Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "confessor" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    The Ontology of Theosis: Insights from Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Juurikkala, Oskari
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30148775.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    deification
    Finnish Luther
    Maximus the Confessor
    theosis
    Opis:
    This article describes the ontological problem of theosis or deification in terms of two dimensions: the relationship between the finite and the infinite, and the relationship between human nature and sin. Both problems are clarified through the thinking of Saint Maximus the Confessor and his distinction between logos and tropos, that is, the constitutive nature of a thing and its existential mode of being. Theosis is presented not as a transformation of the human nature, but a transformation of our mode of being by its healing and elevation by divine grace. Maximus’ theological anthropology explains how the effects of sin should not be situated at the level of human nature but its mode of being. His conceptual distinctions may help to clarify the thought of Luther, at least as it is presented in the Finnish interpretation of Luther.
    Źródło:
    Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2020, 8; 7-21
    2300-3588
    Pojawia się w:
    Theological Research. A Journal of Systematic Theology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Canonical Understanding of Martyrdom
    Kanoniczne pojmowanie męczeństwa
    Autorzy:
    Kohútek, Miloš
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22731186.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-12
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    martyrdom
    beatification
    confessor
    miracle
    postulator
    męczeństwo
    beatyfikacja
    wierny
    cud
    Opis:
    By martyrdom a disciple takes likeness to his Master, who voluntarily accepted death for the salvation of the world, and follows Him right until the shedding of blood. For this reason the Church values martyrs as excellent gifts and greatest proofs of love. Martyrdom and the calling to martyrdom are not results of human decision and effort, but answers to God’s initiative and calling. When God calls a person to give this testimony of love, He enables him for this calling, and gives him the ability to live in this loving way of life, and bear witness to faith. This creates a live communion between Christ and the martyr, where the martyr can draw strength for his decision.
    Przez męczeństwo uczeń upodabnia się do swego Mistrza, który dobrowolnie przyjął śmierć za zbawienie świata i podąża za Nim aż do przelania krwi. Z tego względu Kościół ceni męczeństwo jako wspaniały dar i największy dowód miłości. Męczeństwo i powołanie do męczeństwa nie są owocem ludzkiej decyzji i wysiłku, ale jest odpowiedzią na inicjatywę i wezwanie Boga. Kiedy Bóg zaprasza kogoś do tego świadectwa miłości, dostosowuje go do tego powołania i daje mu możliwość życia w taki sposób, aby dawać świadectwo wierze. Tworzy to żywą wspólnotę między Chrystusem a męczennikiem, w której męczennik może czerpać siłę do swojej decyzji.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2020, 15, 17 (2); 57-71
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Portrayal of Abbasid Rulers in Chronography of Theophanes the Confessor
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234078.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Abbasid
    Byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Byzantine-Arabic relations
    Caliphate
    Opis:
    This text supplements another, a paper presented a decade ago on the portrayal of Umayyad rulers in Chronography of Theophanes the Confessor (B. Cecota, Islam, the Arabs and Umayyad Rulers according to Theophanes the Confessor’s Chronography, “Studia Ceranea” 2, 2012, p. 97–111). I am limiting myself here to discussing only those source remarks which directly concern one of the Abbasid Caliphs, or alternatively, to narratives structured in such a manner that they implied certain traits of a ruler. General remarks concerning the portrayal of the entire dynasty have been included, both in the main text and in the footnotes, only where this was necessary for the understanding of the context in which the Caliphs’ descriptions appear.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2022, 12; 339-350
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Oikonomia and its application in the See of the Confession
    „Oikonomia” i jej zastosowanie w posłudze spowiedzi
    Autorzy:
    Mititelu, Cătălina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762952.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Spowiednik
    „Kanony pokutne”
    prawodawstwo kanoniczne
    the Confessor
    the “Penitential Canons”
    the canonical Legislation
    Opis:
    In the See of the Confession, Oikonomia is perceived both as a “Saving Condescension” and as a “Canon of love for man.” Therefore, the confessor needs to have always the conscience that by Oikonomia – which is above all an act of “redeeming condescension” – he can effectively help the sinner, and that, by this act, he is following in the footsteps of Christ, Who, out of His divine love for mankind, made of Himself a redeeming offering for the sins of the whole mankind. From the analysis of the text of the canonical Legislation of the Eastern Church, corroborated with its canonical Doctrine, it has been possible to notice that “Acribia” and “Oikonomia” have been used in the Church even since the beginnings of its existence, but, in the See of the Confession, the application of the Oikonomia Principle has always prevailed.
    W posłudze spowiedzi "oikonomia" jest postrzegana zarówno jako „zbawcza łaskawość” i jako „kanon miłości do człowieka”. Dlatego spowiednik musi zawsze być świadom tego, że przez "oikonomia" - która jest przede wszystkim aktem „odkupieńczej łaskawości” - może skutecznie pomóc grzesznikowi i że przez ten akt naśladuje Chrystusa, który z Boskiej miłości do ludzkości uczynił siebie odkupieńczą ofiarą za grzechy całej ludzkości. Na podstawie analizy tekstów kanonicznego prawodawstwa Kościoła wschodniego, potwierdzonego doktryną kanoniczną, można zauważyć, że „acribia” i „oikonomia” były stosowane w Kościele już od początku jego istnienia, ale w posłudze spowiedzi zastosowanie zasady "oikonomia" zawsze przeważało.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 313-341
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Jewish Theme in Theophanes the Confessor’s Testimony on the Prophet Muḥammad
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31326405.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theophanes the Confessor
    Byzantine historiography
    Christian-Muslim relations
    Muhhamad
    Islam’s Prophet
    Opis:
    Theophanes’ account regarding the rise of Islam and the history of the Prophet Muḥammad appears to be the most detailed and precise one that can be found in Byzantine historiography. The Confessor’s aim was to reproduce as many details about Muḥammad’s life as possible. Since his focus was not on religious ideas, but on key events surrounding the rise of the new religion, his account is not predominantly concerned with discussing Islam’s ideology. However, this does not allow us to regard it as in any way objective. Some of the views it contains were included with the clear goal of discrediting Islam as a religion that rivalled Christianity. This, for example, can be said of Theophanes’ remarks about the relationship between Muḥammad and the Jews. In this article, I focus on this aspect of Theophanes’ account, discussing it in the context of the long-running (the last several decades) scholarly debates regarding Jewish-Muslim relations.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2023, 13; 255-269
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Holy Scripture in the monothelite controversy. The Standpoint of Maximus the Confessor
    Pismo Święte w kontrowersji monoteleckiej. Stanowisko Maksyma Wyznawcy
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613084.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pismo Święte
    monoteletyzm
    Maksym Wyznawca
    argumentacja skrypturystyczna
    Holy Scripture
    monotheletism
    Maximus Confessor
    scriptural argumentation
    Opis:
    Stanowisko Maksyma Wyznawcy wobec Pisma Świętego w sporze z monoteletyzmem polega na tym, że chociaż Maksym zachęca do wydobycia z Pisma treści duchowych i w kwestiach duchowych stosuje głęboką interpretację alegoryczną, to jednak w polemice z monoteletyzmem stosuje w przeważającej mierze literalną interpretację Nowego Testamentu. Ponieważ chodziło o kwestie chrystologiczne, to bardzo ważną rolę odgrywały teksty Nowego Testamentu. Zdarzają się jednak nieliczne przypadki alegorycznej i typologicznej interpretacji poszczególnych fragmentów. Oparcie się na dosłownej interpretacji może świadczyć o tym, że Maksym trzymając się litery tekstu unikał manipulowania tekstem natchnionym, gdyż alegoria proponuje różne wersje interpretacji. Argumentacja biblijna nie jest jednak wystarczająca w refleksji teologicznej, ponieważ wymaga dodatkowej refleksji i weryfikacji. Dlatego Pismo jest interpretowane w duchu nauczania Ojców i soborów z uwzględnieniem także spuścizny filozoficznej i nie może zostać izolowane jako jedyny autorytet wiary. Jeśli zaś Ojcowie i sobory nie mogą udzielić odpowiedzi w zaistniałej sytuacji, to interpretacja Pisma powinna być skonfrontowana z nauczaniem Stolicy Piotrowej.
    The position of Maximus the Confessor concerning the biblical argumentation in the dispute with Monotheletism consists in applying predominantly the literal approach to the interpretation of the New Testament. Since it was a Christological question, the New Testament played a substantial role. However, there are several instances of where Maximus applies allegorical and typological mode of interpreting the particular passages. Preferring the literal mode of interpretation may signify that Maximus sticking to the letter of the text avoided manipulating the inspired text with many variations in interpretation. Biblical argument is not sufficient on its own to be persuasive in theological discussion, therefore it requires additional support and explanation. That is why Scripture is not thought of as the sole authority for Christian faith. It is interpreted by Maximus with taking into account not only the teaching of the Fathers and the Councils but also the philosophical heritage. If the Fathers and Councils can not answer to the current theological question, the interpretation of Scripture should be collated with the teaching of the Holy See.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 465-477
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Restoring the image: The confessor and the challenge of pornography
    Spowiednik i wyzwanie związane z pornografią
    Autorzy:
    deLadurantaye, Paul
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047512.pdf
    Data publikacji:
    2018-01-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    confessor
    harms of pornography
    dignity of the person
    spiritual remedies
    addiction
    professional counseling
    imago Dei
    Opis:
    Increasingly, many confessors are confronted with penitents who have become involved with pornography.  This article provides some statistics illustrating the scope of pornography and then analyzes the harm that pornography causes, both to the dignity of the human person and in relation to the virtues of chastity and justice.  The article invites confessors to help penitents understand that involvement with pornography is more than simply breaking a commandment, but rather affects a penitent’s capacity for self-giving and thus one’s authentic emotional and spiritual growth.  Confessors should guide penitents who struggle with this issue to cultivate the true vision of human love in place of the distorted image offered by pornographic material.  The confessor should be prepared to turn a penitent’s attention to effective spiritual remedies as well as in some cases suggesting a penitent seek professional assistance so that the authentic image of God may be restored and the penitent be helped to attain true freedom from the vice of pornography.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 243-258
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Asparuh and His People on the Lower Danube through the Eyes of Theophanes, or a Story that Was Not Meant to Happen
    Autorzy:
    Marinow, Kirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682531.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Kubrat
    Asparuh
    Kotrag
    Theophanes the Confessor
    Onglos
    medieval Bulgaria
    Byzantine historiography
    myths and legends of origins
    Byzantine ideology
    Opis:
    The Bulgarians’ settlement in the Lower Danube area constituted one of the most significant events in the history of the Balkan Peninsula in the Middle Ages. The Danube Bulgaria’s rise and its territorial expansion changed the political situation in this area. The Bulgarians became Byzantium’s chief opponents in the struggle for establishing ascendancy over the Balkan Peninsula. The analysis of Theophanes’ Chronography, which remains, in addition to the account by Patriarch Nicephorus, the main source of information about these events supports the conclusion that this Byzantine author took a very negative view of the effects of the arrival of these nomads in the former Byzantine territories. Although this account has been analysed in detail by a number of scholars, these authors have paid no attention to the key role of the tale of Khan Kubrat and the disobedience of his five sons who failed to remain faithful to his last wish. The significance of the personal experiences of Theophanes, who witnessed the Bulgarian expansion during the era of Khan Krum, is also omitted from today’s discussion of these issues. These experiences contributed to the way in which he viewed the migration of the ancestors of the distinguished Bulgarian ruler. The chronicler may thus be considered to have offered a very clear view of what the readers should think of the Bulgarians’ arrival in the Balkan territories.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2018, 8; 167-191
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duties of the penitent and confessor in the light of 21 Constitution of the Fourth Lateran Council
    Autorzy:
    Dohnalik, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676829.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Prawo kanoniczne
    sakrament pokuty
    obowiązek corocznej spowiedzi
    obowiązki spowiednika
    Canon law
    sacrament of Penance
    duty of annual confession
    duties of confessor
    Opis:
    At the beginning of the 13th century there was a crisis in the institutional Church, in response to which Pope Innocent III during the Fourth Lateran Council introduced the obligation of annual confession and emphasised the importance of this sacramental practice. The 21st Council Constitution obliged every believer to go to Confession at least once a year and to receive the Eucharist during the Easter season. This obligation applied to every baptised man and woman upon reaching the age of discernment, which the Council’s commentators at the time put at around seven years. Although, according to the medieval canonists, this obligation referred to confession of mortal sins, in practice all the faithful were encouraged to go to confession annually. The own parish priest had the duty to see that this commandment was fulfilled by the faithful entrusted to his pastoral care. In response to the serious obligation of the faithful, the Constitution Omnis utriusque sexus also imposed important duties on confessors. The confessor was to be prudent towards the confession of the penitent; he was compared to a doctor who must choose the treatment appropriate to the illness. Finally, the 21st Constitution of the Fourth Lateran Council emphasises the obligation of confessional secrecy on the part of the confessor and at the same time introduces severe penalties for a priest who breaks it. Many of the provisions described are still relevant in contemporary Church legislation. Even today, in the face of the Church’s crisis, it seems advisable to return to the fruitful celebration of the sacrament of Penance, which concerns both confessors and penitents.
    Na początku XIII w. nastąpił kryzys Kościoła instytucjonalnego. Papież Innocenty III podczas Soboru Laterańskiego IV, w odpowiedzi na kryzys, wprowadził obowiązek corocznej spowiedzi i podkreślił znaczenie tej praktyki sakramentalnej. Konstytucja Omnis utriusque sexus zawierała zobowiązanie każdego wiernego do spowiedzi przynajmniej raz w roku oraz do przyjmowania Eucharystii w okresie wielkanocnym. Obowiązek ten dotyczył każdego ochrzczonego mężczyzny i kobiety po osiągnięciu wieku rozeznania, który ówcześni komentatorzy Soboru określali na około siedem lat. Choć według średniowiecznych kanonistów obowiązek ten odnosił się do spowiedzi z grzechów śmiertelnych, w praktyce wszyscy wierni byli zachęcani do corocznej spowiedzi. Własny proboszcz miał obowiązek dopilnować wypełnienia tego przykazania przez wiernych powierzonych jego duszpasterskiej pieczy. W odpowiedzi na poważne zobowiązanie wiernych Konstytucja Omnis utriusque sexus nakładała istotne obowiązki także na spowiedników. Spowiednik miał być roztropny wobec spowiedzi penitenta, był porównywany do lekarza, który musi wybrać leczenie odpowiednie dla danej choroby. Wreszcie 21 Konstytucja Soboru Laterańskiego IV podkreśla obowiązek zachowania tajemnicy spowiedzi ze strony spowiednika i jednocześnie wprowadza surowe kary dla kapłana, który ją złamie. Wiele z opisanych przepisów jest nadal aktualnych we współczesnym ustawodawstwie kościelnym. Również dzisiaj, w obliczu kryzysu Kościoła, wydaje się wskazane, aby powrócić do owocnego sprawowania sakramentu pokty, co dotyczy zarówno spowiedników, jak i penitentów.  
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 3; 141-150
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gnesioi filoi: the Search for George Syncellus’ and Theophanes the Confessor’s Own Words, and the Authorship of Their Oeuvre
    Autorzy:
    Kompa, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682328.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theophanes Confessor
    George Syncellus
    Georgios Synkellos
    Byzantine chronography
    Chronographia
    Ekloge chronographias
    gnesios filos
    friendship
    historia tripartita
    TLG
    world chronicles
    aphormai, prophemi
    hos proephen
    kathos kai proephen
    hos proephemen
    Opis:
    In a nutshell: 1. I believe that Ekloge Chronographias of George Syncellus and Chronographia of Theophanes the Confessor should be treated as a single project, undertaken in turn by two authors; 2. There are important stylistic differences between the two parts, noticeable in the fragments, in which the authors deliver some editorial remarks or disclose their personal opinions; from a wider selection of such phrases, references to the past or future such as ‘as I have mentioned/as I said/as have been said/as we demonstrated above, etc.’, being diverse and individual, are especially helpful. 3. This observation is of great use not only for the texts analysed here, it may be used to confirm authorship of many other texts. 4. As for George and Theophanes, the TLG search of such structures in all extant classical Greek and Byzantine output confirms the statement nr 1, with clauses like ὡς προέφην/καθὼς καὶ προέφην/ὡς προέφημεν/καθὼς προέφημεν both rare in the whole preserved corpus, and relatively often used by the author of Chronographia. The style of the proemium of Chronographia fits the rest of the work and differs from Ekloge Chronographias. 5. Precise analysis of a wider group of similar clauses shows that Ekloge Chronographias and Chronographia were written by two different authors; Chronographia was created by one author, distinctive and independent, no matter how reproductive at the same time he was. I see no convincing arguments not to call this author Theophanes. Some later and partial editiorial interventions to Chronographia, conceivable (rubrics?) and in some instances even certain, do not challenge this view. 6. Only a few entries from the initial parts of Chronographia fit more the George’s work; their style and content bear much more similarities with Ekloge (in AM 5796, 5814, 5818, 5827, 5828). These paragraphs, George’s aphormai, probably in form of loose notes, were inserted to Chronographia by its author the same way as he used his sources for the subsequent parts; they did not reach beyond the times of Constantine I. 7. I do not dismiss the message of the proemium to the Chronographia as it is much more credible than the discussion, sometimes hypercritical, on the vitae and the scraps of the Confessor’s biography. I see no reason not to believe that the idea established and developed by George was then taken over by his friend; the differences result from the independent work of the former and then of the latter, presumably with only rudimentary guidance at the beginning. 8. The ‘genuine friendship’, the crucial relation between the two authors is still the most useful key to understand the history of the tripartita – therefore, I analyse it in the final part of the paper.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2015, 5; 155-230
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Could a Caliph Be Virtuous? Selected Aspects of the Image of Muslim Rulers in the "Chronography" of Theophanes the Confessor
    Czy kalif mógł być cnotliwy? Wybrane aspekty wizerunku władców muzułmańskich w "Chronografii" Teofanesa Wyznawcy
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158122.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bizancjum
    kalifat
    historiografia
    bizantyńska historiografia
    Teofanes Wyznawca
    Mu'awija
    Mu'awija ibn Abi Sufjan
    Byzantium
    Caliphate
    historiography
    byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Mu'awiya
    Mu'awiya ibn Abi Sufyan
    Opis:
    The Chronicle of Theophanes the Confessor is one of the few Byzantine historiographical works in which so much space is devoted to the Islamic world and the first ruling caliphate. Of course, most references to Muslims concern mostly military issues – numerous Muslim invasions on Byzantine lands that were happening almost since the beginning of Islam. Also important was the way Theophanes treated Islam itself as a religion – as heresy. Therefore, it is hard to expect that the descriptions of the caliphs can be considered positive. In most of them, we find rather “evidence” of the greed, stupidity, or propensity to violence, which were to characterize the caliphs. Nevertheless, in the context of the answer to the question posed in the title – whether the caliph could be virtuous – it is worth taking a closer look at the image of the two rulers in the Chronography – Mu‘awiya and ‘Abd al-Malik. This text is dedicated to the first of these rulers.
    Chronografia Teofanesa Wyznawcy to jedno z niewielu bizantyńskich dzieł historiograficznych, w którym tak wiele miejsca poświęcono światu islamskiemu i pierwszym władcom kalifatu. Oczywiście większość wzmianek na temat muzułmanów dotyczy raczej zagadnień militarnych – licznych najazdów na ziemie bizantyńskie, jakie miały miejsce praktycznie od początku powstania islamu. Istotny był też sposób w jaki Teofanes traktował sam islam – jako herezję. Trudno więc spodziewać się, aby opisy dotyczące kalifów można było uznać za pozytywne. W większości z nich znajdziemy raczej „dowody” na chciwość, głupotę czy skłonność do przemocy, jakie charakteryzować miały kalifów. Niemniej jednak w kontekście odpowiedzi na zadane w tytule pytanie – czy kalif mógł być cnotliwy – warto przyjrzeć się bliżej wizerunkowi dwóch władców w Chronografii – Mu‘awiji oraz ‘Abd al-Malika. Niniejszy tekst poświęcony został pierwszemu z wymienionych kalifów.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 84; 79-92
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gnesioi filoi: George Syncellus and Theophanes the Confessor – Addenda
    Autorzy:
    Kompa, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26469788.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theophanes the Confessor
    George Syncellus
    Georgios Synkellos
    Byzantine chronography
    Byzantine historiography
    Chronographia
    Ekloge chronographias
    gnesios philos
    TLG
    world chronicles
    hos proephen
    kathos kai proephen
    hos proephemen
    hos ephen
    hos ephemen
    ὡς προέφην
    καθὼς καὶ προέφην
    ὡς προέφημεν
    καθὼς προέφημεν
    ὡς ἔφην
    ὡς ἔφημεν
    stylometry
    Opis:
    The paper provides the addenda to A. Kompa, Gnesioi filoi: the search for George Syncellus’ and Theophanes the Confessor’s own words, and the authorship of their oeuvre, Studia Ceranea 5, 2015, p. 155–230. All the expressions crucial to the stylistic and stylometric argument on the authorship of the Chronography of Theophanes have been updated after 7 years and verified in the expanded TLG database. The updated results are presented below. The conclusions confirm the previous opinions on the individual, singular authorship of the chronicle of Theophanes with differences in style from the first part of the universal history, written by George Syncellus. At the same time, both works should be treated as a single project, and the prooimion to Theophanes’ part as a sound base faor the reconstruction of the writing process. The clauses ὡς προέφην, καθὼς καὶ προέφην, ὡς προέφημεν, and καθὼς προέφημεν are specific to the Chronography of Theophanes in their frequency and diversity, but they seem to be known and used by the circles from which Theophanes acquired his literary skills.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2022, 12; 599-632
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preserving the whole theological system: Maximus the Confessor’s dyothelitism as a bulwark for trinitarian theology, christology, and soteriology
    Obrona systemu teologicznego. Dioteletyzm Maksyma Wyznawcy jako bastion teologii trynitarnej, chrystologii i soteriologii
    Autorzy:
    Clarke, Kevin M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613064.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Sobór Chalcedoński
    Sobór Konstantynopolitański III
    Cyryl z Aleksandrii
    Dionizy Pseudo-Areopagita
    Grzegorz z Nazjanzu
    Maksym Wyznawca
    Pyrrus z Konstantynopola
    monoenergizm
    monoteletyzm
    Council of Chalcedon
    Council of Constantinople III
    Cyril of Alexandria
    Dionysius the Areopagite
    Gregory Nazianzen
    Maximus the Confessor
    Pyrrhus of Constantinople
    monenergism
    monothelitism
    Opis:
    Niniejszy artykuł analizuje myśl Maksyma Wyznawcy dotyczącą palącego problemu jego czasów, a mianowicie zagrożenia stwarzanego przez monoteletyzm i monenergizm. Jakie było teologiczne ryzyko dla ortodoksji, i jak on je postrzegał, skoro stawił tak mocny opór wobec cesarskich prób doktrynalnego kompromisu? Autor w pierwszej części artykułu omawia zagadnienie sposobu zjednoczenia we wcieleniu i przybrania natury ludzkiej, w tym ludzkiej woli i ludzkiego działania. Maksym Wyznawca potrafi bronić prawowierności Ojców, zwłaszcza Grzegorza z Nazjanzu, Cyryla Aleksandryjskiego i Dionizego, także w kontekście interpretacji różnych ¢por…ai przez swoich przeciwników. W drugiej części artykułu przeanalizowano ujęcie heterodoksji w ogólności przez Maksyma i jego końcowy wniosek, a mianowicie, że postrzeganie zjednoczenia natur w Jezusie Chrystusie – pozbawiając Go natury Boskiej z jednej strony oraz prawdziwej natury ludzkiej z drugiej – ostatecznie zniszczy wszystko w teologii. Chrystus nie może zbawiać lub przebóstwiać człowieka, skoro sam nie jest już jak człowiek. Zamiast tego, Chrystus stał się swego rodzaju tertium quid, ani samym Bogiem, ani samym człowiekiem, jednym ruchem rozwikłując teologię trynitarną, chrystologię i soteriologię. W sekcji końcowej autor pokrótce rozważa bezpośrednie skutki wynikłe z męczeństwa Maksyma, w tym kwestię dziwnego braku wzmianek o nim w tekstach Soboru Konstantynopoliatńskiego III. Wreszcie, autor odnosi się do Maksyma w kontekście naszych czasów, podejmując zwłaszcza następujące zagadnienie: jak jego teologia, powstała w VII wieku, może być swego rodzaju odpowiedzią na niektóre trudności post-oświeceniowej nowoczesności.
    This paper examines Maximus the Confessor’s thought concerning the pressing urgency of his day, namely, the threat posed by monothelitism and monenergism. What were the theological stakes, as he saw them, for orthodoxy that prompted such stark resistance to imperial attempts at a doctrinal compromise? The paper focuses first on the mode of union in the Incarnation and the manner of the assumption of the human nature, including a human will and a human operation. Maximus also manages to rescue orthodoxy’s fathers, especially Gregory Nazianzen, Cyril of Alexandria, and Dionysius and from his opponents’ interpretations of various ¢por…ai. The second section considers Maximus’s presentation of the synthetic heterodoxy and its inevitable result, namely that one composite will in Jesus Christ – in isolating Christ from the Godhead on the one hand and from true humanity on the other – ultimately destroys all of theology. How can Christ save or divinize man if he is no longer like man? He cannot, says Maximus. Instead, Christ would become a sort of tertium quid, neither God nor man, in one movement unraveling Trinitarian theology, Christology, and soteriology. The concluding section briefly considers the immediate impact of Maximus from his martyrdom, including the matter of Constantinople III’s strange failure to mention Maximus in the conciliar text. Finally, this section explores Maximus in our own time, especially how the theology that developed in the seventh century through Maximus is a sort of answer to some of the difficulties of post-Enlightenment modernity.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 479-500
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Blessed Michael Sopocko: A Zealous Pastor
    Błogosławiony ks. Michał Sopoćko – gorliwy duszpasterz
    Autorzy:
    Olszewski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950604.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    dom rodzinny
    wikariusz parafialny
    studia uniwersyteckie
    I wojna światowa
    kapelan wojskowy
    ojciec duchowny
    profesor Uniwersytetu im. Stefana Batorego
    spowiednik i wychowawca
    budowniczy kościoła
    kult Miłosierdzia Bożego
    Wilno
    Warszawa
    Białystok
    family home
    parochial vicar
    university studies
    world war i
    military
    chaplain
    spiritual father
    professor
    stefan batory university
    confessor
    educator
    building up the church
    divine mercy
    vilnius
    warsaw
    bialystok
    Opis:
    Bl. Fr. Michael Sopocko is a fascinating figure, particularly because of his zealous involvement in everything that he did, especially in his pastoral ministry. This article discusses Bl. Michael Sopocko’s pastoral achievements based on three biographical and chronological stages of his life, pastoral activity, and academic work. The first stage involves his early life in his family home as well as his work at the parish in Taboryszki, where he served until 1918 when he went to study in Warsaw. The second stage took place when he returned to Vilnius after completing his intermittent studies at the University of Warsaw (from 1918 until December 8, 1924) and until he met St. Faustina who introduced him to the mystery of Divine Mercy in 1933-1934. In the third phase of Bl. Michael Sopocko’s pastoral and academic ministry, the mystery of Divine Mercy dominated his thoughts and views on both the Church’s activities and pastoral ministry.
    Błogosławiony ks. Michał Sopoćko to postać fascynująca swoim zaangażowaniem i gorliwością we wszystkie dzieła, których dokonywał, a zwłaszcza te z dziedziny duszpasterskiej. Gdy zaś mówimy o bł. ks. Michale Sopoćce, o jego działalności duszpasterskiej i jego pracy naukowej to można rozróżnić trzy wyraźne okresy biograficzno-czasowe. Pierwszy okres obejmowałby jego życie w domu rodzinnym i praca w parafii Taboryszki aż do roku 1918, kiedy to wyjechał na studia do Warszawy. Drugi okres możemy rozciągnąć od powrotu do Wilna ze studiów, które miały miejsce na Uniwersytecie Warszawskim i trwały z przerwami od 1918 roku do 8 grudnia 1924 roku. Okres ten trwał aż do czasu zapoznania się z tajemnicą Miłosierdzia Bożego poprzez objawienia św. Faustyny w latach 1933-1934. W trzecim okresie działalności duszpasterskiej i naukowej ta tajemnica zdominowała jego poglądy zarówno na działalność Kościoła, jak i w ogóle na duszpasterstwo. Według tego schematu przedstawimy jego dokonania na polu duszpasterskim.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 2
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies