Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dobra osobiste." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
The Right to Privacy of Clergyman as an Entity of Public Life
Autorzy:
Tylec, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806670.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
privacy
moral rights
media
priest
prywatnosc
dobra osobiste
ksiadz
Opis:
Ochrona prawa do prywatności osób duchownych jako podmiotów życia publicznego W artykule omówione zostały zagadnienia ochrony prawa do prywatności osoby duchownej, która stała się przedmiotem zainteresowania mediów. We wstępie przedstawiono ogólne zasady ochrony dobra osobistego, jakim jest prywatność, następnie wskazano na częściowe wyłączenie prawa do prywatności osób publicznie znanych. Przedstawiono tezę, iż w wielu przypadkach osoby duchowne powinny być traktowane jako osoby powszechnie znane, w związku z czym omówiono sytuacje, które z jednej strony wchodzą w zakres prawa do prywatności osoby duchownej, a z drugiej – jako związane z pełnieniem ich funkcji – mogą być przedmiotem publicznego zainteresowania i swobodnie ujawniane przez prasę.
The article focuses on some legal problems concerning the interpretation of provisions on the right to privacy of a clergyman. The author presents relevant legal regulations and different opinions in the area of interpretation of this issue. The analysis of legal regulations is based on courts’ rulings which lend meaning to the term “right  to privacy of public person”. The article discusses a number of chosen courts’ rulings which form the method of determining  prerequisite elements of  right to privacy of a clergyman seen as a public person. The analysis carried out by author provides evidence that this issue is very problematic and worth further research.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 3; 63-78
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The content of the claim for the elimination of the consequences of infringement of personal rights on the Internet
Treść roszczenia o usunięcie skutków naruszenia dóbr osobistych w internecie
Autorzy:
Dela, Mirosław
Kardasz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146696.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wrocławska Wyższa Szkoła Informatyki Stosowanej Horyzont
Tematy:
personal rights
infringement
claim
apology
rectifying
dobra osobiste
naruszenie
roszczenie
przeprosiny
sprostowanie
Opis:
The feeling of being anonymous prevalent among Internet users is why personal rights are being infringed very often and with much ease. The outreach of the information published on the Internet brings about far-reaching negative consequences for the injured party, and the elimination of these consequences is extremely difficult and requires the infringing party to submit an appropriate statement, with a big enough outreach so as to effectively reach those recipients who have previously read the content of the defamatory and unlawful entry. The content and the form of such statement are determined by the court in the sentencing part of the judgment. However, before this happens, the claimant must take certain initiative while bringing an action and submit a draft of the statement s/he proposes, together with the manner of its publication. The author of this paper provides guidance on the requirements for publishing such a statement, suggesting what issues should be treated with particular attention during the preparation of the complaint. At the same time, the author does not impose any ready-made solutions, and rather refers to the knowledge in the realm of IT and computer graphics. On the other hand, the author points out to general trends in case law and touches upon the issue of the enforcement of the publication order.
Poczucie anonimowości użytkowników internetu sprawia, że bardzo często i z wielką łatwością dochodzi do naruszenia dóbr osobistych. Szeroki zasięg informacji publikowanych w internecie niesie dla pokrzywdzonego daleko idące negatywne skutki, których usunięcie jest wyjątkowo trudne i wymaga złożenia przez naruszyciela stosownego oświadczenia, wyeksponowanego na tyle dobrze, by skutecznie dotarło do tego kręgu osób, które zapoznały się uprzednio z treścią oszczerczego i bezprawnego wpisu. Treść i formę tego oświadczenia określa sąd w sentencji wyroku. Zanim to jednak nastąpi, powód musi wykazać się inicjatywą i na etapie składania pozwu wskazać proponowany przez siebie tekst oświadczenia i sposób jego publikacji. Autor niniejszego artykułu udziela wskazówek co do wymogów dotyczących publikacji takiego oświadczenia, sugerując przy tym, na jakie istotne kwestie należy zwrócić szczególną uwagę, sporządzając pozew. Jednocześnie nie narzuca gotowych rozwiązań, odsyłając raczej do wiedzy z zakresu grafiki komputerowej i informatyki. Zwraca za to uwagę na ogólne tendencje panujące w orzecznictwie. Nie pomija również problematyki egzekucji obowiązku publikacji.
Źródło:
Biuletyn Naukowy Wrocławskiej Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej. Informatyka; 2022, 9, 1; 9--15
2082-9892
Pojawia się w:
Biuletyn Naukowy Wrocławskiej Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej. Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some remarks on the specific character of author’s personal interests and the concept of their protection (on the example of the right to authorship)
Uwagi o specyfice autorskich dóbr osobistych oraz koncepcji ich ochrony (na przykładzie prawa do autorstwa utworu)
Autorzy:
Gnela, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693610.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral rights
subjective moral rights
author’s personal interests
author’s moral rights
authorship of a work
right to authorship
dobra osobiste
podmiotowe prawa osobiste
autorskie dobra osobiste
autorskie prawa osobiste
autorstwo utworu
prawo do autorstwa utworu
Opis:
W artykule opowiedziano się przeciwko koncepcji ochrony dóbr osobistych prawa cywilnego za pomocą konstrukcji prawa podmiotowego bezwzględnego oraz za koncepcją tzw. instytucjonalnej ochrony dóbr osobistych. Wykazano, na przykładzie „prawa do autorstwa utworu”, że to autorstwo utworu powinno być głównym dobrem osobistym chronionym prawem autorskim, a nie podmiotowymi prawami autorskimi osobistymi. „Prawo do autorstwa utworu” nie jest bowiem prawem podmiotowym tylko w istocie jest dobrem niematerialnym w postaci „autorstwa”, chronionym przez normy prawa autorskiego.
The article advocates against the concept of protection of civil personal rights using an absolute subjective right and affirms the concept of so-called institutional protection of personal rights. It has been claimed, based on the ‘right to authorship’ example, that the right to authorship should constitute the main personal right protected by copyright law rather than be protected by subjective moral rights of the author. ‘The right to authorship of the work’ is nota subjective right, but it is (in fact) an intangible right to authorship, protected by copyright law.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 35-45
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freedom of Conscience as a Personal Right. Comments against the Background of Selected Jurisprudence of Polish Courts
Wolność sumienia jako dobro osobiste. Uwagi na tle wybranych orzeczeń sądów polskich
Autorzy:
Nowak-Dziwina, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339307.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
personal rights
freedom of conscience
unlawfulness
exclusion of unlawfulness
civil law
swoboda sumienia
bezprawność
wyłączenie bezprawności
prawo cywilne
dobra osobiste
Opis:
Celem artykułu jest charakterystyka zasad ochrony wolności sumienia jako dobra osobistego, czyli niematerialnego dobra związanego z osobą ludzką, które chronione jest przez przepisy prawa cywilnego. Ochrona ta ma przeciwdziałać działaniom niezgodnym z wyznawanym przez daną osobę światopoglądem lub religią. Nie ma jednak charakteru bezwzględnego. Musi bowiem uwzględniać ograniczenia wynikające z innych uznawanych przez system prawny wartości. Nie każde działanie mogące wywoływać poczucie krzywdy może być traktowane jako naruszenie dóbr osobistych.
The aim of the article is to characterize the principles of protecting freedom of conscience as a personal right, i.e., a non-property right appertaining to the person protected under civil law. The protection is to safeguard the person from acts that run contrary to their worldview or religion. However, it is not absolute. It must take into account the limitations derived from other values recognized under the legal system. Not every act that may cause a sense of harm can be treated as an infringement of personal rights.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 77-93
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to privacy in the March Constitution of Poland of 1921 and its bills
Autorzy:
Skowyra, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364292.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo do prywatności
prawo cywilne
Konsytuacja marcowa
dobra osobiste
prawa człowieka
right to privacy
civil law
March Constitution
personality rights
human rights
Opis:
At present, the right to privacy is one of fundamental human rights. In the Polish legal system, its value is emphasised by the circumstance that it was laid down expressis verbis in the Constitution that is currently in force. This situation is a unique novelty since the right to privacy was not directly expressed in the previous Polish basic laws. However, this does not mean that the legislator did not envisage any regulations related to the matter of privacy. Indeed, this norm can be derived from the guarantees indicated in the content of the March Constitution. The article presents the development of the right to privacy in the March Constitution and its bills.
Współcześnie prawo do prywatności jest jednym z podstawowych praw człowieka. W systemie prawa polskiego jego znaczenie podkreśla okoliczność, iż zostało wyrażone expressis verbis w obowiązującej Konstytucji. Sytuacja ta stanowi swoiste novum, gdyż w poprzednio obowiązujących w Polsce ustawach zasadniczych prawo do prywatności nie było wyrażane w sposób bezpośredni. Nie oznacza to jednak, iż ustrojodawca nie przewidywał regulacji odnoszących się do materii prywatności. Przedmiotową normę można bowiem wywodzić już z gwarancji wskazanych w treści Konstytucji marcowej. Niniejszy artykuł prezentuje ukształtowanie prawa do prywatności w Konsytuacji marcowej i jej projektach.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 182-193
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reputation of a Local Government Unit – Legal Aspects
Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego – aspekty prawne
Autorzy:
Szczotka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014479.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
reputation
local government unit
personal rights
legal person
municipality
poviat
voivodeship
dobre imię
jednostka samorządu terytorialnego
dobra osobiste
osoba prawna
gmina
powiat
województwo
Opis:
The issue of reputation of a local government unit is located on the border of two important branches of law – civil and administrative. Reputation is a category of civil law – it is a personal right vested in legal persons, while the issue related to local government units concerns institutions in the field of administrative law. Reputation of a local government unit may be violated in two cases. Th first of them consists in spreading false information about the entity, which also undermines its reputation. In the second case, there is a violation of good name when publishing evaluative statements in which the respective subject is criticized, lacking in the constructive feature. In order for the reputation of a municipality, poviat or voivodeship to be violated, it can be addressed to both their organs, self-government organizational units and their employees, as well as the general public of their residents as well as a local government unit as an unspecified whole. Local government units have the same legal remedies as all other civil law entities provided for in the Civil Code, i.e. claims under Art. 24 and 448.
Problematyka dobrego imienia jednostki samorządu terytorialnego znajduje się na pograniczu dwóch istotnych gałęzi prawa: cywilnego i administracyjnego. Dobre imię jest kategorią prawa cywilnego – to dobro osobiste przysługujące osobom prawnym, natomiast zagadnienie związane z jednostką samorządu terytorialnego dotyczy instytucji z zakresu prawa administracyjnego. Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego może zostać naruszone w dwóch przypadkach. Pierwszy z nich polega na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji o podmiocie, równocześnie podważających jego reputację. W drugim przypadku mamy do czynienia z naruszeniem dobrego imienia podczas rozgłaszania wypowiedzi wartościujących, w których dany podmiot jest poddawany krytyce pozbawionej cechy konstruktywności. Aby doszło do naruszenia dobrego imienia gminy, powiatu lub województwa, może być ono skierowane zarówno do ich organów, jak i do samorządowych jednostek organizacyjnych i ich pracowników, a także do ogółu mieszkańców oraz do całej jednostki samorządu terytorialnego jako nieskonkretyzowanej całości. Jednostkom samorządu terytorialnego przysługują takie same środki ochrony, jak wszystkim pozostałym podmiotom prawa cywilnego, przewidziane w kodeksie cywilnym, tj. roszczenia z art. 24 i 448.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2019, 2; 149-162
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reputation of a Local Government Unit – Legal Aspects
Autorzy:
Szczotka, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373932.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
reputation
local government unit
personal rights
legal person
municipality
poviat
voivodeship
dobre imię
jednostka samorządu terytorialnego
dobra osobiste
osoba prawna
gmina
powiat
województwo
Opis:
The issue of reputation of a local government unit is located on the border of two important branches of law – civil and administrative. Reputation is a category of civil law – it is a personal right vested in legal persons, while the issue related to local government units concerns institutions in the field of administrative law. Reputation of a local government unit may be violated in two cases. Th first of them consists in spreading false information about the entity, which also undermines its reputation. In the second case, there is a violation of good name when publishing evaluative statements in which the respective subject is criticized, lacking in the constructive feature. In order for the reputation of a municipality, poviat or voivodeship to be violated, it can be addressed to both their organs, self-government organizational units and their employees, as well as the general public of their residents as well as a local government unit as an unspecified whole. Local government units have the same legal remedies as all other civil law entities provided for in the Civil Code, i.e. claims under Art. 24 and 448.
Problematyka dobrego imienia jednostki samorządu terytorialnego znajduje się na pograniczu dwóch istotnych gałęzi prawa: cywilnego i administracyjnego. Dobre imię jest kategorią prawa cywilnego – to dobro osobiste przysługujące osobom prawnym, natomiast zagadnienie związane z jednostką samorządu terytorialnego dotyczy instytucji z zakresu prawa administracyjnego. Dobre imię jednostki samorządu terytorialnego może zostać naruszone w dwóch przypadkach. Pierwszy z nich polega na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji o podmiocie, równocześnie podważających jego reputację. W drugim przypadku mamy do czynienia z naruszeniem dobrego imienia podczas rozgłaszania wypowiedzi wartościujących, w których dany podmiot jest poddawany krytyce pozbawionej cechy konstruktywności. Aby doszło do naruszenia dobrego imienia gminy, powiatu lub województwa, może być ono skierowane zarówno do ich organów, jak i do samorządowych jednostek organizacyjnych i ich pracowników, a także do ogółu mieszkańców oraz do całej jednostki samorządu terytorialnego jako nieskonkretyzowanej całości. Jednostkom samorządu terytorialnego przysługują takie same środki ochrony, jak wszystkim pozostałym podmiotom prawa cywilnego, przewidziane w kodeksie cywilnym, tj. roszczenia z art. 24 i 448.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2019, 2; 149-162
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU SĄDU APELACYJNEGO W KRAKOWIE Z DNIA 21 LIPCA 2015 R., I ACA 204/15
Autorzy:
Juszyńska, Katarzyna
Szczypiński, Olaf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664280.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
personal goods
civil liability
compensation
right to life
conceived child
nasciturus
wrongful birth.
dobra osobiste
odpowiedzialność cywilna
roszczenia odszkodowawcze
prawo do życia
dziecko poczęte
„złe urodzenie”.
Opis:
SummaryIn the gloss the authors address the issue of compensation for (so-called) wrongful birth in the context of the relation between personal goods and the provisions regulating the admissibility of abortion in Polish law. They show that it is inadmissible to apply the construction of a “right to abortion,” understood as a subjective right, to which the Polish Administrative Court referred in its judgement. They argue that from the legal point of view it is inadmissible to qualify the birth of a child and/or the expense of bringing up a child as a damage. Thus they conclude that compensation for (so-called) wrongful birth is inadmissible on the grounds of Polish civil law and the constitutional protection of human life.
StreszczenieW glosie poruszona została problematyka odszkodowania z tytułu tzw. wrongful birth w świetle relacji dóbr osobistych do przepisów normujących dopuszczalność dokonania aborcji. Autorzy wykazują niezasadność posługiwania się konstrukcją „prawa do aborcji” rozumianego jako prawo podmiotowe, na które powołał się Sąd Administracyjny w tytułowym orzeczeniu. Argumentacja wskazuje także na niedopuszczalność uznania za szkodę zarówno faktu urodzenia, jak i poniesionych kosztów w związku z wychowaniem dziecka. W ten sposób autorzy dochodzą do wniosku, że na gruncie norm prawa cywilnego, rozpatrywanych w kontekście konstytucyjnej ochrony życia, nie ma możliwości przyznania odszkodowania za tzw. „złe urodzenie”.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glossary to the judgment of the Court of Appeal in Katowice of 25 April 2018, file no. I ACa 1056/17
Autorzy:
Konik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369399.pdf
Data publikacji:
2021-06-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zadośćuczynienie pieniężne
niemajatkowa szkoda na dobrach osobistych osoby prawnej
dobra osobiste
szkoda niemajatkowa
monetary compensation
non-material harm on the personal goods of a legal person
personal goods
non-material harm
Opis:
The position expressed in the thesis of the judgment of the Court of Appeal in Katowice concerns an important and complex issue relating to a claim for monetary compensation in case of infringement of the personal goods of a legal person. The assumption that legal persons do not have the ability to feel like natural persons means that harm cannot be seen as these negative feelings – pain and suffering (physical and mental). The non-material harm to the personal goods of a legal person is, therefore, in a different form than that of a natural person. The considerations contained in the glossary are intended to determine what it is. They lead to the conclusion that the amount of non-material harm to the personal goods of a legal person is smaller than that of a natural person. This results in a smaller scope of monetary compensation applications for non-material harm to the personal goods of a legal person.
Stanowisko przedstawione w tezie wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach dotyczy ważnego i złożonego zagadnienia dotyczącego roszczenia o zadośćuczynienie pieniężne za naruszenia dobra osobistego osoby prawnej. Przyjęcie, że osoby prawne nie mają zdolności do odczuwania jak osoby fizyczne powoduje, że krzywda nie może być postrzegana jako owe negatywne doznania. Szkoda niemajątkowa na dobrach osobistych osoby prawnej ma więc inną postać niż przy osobach fizycznych. Rozważania zawarte w glosie zmierzają do ustalenia, na czym ona polega. Prowadzą one do wniosku, że rozmiar szkody niemajątkowej na dobrach osobistych osoby prawnej jest mniejszy niż w odniesieniu do osoby fizycznej. Wpływa to na mniejszy zakres stosowania zadośćuczynienia pieniężnego za szkodę niemajątkową na dobrach osobistych osoby prawnej.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 4; 181-190
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Action in the socially justified interest versus defamation in the press statement
Autorzy:
Olejniczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393141.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
społecznie uzasadniony interes
dobra osobiste
naruszenie czci
bezprawność
prasa
nieprawdziwa informacja
należyta staranność
przeproszenie
justified public interest
publicity rights
impairment of dignity
lawlessness
the press
untruthful information
due diligence
apology
Opis:
A perpetrator’s action in the socially justified interest is sometimes perceived as a circumstance excluding lawlessness of his conduct. It also applies to a person infringing publicity rights. The topic is broad and triggers a widespread debate. The article focuses on an analysis of civil law issues of publicity rights protection and only the problems that occur in case a perpetrator of publicity rights infringement is charged with defamation, which is based on facts (not opinions). The author supports the thesis that in such cases a defamer’s profession is not important, and what can exclude lawlessness of his conduct and only when the accusation is true is an action with “due diligence” within the protection of socially justified interest. Social significance of the press and imposition of special duties in the field of information collection and dissemination on a journalist by the Act on the Press law do not constitute sufficient grounds for modifying the general rules of liability for dignity impairment only for the representatives of this profession. False press statements are not in the public interest and the aggrieved party should have the right to demand apology also from a journalist who maintained due diligence in his faulty action.
Działanie sprawcy szkody w społecznie uzasadnionym interesie jest niekiedy postrzegane jako okoliczność wyłączająca bezprawność jego zachowania. Dotyczy to także zachowania osoby naruszającej dobra osobiste. Zagadnienie jest bardzo obszerne i budzi szeroką dyskusję. Opracowanie ogranicza się do analizy zagadnień cywilnoprawnej ochrony dóbr osobistych oraz wyłącznie do problemów, jakie pojawiają się w razie postawienia sprawcy naruszenia dobra osobistego zarzutu zniesławiającego, który oparty jest na faktach (nie dotyczy opinii). Autor broni tezy, że w tych przypadkach nie jest istotna profesja sprawcy zarzutu, a działanie „z należytą starannością” w obronie społecznie uzasadnionego interesu może wyłączyć bezprawność jego zachowania tylko wówczas, gdy zarzut jest prawdziwy. Społeczne znaczenie prasy i nałożenie na dziennikarza przez ustawę Prawo prasowe szczególnych obowiązków w zakresie zbierania i przekazywania informacji nie stanowią wystarczającej podstawy do modyfikowania tylko dla reprezentantów tej profesji ogólnych reguł odpowiedzialności za naruszenie czci. W interesie społecznym nie leżą nieprawdziwe wypowiedzi prasowe, a pokrzywdzony nieprawdziwą informacją powinien mieć prawo żądać przeproszenia także przez dziennikarza, który dochował należytej staranności w swoich krzywdzących działaniach.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 2; 179-192
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies