Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dowcip" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
How Jokes Change and May Be Changed: Simplifying, Transforming and Revealing
Jak dowcipy się zmieniają i jak można je zmieniać – uproszczenia, przekształcenia i dopowiedzenia
Autorzy:
Davies, Christie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192152.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
jokes
ethnic
social class
Jewish
Poles
dowcip
etniczny
klasa społeczna
żydowski
polski
Opis:
Many excellent jokes can pose potential difficulties for tellers and listeners since they require considerable knowledge of the subject of the joke and have a long and elaborate narrative structure such that only a very skilled joke-teller can do justice to them. In a democratic, fast-moving, plural, urban world such features can create problems since they mean that on a particular occasion when jokes are being told some of the listeners may miss the point of the joke and others will feel inhibited from telling a joke. Jokes with seemingly pointless endings may likewise disappoint the broad masse, who like clear, well structured jokes with a strong resolution and who may be bored by one that disappears into nonsense.  Each of these points will be considered in turn, partly from an analytical point of view and partly in relation to empirical observations of how jokes in the English language have evolved in the course of the twentieth century. 
Wiele ze świetnych dowcipów może potencjalnie sprawić problemy, zarówno opowiadającym je jak i słuchaczom, gdyż wymagają znacznej wiedzy z dziedziny opowiadanego żartu. Co więcej, dowcipy często posiadają długą i wyszukaną strukturę narracyjną, do tego stopnia, że tylko osoby posiadające wyjątkowe umiejętności opowiadania są w stanie w pełni oddać ich puentę. W zurbanizowanym świecie, gdzie panuje demokracja i pluralizm, a życie płynie szybko, takie cechy dowcipów mogą być źródłem kłopotów, ponieważ oznaczają one, że w pewnych sytuacjach słuchacze mogą nie zrozumieć dowcipu, co może zniechęcić innych. Dowcipy z najwyraźniej bezsensownymi zakończeniami mogą podobnie rozczarować masowego odbiorcę, który woli jasne, dobrze skonstruowane dowcipy z mocnymi puentami i którego może znudzić dowcip rozpływający się w nonsensie. Każde z tych twierdzeń będzie omówione w kolejności, zarówno ze względów badawczych, jak i w związku z empirycznymi obserwacjami procesu ewolucji dowcipów anglojęzycznych w XX wieku.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2016, 1, 1&2; 253-266
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Man and medicine in the play by Margaret Edson: Wit
Człowiek i medycyna w sztuce Margaret Edson "Dowcip"
Autorzy:
Głąb, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096301.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
M. Edson
wit
disease
suffering
death
emotional intelligence
dowcip
choroba
cierpienie
śmierć
inteligencja emocjonalna
Opis:
The author analyses problems of disease, dying, and death addressed in a play by Margaret Edson entitled Wit. Special attention is paid to the structure of meta-theatre and the function of wit in the play. The author investigates limitations of reason in the approach adopted by the doctors who take care of Vivian Bearing, and who subject her to an excruciating experiment in order to achieve a potential research success. She also discusses the protagonist’s attitude to literary works, dealing with her own disease, to other people and to God. This offers an opportunity to ruminate on the exact meaning of irretrievable loss involved in suffering. She also concentrates on the attitude of the nurse who – thanks to her emotional intelligence and empathy – accompanies Vivian on her way to death.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 33-51
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weak Communication, Joke Targets and the Punch-Line Effect: A Relevance-Theoretic Account
Autorzy:
Piskorska, Agnieszka
Jodłowiec, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52802969.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
joke
relevance theory
weak communication
cognitive effect
comprehension heuristic
humour target
dowcip
teoria relewancji
efekt poznawczy
heurystyka rozumienia wypowiedzi
obiekt humoru
Opis:
The paper offers an analysis of the cognitive mechanisms underlying the production and comprehension of verbal jokes in terms of what relevance theorists refer to as weakly communicated import. While pragmatic analyses of humour emphasize the role of the inferential stages that the audience is intended (or even manipulated, Yus 2016) to go through in processing a joke, the weak communication model presented here focuses on the punch-line effect, exploring the nature of the “cognitive climax” that is created. On this account, a vast array of weakly communicated assumptions, resulting in a cognitive overload effect, rather than incongruity resolution on its own, is identified as the laughter-inducing mechanism underlying verbal humour. The central idea is that universal and culture-specific humour-generating elements in jokes have one quality in common, viz. their potential to cause a cognitive overload effect, which may, and often does, result in amusement. On this approach, what is typically recognized as national or ethnic humour is posited to recruit the same humour-invoking pragmatic mechanisms as in other kinds of jokes, the principal difference lying in the choice of the target being mocked, which must be well-known to the audience for the cognitive overload effect to be brought forth. 
Artykuł przedstawia analizę mechanizmów poznawczych stanowiących podłoże humoru w dowcipach słownych, wykorzystującą pojęcie tzw. słabej komunikacji, zaproponowane przez teorię relewancji. Podczas gdy większość pragmatycznych modeli humoru podkreśla rolę rozwiązania inkongruencji oraz poszczególnych etapów inferencyjnych, przez które odbiorca jest planowo prowadzony w interpretacji żartów (por. Yus 2016), przedstawiona tu analiza tłumaczy efekt humorystyczny przez pryzmat swoistego „przeciążenia poznawczego”, które towarzyszy przetwarzaniu pointy dowcipu. W tym ujęciu wiele słabo komunikowanych informacji, do których odbiorca nagle uzyskuje dostęp w momencie, gdy dowcip się kończy, tworzy efekt przeciążenia poznawczego dający impuls do reakcji afektywnej. Analiza humoru na gruncie pojęcia słabej komunikacji wskazuje, że wspólnym mianownikiem tekstów uznawanych za śmieszne pod każdą szerokością geograficzną i tzw. humoru etnicznego czy narodowego jest to, że kluczowe pojęcia i postaci w tekście, stanowiące cel satyry, muszą (przynajmniej potencjalnie) dawać dostęp do całego wachlarza informacji, gdyż w innym wypadku efekt słabej komunikacji nie zaistnieje. O śmieszności dowcipu przesądza zatem nie samo zrozumienie jego treści i pointy, ale osiągnięcie specjalnego efektu poznawczego. 
Źródło:
Studies in Polish Linguistics; 2018, 13, 1; 25-44
1732-8160
2300-5920
Pojawia się w:
Studies in Polish Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaktus in statu nascendi. Włodzimierz Scisłowski and the satirical magazine Kaktus [Cactus] in the censorship documents of People’s Poland (Part 2. Censors’ interventions)
„Kaktus” in statu nascendi Włodzimierz Scisłowski i satyryczne pismo „Kaktus” w dokumentach cenzorskich Polski Ludowej (cz. 2. Ingerencje cenzorskie)
Autorzy:
Wiśniewska-Grabarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129635.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
cenzura literatury w powojennej Polsce
materiał źródłowy (archiwalny)
kryptotekst
Włodzimierz Scisłowski
pismo satyryczne „Kaktus”
satyra–humor–dowcip
Wojewódzki Urząd Kontroli Prasy Publikacji i Widowisk w Poznaniu
censorship of literature in post-war Poland
source materials (archivals)
cryptotext
Kaktus satirical magazine
satire–humor–wit
Wojewódzki Urząd Kontroli Prasy Publikacji i Widowisk w Poznaniu [Voivodship Office for the Control of the Press, Publications and Public Performances in Poznan]
Opis:
The article aims to discuss the censorship strategies applied to works by Włodzimierz Scisłowski submitted for publication in the satirical magazine Kaktus [Cactus] in 1957–1960. The source material is a collection of cryptotexts, i.e. confidential documents evaluating articles from the weekly, created at Wojewódzki Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w Poznaniu [WUKPPiW, Voivodship Office for the Control of the Press, Publications and Public Performances in Poznan]. Censors interfered with Scislowski’s satirical works – epigrams, poems, ballads, accusing the author of negative and exaggerated depictions of the political and social reality of the country. Some of the works were released after introducing changes imposed by the censorship office; some were not allowed for publication.
Celem artykułu jest omówienie strategii cenzorskich stosowanych wobec utworów Włodzimierza Scisłowskiego złożonych do publikacji w piśmie satyrycznym „Kaktus” w latach 1957–1960. Materiał źródłowy stanowi zbiór kryptotekstów, czyli poufnych dokumentów oceniających artykuły z tygodnika, powstały w Wojewódzkim Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w Poznaniu. Cenzorzy ingerowali w utwory satyryczne Scisłowskiego – we fraszki, wiersze, poematy, ballady, zarzucając autorowi złośliwe i przejaskrawione przedstawianie rzeczywistości politycznej i społecznej kraju. Część utworów ukazała się po wprowadzeniu narzuconych przez urząd cenzury zmian, część nie została dopuszczona do publikacji.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 421-487
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaktus in statu nascendi. Włodzimierz Scisłowski and the satirical magazine Kaktus [Cactus] in the censorship documents of People’s Poland (Part 1. Introduction)
„Kaktus” in statu nascendi Włodzimierz Scisłowski i satyryczne pismo „Kaktus” w dokumentach cenzorskich Polski Ludowej (cz. 1. Wprowadzenie)
Autorzy:
Wiśniewska-Grabarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129642.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
cenzura literatury w powojennej Polsce
materiał źródłowy (archiwalny)
kryptotekst
Włodzimierz Scisłowski
pismo satyryczne „Kaktus”
satyra–humor– dowcip
Wojewódzki Urząd Kontroli Prasy Publikacji i Widowisk w Poznaniu
censorship of literature in post-war Poland
source materials (archivals)
cryptotext
Kaktus satirical magazine
satire–humor–wit
Wojewódzki Urząd Kontroli Prasy Publikacji i Widowisk w Poznaniu [Voivodship Office for the Control of the Press
Publications and Public Performances in Poznan]
Opis:
The article aims to introduce the reader to the censorship strategies applied to works by Włodzimierz Scisłowski submitted for publication in the satirical magazine Kaktus [Cactus] in 1957–1960. The source material is a collection of cryptotexts, i.e. confidential documents evaluating articles from the weekly, created at Wojewódzki Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w Poznaniu [WUKPPiW, Voivodship Office for the Control of the Press, Publications and Public Performances in Poznan]. Censors interfered with Scislowski’s satirical works – epigrams, poems, ballads, accusing the author of negative and exaggerated depictions of the political and social reality of the country. Some of the works were released after introducing changes imposed by the censorship office; some were not allowed for publication.
Celem artykułu jest wprowadzenie do omówienia strategii cenzorskich stosowanych wobec utworów Włodzimierza Scisłowskiego złożonych do publikacji w piśmie satyrycznym „Kaktus” w latach 1957–1960. Materiał źródłowy stanowi zbiór kryptotekstów, czyli poufnych dokumentów oceniających artykuły z tygodnika, powstały w Wojewódzkim Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w Poznaniu. Cenzorzy ingerowali w utwory satyryczne Scisłowskiego – we fraszki, wiersze, poematy, ballady, zarzucając autorowi złośliwe i przejaskrawione przedstawianie rzeczywistości politycznej i społecznej kraju. Część utworów ukazała się po wprowadzeniu narzuconych przez urząd cenzury zmian, część nie została dopuszczona do publikacji.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 399-419
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies