Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "court competence" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Procedural consequences of the violation of common courts competence in criminal proceedings
SKUTKI PROCESOWE NARUSZENIA WŁAŚCIWOŚCI SĄDÓW POWSZECHNYCH W POSTĘPOWANIU KARNYM
Autorzy:
Kwiatkowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391009.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
court’s ratione materiae competence
court’s functional competence
absolute reason
for appeal
relative reason for appeal
właściwość sądu
właściwość rzeczowa sądu
właściwość funkcjonalna sądu
bezwzględna przyczyna odwoławcza
względna przyczyna odwoławcza
Opis:
The infringement of common courts’ jurisdiction causes two types of effects. Firstly, it constitutes absolute non-competence, which takes place when a lower instance court adjudicates in a case that is in a higher instance court’s jurisdiction or when a common court adjudicates in a case that is in a specialised court’s jurisdiction, or a specialised court adjudicates in a case that is in a common court’s jurisdiction. Absolute non-competence constitutes an absolute reason for appeal, i.e. an absolute reason for quashing a judgement in accordance with Article 439 § 1 (3) and (4) CPC, and takes place when material jurisdiction as well as functional competence have been infringed. Secondly, it causes an effect in the form of relative non-competence, which takes place when a higher instance court adjudicates in a case that is in a lower instance court’s jurisdiction. It concerns every type of jurisdiction infringement, i.e. general jurisdiction (ratione materiae jurisdiction, ratione loci jurisdiction, functional competence) as well as special jurisdiction (related to conjunction of cases and remand of a case), and may constitute a relative reason for appeal in accordance with Article 438 (2) CPC, which causes an effect in the form of quashing or changing a judgement appealed against if it might have influence on the content of the judgement
Naruszenie właściwości sądów powszechnych powoduje dwojakiego rodzaju skutki. Po pierwsze, stanowi niewłaściwość bezwzględną, która występuje wtedy, gdy sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu, bądź sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego, albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego. Niewłaściwość bezwzględna stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą – bezwzględną przyczynę uchylenia orzeczenia, w rozumieniu art. 439 par. 1 pkt 3 i 4 k.p.k. i zachodzi wtedy, gdy naruszono przepisy dotyczące zarówno właściwości rzeczowej, jak i funkcjonalnej sądu. Po wtóre, powoduje skutek w postaci niewłaściwości względnej, która zachodzi wtedy, gdy sąd wyższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu niższego rzędu. Dotyczy to także naruszenia każdego rodzaju właściwości, a więc zarówno właściwości ogólnej (rzeczowej, miejscowej i funkcjonalnej), jak i właściwości szczególnej (z łączności spraw i z przekazania) oraz może stanowić względną przyczynę odwoławczą, w rozumieniu art. 438 pkt 2 k.p.k., która powoduje uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 112-125
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber for 2017 concerning criminal procedure law
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2017 r.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359711.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
abolicja
postanowienie
postępowanie dyscyplinarne
radca prawny
Sąd Najwyższy
skarga na wyrok sądu odwoławczego
uchwała
ułaskawienie
właściwość sądu
zagadnienie prawne
zażalenie
abolition
ruling
disciplinary proceedings
attorney-at-law
Supreme Court
complaint about an appeal court’s judgment
resolution
pardon
court competence
prejudicial issue
complaint
Opis:
The article presents resolutions and rulings of the Supreme Court Criminal Chamber adopted as a result of deciding prejudicial issues requiring fundamental interpretation of statutes, raising doubts concerning the interpretation of the provisions which are grounds for a judgment issued or which raised discrepancies in their interpretation. These concern: admissibility of a complaint about a court’s ruling on lack of competence (Article 35 § 3 CPC); the requirements for appeal courts for asking the Supreme Court prejudicial questions concerning issues that need fundamental interpretation of a statute (Article 441 § 1 CPC); the scope of the power of pardon (Article 139 Constitution of the Republic of Poland and Article 560 CPC) and the scope of application of the Criminal Procedure Code in disciplinary proceedings against attorneys-at-law (Article 741 para. 1 Act on attorneys-at-law). Assessing the opinions expressed in those judgments, the author reviews statements made on those issues in the legal doctrine and judicature and adds his own thoughts to the quoted arguments.
Przedmiotem artykułu są uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjęte w wyniku przedstawienia do rozstrzygnięcia zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy, budzących wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia lub które wywołały rozbieżności w ich wykładni. Dotyczyły one: dopuszczalności zażalenia na postanowienie sądu stwierdzające niewłaściwość (art. 35 § 3 k.p.k.); przesłanek występowania do Sądu Najwyższego przez sądy odwoławcze o rozstrzygnięcie zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.); zakresu prawa łaski (art. 139 Konstytucji RP i 560 k.p.k.) i zakresu stosowania kodeksu postępowania karnego w postępowaniu dyscyplinarnym radców prawnych (art. 741 pkt 1 ustawy o radcach prawnych). Autor, oceniając wyrażone w tych orzeczeniach poglądy, dokonał przeglądu wypowiedzi na te tematy w doktrynie i judykaturze, a przytoczoną argumentację wzbogacił własnymi przemyśleniami.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 3; 78-96
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POLISH VS. AMERICAN COURTROOM DISCOURSE: INQUISITORIAL AND ADVERSARIAL PROCEDURES OF WITNESS EXAMINATION IN PENAL TRIALS. WHAT COURT INTERPRETERS NEED TO KNOW ABOUT WITNESS EXAMINATION IN CRIMINAL TRIALS UNDER DISPARATE LEGAL SYSTEMS TO PROVIDE HIGH LEVEL INTEPRETING SERVICES IN THE LIGHT OF THE DIRECTIVE 2010/64/EU OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL OF 20 OCTOBER 2010?
POLSKI KONTRA AMERYKAŃSKI DYSKURS SĄDOWY: ŚLEDCZE I SKARGOWE PROCEDURY PRZESŁUCHIWANIA ŚWIADKÓW W PROCESACH KARNYCH. CO TŁUMACZE SĄDOWI MUSZĄ WIEDZIEĆ O PRZESŁUCHANIU ŚWIADKÓW W PROCESACH KARNYCH W RÓŻNYCH SYSTEMACH PRAWNYCH, BY ZAPEWNIĆ WYSOKĄ JAKOŚĆ USTNYCH TŁUMACZEŃ W ŚWIETLE DYREKTYWY 2010/64/UE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO ORAZ RADY Z DNIA 20 PAŹDZIERNIKA 2010?
Autorzy:
BEDNAREK, Grażyna Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920577.pdf
Data publikacji:
2016-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
tłumaczenie sądowe
kompetencja tłumacza
tłumaczenie prawne
court interpreting
translational competence
legal translation
Opis:
The major objective of this paper is to redefine translational competence of court interpreters necessitated by the introduction of the Directive 2010/64/EU of the European Parliament and of the Council of 20 October 2010, which assures the right to translation and interpretation to the persons accused of committing a criminal offence and suspects, who do not understand the language of the investigative proceedings and court hearings so that they can exercise their right of defense, as well as the right to a fair trial. The implementation of the said Directive into the national law of each EU Member State seems to have outdated the definition of a competent court interpreter, who until the said Directive became effective on 13 October 2013, had mainly interpreted criminal trials within one legal system only and therefore was required to be fundamentally familiar with the procedures applied during the criminal trial within the legal system in which the criminal trial took place.
Głównym celem niniejszego artykułu jest ponowne zdefiniowanie kompetencji tłumaczeniowej tłumaczy sądowych wymuszone wprowadzeniem Dyrektywy 2010/64/UE Parlamentu i Rady z dnia 20 października 2010, która gwarantuje oskarżonym o popełnienie przestępstwa oraz podejrzanym, którzy nie rozumieją języka danego postępowania karnego lub języka używanego przed śledczymi organami prawnymi prawo do tłumaczenia ustnego i pisemnego dla zapewnienia ich zdolności do wykonywania swojego prawa do obrony oraz do zagwarantowania rzetelnego postępowania. Implementacja tej Dyrektywy do prawa krajowego Państw Członkowskich Unii Europejskiej zdezaktualizowała dotychczasową definicję kompetentnego tłumacza sądowego, który do dnia wejścia w życie wspomnianej Dyrektywy w dniu 13 października 2013 tłumacząc procesy karne głównie w obrębie jednego systemu prawnego winien był mieć wiedzę na temat procedur stosowanych podczas procesu karnego systemu prawnego, w jakim odbywała się określona rozprawa karna.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2014, 19, 1; 77-116
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Court Competent to Consider Adverse Claims under the Execution Procedure
Autorzy:
Misztal-Konecka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806777.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powództwo przeciwegzekucyjne
właściwość sądu
miejsce prowadzenia egzekucji
czynności egzekucyjne
egzekucja z ruchomości
egzekucja z nieruchomości
adverse claim
competence of a court
venue of execution procedure
execution action
execution procedure targeted at moveable property
execution pro-cedure targeted at immovable property
Opis:
Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest określenie, czy nowelizacja art. 843 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego dokonana ustawą z 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw doprowadziła do zmiany stanu prawnego w zakresie właściwości sądu rozpoznającego powództwo przeciwegzekucyjne. W ocenie Autorki, przepis ten w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1965 r., jak również jego odpowiedniki w poprzednio obowiązującym Kodeksie postępowania cywilnego z 1930 r., nie pozostawiały uzasadnionych wątpliwości co do tego, że miejsce prowadzenia egzekucji – istotne dla określenia sądu właściwego do rozpoznania powództwa przeciwegzekucyjnego – należało ustalać zgodnie z przepisami szczególnymi wskazującymi właściwość miejscową organu prowadzącego egzekucję, przy uwzględnieniu sposobu i rodzaju egzekucji, nie zaś z uwagi na siedzibę komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne. Stąd też znacznie bardziej, niż wprowadzenia w art. 843 k.p.c. definicji miejsca prowadzenia egzekucji, należałoby oczekiwać zmiany właściwości sądu rozpoznającego powództwo opozycyjne w postaci ustanowienia wyłącznej kompetencji sądu wydającego wyrok, którego wykonalność jest zwalczana.
The objective of the article is to specify whether the amendment of the Article 843 of the Code of Civil Procedure enforced under the Act of 10 July 2015 amending the Civil Code, the Code of Civil Procedure and Some Other Acts of Law resulted in the change in the legal status to the extent of the competence of the court hearing and considering adverse claims under the execution procedure. In the opinion of the Author of this paper, the aforementioned provision in the version prevailing since 1965, as well as its equivalents in the previous version of the Code of Civil Procedure of 1930, did not leave any well-founded doubts that the venue of the execution procedure (essential in order to specify the court competent to hear and consider adverse claims lodged under the execution procedure) should be established pursuant to the regulations determining the entity competent to administer the execution procedure, taking into account the manner and type of the execution procedure, rather than the address of the principal seat of the bailiff instituting the execution procedure. Therefore, the Article 843 of the Code of Civil Procedure should introduce changes not in terms of the venue of execution procedure, but rather to the extent of the court competent to hear and consider the adverse claim in a form of establishing the sole competence/jurisdiction of the adjudicating court, the enforceability of which is examined to be rendered null and void.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 29-45
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jurisdiction of Administrative Courts and Common Courts in the Industrial Property Cases from a Historical Perspective
Autorzy:
Sieńczyło-Chlabicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27310146.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Supreme Administrative Tribunal
Supreme Administrative Court
Patent Office
delimitation of competence of common and administrative courts
jurisdiction of administrative courts in the industrial property cases
IP courts
Opis:
The origins of the administrative court system go back to the period of building of the system of government in the Second Republic after Poland’s partitions and are associated with the establishment of the Supreme Administrative Tribunal (SAT) in 1922. Significant changes were made to the administrative court system by the Polish Constitution of April 2, 1997, which, in Article 175(1), stipulates that administrative courts – in addition to common courts and military courts – administer justice. Administrative courts are therefore a separate part of the judiciary based on a two-instance adjudication system. In this paper, the author presents the origins of the administrative court system, including the Supreme Administrative Tribunal, the Supreme Administrative Court (SAC). The author indicates the models of the administrative court system, its essence, and the role it plays in the justice system. Then she analyzes the jurisdiction of administrative courts in industrial property cases from a historical perspective An interesting issue in this context is the existing dualism of the consideration of industrial property cases by administrative courts and by common courts. An important change that came into effect on July 1, 2020 pursuant to the Act of February 13, 2020 on amendments to the Code of Civil Procedure (CCP) was the introduction of separate proceedings in the intellectual property cases and the establishment of the so-called IP courts (intellectual property courts), and the impact of these changes on the development of relations in terms of the jurisdiction of administrative courts and common courts.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 2; 103-123
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Position of the Principle of Respect for Constitutional Identity in EU Law
Pozycja zasady poszanowania tożsamości konstytucyjnej w prawie Unii Europejskiej
Autorzy:
Krzysztofik, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941119.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
European Union
The Court of Justice
the principle of respect of constitutional identity
the principle of respect of national identity
the principle of entrusted competence
Unia Europejska
Trybunał Sprawiedliwości
zasada poszanowania tożsamości narodowej
zasada poszanowania tożsamości konstytucyjnej
zasada kompetencji powierzonych
Opis:
The present article is an attempt to answer the question about the position of the principle of respect for constitutional identities of Member States and its impact on the application of EU law in the national legal order. For this purpose three areas will be considered. Firstly, the analysis of the principle of respect for national identity in EU law and in the case law of the Court of Justice will be conducted. Secondly, the principle of competence entrusted to the EU will be analysed, together with its interpretation at the EU level. Thirdly, the understanding of the notion of constitutional identity in the case law of Constitutional Courts of selected Member States will be considered. It proved that the principle of respect for constitutional identity is treated both at national and EU level as an integral part of the concept of “national identity”. The national identity has a broad meaning and refers to values that are cherished by a particular nation, which it considers to be an element distinguishing that nation from other nations. The constitutional identity narrows the scope and concentrates on the constitutional achievements, the expression of the legal culture and the achievements of the political thought of the nation, which were shaped by the history of a given nation. These two aspects jointly determine the position of the state and nation in international relations. The principle of respect for national identity is one of the constitutional principles of the EU. On one hand, it implies the EU’s duty to undertake activities which do not affect national identity, including constitutional identity, of Member States. On the other hand, it obligates it to ensure the diversity of Member States.
Niniejszy artykuł stanowi próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie dotyczące pozycji zasady poszanowania tożsamości konstytucyjnej państw członkowskich oraz jej wpływ na stosowanie prawa unijnego w krajowym porządku prawnym. W tym celu podjęte zostały rozważania w trzech obszarach. Po pierwsze analiza zasady poszanowania tożsamości narodowej w prawie UE oraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości. Po drugie analiza zasady kompetencji przyznanych wraz z jej wykładnią na poziomie unijnym. Po trzecie rozumienie pojęcia tożsamości konstytucyjnej w orzecznictwie trybunałów konstytucyjnych wybranych państw członkowskich. Rozważania zawarte w artykule dowodzą, że zasada poszanowania tożsamości konstytucyjnej jest traktowana zarówno na poziomie krajowym jak i unijnym jako integralna część pojęcia „tożsamości narodowej”. Pierwsza ma szerokie znaczenie i odnosi się do wartościach cennych dla danego narodu, które uważa on za element wyróżniając go spośród innych narodów. Druga ma charakter zawężający i koncentruje się na dorobku konstytucyjnym, stanowi wyraz kultury prawnej oraz osiągnięć myśli politycznych narodu, który kształtował się wraz z historią konkretnego narodu. Obydwa te aspekty wspólnie wyznaczają miejsce państwa i narodu w stosunkach międzynarodowych. Zasada poszanowania tożsamości narodowej stanowi jedną z zasad konstytucyjnych UE. Oznacza ona z jednej strony jej obowiązek do podejmowania działań, które nie naruszają tożsamości narodowej w tym konstytucyjnej państw członkowskich. Z drugiej strony nakłada na nią obowiązek zapewnienia zachowania różnorodności państw członkowskich.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 6 (40); 155-169
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies