Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dinocysty" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Palynology of the Palaeogene and Neogene from the Warmia and Mazury areas (NE Poland)
Autorzy:
Słodkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94259.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pollen
spres
dinocysts
palynostratigraphy
Palaeogene
Neogene
NE Poland
pyłki roślinne
dinocysty
Polska
paleogen
neogen
Opis:
Pollen, phytoplankton and microfauna from the Palaeogene and Neogene of two boreholes in NE Poland have been studied. Borehole Klucznik 1 is located in the Warmia area, and borehole Sąpłaty 3 borehole in the Mazury area. The oldest palynomorph assemblage comes from the Klucznik sediments; it consists of phytoplankton from the Early Palaeocene (Danian) D1 and D2 dinocyst zone, and from the Selandian D3 zone. The Eocene is present in the both the Klucznik and the Sąpłaty successions. The Middle Eocene assemblage has been dated as late Bartonian and belongs to the D11 dinocyst zone. The Late Eocene (Priabonian) D12 dinocyst zone is also present in both boreholes. Sporomorphs of a Late Eocene palynomorph assemblage point on the proximity of land and on terrestrial vegetation. The dinocyst zone D13, characteristic for the earliest Oligocene (‘Latdorfian’) has been found in both profiles as well. A Neogene sporomorph assemblage dating from the Middle Miocene (Early Serravallian) occurs only in the Sąpłaty profile. This sporomorph assemblage is correlated with pollen zone VIII. Pollen zone IX is present in the uppermost part of the Middle Miocene (Middle Serravallian). Late Miocene deposits (Late Tortonian) with pollen zone XI are present, too. The Miocene deposits accumulated in densely vegetated swamps, resulting now in the occurrence of lignite. The sedimentary conditions in the Warmia and Mazury regions were identical during the Neogene and Palaeogene, implying that both provinces belonged at the time to one sedimentary basin.
Źródło:
Geologos; 2009, 15, No. 3-4; 219-234
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microfossils of the Cieszyn Beds (Silesian Unit, Polish Outer Carpathians) : a thin sections study
Autorzy:
Olszewska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182931.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
tintinnidy
wapienne dinocysty
płytkowodne otwornice
warstwy cieszyńskie
Karpaty zewnętrzne
tintinnids
calcareous dinocysts
shallow water foraminifera
Cieszyn Beds
Outer Carpathians
Opis:
Twarde margle i wapienie warstw cieszyńskich polskich Karpat zewnętrznych zawierają liczne mikroskamieniałości ważne dla stratygrafii i interpretacji paleośrodowiskowej. Występujące tintinnidy można odnieść do regionalnych poziomów: Chitinoidella, Crassicollaria, Calpionella alpina, Calpionella elliptica oraz Tintinopsella. W zespołach wapiennych dinocyst rozpoznano lokalne poziomy: acme pulla, malmica, fortis, wanneri i echinata. Powyższe mikroskamieniałości określają dla badanych utworów wiek jako tyton-wczesny hoteryw. Otwornice obecne w badanych utworach reprezentują formy płytkowodne środowiska węglanowego południowej krawędzi platformy Europejskiej, znane od południowej Francji po Krym.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2005, 19; 1-58
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microfacies and stratigraphic position of the Upper Jurassic Rogoża coquinas at Rogoźnik, Pieniny Klippen Belt, Carpathians
Mikrofacje i pozycja stratygraficzna górnojurajskich muszlowców z Rogoży w Rogoźniku (pieniński pas skałkowy)
Autorzy:
Reháková, D.
Wierzbowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061237.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
biostratygrafia
dinocysty wapienne
kalpionellidy
kimeryd
tyton
berias
litostratygrafia
Pieniński Pas Skałkowy
Karpaty
biostratigraphy
calcareous dinocysts
calpionellids
Kimmeridgian
Tithonian
Berriasian
lithostratigraphy
Pieniny Klippen Belt
Carpathians
Opis:
The Rogoża Coquina Member (Pieniny Klippen Belt, Carpathians, Poland) develped as red micritic ammonite coquinas covers the stratigraphical interval from Kimmeridgian to Upper Tithonian as indicated by microfossils study (calcareous dinocysts and calpionellids) in the type-section of the unit, in the Rogoźnik Quarry. These deposits are overlain by white micritic limestones attributed to the Sobótka Limestone Member of Lower to Middle Berriasian.
Czerwone muszlowce amonitowe odsłonięte w nieczynnym kamieniołomie w Rogoźniku stanowią wzorzec litostratygraficzny dla ogniwa muszlowców z Rogoży (dawniejsza nazwa "czerwone muszlowce rogoźnickie" - Birkenmajer 1962, 1963, 1977). Pozycja chronostratygraficzna tych utworów i ich związek ze słynnymi muszlowcami ogniwa muszlowców z Rogoźnika (dawna nazwa "białe muszlowce rogoźnickie" - Birkenmajer 1962, 1963, 1977) pozostawały przez dłuższy czas nie w pełni wyjaśnione. Pierwotnie (Birkenmajer 1977), sądzono, że ogniwo muszlowców z Rogoży jest starsze od ogniwa muszlowców z Rogoźnika; później (Kutek & Wierzbowski 1986), wyrażono opinię, że ogniwa te są równowiekowe - czerwone mikrytowe muszlowce z Rogoży zastąpione są obocznie przez muszlowce z Rogoźnika o silnie zrekrystalizowanym matryksie przekształconym w dużym stopniu w grubokrystaliczny kalcyt. Przeprowadzone obecnie szczegółowe badania płytek cienkich z prób zebranych w profilu muszlowców z Rogoży w kamieniołomie w Rogoźniku (fig. 1 i 2, pl. 1-3) pozwoliły na pełne przedstawienie charakterystyki mikrofacjalnej i określenie pozycji chronostratygraficznej tych utworów w oparciu o cysty wapiennych Dinoflagellata oraz kalpionelle. Widoczne w profilu muszlowce mają miąższość około 11 metrów (spąg ogniwa muszlowców z Rogoży jest tu nieodsłonięty) i wykształcone są w niższej części jako czerwone wapienie typu wackestone i packstone o mikrofacji sakkokomowo-globochetowej, a w części wyższej - jako czerwonawe i różowe wapienie typu wackestone o mikrofacji kalpionellowo-radiolariowej. Pozycja chronostratygraficzna niższej części muszlowców zawiera się w przedziale od kimerydu i dolnego tytonu (poziomy dinoflagellatowe: Parvula, Moluccana, Borzai oraz Pulla-Tithonica w klasyfikacji Rehakowej 2000) do środkowego tytonu/najniższego górnego tytonu (poziomy kalpionellowe: Chitinoidella oraz Praetintinnopsella w klasyfikacji Rehakowej i Michalika 1997). Datowania te pokazują, że omawiane utwory obejmują przedział stratygraficzny, odpowiadajacy rozwiniętym w klasycznej postaci muszlowcom z Rogoźnika w profilu skałek Rogoży (por. Kutek i Wierzbowski 1986). Wyższa część ogniwa muszlowców z Rogoży w badanym profilu zawiera liczne kalpionelle wskazujące na górnotytoński poziom Crassicolaria i jego wszystkie trzy podpoziomy: Remanei, Brevis i Colomi (por. Reháková i Michalik 1997). Utwory bezpośrednio nadścielające muszlowce z Rogoży w profilu kamieniołomu w Rogoźniku reprezentowane są przez białe i biało-szare wapienie typu wackestone, a lokalnie też mudstone, wykształcone w mikrofacji radiolariowo-kalpionellowej lub kalpionellowej. Obecne tu zespoły kalpionelli wskazują na dolny i środkowy berias (poziom Calpionella), przy czym jak wydaje się, najniższa część tego poziomu, odpowiadająca podpoziomowi Alpina, jest tu nieobecna lub silnie zredukowana miąższościowo. Może to wskazywać na istnienie luki stratygraficznej pomiędzy ogniwem muszlowców z Rogoży, a omawianymi nadległymi wapieniami, które swoim charakterem litologicznym, a także swoją pozycją stratygraficzną, wyraźnie nawiązują do ogniwa wapienia z Sobótki w schemacie litostratygraficznym Birkenmajera (1977).
Źródło:
Volumina Jurassica; 2005, 3, 1; 15-27
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organic-walled dinoflagellate cysts from the Bathonian ore-bearing clays at Gnaszyn, Kraków-Silesia Homocline, Poland - a palaeoenvironmental approach
Autorzy:
Gedl, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138764.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
baton
dinocysty
iły rudonośne
jura środkowa
monoklina śląsko-krakowska
paleośrodowisko
Polska
Bathonian
dinoflagellate cysts
Kraków-Silesia Homocline
Middle Jurassic
ore-bearing clays
palaeoenvironment
Polska
Opis:
A succession of Middle-Upper Bathonian (Subcontractus.Retrocostatum zones) ore-bearing clays exposed at Gnaszyn has been investigated for the presence of dinoflagellate cysts. The assemblages are dominated by Ctenidodinium. However, analysis of diversity shows some subtle differences throughout the succession, possibly related to the palaeoenvironmental conditions in the photic zone. Impoverished assemblages, dominated by Ctenidodinium, occur mainly in monotonous muddy intervals. More diverse assemblages, albeit also dominated by Ctenidodinium, occur in intervals which contain siderite concretion levels. The taxonomic composition of the former assemblage seems to reflect slightly restricted conditions in the photic zone, possibly related to a minor reduction in salinity and/or increase in nutrient availability. More diverse dinoflagellate cyst assemblages reflect periods of less intense terrigenous influx and relatively higher, possibly normal, salinity. These changes were possibly caused by variable intensity of freshwater influx into the basin, controlled by sea-level fluctuations. Sea-level changes may be related to migrations of Tethyan water masses, which were probably partly responsible for the composition of the dinoflagellate cyst assemblages.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2012, 62, 3; 439-461
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Correlation of the Upper Jurassic–Cretaceous epicontinental sediments in southern Poland and southwestern Ukraine based on thin sections
Porównanie górnojurajsko-kredowych utworów epikontynentalnych południowej Polski i południowo-zachodniej Ukrainy na podstawie analizy płytek cienkich
Autorzy:
Olszewska, B.
Matyszkiewicz, J.
Król, K.
Krajewski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062125.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
correlation
foraminifera
calcareous dinocysts
red algae
Late Jurassic
Cretaceous
southern Poland
southwestern Ukraine
korelacja
otwornice
wapienne dinocysty
krasnorosty
jura późna
kreda
południowa Polska
południowo-zachodnia Ukraina
Opis:
Detailed micropaleontological investigation of more than 400 samples (150 identified species) from the Mesozoic sediments of southern Poland and southwestern Ukraine was the basis for their correlation. The youngest Mesozoic assemblage identified in the studied material represent the early Late Cretaceous (Turonian). This assemblage occurs in the so-called the III Formation of Turonian epicontinental strata in Poland, and in the Dubivtsi Formation in West Ukraine. Microfossil assemblages of the Early Cretaceous age (Berriasian–Barremian) allow for a correlation of the Ropczyce and Dębica formations (central part of S Poland) and the upper part of the Babczyn and Cieszanów formations (SE Poland) with the Stavchany Formation and a part of the Bukovyna Formation in SW Ukraine. Tithonian microfossil assemblages from Poland resemble those of the shallow-water Nyzhniv Formation from the Ukrainian part of the East European Platform. Open-marine microfossils (e.g. calpionellids) commonly occur only in the Ukrainian material. Poor microfossil assemblages of the Kimmeridgian age occur in majority of studied subdivisions. They were identified in the Sobków Formation and the upper part of the Niwki Formation in the central part of S Poland, Ruda Lubycka, the upper part of the Bełżyce, Basznia, and Głowaczów formations (SE Poland) and in the Moryantsi and Pidluby formations (Bilche-Volitsia zone of the Carpathian Foredeep) and in the Rava Rus’ska Formation (Eastern European Platform). Among the Oxfordian microfossil assemblages, only those containing Alveosepta jaccardi (Schrodt) and Protomarssonella jurassica (Mityanina) allow for a correlation of subdivisions from both areas. These assemblages occur in the “Coral-algal” Formation in the Tarnów–Dębica region and in the Bełżyce, Jasieniec and Jarczów formations in SE Poland. The coeval sediments belong to the Boniv, Rudky and Sokal formations in West Ukraine. Scarce data from the Middle Jurassic sediments do not allow for a correlation of the material studied.
Szczegółowa analiza mikropaleontologiczna ponad 400 próbek (150 oznaczonych gatunków) z utworów mezozoicznych południowej Polski i zachodniej Ukrainy umożliwiła korelację tych utworów. Najmłodsze stwierdzone, w badanym materiale, zespoły reprezentują niższą późną kredę (turon). Zespół ten występuje w tzw. III formacji utworów epikontynentalnych w Polsce oraz w formacji dubowieckiej SW Ukrainy. Zespoły mikroskamieniałości wieku wczesnej kredy (berias–barrem) pozwalają na korelację formacji z Ropczyc i Dębicy (centralna część Polski południowej) oraz górnej części formacji z Babczyna i formacji cieszanowskiej (SE Polska) z formacją stawczańską i częścią formacji bukowińskiej SW Ukrainy. Stwierdzone w materiale z Polski zespoły mikroskamieniałości tytonu przypominają zespoły z płytkowodnych utworów formacji niżniowskiej ukraińskiej części platformy wschodnioeuropejskiej. Natomiast większość zespołów mikroskamieniałości tytonu z badanych utworów SW Ukrainy charakteryzuje obecność form otwartego morza (kalpionellidów). Zespoły mikroskamieniałości kimerydu, choć ubogie,występują w większości badanych utworów. Stwierdzono je w formacji z Sobkowa i w górnej części formacji z Niwek (centralna część Polski południowej) w formacji z Rudy Lubyckiej oraz w górnych częściach formacji bełżyckiej, z Baszni, głowaczowskiej (SE Polska), a także na Ukrainie w formacjach moranieckiej i podlubieckiej (strefa Bilcze-Wolica zapadliska przedkarpackiego) i w formacji z Rawy Ruskiej (platforma wschodnioeuropejska). Z zespołów oksfordu jedynie te, które zawierały otwornice Alveosepta jaccardi (Schrodt) i Protomarssonella jurassica (Mityanina), pozwalają na korelację badanych wydzieleń litostratygraficznych. Zespoły takie występują w formacji „koralowcowo-glonowej” rejonu Tarnów–Dębica (centralna część Polski południowej) oraz w formacjach bełżyckiej, jasienieckiej i jarczowskiej (SE Polska). Na obszarze SW Ukrainy do równowiekowych utworów należą formacje: boniwska, rudkowska i sokalska. Niedostateczna ilość danych mikropaleontologicznych z utworów jury środkowej nie pozwoliła na wykonanie korelacji.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 453; 29--79
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies