, but it did not accept the fascist revolutionary ideas and totalitarian structures. Populism is a good option for election campaigns. After all, people always like a simple and understandable way without undue burden. Human logic and speculation aid such a way. Nevertheless, populism is a nourishment for authoritarian leaders.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2021, 1, 1; 315-324
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Italy’s Cultural Diplomacy: From Propaganda to Cultural Cooperation
Dyplomacja kulturalna Włoch: Od propagandy do kooperacji kulturowej
Autorzy:
Medici, Lorenzo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194025.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
soft power
cultural diplomacy
propaganda
cultural cooperation
foreign cultural policy
Fascism
Italian foreign policy
UNESCO
dyplomacja kulturowa
współpraca kulturowa
kulturowa polityka zagraniczna
faszyzm
polityka zagraniczna Włoch
Opis:
Cultural diplomacy has always been an important tool in Italian foreign policy. Culture represented a significant resource already in the liberal period and was also widely used by Fascism. During the inter-war period, cultural promotion abroad aimed at spreading the regime’s political-social organizational model. In the second post-war period, cultural resources played a fundamental role in Italian international relations. The democratic government carried out a transition from an essentially propagandistic action, which Fascism implemented especially in the second half of 1930’s, to a cultural diplomacy more attentive to the issues of dialogue and cooperation. The soft power of culture grew in importance. Lacking effective diplomatic tools of a political and economic nature, the new ruling class promoted the nation’s cultural tradition. Although with means and personnel widely used already during the Fascist period, democratic Italy adopted an innovative cultural diplomacy with regard to premises and goals. This policy was apparently low-key and devoid of political themes, but in reality it was aimed at acquiring, in the long run, the friendship and the sympathy of the elites of other countries, so as to bolster political and economic relations. In the framework of a broader course of action, aimed at supporting multilateral diplomacy, the new leaders of post-Fascist Italy also promoted an international cultural cooperation which reversed the previous power politics and the unilateral assertion of Italian culture, but was still careful to defend the nation’s interests. This cooperative dimension was realized above all with the participation in the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO).
Dyplomacja kulturowa zawsze była ważnym narzędziem w polityce zagranicznej Włoch. Kultura była ważną wartością już w okresie liberalnym, a także w znacznym zakresie używana przez włoskich faszystów. W okresie międzywojennym promocja kultury poza granicami kraju miała na celu szerzenie pewnego organizacyjnego modelu ustroju społeczno-politycznego. Po drugiej wojnie światowej zasoby kulturowe odgrywały fundamentalną rolę we włoskich stosunkach międzynarodowych. Rząd demokratyczny dokonał zmiany metod działań od zasadniczo propagandowych, stosowanych przez faszystów głównie w drugiej połowie lat 30. XX wieku, do dyplomacji kulturowej, bardziej wyczulonej na kwestie dialogu i współpracy. Soft power polityki kulturowej zaczęło nabierać coraz większego znaczenia. Ze względu na brak efektywnych narzędzi dyplomatycznych o charakterze politycznym i ekonomicznym, klasa rządząca skupiła się na promowaniu tradycji kulturowych swojego narodu. Demokratyczne Włochy wciąż wykorzystywały środki i personel zapewniony przez faszystów, jednak przyjęto innowacyjny program dyplomacji kulturowej z uwzględnieniem nowych przesłanek i celów. Taka polityka była umiarkowana i z pewnością pozbawiona motywów kulturowych, jednak w rzeczywistości i dłuższej perspektywie nastawiona była na pozyskiwanie kontaktów z nowymi krajami, zaprzyjaźnienie się z nimi i zyskanie sympatii ich elit, a w ostateczności na nawiązywanie z nimi relacji ekonomicznych i politycznych. W ramach struktury szeroko zakrojonych działań nastawionych na wspieranie multilateralnej dyplomacji, nowi liderzy post-faszystowskich Włoch promowali międzynarodową współpracę kulturową, która odeszła od torów polityki siły wyznaczonych przez poprzedni reżim, oraz uznanie integralności kulturowej Włoch. Mimo to pozostawali czujni, by chronić interesy narodowe. Wymiar zamierzonej przez nich współpracy był realizowany przede wszystkim poprzez uczestnictwo Włoch w UNESCO.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2019, 18; 25-46
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies