Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dialogiczność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Coding and Transferring or Actions and Interactions? An Alternative Approach to Understanding Language
Autorzy:
Grzegorczyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523682.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
language
dialogicality
interactivity
co-action
distributed perspective
embodiment
język;
dialogiczność;
interakcyjność;
współdziałanie;
perspektywa rozproszona; ucieleśnienie
Opis:
The article undertakes the new emerging perspective of language as a dynamic form of activity between interacting human agents and redefines it as “an activity in which wordings play a part” (Cowley). Drawing on the views of Maturana, Bottineau, Harris, Thibault, Cowley and others, the author situates the concept of language in the vast field of ecology, agency and interactivity. Language thus conceived is not a code-like denotational structure but an aspect of sense-saturated communicative coordination and a result of human actions and co-actions. On this view we describe a conversation as an unfolding process of two or more interactants entering the cognitive dynamics which allows them to connect to each other and to their environments thus pursuing their individual and shared goals. This can be referred to as sense-making through dialogicality.
Niniejszy tekst proponuje przyjęcie nowej perspektywy na język jako dynamiczną formę działania zachodzącego pomiędzy jednostkami ludzkimi, czyli jako „czynność, w której swoją rolę odgrywają elementy słowne [wordings]” (Cowley). W tym ujęciu język przestaje być denotacyjną strukturą o charakterze kodu, ale aspektem sensopełnej [sense-saturated] koordynacji komunikacyjnej powstającej na gruncie ludzkich (współ)działań. Korzystając z badań Maturany, Bottineau, Harrisa, Thibaulta, Cowleya i innych, autor umieszcza język w dyskusji na polu ekologii, sprawczości i interakcyjności [interactivity]. W rozmowie następuje wejście dwojga osób w taki rodzaj dynamiki poznawczej, który pozwala im łączyć się ze sobą nawzajem oraz ze swoim środowiskiem w procesie realizacji własnych i wspólnych celów, co można nazwać dialogiczną sensotwórczością.
Źródło:
humanistica 21; 2017, 1; 17-40
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bakhtin’s Dialogism, Intertextual Theories and Neo-Victorian Fiction
Dialogiczność Bachtina, teorie intertekstualne i literatura neowiktoriańska
Autorzy:
Tryniecka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366848.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
dialogism
intertextuality
Victorian literature
neo-Victorian literature
Mikhail Bakhtin
Gérard Genette
Ryszard Nycz
dialogiczność
intertekstualność
literatura wiktoriańska
literatura neowiktoriańska
Michaił Bachtin
Opis:
The article analyzes varying approaches to intertextuality in the light of the recurring interest in neo-Victorian literature. It places a special emphasis on Mikhail Bakhtin’s dialogism and Gérard Genette’s treatment of intertextuality, which appear to constitute suitable tools for studying the relations between the Victorian and neo-Victorian texts. Essentially, Genette’s intertextual perspective offers a stable classification of texts based on the notion of “architextual network” and, at the same time, is not confined to a “closed system”. While discussing the issue of intertextuality, I also briefly introduce the work done by such Polish scholars as: Michał Głowiński, Ryszard Nycz or Henryk Markiewicz. I especially draw on Nycz’s division of intertextual relations: “text–text”, “text–genre” and “text–reality”. Nycz’s theoretical proposal seems to be appropriate for the study of the Victorian and neo-Victorian novel, as intertextuality in the neo-Victorian texts can be found not only on the textual, but also on the generic and cultural level. It seems that neo-Victorian fiction deserves a special place in modern literary studies: not only does it offer a literary vision of the Victorian world, but also verifies the current, socio-cultural portrayals of this bygone era, thus, providing a commentary on our present-day world as well.
Celem artykułu jest omówienie podejścia do intertekstualności w świetle zainteresowania literaturą neowiktoriańską. Szczególna uwaga poświęcona zostaje pojęciu dialogiczności Michaiła Bachtina oraz teorii intertekstualności Gérarda Genette’a, która wydaje się najbardziej odpowiednim narzędziem do studiowania relacji między tekstami wiktoriańskimi i neowiktoriańskimi, oferując stabilną klasyfikację tekstów opartą na pojęciu „architekstualnej sieci” i nie ograniczając jej do „zamkniętego systemu”. Omawiając zagadnienie intertekstualności, zwracam również uwagę na wkład polskich naukowców, takich jak: Michał Głowiński, Ryszard Nycz czy Henryk Markiewicz. Wśród polskich badań nad intertekstualnością szczególnie wyróżniam teorię Ryszarda Nycza, która skupia się na trzech relacjach: „tekst–tekst”, „tekst–gatunek” oraz „tekst–rzeczywistość”. Propozycja Nycza wydaje się najwłaściwsza w studiuowaniu powieści wiktoriańskich i neowiktoriańskich, jako że umożliwia ich analizę nie tylko na poziomie tekstowym, ale również gatunkowym i kulturowym. Wydaje się, iż literatura neowiktoriańska zdecydowanie zasługuje na zainteresowanie współczesnych studiów literackich, jako że nie tylko ukazuje literacką wizję wiktoriańskiego świata, lecz weryfikuje także obecne społeczno-kulturowe obrazowanie tejże przeszłości, oferując tym samym komentarz dotyczący współczesności.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 1; 171-185
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Life experiences and transitions of adult migrant learners through a biographical learning perspective.
Przemiany i doświadczenia życiowe uczących się dorosłych migrantów z perspektywy uczenia się biograficznego
Autorzy:
Barkoglou, Georgia
Gravani, Maria N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130666.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
adult migrant learners
biographical learning theory
life experiences and transitions
’perspective struggles’
‘identity struggles’
Bakhtinian dialogism
uczący się dorośli migranci
teoria uczenia się biograficznego
życiowe doświadczenia
i tranzycje
„zmagania z perspektywą”
„zmagania z tożsamością”,
dialogiczność bachtinowska
Opis:
The purpose of this paper is to explore adult migrants’ learning in light of their life experiences and transitions, drawing from the narratives of two migrant learners who attended ‘Odysseus’ solidarity school in Greece. The presented research harnesses the biographical learning theory and adopts a Bakhtinian, dialogical way of presenting the data under three themes: wars and identity struggles, religious beliefs, migration and language learning in the host country. The findings revealed that adult migrants’ life experiences and transitions constitute a learning process, which enhances transformative learning of ‘being’, through a process of ‘perspective and identity struggles’. It is also found that the accumulated experiences and transitions as well as adult migrant learners’ previous educational capital are in constant relation to the way they experience language learning in the programme.
Celem niniejszego artykułu jest zbadanie procesu uczenia się dorosłych migrantów w świetle ich życiowych doświadczeń i tranzycji, opierając się na narracji dwóch uczących się osób, które uczęszczały do szkoły solidarnościowej „Odysseus” w Grecji. W przedstawionych badaniach wykorzystano teorię uczenia się biograficznego, a także przyjęto bachtinowski, dialogiczny sposób prezentowania danych, w ramach trzech wątków: wojny i zmagania się z tożsamością, przekonań religijnych, migracji i nauki języka w kraju przyjmującym. Na podstawie wyników ustalono, że życiowe doświadczenia i tranzycje dorosłych migrantów stanowią proces uczenia się, który wzmacnia transformatywne uczenie się „bycia” poprzez proces „zmagań z perspektywą i tożsamością”. Stwierdzono również, że zgromadzone doświadczenia oraz tranzycje, a także wcześniejszy kapitał edukacyjny uczących się dorosłych migrantów, pozostają w stałym związku ze sposobem, w jaki doświadczają oni nauki języków w ramach programu.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2020, 21; 125-139
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies